Filter By
Updating status
AllOngoingCompleted
Sort By
AllPopularRecommendationRatesUpdated
Hasta que las Nueces nos Separen

Hasta que las Nueces nos Separen

En la fiesta de nuestro primer aniversario de bodas, caí de bruces sobre una alfombra roja, jadeando como pez fuera del agua. Carlo Pipino, mi esposo, rodeaba con el brazo a Gianna Verde, su amor de la infancia, bebiendo champán y riendo. Gianna sabía que yo era alérgica a las nueces y algunos frutos secos. Así que, obviamente, lo bañó todo con aderezo a base de avellanas. Un bocado y ¡pum!, se me hizo un nudo en la garganta, se me encendieron los pulmones y me reventó el salpullido como confeti. Busqué mis medicamentos para la alergia y, en su lugar, encontré un puñado de M&Ms derretidos. Gianna se rio al ver mi cara. —¡Sorpresa!, Carlo te cambió los medicamentos. ¿En serio, Siena? ¿Una nuez? ¿No te parece demasiado dramático? Me deslicé de la silla, jadeando, mientras el público apostaba sobre cuánto duraría mi «actuación». —Carlo... mis medicamentos... —grazné—. Por favor. Voy a morir. Él suspiró, molesto. —Dios mío, qué dramática eres. ¿Por qué las mujeres siempre juegan a hacerse las muertas para llamar la atención? Sabes que te amo. ¡Detén este espectáculo de una vez! En ese momento, mi corazón se rompió más rápido que mis pulmones. Dejé de suplicar. Presioné la señal de socorro. Llamé a mi verdadera familia.
Short Story · Mafia
968 viewsCompleted
Read
Add to library
La Mujer que Tejía Destinos Robados

La Mujer que Tejía Destinos Robados

Cuando mi madre nos pidió a mi hermana y a mí que eligiéramos con quién casarnos, Daniela rechazó sorprendentemente al hombre hosco de perfil técnico que persiguió durante cuatro años y optó por ese rico playboy de mala reputación. Mi madre palideció al instante: —Daniela, es cierto que es rico, pero ¿no te da miedo que te pegue alguna enfermedad? A ti te gusta Luis, ¿no? No te equivoques de decisión. Pero ella no dio su brazo a torcer. Ahí supe que ella también había renacido. En mi vida pasada, se casó llena de ilusión con Luis Solano y sufrió una década de violencia emocional que la dejó hecha una loca. Mientras que ese playboy, Diego Alcázar, cambió por mí radicalmente, me amó con locura, me entregó toda su fortuna y nos convertimos en la pareja envidiada por todos. En el baile de nuestro décimo aniversario de bodas, Daniela, con los ojos llenos de rencor, nos redujo a cenizas a los dos. Al tener una segunda oportunidad, opté por la mano de Luis en el juego del matrimonio. —Daniela, la apuesta está hecha. Esta vez, no te arrepientas. Ella soltó una risa burlona: —Esta vez me toca a mí ser amada como a una reina. No seas tú quien se arrepienta. Parece que aún no entiende que el amor es lo menos confiable en un matrimonio.
Read
Add to library
¡Ni en esta vida! ¡Te suelto ya!

¡Ni en esta vida! ¡Te suelto ya!

Renací. Volví a los 18 años, justo antes del examen de admisión a la universidad. Era el año en el que Diego Alonso más me amaba, y también el último. Porque ya había conocido a su verdadero amor, Valeria Reyes, la mujer por la que se enamoraría de verdad. Por ella, fue capaz de todo, al punto de que me pidió ser su novia, solo para distraerme de mis estudios. Así que en lugar de la universidad de élite en la que hubiera podido entrar, terminé en una simplemente ordinaria. Hasta fingió un accidente para retenerme y que me perdiera el concurso; todo para que Valeria ganara esa medalla de oro. En otra ocasión, cuando Valeria perdió mucha sangre, él me manipuló para que donara una cantidad excesiva. Esto arruinó mi salud para siempre, dejándome con dificultades para quedar embarazada. Al final, Diego se vio forzado a casarse conmigo, pero pasaba los días sumido en la depresión, obsesionado con las fotos de su amor. El día que supo que Valeria se casaba, me abandonó sin piedad y se quitó la vida por amor. En esta vida, por fin estoy despierta. No volveré a amarlo. Solo quiero ser egoísta, y amar únicamente a mí misma. Entonces cuando Diego me preguntó con arrogancia: —Renata, ¿quieres ser mi novia? Yo, tranquilamente, negué con la cabeza. —No.
Read
Add to library
Votos ao Pôr do Sol

Votos ao Pôr do Sol

Três dias antes do meu casamento, descobri que Shane Dawson havia mudado o local da cerimônia da casa da vovó Mae, no Sul, para o Castillo de Sol, o castelo espanhol que Tania Collins — sua antiga paixão de infância — adorava. Eu o confrontei, mas acabei ouvindo ele reclamar ao amigo: — Graças a Deus a Tania tem bom gosto. Caso contrário, eu seria motivo de piada pelo resto da vida. O amigo retrucou: — Você não prometeu que faria a cerimônia na casa da avó dela? Não tem medo que ela fique brava e se recuse a se casar? Shane apenas riu, com frieza e deboche. — Os Quinn estão à beira da falência. Casar comigo é a única saída dela. Ela não pode arriscar. Já pedi ao cerimonialista para ligar para ela. Aposto que agora ela está correndo pra trocar o vôo. A vergonha e a raiva queimaram no meu peito. Mordi o lábio, e no fim, fui embora. Três dias depois, o casamento no castelo aconteceu como planejado, só que eu não mudei o vôo. Eu não apareci. Em vez disso, estava no velho pátio da vovó Mae, me casando com outro homem. Até hoje, o Shane não entende. Eu nunca quis me casar com ele em busca de alguma "rota de fuga". Eu quis me casar por um amor que durou dez anos. Mas quando o sonho acaba, é preciso coragem para escolher outro caminho.
Short Story · Romance
287 viewsCompleted
Read
Add to library
The Billionaire's Game: His Brother, My Lover

The Billionaire's Game: His Brother, My Lover

Disclaimer: This book is RATED SPG Ang akdang ito ay naglalaman ng mga temang maaaring hindi angkop para sa lahat ng mambabasa, kabilang ang matinding emosyon, maseselang eksena, at mga paksang maaaring sensitibo para sa ilan. Ang lahat ng tauhan, lugar, at pangyayari sa kwentong ito ay kathang-isip lamang. Anumang pagkakahawig sa tunay na buhay ay nagkataon lamang at hindi sinasadya ng may-akda. Ang pagbabasa ng akdang ito ay nangangailangan ng masusing gabay ng nakatatanda. Ang may-akda ay hindi nagtataguyod o humihimok ng anumang negatibong asal o pananaw na maaaring makita sa kwento. Para sa responsableng pagbabasa. Si Sunshine Caparal ay isang maganda, mabait at anak ng negosyante pero walang amor sa kanila ang kaniyang ama. Habang ang kaniyang ina ay namatay sa panganganak dahil sa kaniyang bunsong kapatid. Dahil nailigtas niya ang buhay ng isang mayaman at respectadong tao sa bansa, binigyan siya ng chance maikasal sa tagapagmana nito. Ito lang ang nakita niyang paraan para matustosan ang gastusin sa paggagamot ng kaniyang bunsong kapatid. Pero nalaman niyang ang kaniyang step sister ay may relasyon dito kaya naman nandiri siya. Sa sobrang galit niya nagawa niyang sumiping sa kapatid ng kaniyang magiging asawa. Si Benedict Lorenz Sanmiego. Ang panganay at independent na anak ng Sanmiego Group. Naging Fuck Buddy sila kapalit ng magaling na doctor para sa kaniyang kapatid. Kasabay no'n ang pagkawala ng kaniyang shares at ang mapapangasawa. Ano nga ba ang kahahantungan ng kanilang paggamit sa isa't isa? May maganda nga bang patutunguhan ang walang kwentang relasyon na mayroon sila? Alamin..
Romance
105.7K viewsOngoing
Read
Add to library
Esta vez he terminado de luchar

Esta vez he terminado de luchar

Renacida como la heredera perdida de los Rogers, estuve perdida por quince años, evité cada oportunidad de crear lazos con mis dos hermanos en esta familia. Cuando me tiraron el vestido desechado y mal ajustado de Vivi para la gala familiar, sonreí y me lo puse. Cuando enviaron a Vivi a recibir una educación de élite mientras me ordenaban fregar el cuarto de servicio, tomé el trapeador sin decir una palabra. Cuando dejaron que Vivi buscara el amor y me dejaron a su pretendiente rechazado, no luché. Acepté sus sobras con un gesto tranquilo. Todo esto era porque en mi vida pasada, había pasado toda mi existencia desesperada por la aprobación de mis hermanos, solo para terminar siendo despreciada por todos. Cuando morí en el fuego cruzado de un tiroteo entre bandas, mi propio hijo empujó mi cuerpo con asco. —Mamá, ¿de verdad desperdiciaste toda tu vida en una pelea tan insignificante con la tía Vivi? Morir por la familia hubiera sido un final más digno. Al menos así no habrías deshonrado nuestro nombre. Dejé este mundo llena de resentimiento, solo para abrir los ojos y encontrarme de vuelta en el momento en que puse un pie por primera vez en la mansión Rogers. Esta vez, he terminado de luchar. El poder, el nombre y el honor. Les dejo que lo tengan todo. Ya me aceptaron en un proyecto médico a puerta cerrada. Pronto no volverán a verme.
Short Story · Mafia
6 viewsCompleted
Read
Add to library
Mil Divorcios Y Un Escape

Mil Divorcios Y Un Escape

Divorciados y vueltos a casar. Ya ni sé cuántas veces Aaron y yo hemos pasado por lo mismo. Antes me trataba como si yo fuera lo más valioso para él, pero no había pasado ni un año de la boda cuando me pidió el divorcio por primera vez. La razón era sencilla: Vivian iba a regresar. —Vivian es una figura pública —me dijo—. No quiero que nadie piense que se está metiendo con un hombre casado. Esa actriz de cuarta no era nadie si no fuera por el sacrificio de su padre. Le dieron un balazo que iba para Aaron. Una vida por otra. Y por eso, Aaron sentía que le debía todo. Cada vez que Vivian volvía al país, Aaron se divorciaba de mí. Y cada vez que se iba, nos volvíamos a casar. La primera vez que terminamos, ahogué mis penas en whisky y volví a su casa a tropezones, medio borracha. Las luces de la casa se veían cálidas. Estaba con ella. Y yo me quedé afuera, temblando de frío, resistiendo la noche entera. La segunda vez, le seguí el rastro a todos lados; restaurantes, subastas, galas de beneficencia, solo para “encontrármelo por accidente” una y otra vez. Con el tiempo, aprendí. En cuanto mencionaba el divorcio, yo hacía mi maleta en silencio y me iba de su mansión sin hacer ruido. Mi amor y la humillación me mantuvieron atrapada en ese ciclo interminable de rupturas y reconciliaciones. Pero esta vez, cuando Aaron me esperó en el registro civil para volver a casarnos, no fui.
Short Story · Mafia
10.2K viewsCompleted
Read
Add to library
La Santa Elige un Alfa Diferente

La Santa Elige un Alfa Diferente

Nací siendo una omega frágil, pero mi don de profecía me convirtió en la Santa de las Manadas del Norte. El Consejo de Ancianos exigió que eligiera un compañero entre los Alfas de las grandes manadas. El Alfa que elegí estaba destinado a guiar al Norte a la victoria y ser coronado como el Rey Alfa. Entonces, elegí al Alfa Kane sin dudarlo. Me había salvado la vida una vez. El día de nuestra ceremonia de unión, me sonrojé y temblé cuando clavó sus dientes en mi cuello. Pero en el momento en que nos unimos, su verdadero amor, Scarlett, quien también era su Beta de la infancia, enloqueció de celos. Ella intentó envenenarme, y por su crimen, los Ancianos la exiliaron. Murió en el camino. ¿Y yo? Usé mis profecías para ayudar a Kane a ganar la guerra, para llevarlo al trono. Pero, tras su coronación, clavó una hoja de plata en mi corazón. Él me asesinó. —¡¿Por qué no la salvaste?! ¡¿Por qué no la salvaste?! Solo entonces lo comprendí. Él me había odiado desde siempre. Abrí los ojos de nuevo... y había regresado. Regresé al día en que tuve que elegir a mi compañero Alfa. Él estaba de pie frente a mí, arrogante como siempre. Pero no perdió la cabeza hasta que se dio cuenta de que había elegido a un Alfa maldito. Lo vi arrodillarse, implorando por mi perdón. Pero en esta vida, no habría profecías de mi parte para él. Veamos cómo sobrevive a la guerra ahora.
Short Story · Hombres Lobo
1.9K viewsCompleted
Read
Add to library
Dei Meu Casamento à Irmã Dele

Dei Meu Casamento à Irmã Dele

No terceiro ano do meu casamento com Leonardo Carvalho, recebi de repente um vídeo enviado por Cristiane Carvalho, irmã adotiva dele. Quando abri, vi Leonardo usando a gravata que eu havia acabado de lhe dar para amarrar a própria irmã adotiva na cabeceira da cama. Ela estava completamente nua sob o corpo dele, gemendo sem parar e chamando-o de "meu amor". Depois, os dois ficaram abraçados, colados um ao outro. Cristiane, manhosa, enroscou os braços no pescoço dele e reclamou: — Mano, aquele anel que você me deu, eu não gostei. Leva de volta e dá para a sua esposa. Diz que é presente de aniversário da irmãzinha, tá? No dia seguinte, eu me sentei sozinha em um restaurante elegante. Fiquei encarando a cadeira vazia à minha frente, perdida em pensamentos. De repente, o assistente apareceu empurrando um bolo enorme na minha direção. — O Chefão teve um imprevisto e me mandou entregar seu presente de aniversário. Dentro da caixa estava justamente o anel que a irmã adotiva dele havia recusado. Logo depois, novas fotos chegaram ao meu celular. Leonardo estava no hospital acompanhando Cristiane, dedicado como um marido perfeito. Eu não chorei. Não fiz escândalo. Apenas assinei calmamente os papéis do divórcio e pedi que começassem a preparar um casamento. — Senhora, em nome dos noivos... Quem devo colocar? — Leonardo e Cristiane. Sete dias depois, eu faria o mundo inteiro ver o quanto o reservado e inflexível Padrinho sabia se divertir quando estava sozinho com a própria irmã.
Short Story · Máfia
468 viewsCompleted
Read
Add to library
Despedida de Siete Días

Despedida de Siete Días

Mis padres adoptaron a un huérfano. Yo le tomé mucho cariño y lo quería como a un hijo propio. Hasta que me di cuenta de que se parecía cada vez más a mi esposo, Javier Mendoza, y que a mi hermana menor llamaba "mamá" a escondidas. Resultó que mi esposo que tanto amaba me había sido infiel desde hacía tiempo. Él y mi hermana habían formado una feliz familia en secreto. Hasta contaban con la bendición de mis padres. Cuando todo se supo, mi hermana me rogó que los dejara ser felices, y mis padres me ordenaron que les cediera el lugar. El niño que había criado con todo el amor me gritó que ojalá muriera de la peor manera. Pero lo que nadie esperaba era que Javier se negara al divorcio. Lloraba suplicándome perdón, diciendo que me amaba profundamente y que lo del niño había sido solo un error. Fingí creer en su pasión y le dije: —Siete días. Te doy siete días. Si logras demostrarme tu sinceridad, te perdonaré. Él, eufórico, cumplió mi cada deseo y me trató como a un tesoro. Hasta donó todos sus ahorros a mi nombre y obligó a mi hermana a arrodillarse en la nieve para pedirme perdón. Todos pensaron que al final lo perdonaría, hasta el día en que la policía vino a pedir la identificación de un cadáver. Ese día él enloqueció por completo. Lo que Javier nunca supo es que en realidad yo llevaba siete días muerta. La Muerte me había permitido regresar por siete días para darle mi propia despedida.
Short Story · Romance
837 viewsCompleted
Read
Add to library
PREV
1
...
262728293031
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status