ชื่อ 'เยือกเย็น' ในบริบทสากลมักถูกเชื่อมโยงกับนิยายแปลจากภาษาสเปนเรื่องหนึ่ง ผู้เขียนคือ 'อัลแบร์ต ซานเชซ ปีญอล' และนิยายต้นฉบับใช้ชื่อตั้งไว้ว่า 'La piel fría'. ในฐานะแฟนวรรณกรรมแนวมืด ฉันชอบเล่าให้เพื่อนฟังว่าหนังสือเล่มนี้ไม่ใช่แค่เรื่องสยองของสิ่งมีชีวิตใต้ทะเลเท่านั้น แต่เป็นบทวิเคราะห์ความโดดเดี่ยวและสัญชาตญาณของมนุษย์เมื่อถูกขังอยู่ในสถานการณ์สุดขั้ว
เรื่องราวเริ่มจากบุรุษหนุ่มที่มาถึงเกาะห่างไกลเพื่อทำงานเป็นผู้ช่วยในสถานีอากาศ แทนความหวังว่าเกาะจะสงบเงียบ เขากลับพบกับผู้ชายอีกคนหนึ่งซึ่งรับผิดชอบบนเกาะมายาวนาน ทั้งสองคนต้องเผชิญกับสิ่งมีชีวิตจากทะเลที่โจมตีในเวลากลางคืน บรรยากาศตึงเครียดขึ้นเรื่อยๆ เมื่อความลับและความรุนแรงของผู้ดูแลเกาะค่อยๆ ถูกเปิดเผย ฉากการเผชิญหน้าระหว่างมนุษย์กับสิ่งมีชีวิตนั้นเต็มไปด้วยความโหดร้ายแต่ก็แฝงด้วยความเศร้าลึกซึ้ง
มิติที่ทำให้เรื่องนี้น่าสนใจสำหรับฉันคือการทำงานกับธีมของความเป็นอื่น (otherness) และการตั้งคำถามว่าใครคือสัตว์ร้ายในบริบทนั้น บทพูดของตัวละครไม่เยิ่นเย้อ แต่กลับชวนคิด อีกทั้งยังมีชั้นของอุปมาอุปไมยเกี่ยวกับการเมืองของการปกครองและมนุษยธรรม อยู่ในใจฉันเสมอว่าบางฉากอ่านแล้วให้ความรู้สึกเหมือนนิยายเอาชีวิตรอดที่แต่งด้วยน้ำเสียงแบบเทพ
ปกรณัมมากกว่าจะเป็นแค่สยองขวัญเฉยๆ