Akin Ka Floreza

Hindi ko alam pero parang napag iiwanan na yata ako ng panahon, sabi ng iba kaylangan ko na daw mag pakasal at mag karoon ng sarili kong pamilya, kasi daw hindi nako pabata pa. Bakit ika babata ko ba pag nag karon ako ng asawa't anak? "Khrizxxianna you need to have your own Family, darling," "Mom, I'm not on to that hindi ko kaya saka hindi madali ang gusto mo," "Mag blind date ka, may kilala akong anak ng mare ko na pwede mong maging asawa.' "No way Mom!, ayoko ng mga idea mo!" pasigaw kong sabi kay mommy. "Khrizxxianna you're turning forty this year and you should get married," sabi pa nito sa akin sabay inum ng hawak nyang baso na may laman na wine. "No, Mom I hate marriage, I just want to have a child that's it," and I just look at the pouring rain outside of the window. _SUNGYONGSOO15_

Isang pirma. Isang apelyido. Isang kasunduang tuluyang babago sa buhay ni Celestine Ramirez. Walang kaalam-alam sa galaw ng mga makapangyarihang tao, napilitang pumayag si Celestine sa isang kasal na hindi niya ginusto—isang papel na dapat sanang gampanan ng kapatid niyang tumakas sa responsibilidad. Ang lalaking pinakasalan niya? Si Lucas Arguelles Sevllia. CEO ng Arguelles Holdings. Kilalang malamig, walang puso, at kayang pabagsakin ang sinumang hindi sumunod sa kanya. Akala ni Celestine, tatlong buwan lang ang lahat—hanggang makansela ang kontrata. Pero paano kung ang lalaking walang pakialam ay unti-unting nagiging protektibo, mapagmasid, at... mapagmahal? At paano kung sa likod ng tahimik nitong pagkilos, ay ang matagal nang lihim—na hindi aksidente ang pagkakapili sa kanya? "Hangga’t dala mo ang apelyido ko, akin ka," bulong ni Locas sa kanyang tainga. "At hindi ko hayaan na maagaw ka ninuman." Pero sa mundong puno ng lihim, kasinungalingan, at makakalaya pa ba siya sa isang pangalang hindi niya pinili… ngunit minahal na niya?

Tinatawag ako ng kapatid kong lalaki bilang kanyang prinsesa at nagpapadala sa’kin ng perang pangbaon; nagkakamali ng intindi ang kanyang mapapangasawa at iniisip nito na lihim niya akong nobya. Susugurin ng babae ang tirahan ko, na maayos kong pinalamutian, kasama ang grupo ng mga kamag-anak at kaibigan. “Hindi ako makapaniwalang lihim na nobya ka ng iba’t ngayong napakabata mo pa! Tuturuan kita ng leksyon sa ngalan ng mga magulang mo! Ikakalat ko online ang imoral ninyong relasyon para malaman ng mga guro at kaklase mo kung gaano ka kawalang-hiya!” Kinalat nila ang tirahan ko at pinunit ang mga damit ko. Pagkatapos, sinigurado nilang nakunan ang ID ko sa eksena habang nire-record nila ang pang-aapi sa akin. Nagmamadaling pumunta ang kapatid kong lalaki, namumula sa galit ang kanyang mga mata. “Nasiraan na ba kayo ng bait? Ang lakas ng loob ninyong apihin ang kapatid ko!”

Para kay Belle hindi basihan ang mukha para mahalin mo ang isang tao. Sa kabila ng lahat na kasungitan sa kanya ng asawa na si Russell, at sa katakot-takot na mukha na meron ito ay pinatunayan ni Belle na handa niya itong mahalin. Para sa kanya ang pag-ibig walang pinipili. Guwapo man o pangit kung titibok ang puso wala ka ng magagawa kundi sundin ito. Pero matanggap pa kaya niya ito kapag nalaman ang tinatago nitong sekreto?

Rica De Guzman, matalino, maganda mabait, at higit sa lahat matulungin at mapagmahal sa pamilya. Ito ang mga katangian na ika nga ay wala ka nang hahanapin pa. Rom Ortega, gwapo, mayaman the hottest bachelor in town, nasanay na lahat na ang babae ay makukuha niya sa isang pitik lamang nang mga daliri nya. Ngunit paano kung isang Rica ang bumihag ng puso nya ngunit ayaw naman ng babae rito. Ngunit hindi papayag si Rom. Gagawin nya ang lahat makuha lang ito

Ikakasal na ang pinakapopular na babae sa amin noong high school. Inimbitahan niya ang lahat sa aming klase para sa kaniyang kasal. Gusto kong kumilos na parang hindi ko nakita ang message na ipinadala niya sa akin pero walang tigil niya akong tinag sa group chat. “Nagkunwari kang mayaman gaya ko noong high school, pero hindi kita masisisi sa ginawa mo. Sa totoo lang, iniimbitahan kita sa kasal ko bukas para makita mo kung paano maging isang tunay na mayaman.” Agad na nagsalita ang iba naming mga kaklase. “Napakabait mo talaga, Haley. Kaya hindi na ako magtataka kung paano mo nagawang pakasalan ang isang miyembro ng pamilya Baumer. Hindi ako makapaniwala na mapapatawad mo ang isang materialistic na kagaya ni Emma!” “Ano ba ang deserve ng isang kagaya ni Emma Larkin para makaattend sa kasal ni Haley? Masyado siyang mayabang.” Habang tumitindi ang mga pangiinsulto, umabante si Haley Stockwell para mapanatili ang kapayapaan sa chat. “Sige na, kalimutan na natin ang mga hindi maganda nating nakaraan. Hindi na ako naaapektuhan sa mga ito dahil masyado nang matagal mula noong mangyari ang mga iyon. Anyway, huwag na tayong maghinanakit kay Emma dahil masyado na itong mahirap at pangit.” Walang tigil na umulan ang mga papuri sa kaniya ng lahat sa group chat habang tinatawag siya ng ilan sa amin na mabait at inosente. Napasinghal ako sa aking nakita. Si Haley ang babaeng nagkukunwaring mayaman sa amin—ako ang tunay na tagapagmana ng isang mayamang pamilya pero pinalabas pa rin niya na sinungaling ako. Ginawa niya akong target ng mga pangiinsulto ng lahat. Tiningnan ko ang digital wedding invitation para makitang gaganapin sa aking villa ang kaniyang kasal. Mukha ring pamilyar ang kaniyang groom—hindi ba’t ito ang driver ng aking asawa? Ngumiti ako nang maisip ko ang mangyayari. Sumagot ako sa chat ng, “Sige! Kailangan kong umattend ng kasal mo!”

ISang Taon pagkatapos ng kasal ni ni Johnny ay bigla na lang itong namatay sa hindi niya malamang dahilan.Kaya naman ng malaman niya na may sakit pala itong malala ay Medyo sumama loob niya pero paano niya ba iton matatanggap gayong mahal na mahal niya ito.Kaya halos mabaliw siya ng mamatay ito.Araw araw siyang nagluluksa at sa kagustuhan niyang makausap ang asawa ay naghanap siyang taga kausap ng kaluluwa.Si Brix na bakit naman sa dinami dami ng tao ay kamukha pa ng asawa niya ang nakikita na na tila ba alam na alam nito lahat sa tuwing magkakaroon sila ng session. hanggang sa unti unti na niyang nararamdaman na hindi na asawa niya ang gusto niyang kausapin kundi ang lalaking kaharap na niya mismo. At ang lalaking ito ay ang kapatid pala ng asawa niya na lingid sa kanyang ka alaman ay ang tumanggap ng eye cornea ng kanyang asawa.Paano niya lalaban ang nararamdaman na iyon kung sa tuwing tititigan niya ang mata nito ay asawa niya ang nakikita niya.

Paano kung matapos ang isang masakit na pangyayari sa buhay mo ay alukin ka ng isang bilyonaryo na maging “contract mommy”? “You can return the favor by being a contract mother to my daughter,” ani ng gwapong bilyonaryo. “H-Huh?” gulantang na tugon ni Vivienne. Batid niyang hindi siya makatanggi dahil ito ang nagligtas ng kanyang buhay. “I’ll pay you 2.5 million per month, but first… divorce your husband,” aniya. Alam ni Vivienne na wala siyang kahit piso kapag iniwan ang asawa, at ni ang sariling anak ay ayaw sa kanya. “S-Sige! Bigyan mo ‘ko ng isang linggo…” sagot niya, at ngumiti ang bilyonaryo. “One week… That’s a deal,” sagot nito, tiyak na wala na siyang takas.

Ako ang tunay na anak ng pamilya Stone. Gamit ang gossip-tracking system ko, nagkunwari akong mahinhin at masunuring tao, pero sa loob-loob ko, matindi ako gumanti sa tamang oras. Ang hindi ko napansin ay may nakakarinig sa isip ko. “Kahit na anak ka naming tunay, si Alicia lang ang tunay naming tinatanggap. Kailangan mo matututong lumugar,” sambit ng mga kapatid ko. ‘Iniisip ko na baka sinira ko ang usapan namin ng demonyo sa nakaraan kong buhay kaya ako napuntas a pamilya Stone ngayon, naisip ko. Tumigil bigla ang mga kapatid ko sa paglalakad. “Si Alice ay masunurin, may sense kausap at mahal ng lahat sa pamilyang ito. Huwag ka magsimula ng drama para lang magpapansin.” Hindi ko mapigilan isipin, ‘Kung ganoon, may sapat ang sense niya para sirain ang buhay ng lahat at mahal na mahal kayo sa puntong nakakasuka na.’ Natanga ang ekspresyon ng mga magkakapatid.

Dahil lang kumain ako ng isa pang extra na paa ng manok kaysa sa kapatid kong lalaki, pinalayas ako ng tatay ko mula sa bahay sa gitna ng isang snowstorm. Noong tumagal, ang tatay ko na isang archeologist ay nahukay ang aking katawan. Dahil sa nawawalang ulo ko, hindi niya ako nakilala. Kahit na noong nakita niya ang katawan ay may parehong mga peklat na meron ako, wala siyang pakialam. Pagkatapos, ang nanay ko ay kinuha ang aking puso at pinakita ito sa kanyang mga estudyante. “Ngayong araw, pag aralan natin ang puso ng isang taong may congenital heart disease.” Minsan niyang sinabi na makikilala niya ako kahit na anuman ang itsura ko. Mama, ngayon at ang tanging natitira sa akin ay ang puso ko, nakikilala niyo pa rin ba ako?