ฉบับดัดแปลงรักสุดท้ายมีฉากหรือบทไหนที่ต่างจากหนังสือบ้าง

ต้องบอกเลยว่าการดูฉบับดัดแปลงของ 'รักสุดท้าย' ทำให้ผมเห็นโลกของเรื่องในมุมที่ต่างออกไปเยอะ ทั้งที่แก่นหลักยังคงเหมือนต้นฉบับ แต่การย้ายจังหวะ ลำดับเหตุการณ์ และการใส่ซีนใหม่ๆ ทำให้ความรู้สึกเปลี่ยนไปอย่างชัดเจน ตัวอย่างชัดสุดคือการเปิดเรื่องที่หนังเลือกเปลี่ยนจากบรรยายในหนังสือมาเป็นซีนภาพนิ่งตัดต่อเร็ว เพื่อให้คนดูเข้าสู่บรรยากาศความทรมานของตัวเอกได้รวดเร็วขึ้น จุดนี้ทำให้รายละเอียดเล็กๆ จากบทแรกในหนังสือถูกตัดทอน แต่ภาพและดนตรีชดเชยด้วยการสร้างอารมณ์แทนคำบรรยาย

หนึ่งในการเปลี่ยนแปลงที่โดดเด่นคือฉากความสัมพันธ์ระหว่างตัวเอกกับเพื่อนสนิทในบทกลางเรื่อง หนังขยายซับพล็อตของเพื่อนให้เห็นที่มาที่ไปของการตัดสินใจบางอย่าง ทำให้บทสนทนาระหว่างทั้งสองฉะกันยาวขึ้น ต่างจากหนังสือที่ใช้ภาษาบรรยายภายในจิตใจมากกว่า ดังนั้นฉากที่ในหนังสือเป็นหน้าเดียวและผ่านไปไว กลายเป็นบทพูดยาวที่มีคอนฟลิกต์ชัดเจนในฉบับภาพยนตร์ อีกจุดคือฉากอีเมลและจดหมายรักที่ต้นฉบับถ่ายทอดความในใจผ่านตัวอักษร หนังแทนที่ด้วยมอนทาจภาพและเสียงบรรยายสั้นๆ ซึ่งลดความละเมียดในการอ่านจดหมาย แต่เพิ่มพลังของภาพทำให้คนดูรู้สึกถึงความโดดเดี่ยวของตัวละครได้ทันที

รายละเอียดเล็กๆ ที่ผมค่อนข้างอินคือฉากคลไคลแมกซ์ของเรื่อง หนังเปลี่ยนเวอร์ชันของการเผชิญหน้าครั้งสุดท้ายให้เป็นกลางคืน ฝนตก และมีการใช้แสงเงาเข้มข้น ขณะที่ในหนังสือเป็นบรรยากาศตอนบ่ายและเนื้อหาช่วงนั้นเต็มไปด้วยบทภายในที่ยาว หนังจึงตัดบทภายในเหล่านั้นออกและเพิ่มบทสนทนาสั้นๆ แต่หนักแน่นแทน ผลคือความคลุมเครือบางอย่างหายไป แต่ความเข้มข้นทางสายตากลับเพิ่มขึ้น อีกการดัดแปลงที่สะเทือนใจคือฉบับภาพยนตร์เพิ่มฉากพบกันที่สถานีรถไฟซึ่งไม่มีในหนังสือ เป็นฉากเชิงสัญลักษณ์ที่คลี่ความสัมพันธ์กลับไปสู่จุดเริ่มต้น ทำให้ธีมเรื่องการจากลาและการปล่อยวางถูกย้ำด้วยภาพมากกว่าคำพูด

โดยรวมแล้วการดัดแปลงทำให้ธีมหลักยังอยู่ แต่มุมมองและการกระจายเวลาเปลี่ยนไปอย่างมีนัยยะ ผมรู้สึกว่าถ้าใครชอบบทร้อยเรียงภายในและภาษาสวย ๆ ของหนังสือ อาจจะรู้สึกขาดอะไรไปบ้าง แต่ถ้าชอบการสื่อสารด้วยภาพและอารมณ์ที่เข้มข้นฉบับภาพยนตร์ เวอร์ชันนี้มีเสน่ห์เฉพาะตัว สุดท้ายแล้วผมชอบทั้งสองเวอร์ชันในฐานะประสบการณ์คนละแบบ — หนังสือให้เวลาให้ใจ ส่วนหนังให้ภาพและเสียงที่ทำให้หัวใจเต้นแรงทันที เป็นความรู้สึกอบอุ่นปนเจ็บปวดที่ยังคงติดอยู่กับผมหลังจากดูจบ