เสียงไวโอลินที่พริ้วเหมือนลมในคืนฤดูใบไม้ผลิทำให้ฉากรักในใจผมถูกยิงตรงจุดที่สุด — เพลงชิ้นนั้นคือ 'Merry-Go-Round of Life' จาก 'Howl's Moving Castle' ซึ่งเต็มไปด้วยความอบอุ่นและความหวังอย่างอัศจรรย์
ทำนองวอลซ์ที่หมุนวนอย่างอ่อนโยนทำให้ภาพสองคนเดินเคียงข้างกันหรือจับมือกันในภาพยนตร์ชัดเจนขึ้นกว่าคำพูดใดๆ องค์ประกอบเครื่องสายกับฮาร์ปค่อยๆ เรียงตัวเป็นชั้นของความใสบริสุทธิ์ แล้วพอเครื่องเป่าและวงเครื่องสายบรรเลงขึ้นมาพร้อมกัน มันเหมือนแสงที่สาดเข้ามาในห้องมืด ทั้งอบอุ่นและมีความยิ่งใหญ่ร่วมกัน
ความประทับใจส่วนตัวคือความสามารถของเพลงนี้ในการตัดผ่านฉากเล็กๆ ที่ดูธรรมดา เช่น การยิ้มหรือการสัมผัสเบาๆ ให้กลายเป็นโมเมนต์ที่ยาวนาน ฉากที่ปรากฏในความทรงจำกลายเป็นภาพเคลื่อนไหวที่มีเสียงเพลงเป็นผู้เล่าเรื่อง ฉะนั้นเมื่อใดที่ต้องการซีนรักซึ่งไม่ได้ต้องการคำพูดมากมาย แต่อยากให้คนดูรู้สึกถึงการเชื่อมต่อระหว่างสองคน เพลงชิ้นนี้มักเป็นตัวเลือกแรกที่ผมนึกถึง และยังทำให้ฉากจบที่แสนเรียบง่ายกลายเป็น
บทเพลงโรแมนติกที่ยากจะลืม