Agsunta Kung Di Na Ako Lyrics

"pwede ba kuya! hindi naman namin pinapalayas yang asawa mong magaling. Kusa siyang umalis dito sa bahay, sinampal niya pa si Celestine, isa pa nabalitaan ko sa mga friends ko na yung haliparot na yun ee dun na nakatira sa condo ni Oliver" sagot pa nito sakin habang si Celestine ay tahimik lang na nakatayo sa likod ni Cecille. "CECILLE! tigilan niyo na kakagawa ng kwento tungkol kay Natalie." napatiim bagang kong sagot dito "sige tawagan mo Sebastian ng magkaalaman kung sino nagsasabi ng totoo dito. i-loud speaker mo para marinig ng lahat ang katotohanan." sabi pa ni mommy sakin. "Hello Sebastian napatawag ka?" tanong nito sakin "Oliver may gusto akong malaman at gusto ko sabihin mo sakin ang katotohanan, lalaki sa lalaki sabihin mo sakin sayo na ba nakatira ang asawa ko?!" tanong ko dito "Sebastian, oo totoong sa condo ko nakatira si Natalie, pero hindi ganun ang ibig sabihin nun. Tinulungan ko lang siya ng minsan ay madisgrasya ang sasakyan na sinasakyan niya, nabangga ang kotse niya sa poste nung oras na umalis siya sa mansion niyo, nakiusap siya sakin na wala na sanang ibang makakaalam ng nangyari kaya pina block namin sa news ang nangyaring aksidenteng ! Kilala mo ako Sebastian, oo tarantado ako at mahilig sa babae, pero hindi ang klase ni Natalie ang babaeng papatol na lang sa ibang lalaki kung wala ang asawa niya. Sya ang klase ng babaeng irerespeto. Siguro kung wala ka sa buhay niya hindi ko palalampasin ang pagkakataon na ligawan ko siya. Kaya ingatan mo ang asawa mo Sebastian, one in a million lang ang ganyang babae, kasi kung aayaw na talaga siya sayo. Hinding hindi ko siya pakakawalan."sagot nito sakin

I'm only sixteen ng makilala ko si Franz Zorego, ang hot business man na mas matanda sakin ng s'yam na taon. Unang kita ko pa lang sa kanya nasabi ko agad sa sarili ko na itong ang lalaking mamahalin ko. Kaya naman ginawa ko ang lahat para akalain nito na nasa tamang edad na ako. Pero hindi naitatago ang sikreto ng matagal na panahon. Dahil natuklasan nito na isa lang akong highschool student sa paaralang mismong pag aari ng kanilang pamilya. Mula noon ay umiwas na ito sa akin at 'di na ako pinapansin. Aaminin ko nasasaktan ako sa pag iwas nito pero anong magagawa ng isang gaya ko? Sabi nga nila isa lang akong hamak na bata na pagdating ng panahon mawawala at mababago rin ang nararamdaman. Totoo ba ang gano'n? Paano kung hindi?

มีน สาวดวงซวยที่อยู่ ๆ ก็ถูกดึงวิญญาณไปยังปรโลก เหตุการณ์ครั้งนี้เป็นความผิดพลาดอย่างช่วยไม่ได้ เมื่อกลไกแห่งชีวิตเกิดขัดข้องทำให้ทุกอย่างแปรปรวน เจ้าแห่งปรโลกจึงขอโทษและรับผิดชอบเรื่องทั้งหมดด้วยตนเอง เพื่อจะได้เฝ้าดูพระรองและส่งเขาไปให้ถึงปลายทางของตอนจบ มีนจึงเลือกที่จะไปเกิดใหม่ในมังงะเรื่องโปรดแทนการกลับเข้าร่างเดิม เจ้าแห่งปรโลกเห็นว่าสิ่งที่ขอไม่ได้มากเกินไปจึงได้ตอบตกลงแล้วส่งเธอไปยังที่ชอบ ๆ แต่เอ๊ะ! เหตุใดไม่เหมือนที่คุยกันไว้ ไฉนท่านส่งข้ามาเป็นตัวประกอบที่ต้องตายด้วยมือพระรองเล่า... . . . “เลิกกั๊กแล้วรักก่อนนะ... ตะ ๆ เตงมาได้ไง” ทว่าเมื่อเปิดประตูห้องได้ก็ถึงกับยิ้มค้าง เมื่อมีใครอีกคนนั่งไขว้ขากอดอกอยู่บนเตียงนุ่มคอยท่าอยู่ก่อนแล้ว ดาบที่กอดอยู่นั่นก็ไม่น่าไว้ใจเอาเสียเลย เกรงว่าจะลอยมาบั่นคอได้ทุกเมื่อ แล้วยังรอยยิ้มอีกเล่าเพียงเท่านี้ก็ทำเอาขนหัวลุกซู่ “ฮึ! กลับมาสักทีนะ ข้าก็นึกว่าจะเอาแต่เต้นแร้งเต้นกาไม่ยอมกลับบ้านเสียอีก” **เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ เป็นเพียงสิ่งที่สมมุติขึ้น ทุกตัวละครทุกเหตุการณ์ไม่มีอยู่จริง เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น**

อ้อมแอ้มนักเขียนสาวโสดดวงดีถูกลอตเตอรี่รางวัลใหญ่ เธอจึงให้รางวัลตัวเองบินลัดฟ้าไปเที่ยวดิสนีย์แลนด์สานฝันวัยเด็ก ใช้จ่ายสนุกสุดเหวี่ยงให้สมกับเป็นนักเขียนไส้แห้งมานานนับปี แต่แล้วเมื่อชีวิตถึงฆาตดันมาลื่นเปลือกกล้วยล้ม จนหัวฟาดขอบถังขยะตายดับอนาถ ตื่นมาอีกทีกลายเป็นว่าตัวเองนอนอยู่ในกระท่อมผุพังท้ายหมู่บ้านในยุคจีนโบราณ ที่น่าตกใจไปกว่านั้นคือ เธอดันเข้ามาอยู่ในร่างของคุณแม่ลูกติดนี่สิ โลกเก่าเป็นนักเขียนไส้แห้งไม่พอ สวรรค์ส่งมาเป็นคนแม่ลูกติดไส้แห้งอีก มาตามลุ้นกันว่านักเขียนไส้แห้งจะสู้ชีวิตอย่างไร เมื่อถูกชีวิตสู้กลับ

Prologue "Ate pabili ng Candy Piso. " Piso lang? Naku Alam mong bata ka kanina kapa e! Oh ayan wag ka nang babalik ha kung piso lng naman pera mo tsk.--Bulyaw ko sa batang yun nakakaloka na kasi, kanina pa pabalik - balik Sarap hambalusin,Naku Sarap patulan. "Hay Naku Jing! L kokonti Customer natin nito e kapag lagi kang ganyan sa mga bata. Always ka yatang dinudugo kasi parati nalang mainit ang ulo mo. - - Bulyaw din sakin ng pinsan Kong si Bea. " Wala akong paki kung kokonti man ang Benta at least ganun parin sahod ko noh!" "Hystt mapapagalitan tayo ni Madam nito sa ginagawa mo e! Oh ayan may paparating na Customer asikasuhin mo. And Speaking of Which, ang isa rin sa nagpapa-init ng ulo ko, ang Kolokoy na Construction Worker na'to. Bakit ko sya iniinisan? Jusko manliligaw daw kasi! Yuk ang mukang to? Papatol sa kagaya nya? Ew Never! Mahirap na nga ako tapos Mahirap pa Magiging Jowa mo? Apaka Malas ko naman kung ganun dzuh kahit gwapo sya hinding hindi ko sya papatulan I SWEAR period. AT AYUN, Halos araw araw nalang dito bumibili ang Lalaking yun, nakakainis kasi halata namang nagpapansin Ew kadiri. LUMIPAS ang ilang araw ganun parin, Walang pinagbago pero parang may kakaiba sa Lalaking to e! Mahirap na nga, gastos pa ng gastos dzu feeling Rich? "Engineer! Pinapatawag kana sa Office ng Lolo mo! E reveal mo na raw ang Designs mo. Engineer? Whahh Asan yung tinutukoy nyang Engineer? Naku for sure Apaka Gwapo ng isang yun, Engineer na Umiigting ang panga Where na You? Pero teka..niloloko lng yata ako ng kumag na yun e, e nag-iisang nakaupo lng naman dito si Construction Worker. "Pakisabi kay Lolo susunod ako!ha?? Engineer sya? Sya yung Tinutukoy ng lalaki kanina? Panu nangyari yun?

When Brayden asked Julienne to marry him, nagbago ang lahat. Si Julienne, nakaalis sa masalimuot na mundong matagal na niyang isinumpa, habang si Brayden naman ay sa mundong siya mismo ang lumikha. Pero paano kung malaman nilang kasinungalingan lang pala ang lahat? Sapat na ba ang mga nadarama nila para piliin pa rin ang isa’t isa at manatiling nagsasama sa kahariang binubuo nila? “Dreaming is for fools. At hindi pa ako nababaliw, Julie. Hindi pa. . .”

“I-I will never like you. N-never. S-si Jena ang mahal ko kaya itigil mo na itong kalokohan mo, Ayeisha. Ikakasal na rin kami. K-kapatid lang ang turing ko sa ‘yo. Get it? Kaya kahit maghubad ka sa harap ko habang nagdedeliryo ako dito, hinding-hindi ako maakit. Dahil wala kang dating sa akin bilang babae.” -KING HERNANDEZ. ‘Yan na yata ang pinakamasakit na salitang binitawan ni King Hernandez kay Ayeisha Santillan, na nagdulot ng malaking sugat sa puso niya. Lalo na nang magpakasal ito sa nobya nito. Pakiramdam niya, dinurog at piniraso nito ang puso niya. Kaya napilitan siyang magpakalayo para makalimot. Pero paano kung muling pagtagpuin sila ng tadhana sa isang lugar na iba ang kan’yang katauhan? Makikilala kaya siya nito? Mapipigilan pa kaya niya ang muling pagtibok ng durog niyang puso?

Pinagmasdan ko ang pamilyang Villiary.. masayang pamilya, mayaman at mababait rin ang mga taong ito pero hindi ko lang maintindihan kung bakit kinulong nila dito ang nagiisa nilang anak. Walang kaibigan at walang muwang sa mundo. Kahit twenty years old na ito para siyang bata kung umasta. Isa lang naman ang masisi ko kundi ang parents niya. Hindi magalit ang anak niya sa ginawa nila dahil napaka inosente ni Irriene. Hindi niya alam kung anong nangyari sa labas ng mansyon nila. Wala rin siyang pakialam dahil simula bata nandito na siya sa loob. Umiyak ito na parang bata sa harap ng mommy at daddy niya habang ang mommy niya kinausap siya na parang bata rin. Okay lang sana kung tratuhin siya ng nababagay sa edad niya pero hindi. Tama lang na ipakilala ko si Dinnese sa kanya para mabantayan ko parin siya kahit hindi ako nagtuturo sa kanya. The world is cruel and her world is the worst.

"Kung inaakala mong masisindak mo ko sa mga ginagawa mo, pwes! Mag-isip ka ng milyong beses Sebastian.. Hintayin mo...kung pa'no 'ako' masindak. At nang sa gayo'n ay maipakita ko sa'yo ang tunay na hitsura ng salitang 'impyerno!'" Banggain mo na lahat, huwag lang ang isang Maruh Velarde. Pero sa isang banda, wala sa bokabularyo ni Drix Tharn Sebastian ang salitang 'talo'.

"Magkano ang kailangan mo, upang layuan ang anak ko?" tanong ni donya Marsha kay Estella, "hindi kita maaaring tanggapin dahil isa ka lamang dukha! saan ka ba napulot ni Ludwig? sa club? At sinong nakakaalam, kung yang dinadala mo, ay sa anak ko?" Isang sampal iyon para kay Estella. Ang inaasahan niyang maayos na pagtanggap sa kanya, ay magiging isa palang bangungot! Ang akala niya, matapos niyang matakasan ang matandang ipinagkakasundo sa kanya ng kanyang ama, ay magiging maayos na ang buhay niya, hindi pa pala. Kaharap niya ngayon ang isang repleksiyon ng matapobre niyang madrasta. Kuyom ang kamao, nilisan niya ang lugar na iyon, upang hindi na maalipusta pa, ng kahit na sino, sa pamilya ni Ludwig, dala dala ang anak nilang kambal, na hindi pa man naiisilang, ay itinakwil na. "Ako ang bahala sa inyo mga anak. Hindi ko hahayaang may mang-api pa sa inyo, gaya ng naranasan ko," kinakausap niya ang mga bata sa kanyang tiyan. "Babangon ako, at maniningil!" Tiningnan niyang muli ang mansiyon, sa huling pagkakataon. Hinulma niya sa isipan ang sinabi sa kanya ng kanyang biyenan. Saka hilam ng luha ang mga matang lumayo, na hindi alam kung saan tutungo.