Ang Aking Kaibigan Tula

MATURED CONTENT: RATED SSPG “Tito Janus, sandali…” napapadaing na pagpigil ko kay Tito Janus ng maramdaman ko ang kanyang kamay sa loob ng panty ko. Ngunit patuloy lang siya sa paglalaro. Hindi sa hindi ko nagugustuhan, pero may hindi tama. At talagang hindi tama. Kapatid siya ng ina na aking nakagisnan. Kaya pamangkin niya ako kung maituturing. Pero heto ako, at nalulong sa mga haplos niya sa akin. Nadadala ako sa paghalik niya sa akin. At hinahayaan siyang gawin ang gusto niya sa katawan ko. Pero hanggang kailan ako magtatago sa ilalim ng kumot na kasama si Tito Janus, kung kailan mahuli na kami ng kanyang kapatid at ng aking ama na may milagro ng nangyayari sa aming dalawa? O magpapatuloy lamang kami kahit alam naming dalawa na hindi talaga tama ang aming ginagawa.

Lovi Sy, a hidden top designer na niloko ng kanyang nobyo, pinagpalit sa kanyang matalik na kaibigan, at nakipagtalik sa kanyang tinaguriang "abstinent" boss na si Easton. ‎ ‎Ano kaya ang gagawin ni Lovi sa kanyang manlolokong nobyo at taksil na kaibigan? Magiging masaya kaya siya pagkatapos ng kanilang biglaang kasal ni Easton? ‎ ‎ ‎"It's easy to find a rich young man, but it's hard to find one with 7 inches." – Lovi Sy. ‎ ‎"Next time you speak nonsense, remember to be more accurate. It's 8 inches not 7 inches." – Easton Dela Vega.

Nang dahil sa pag takas ni Summer sa araw ng kanyang mismong kasal, ay napad-pad siya sa lugar ng Maynila kung saan ni kahit sa panaginip ay hindi pa niya narating.Mabuti na lang at may kaibigan siyang maasahan na tumulong sa kanya para may matuluyan ng pansamantala. Nagtanong- tanong siya ng trabaho sa mga mayordoma sa bahay ng kaibigan nito. dalawang choices lang ang may'roon si Summer ang maging Maid o Isang Secretary ng isa sa pinaka mayamang negosyante sa syudad ng maynila ang kompanyang Montereal corp.

Dahil lang kumain ako ng isa pang extra na paa ng manok kaysa sa kapatid kong lalaki, pinalayas ako ng tatay ko mula sa bahay sa gitna ng isang snowstorm. Noong tumagal, ang tatay ko na isang archeologist ay nahukay ang aking katawan. Dahil sa nawawalang ulo ko, hindi niya ako nakilala. Kahit na noong nakita niya ang katawan ay may parehong mga peklat na meron ako, wala siyang pakialam. Pagkatapos, ang nanay ko ay kinuha ang aking puso at pinakita ito sa kanyang mga estudyante. “Ngayong araw, pag aralan natin ang puso ng isang taong may congenital heart disease.” Minsan niyang sinabi na makikilala niya ako kahit na anuman ang itsura ko. Mama, ngayon at ang tanging natitira sa akin ay ang puso ko, nakikilala niyo pa rin ba ako?

Matapos mamatay ng aking asawa sa isang car accident, walang sawa akong nagtrabaho sa pagpapatakbo ng isang maliit na restawran upang palakihin ang aking anak na si Henry. Bago ang kasal ni Henry, nanalo ako ng walong milyon sa lotto. Tuwang-tuwa ako, nagpasya akong ibenta ang restaurant at sa wakas ay tamasahin ang pagreretiro. Kaya naman, tumawag ako upang sabihin kay Henry ang tungkol sa pagbebenta ng restaurant, ang kanyang karaniwang magalang na fiancee ay nagbago ang ugali. "Hindi mo naman inaasahan na susuportahan ka namin, 'di ba? Halos kaka-simula lang natin magtrabaho!" Binantaan niya pa si Henry, "Kung gagastusan mo ang mama mo gamit ang pera natin, hindi na natin itutuloy ang kasal!" Nakipagtalo sa kanya si Henry ngunit pagkatapos ay sinigurado, at nangako siya, "Nagsumikap ka na nang husto, Ma. Aalagaan kita." Gumanda ang pakiramdam ko, Binalak kong bigyan siya ng dalawang milyon para makapagsimula ng negosyo. Kinabukasan, nakatanggap ako ng tawag na nagsasabing si Henry ay nasangkot sa car accident at agad na nangangailangan ng limampung libo para sa operasyon. Agad kong ipinadala ang pera, ngunit pagkatapos, nawala si Henry. Desperado, matapang akong dumaan sa isang bagyo upang hanapin siya sa lungsod niya, ngunit napunta lamang ako sa isang kasalan sa isang mamahaling hotel. Naroon si Henry, nakikipag-toast sa isa pang babae “Ma.” Ah, at ang katabi niya? Ang aking “patay” na asawa mula noong nakaraang sampung taon.

Ang magtitimbang kung sino ang mas higit na mahalaga, ang kaibigan ba o ang kasintahan? Ang sakit kaya na nagmula sa nakaraan ay matatanggal ng kasalukuyan?

"Kahit kailan hindi ako magkakagusto sa'yo." Iyan ang mga salitang palaging bukambibig ni Louise sa tuwing aasarin siya ng kaniyang childhood best friend slash boss na si Troy. Guwapo, mayaman, mabait. Halos lahat na yata ng magagandang katangian ng isang lalaki ay nasa kaibigan niya na. Tunay ngang napakadaling sabihin sa isang tao na hindi mo siya gusto, pero napakahirap naman nitong panindigan lalo na kung araw-araw mo itong nakikita at nakakasama. Makakaya nga ba niyang panindigan ang mga salitang sinabi sa kaniyang kaibigan o kakainin niya ang kaniyang sinabi dahil sa paglaon ay hindi niya na rin mapigil ang damdaming nais kumawala sa kaniyang puso?

Emerald Manalo. Mas kilala siya sa pangalang Era. Isang babaeng ang puso ay laging bigo sa pag-ibig. Maganda naman siya. Iyon nga lang, mas gusto niya ang laging nasusunod. Because her boyfriends always wanted to take advantage of her. Iyon ang isa sa dahilan ng mga breakup niya. Subalit, isang gabi, nagkayayaan sila ng kaniyang mga kaibigan na sumugod sa isang bar; hindi para mag-unwind, kundi para sugurin ang boyfriend ng isa sa mga kaibigan niya na may kinakalantaring ibang babae. Pero naiba ang kwento, nang mula sa kung saan ay may humila sa kaniya at protektahan sa gulong nagaganap. At ang masama pa, kinabukasan, nagising na lang siyang may katabing lalaki sa kama!

Mahal ko siya. Hindi ko kayang labanan ang aking nararamdaman. Hanggang sa lumipas ang panahon ang pag ibig na nararamdaman ko sa kanya ay parang kumunoy, na kahit anong gawin ko'y hindi na makakaahon. Natuklasan ko na pareho ang nararamdaman naming dalawa. Ang siyang simula ng hirap ng aming pag iibigan.

Handa ka bang ipusta ang puso mo para maigante ang kaibigan mong sinaktan ng isang playboy na bilyonaryo? Makakaya niya kayang paibigin ito at saktan sa huli? O siya ang mapaibig nito at iiyak sa dulo?