นักวิจารณ์พูดถึงดูหนังผีเต็มเรื่องล่าสุดอย่างไร?

กลางคืนหลังดู 'ความเงียบหลังพายุ' จบ ความเงียบในห้องยังคงเกาะติดจนต้องลุกไปต้มกาแฟอีกแก้วก่อนนอน นักวิจารณ์หลายคนจับจ้องที่วิธีการบิวท์บรรยากาศของหนังเรื่องนี้ตั้งแต่ฉากเปิดที่ใช้เสียงและแสงน้อยจนทำให้ผู้ชมรู้สึกไม่สบายใจโดยไม่ต้องพึ่งจัมป์สแคร์ตลอดเวลา ความเห็นเชิงบวกส่วนหนึ่งชื่นชมการกำกับที่ละเอียดอ่อนและการใช้กรอบภาพกับการตัดต่อที่ทำให้ช็อตธรรมดากลายเป็นฉากน่าขนลุก ขณะเดียวกันก็มีเสียงวิจารณ์เกี่ยวกับจังหวะการเล่าเรื่องบางช่วงที่ยืดเยื้อเกินไป จนทำให้ความตึงเครียดสลายไปก่อนเวลาที่ควรจะเก็บไว้จนถึงจุดพีก

นักวิจารณ์ฝ่ายเทคนิคยกย่องการออกแบบเสียงและซาวด์สเคปเป็นหัวใจหลักที่ยกระดับหนัง เรื่องนี้เลือกใช้เสียงที่มักจะเป็นสัญญาณ 'ข้างๆ' ของเหตุการณ์ มากกว่าจะพาไปสู่ความน่ากลัวแบบตรงๆ ซึ่งทำให้หลายคนเปรียบเทียบกับงานที่เน้นการสร้างบรรยากาศช้า ๆ อย่าง 'Hereditary' หรือบางมุมก็มองว่าได้กลิ่นความคอนโทรลของหนังสยองขวัญยุคใหม่อย่าง 'The Conjuring' แต่ก็ยังมีเอกลักษณ์ในเชิงท้องถิ่นและสัญลักษณ์ที่ตีความได้หลายชั้น นักแสดงนำได้รับคำชมเรื่องการส่งอารมณ์แบบละเอียดอ่อน โดยเฉพาะฉากที่ต้องแสดงความกลัวแบบเงียบๆ มากกว่าตะโกนหรือแสดงอาการหวาดหวั่นชัดเจน เทคนิคการแต่งหน้าและเอฟเฟกต์เน้นไปทางการใช้ของจริงมากกว่า CGI จึงทำให้บางฉากมีความน่าสะพรึงเพิ่มขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ

ฝั่งนักวิจารณ์ที่ไม่ค่อยเห็นด้วยมองว่าหนังพยายามตีความประเด็นทางสังคมหรือความทรงจำส่วนตัวของตัวละครมากเกินไปจนหลุดจากธรรมชาติของการเป็นหนังผีรสจัด คนเหล่านี้ยกตัวอย่างว่าบทบางช่วงต้องการสื่อสารสิ่งที่ลึกกว่า เช่น ความผิดบาปรุ่นสู่รุ่นหรือความอับจนทางอารมณ์ แต่กลับถูกซ่อนอยู่ในสัญลักษณ์มากจนคนดูทั่วไปอาจจับความไม่ทัน ความเห็นเชิงลบอื่น ๆ ชี้ว่าการจบเรื่องเลือกใช้บทสรุปที่ชวนให้วิเคราะห์จนเกินไป ทำให้ความรู้สึกหวาดกลัวแท้จริงถูกแทนที่ด้วยการวิเคราะห์เชิงสัญลักษณ์แทน อย่างไรก็ตาม หนังยังได้รับการยกย่องด้านการออกแบบภาพแนวร่วมสมัยและการใช้สีที่ทำให้แต่ละฉากมีโทนอารมณ์ชัดเจน

ท้ายที่สุดแล้ว ความเห็นของนักวิจารณ์ค่อนข้างแตกแยก แต่มีแนวร่วมที่เห็นตรงกันว่าหนังเรื่องนี้กล้าทดลองและไม่ยอมแพ้ต่อสูตรสำเร็จของหนังผีเชิงพาณิชย์ ในมุมของฉัน การเดินเรื่องแบบค่อยเป็นค่อยไปและการให้พื้นที่กับบรรยากาศมากกว่าการตะบี้ตะบันขยี้ความน่ากลัว ทำให้บางครั้งหนังคืบหน้าเหมือนเดินบนเส้นบาง ๆ ระหว่างศิลปะกับความบันเทิง แต่ฉันกลับชอบความกล้าที่จะเสี่ยงของผู้สร้าง เพราะฉากที่กระแทกความรู้สึกได้จริง ๆ มักยังติดอยู่ในหัวต่อมาหลายวัน มันเป็นหนังผีที่ถ้าคุณชอบถูกหลอกด้วยความเงียบและการบิวท์อย่างช้า ๆ หนังเรื่องนี้คุ้มค่าที่จะเสี่ยงดู และสำหรับฉัน มันปลุกให้หลงใหลในความน่ากลัวแบบละเอียดอีกครั้ง