ดิฉันมักจะมองว่านักเขียนบางคนมีลายเซ็นที่ทำให้ผลงานของเขาไม่เคยจางหายไปจากความทรงจำ และเมื่อนึกถึงนิยายชื่อไทยว่า 'จากนี้ไปจนนิรันดร์' ผู้ที่ผูกเรื่องราวนั้นไว้คือ James Jones
ดิฉันอ่านเล่มนี้ในวัยรุ่นแล้วติดใจการเขียนที่แสดงความโกรธ ความอ่อนแอ และความงามของชีวิตทหารในยุคหลังสงครามอย่างตรงไปตรงมา งานนี้ไม่ใช่แค่เรื่องรักหรือสงครามธรรมดา แต่เป็นการจับความขัดแย้งภายในของตัวละครอย่างหนักแน่นและจริงใจ จังหวะการเล่า การใช้ภาพ และบทสนทนาทำให้ตัวละครมีเลือดเนื้อ และเมื่อต่อกับภาพยนตร์ที่ได้รางวัล ยิ่งเห็นว่า James Jones สร้างโลกที่ยืนยงในใจคนอ่านได้อย่างไร ดิฉันยังคิดว่าแม้ภาษาและบริบทจะเปลี่ยน แต่แก่นของงานยังสะท้อนมาจนถึงวันนี้