ผู้ชมควรดูหนังซอมบี้ทั้งหมดจากประเทศไหนก่อนเพื่อเข้าใจแนว?

มุมมองเชิงต้นกำเนิดช่วยให้เข้าใจโครงสร้างพื้นฐานของแนวได้ดี และผมมักจะแนะนำให้เริ่มจากงานคลาสสิกของฝั่งตะวันตกเพื่อเข้าใจรากและตรรกะของซอมบี้แบบดั้งเดิม ผลงานอย่าง 'Night of the Living Dead' กับ 'Dawn of the Dead' สอนเรื่องการใช้ซอมบี้เป็นอุปมาทางสังคม ขณะที่ '28 Days Later' จากสหราชอาณาจักรเปลี่ยนจังหวะด้วยซอมบี้ความเร็วสูง ทำให้เกิดความต่างในแนวการเล่า

ผมชอบที่งานฝั่งตะวันตกแสดงให้เห็นว่าสามารถเล่นกับโทนได้ตั้งแต่สยองขวัญดิบ ๆ ไปจนถึงตลกร้ายเหมือน 'Zombieland' ซึ่งช่วยให้รู้ว่าซอมบี้เป็นกรอบที่ยืดหยุ่นสำหรับสะท้อนสังคมหรือแค่ต้องการความบันเทิงบริสุทธิ์ การดูผลงานเหล่านี้ก่อนจะช่วยให้มองเห็นว่าทำไมบางเรื่องเลือกโฟกัสที่ความน่าสะพรึงมากกว่าแง่มุมมนุษยธรรม และช่วยให้เปรียบเทียบกับงานจากประเทศอื่นได้อย่างมีบริบทมากขึ้น สุดท้ายความชอบของผมมักจะพัฒนาจากการเห็นรากแบบนี้ ท้ายที่สุดการรู้ที่มาทำให้การดูหนังซอมบี้สนุกขึ้นอีกเยอะ

เริ่มจากประสบการณ์ส่วนตัวก่อนเลย ทางเลือกอันดับแรกที่ผมมักแนะนำคือการเปิดโลกของหนังซอมบี้ด้วยงานจากเกาหลีใต้ เพราะสิ่งที่ดึงผมเข้ามาตั้งแต่ครั้งแรกไม่ใช่แค่เลือดสาดหรือสัตว์ประหลาด แต่เป็นการใส่มนุษยธรรมและบริบทสังคมเข้าไปในฉากวิกฤตแบบเข้มข้น พูดง่าย ๆ ก็คือหนังเกาหลีมักผสมความตื่นเต้นกับรายละเอียดทางอารมณ์และความขัดแย้งทางสังคมจนเกิดเป็นรสชาติที่เฉพาะตัว

เมื่อได้ดู 'Train to Busan' เป็นตัวอย่างชัดเจนของการทำให้ซอมบี้กลายเป็นฉากทดสอบความเป็นคน—การต่อสู้เพื่อครอบครัว การแบ่งชนชั้น และการตัดสินใจยาก ๆ ส่วนซีรีส์อย่าง 'Kingdom' นำเสนอความตึงเครียดทางการเมืองและการเอาชีวิตรอดในฉากหลังสมัยโชซอน แถมยังมีแอนิเมชันอย่าง 'Seoul Station' ที่ทำให้มุมมองเสียดสีสังคมชัดขึ้นอีก มองในมุมการเล่าเรื่อง งานจากเกาหลีไม่พึ่งแค่ความสยอง แต่ให้เหตุผลว่าทำไมตัวละครต้องทำแบบนั้น ซึ่งช่วยให้ผู้ชมเข้าใจคอนเซ็ปต์ซอมบี้ในมิติที่ไม่ใช่แค่สัตว์ที่มากัด

ถาจะให้แนะนำลำดับการดูจริง ๆ ผมมักบอกให้เริ่มจากงานที่เข้าถึงง่ายก่อน เช่น 'Train to Busan' เพื่อสัมผัสความเข้มข้นของอารมณ์ แล้วขยับไปหาซีรีส์ยาวอย่าง 'Kingdom' เพื่อเห็นการขยายโลกและกลไกสังคมสุดโหด ต่อด้วยงานทดลองหรือแอนิเมชันอย่าง 'Seoul Station' หรือภาพยนตร์ใหม่ ๆ ที่มีมิติทางสังคมอย่าง '#Alive' เพื่อเห็นมุมมองคนรุ่นใหม่ สุดท้ายบทเรียนที่ผมได้คือการดูหนังซอมบี้จากเกาหลีช่วยให้รู้สึกว่าซอมบี้เป็นเครื่องมือเล่าเรื่อง ไม่ใช่แค่ตัวประหลาด แล้วก็ทิ้งความคิดเกี่ยวกับมนุษยธรรมในสถานการณ์สุดวิกฤตไว้ให้ค่อนข้างหนักแน่น