All Chapters of ทาสรักน้องสาว(เมีย): Chapter 41 - Chapter 50

-------------"ไปสนุกด้วยกันไหมคะคนสวย" "พี่กายอุตส่าห์ชวนทั้งทีจะปฏิเสธก็เกรงใจ" "อื้ม ถ้าเกรงใจพี่ขนาดนั้นค้างคืนด้วยกันสักคืนคงดีไม่น้อย" "อุ๊ย เขินจังไม่คิดว่าจะโดนเดือนมหาลัยชวนขนาดนี้เลยค่ะ" "งั้นแปลว่าตกลงสินะคะ" "ค่ะ ไปค่ะ" ท่าทางกะหนุงกะหนิงหว่านคำหวานของไอ้ กาย เพื่อนสนิทตั้งแต่มัธยมจนถึงมหาลัยไม่ว่าจะเห็นสักกี่ครั้งก็ยังไม่ชิน ไม่ใช่เพราะคำหวานสีหน้าท่าทาง แต่คงเพราะผมเป็นเพื่อนในกลุ่มเพียงคนเดียวที่รู้ความสัมพันธ์ที่แท้จริงของมัน เวลาที่มันหว่านเสน่ห์หลอกล่อผู้หญิงผมจึงรู้สึกหมั่นไส้มันเป็นพิเศษ ผม ไวท์ เด็กมหาลัยธรรมดาทั่วไปแม้หน้าตาจะพอไปวัดไปวามีสาวมาจีบบ้าง แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าไอ้กายสาวน้อยใหญ่ต่างก็พลีกายยอมแลกตัวเพื่อได้ใกล้ชิดมัน ระดับความหล่อเทียบเท่ากับดารานักแสดงได้เลย ส่วนผมก็คงเป็นแค่ตัวประกอบเพียงเท่านั้น ด้วยมันมีเชื้อสายลูกครึ่งหน้าตาเลยออกแนวหล่อคม ส่วนผมมีเชื้อสายทางเกาหลีหน้าตาเลยออกไปแนวหล่อละมุนซะมากกว่า รู้จักกับมันเพราะบ้านเราอยู่ไม่ไกลกันมากทั้งยังเรียนห้องเดียวกัน ชวนเตะบอลเล่นบาสไปเที่ยวจนถลำตัวรู้อีกทีมันก็กลายเป็นเพื่อนสนิทผมเพียงคนเดียวไ

----------------"มีความสุขมากๆ นะเพื่อน" "ขอบคุณนะปุ๊ก ^^ " "ไม่เห็นจะต้องพูดให้ห่างเหิน เราเป็นเพื่อนสนิทกันนี่นา" "เพราะเป็นเพื่อนถึงได้ขอบคุณนี่ไง" หลังเรียนเสร็จเราสองคนมุ่งหน้าตรงไปคาเฟ่ที่นัดหมายกันเอาไว้ โดยที่ฉันไม่รู้เลยว่าถูกเพื่อนเซอร์ไพรส์วันเกิด ใช่แล้ววันนี้เป็นวันเกิดของฉันและฉันก็ลืมมันซะสนิทเลย ไม่รู้เพราะช่วงนี้กะจิตกะใจไม่ค่อยกับเนื้อกับตัวหรือเพราะเอาแต่คิดถึงเรื่องพี่กายกันแน่ทันทีที่เดินเข้ามาถึงโต๊ะก็เห็นเค้กช็อกโกแลตหน้าผลไม้ขนาดครึ่งปอนด์ข้างกันคือช่อดอกไม้ขนาดเล็กซึ่งมีการ์ดอวยพรวันเกิดวางอยู่ก่อนแล้ว แวบแรกที่เห็นจึงนึกขึ้นมาได้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดครบรอบยี่สิบปีของฉัน การมีเพื่อนดีมันมีความสุขแบบนี้นี่เอง "มาๆ ถ่ายรูปกันเถอะ" "อื้ม" เราถ่ายรูปนั่งกินเค้กพูดคุยเรื่องต่างๆ จนเวลาล่วงเลยมาถึงช่วงเย็น เวลาความสุขมักจะผ่านไปเร็วฉันและปุ๊กลุกแยกย้ายกันกลับบ้าน ระหว่างที่นั่งรถกลับฉันส่งข้อความไปหาพี่กายด้วยความหวังลึกๆ ว่าพี่เขาจะจำวันเกิดฉันได้ แต่เมื่อส่งไปพี่เขากลับไม่มีวี่แววที่จะอ่านมันเลยสักนิด รอแล้วรอเล่า"วันนี้ขอให้พี่กายกลับบ้านทีเถอะ" ฉันนั่ง

---------------"ไม่เลยสักนิด" ผมตอบกลับทันทีด้วยเสียงแข็ง ยอมรับว่าผมโกรธมากนี่น่ะเหรอครอบครัว มันไม่ใช่เลยสักนิด"เพราะแบบนั้นแหละ เหมี่ยวเลยพยายามหาความรักที่มั่นคง มั่นคงพอที่จะเยียวยาจิตใจของเหมี่ยวได้ กระทั่งได้เจอกับพี่กาย" นั่นมันเรียกว่ามั่นคงตรงไหน ผมอยากจะถามกลับไปแบบนั้น คนอย่างมันวันๆ เอาแต่เสเพลไปกับหญิงไม่ซ้ำหน้า "ได้รู้จักกันไม่นานเหมี่ยวขอพี่กายเป็นแฟน ทีแรกพี่กายไม่ยอมแต่เพราะเหมี่ยวตามตื๊อ จนสุดท้ายพี่กายคงรำคาญเลยตกปากรับคำมาแบบนั้น" น้องเอ่ยพลางก้มหน้าระบายยิ้มอ่อน ดูเหมือนน้องจะจริงจังจริงใจกับไอ้กายไม่น้อยเหมือนกัน "ครั้งแรกที่ได้เข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ทุกอย่างก็ดูปกติเราเหมือนคู่รักธรรมดาทั่วไป แต่เมื่อเวลาผ่านไปสักพักพี่กายก็เริ่มบอกเลิกเหมี่ยว เพราะนิสัยที่เลิกเสเพลไม่ได้แต่ทำไงได้ล่ะ เหมี่ยวเองก็ขาดพี่กายไม่ได้เหมือนกัน สุดท้ายเลยขอยอมรับอยู่ในฐานะคนรักแค่บ้านหลังนี้เท่านั้น" "พี่ไม่เคยรู้มาก่อนเลย" ที่แท้เรื่องทั้งหมดมันเป็นแบบนี้นี่เอง เหมี่ยวก็แค่หาใครสักคนมาเป็นที่พักใจ ส่วนไอ้กายมันก็แค่สงสารหรือไม่ก็รำคาญเหมี่ยวเท่านั้น แต่คนที่คิดไปไกลก็คือมะเห

------------ร้านเหล้าที่ประจำของผมและไอ้กาย ที่นี่มักจะถูกใช้เป็นสถานที่ล่าหญิงของมันอยู่บ่อยครั้ง แต่วันนี้ผมไม่ได้นัดเพื่อนแต่อย่างใด คนที่ผมนัดจริงๆ คือแฟนของเพื่อนต่างหาก "พี่ไวท์สวัสดีค่ะ" เสียงของใครบางคนดังขึ้นมา เมื่อหันไปเห็นหญิงคนหนึ่งถ้าจำไม่ผิดเธอเคยเป็นหนึ่งในเหยื่อของไอ้กาย ผมเพียงแค่ยิ้มและพยักหน้ารับเบาๆ เพราะผมจำชื่อเธอไม่ได้เกิดทักผิดเดี๋ยวจะหน้าแตกเอา "ครับ" "วันนี้มานั่งคนเดียวเหรอคะ พี่กายล่ะ?" "อ๋อมันไม่ว่าง" มัวแต่ไปเอากับเด็กนิเทศอยู่ อยากพูดแบบนั้นออกไปก็กลัวว่าจะทำให้เพื่อนเสียภาพลักษณ์ จะว่าไปคนแบบมันคงไม่มีอะไรต้องเสียแล้วล่ะมั้ง"แล้วพี่ไวท์มาคนเดียวเหรอคะ" เธอทำท่าจะนั่งลงข้างผม ดูทรงแล้วคงอยากเก็บแต้มผมอีกคนสิท่า ใครจะสนคนที่ผมรออีกไม่นานคงมาถึง เกิดเห็นว่าผมกำลังนั่งคุยกับหญิงอื่นคงถูกมองเป็นผู้ชายเหมือนไอ้กายแหง "อื้ม อีกไม่ถึงห้านาทีก็มาแล้ว" "อะ อ๋อค่ะ" ทั้งที่กำลังย่อเข่าลงทันทีที่ได้ยิน เธอรีบยันตัวลุกขึ้นอัตโนมัติ มันต้องพูดตรงๆ แบบนี้แหละ "งั้นขอตัวก่อนนะคะ" ในที่สุดผมก็ได้อยู่คนเดียวเงียบๆ สักที ระหว่างนั้นผมกวาดสายตาไปรอบๆ ร้านแต่ค

------------"พี่ไวท์~" ควบคุมตัวเองไม่ได้เลย ตอนนี้ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้สักนิดแค่ได้เห็นพี่ไวท์อยู่ตรงหน้าฉันพร้อมพุ่งเข้าใส่ อยากครอบครองอยากมีพื้นที่ที่อบอุ่นปลอดภัย ฉันโหยหาความรักนั้นมาเสมอในตอนนี้ฉันมั่นใจว่าพี่ไวท์เป็นคนที่ใช่สำหรับฉัน เพราะแบบนั้นฉันจึงไม่อยากเสียพี่เขาไปอีก จากเหตุการณ์ครั้งที่แล้วหลังจากที่พี่ไวท์หนีกลับไปฉันทั้งรู้สึกเสียดาย อับอายในเวลาเดียวกัน เสียดายที่ไม่รั้งและเสนอตัวมอบทั้งหมดให้พี่เขา ทั้งอับอายและกลัวที่จะถูกพี่เขามองว่าเป็นผู้หญิงใจง่าย เพราะแบบนั้นในวันนี้ฉันจึงเลือกที่จะดื่มและวางแผนทุกอย่างจนในที่สุด เวลาที่ฉันจะได้ครอบครองพี่ไวท์ก็มาถึงฉันจะไม่ปล่อยพี่เขาไปไหนเด็ดขาด จนกว่าฉันจะได้เป็นคนรักของเขา "เหมี่ยว อือ~" ฝ่ามือหนากดท้ายทอยขณะเดียวกันฉันเริ่มขยับเบียดกลีบอวบน้ำไปมากับกางเกงที่ถูกดันขึ้นมา รู้สึกได้เลยว่าส่วนนั้นของฉันมันชุ่มฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำหวาน เวลาที่สัมผัสกับเสื้อผ้าจึงรู้ว่าส่วนนั้นมันชุ่มไปด้วยหยาดน้ำหวานเต็มไปหมด ไม่ไหวฉันเองก็เสียวสะท้านจนควบคุมความรู้สึกอารมณ์ตัวเองไม่ได้แล้วเหมือนกัน อยากจะสัมผัสของจริงแล้วสิ"พี่ไวท์เหมี่ยวไม