จริงๆ แล้วคำว่า 'แมรี่ซู' มักถูกใช้เป็นคำด่าวิพากษ์เมื่อตัวละครถูกมองว่ามีความสมบูรณ์แบบเกินไปและรับเอาทุกอย่างได้สบาย ๆ จนเรื่องไม่ต้องเผชิญความขัดแย้งเชิงลึก ฉันมักจะยกตัวอย่าง 'Sword Art Online' กับตัวเอกที่หลายคนเรียกกันว่าเป็นกรณีคลาสสิกของ Gary Stu — นั่นคือชายเวอร์ชั่นของแมรี่ซู เพราะเขามักมีทักษะพิเศษ เจอคนรักได้เร็ว และเรื่องราวมักหมุนไปรอบ ๆ ความสามารถหรือ
โชคชะตาของเขา
การจับคู่ข้อดี-ข้อเสียทำให้ภาพชัดขึ้น: ใน 'Puella Magi Madoka Magica' แม้ 'Madoka' จะถูกมองว่าใสบริสุทธิ์และมีพลังเปลี่ยนโลก แต่บทของเธอก็ถูกตั้งกรอบทางอารมณ์และผลลัพธ์เชิงปรัชญาที่หนักกว่าแค่ความเพอร์เฟ็กต์ นั่นแปลว่าเธอใกล้เคียงกับแมรี่ซูในบางมิติ แต่ยังมีความซับซ้อนที่ลดทอนคำว่า "สมบูรณ์แบบ" ไปได้
อีกตัวอย่างที่ผมชอบหยิบมาวิเคราะห์คือ 'The Irregular at Magic High School' ตัวเอกมีทั้งพรสวรรค์ ความรู้ ความสามารถด้านเทคนิคที่ดูเกินจริง มีกลุ่มคนรอบตัวคอยยกย่อง แต่เรื่องกลับพยายามให้เหตุผลว่ามันเป็นผลจากระบบหรือสถานการณ์เฉพาะ การจะแปะป้ายว่าแมรี่ซูจึงต้องคิดทั้งบริบทและการเขียนบท ไม่ใช่แค่ความเก่งอย่างเดียว ตอนท้ายผมมักจะย้ำว่าคำว่าแมรี่ซูเป็นเครื่องมือวิเคราะห์—บางครั้งมันถูกใช้ชี้ปัญหาในงานเขียน บางครั้งก็ใช้เป็นปมวิจารณ์มากกว่าจะเป็นคำจำกัดความตายตัว