ลองถอดแก่นของ
เอ็ด เวิร์ดออกมาก่อนแล้วค่อยวางมันลงในโลกของคุณเอง — นี่คือทริคแรกที่ฉันมักเริ่มด้วยเสมอ
แกนกลางที่ทำให้ตัวละครอย่างเอ็ด เวิร์ดน่าสนใจไม่ใช่แค่พลังหรือสถานะ แต่เป็นปมทางจิตใจและผลของการตัดสินใจต่อร่างกายและความสัมพันธ์ นำแนวคิดนี้มาดัดแปลง โดยเปลี่ยนสัญลักษณ์ดั้งเดิมเป็นอะไรที่เข้ากับจักรวาลแฟนฟิคของคุณ เช่น หากต้นฉบับมีธีมเกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนร่างกายกับความรู้ ให้เปลี่ยนเป็นเทคโนโลยีที่ต้องแลกด้วยความทรงจำ หรือ
เวทมนตร์ที่ต้องแลกด้วยเสียงหัวใจ วิธีนี้ยังคงรักษาแก่นเรื่องไว้ แต่ให้ความรู้สึกใหม่
อีกวิธีคือเล่นกับมุมมองเรื่องความสัมพันธ์และความรับผิดชอบ เป็นไปได้เลยที่จะย้ายความขัดแย้งหลักจากการต่อสู้ภายนอกมาสู่ความขัดแย้งภายใน เช่น ให้ตัวละครต้องเลือกระหว่างช่วยคนสำคัญกับการรักษาความเป็นมนุษย์ของตัวเอง ฉากที่ฉันชอบสร้างคือซีนเงียบๆ หลังความล้มเหลว — ตัวละครนั่งกับสิ่งที่สูญเสีย หยิบของเล็กๆ ที่เตือนความทรงจำแล้วค่อย ๆ ตัดสินใจ นี่แหละคือที่ที่แฟนฟิคจะทำให้คนอ่านเชื่อมโยงได้ลึกกว่าการลอกโครงเรื่องอย่างเดียว
สุดท้าย ให้มองหาโทนที่อยากได้: จะเศร้าเสมือนเทพนิยายฝรั่งหรือจะตลกร้ายแบบนิยายเมือง แนวทางเล็กๆ อย่างการเปลี่ยนเสียงบรรยายเป็นบันทึกส่วนตัว หรือนำเทคนิคสื่อภาพเช่นความมืดที่ค่อยๆ เบลอ จะช่วยให้ผลงานโดดเด่นกว่าแค่ทำซ้ำต้นฉบับ ฉันมักปิดฉากด้วยประโยคสั้น ๆ ที่เหลือความหมายไว้ให้ผู้อ่านคิดต่อ — พลังของแฟนฟิคคือการขยายความหมาย ไม่ใช่แค่เลียนแบบ