Anong Gagawin Mo

Ace Villadolid- Isang kapita pitagang NBI agent sa panahon niya. Marami na siyang mga malalaking sindikato, drug lord at Mafia boss ang napasuko. Dahil sa angkin niyang galing sa ilang taong serbisyo sa pagiging agent, kinuha siya ng isang big time na negosyante na walang pamilya at ginawa siyang isang private/personal bodyguard nito. Sa pamamalagi niya as a PSG, napag-alaman niya na isa pa lang Mafia Lord ang negosyanteng iyon. Palihim niya itong iniimbistigahan, sa nagdaang panahon nalaman niya na mabuting tao pala ito. Dumating ang araw na nagkasakit ang negosyante at dahil wala nga itong pamilya kaya sa kaniya nito ipinamana ang lahat ng ari-arian niya, pati na rin ang pagiging Mafia Lord nito, ngunit bago pa man namatay ang negosyante, hiningi niya sa'yo na hanapin mo ang nag-iisa niyang anak na babae at ang taga pagmana ng lahat. Paano kung ipagkatiwala sayo ng matanda ang kaniyang katungkulan, tatanggapin mo ba ang obligasyong naka atang sayo? At paano kung nakilala mo na ang babaeng bibihag sa'yong napupukaw na damdamin, mamahalin mo pa kaya ito lalo na kapag nalaman mo ang tunay na lihim nang pagkatao nito..

Mariecris Bayubay, isang probinsyanang naging biktima ng karahasan sa syudad. Namuhay sa apat na sulok ng madilim na silid. Walang karamay. Walang masasandalan. Nag-iisa. Walang kamag-anak. Wasak. Bigo. Nabuhay sa takot at pagpapakamatay. Halos mawala siya sa sariling katinuan hanggang sa mapadpad siya sa puder ng isang napakayamang lalaki at magaling na psychiatrist na nagngangalang Seven Castillion, isang binatang bigo sa pag-ibig dahil ang unang babaeng minahal niya ay siya na ngayong asawa ng kanyang nakakatandang kapatid. Nagparaya siya kahit sobrang sakit na pakawalan ito. Hinding hindi na niya nakikita ang sariling magmamahal ulit dahil kahit na may sarili ng pamilya ang babaeng unang minahal ay hindi pa rin siya nawawalan ng pag-asa. Ang binata ang nagbihis at nag-alaga kay Mariecris sa mga panahong gusto na niyang sumuko. Dahil sa kabutihan nito ay hindi niya namalayang nahuhulog na siya, pero anong mapapala ng pagmamahal niya para dito kung may ibang tinitibok ang puso nito? Siya nga ba ang unang babaeng babali sa tadhana ng mga Castillion? Siya nga ba ang unang babaeng magsasabing hindi totoo ang paniniwala ng mga ito na kung sino ang unang minahal ay siya ang huli? O dahil sa pag-ibig niya sa binata ay mas lalo siyang mawawasak at muling nanaisin na mamatay nalang?

Elina Wong a beautiful , kind and a loving sister . All her friends loves her but she changed because her stepsister looks like a fool controlling freaks elder sister . Both her fiance and her younger sister colluded with her stepmother and kill her at age twenty two where she was supposed to study in the university but because her father get sick when she was nineteen ,she had to take over the company under her stepmother surveillance. After her rebirth , will she able to change her fate and get the love and happiness that she longed after her reborn. Adrian Mo , a handsome , cold , fierce and ruthless young CEO of a huge enterprise that had multiple companies in multiple field with his three bestfriends as his vices presidents and his intelligent assistant. He also had his own training camps to train his upper workers in multiples fields that comes from the orphanage. Will these two people able to get what their longed for and will they able to handle the cruel reality of their life together and will they will be able to live forever in their sweetness life despite all the challenge they had to face .

Isang kalapating mababa ang lipad, yan ang madalas na tawag sa mga tulad ni Juliana. Kahit anong pagtatama niya sa perception ng tao sa uri ng trabaho niya mababang uri pa rin ang tingin sa kanya. Pero ang pinakamasakit para kay Juliana ay ang ultimo taong mahal niya ay ganun din ng tingin sa kanya at mas malala pa kahit pa nga alam nito ang nature ng trabaho niya.Kaya lihim na pinangarap ni Juliana ang makalayo sa lugar at makahanap ng bagong buhay. Pero paano kung sa isang taong may mapansanan niya mahanap ang liwanag at tamang pagmamahal na inaasam? Magagawa kaya siyang mahalin ng lalaki sa kabila ng katotohan ng kanyang pagkatao

“Alam ko kung ano ang pinagdadaanan mo,” sabi niya kay Hannah, habang nakatitig sa mga mata nito. “Alam mo?” napamaang na lang si Hannah ng marinig ang sinabi niya. Ang mga mata nito ay unti unting nabasa na parang binubukalan ng tubig. “Oo– alam ko ang lahat ng nangyayari sayo, Hannah.. At marahil.. Natatandaan mo na kung sino ako,” sabi niya sa babae. “Ni-ninong Edward–” halos pabulong lang ang tinig na iyon, subalit puno iyon ng pagsusumamo at parang paghingi ng tulong. “Anong nais mo?” tanong niya kay Hannah, determinado siyang tulungan ito sa abot ng kanyang makakaya. “Nais ko silang magdusa.. At magsisi sa mga ginawa nila sa akin. Nais kong lumubog sila at masaktan, gaya ng mga ginawa nilang kahayupan sa akin ninong. Gusto ko silang gumapang sa putik kung saan sila nagmula. Nais kong bawiin ang lahat ng pag aari ko!” umiiyak nitong sabi sa kanya. Nahabag si Ed sa babae. Pinagmasdan niya ito ng husto. "Pwede kitang tulungan, pero may kondisyunes ako sayo.." sabi niya dito. "Kahit ano ninong, gagawin ko, sabihin mo lang!" determinado ang mga mata ni Hannah habang nakatingin sa kanya. "Pakasalan mo ako.. Nais kong magkaroon ka ng karapatan sa kayamanan ko, upang makalaban ka ng patas sa kanila. Sa papel lang tayo magiging mag asawa hannah.. nais ko lang na makapaghiganti ka.."

I choose to love you in silence, because in silence I feel no rejection "Kung ako lang ang masusunod, ngayon na okay na ako? Ayaw na kitang makita. Kung pwede nga lang na hindi mo makilala ang anak ko ay gagawin ko, pero hindi ako gano'n ka selfish at kasamang tao na pagkaitan ang anak ko ng ama. I already suffered a lot when I was a child, not having my Mom and Dad by my side and I know how painful it is, kaya hindi ko ipaparanas 'yon sa kanya. Mas gugustuhin ko pa na ako na lang ang mahirapan at masaktan huwag lang ang anak ko." Si Kiara ay nag iisang kapatid ni Storm, bata pa lang ng maulila sila dahil namatay ang kanilang mga magulang, pero kahit gano'n pa man ay hindi nakaramdam ng kakulangan sa pagkatao ang dalaga dahil nandyan ang kanyang kapatid na laging nakasuporta at nakaalalay sa kanya. Darating ang araw na susubukin siya ng isang problema na magiging dahilan ng muntik niya ng pagsuko. Ang dating masiyahin ay mapapalitan ng lungkot at hinagpis. Makakayanan niya pa kayang makalabas sa isang madilim na buhay? Paano kung isang araw ay malaman nila na mali ang kanilang pinaniniwalaan? Paano kung bumalik sa buhay nila ang taong ni minsan ay hindi nila maisip na makakasama pa nila ulit? May pag asa pa kayang makuha niya ang kasiyahan na matagal ng hinahangad?

“Pipay!” galit na sigaw ng aking madrasta mula sa kanyang silid habang abala sa pag-aayos ng kanyang mukha. Halos magputok ang ugat sa kanyang leeg, na para bang ako ang dahilan ng lahat ng problema niya sa buhay. “Bakit po, Madam?” mahinahon kong sagot habang tuloy sa paglalampaso ng sahig. “Madam”—iyon ang itinawag niya sa akin mula pa noong una, at dahil sa takot, hindi ko na rin inusisa kung bakit. Ako nga pala si Piazza Fontana Vega, o mas kilala bilang Pipay. Dalawampu’t dalawang taong gulang na ako, ngunit hanggang Grade 5 lang ang naabot ko. Natigil ako sa pag-aaral noong mag-asawa muli ang aking ama. Simula noon, naging parang alipin na ako ng aking madrasta. Araw-araw, pareho lang ang eksena sa bahay. Ako ang gumagawa ng lahat ng gawain habang si Madam at ang kanyang anak na si Claire ay nag-e-enjoy sa luho ng buhay. Pero kahit ganoon, may lihim akong pangarap. Minsan, sa mga tahimik na gabi, iniisip ko kung darating ba ang araw na makakawala ako sa ganitong sitwasyon. “PIPAY!” muling sigaw ng aking madrasta, na tila mas nagiging galit pa. Agad kong iniwan ang mop at tumakbo sa kanyang kwarto. Kailangan kong magmadali. Kapag natagalan ako, mas matindi ang parusa. “Madam, may kailangan po ba kayo?” magalang kong tanong sa aking Madrasta. "Bakit ba ang bagal mong kumilos? HETO! Labhan mo pati ang damit ng anak ko!” sigaw niya, sabay hagis sa akin ng maruruming damit. Tumama ito sa aking mukha, pero wala akong nagawa kundi damputin ang mga ito. “Opo, Madam,” sagot ko, habang pinipigil ang pagbagsak ng luha.

Dahil sa kahirapan ay napilitang huminto sa pag-aaral si Sonata, at magtrabo sa Maynila para makatulong sa kanyang pamilya. Ang matulungan ang kapatid na may sakit at para sa pag-aaral ng mga nakababata pa niyang kapatid. Namasukan siyang katulong sa isang mansyon na mataas kung magsweldo, at halos ikinalula niya kung magkano ang sasahurin at ang tanging gagawin lang niya ay bantayan ang mga anak ng kanyang among lalake na ubod ng sungit at laging galit sa mundo. Si Gabriel San Diego na isang mayamang bilyonaryo at may mga anak pero walang asawa, sa isip ni Sonata ay marahil kaya walang asawa ang amo dahil halos lahat ng tao sa paligid nito ay kinatatakutan ito, pero isang araw ay natagpuan niya ang sarili na humahanga at may kakaibang damdamin na umuusbong sa kanya tuwing nakikita ang masungit niyang amo. Posible kaya na magkaroon ng katugon ang damdamin niya sa amo niya, o hanggang dito lang ito dahil ni minsan ay hindi man lang siya sinulyapan nito. Date started: September 17 2019 ORIGINAL STORY BY: Seirinsky

"You may now kiss the bride" Humarap ako kay Kiel. Nakatingin ito sa akin na nandidiri. Pumikit ako ng inaakala kong hahalikan ako sa labi pero sa pisngi ito humalik. "nakuha mo ako ang pagiging Mrs. Valerian, sisiguraduhin kong hindi mo makukuha ang pagmamahal ko." He whispered. Pumikit ako ng naramdaman ko ang phisycal na sakit sa puso ko. D*MN! "Remember that Sam? Hindi mo makukuha ang pagmamahal ko cause I love someone else." dagdag nito habang nagpalakpakan na ang mga tao. Tumulo ang isang butil kong luha. "sarap pagmasdan ang luha mo. Sarap mong pagmasdan habang umiiyak." lumayo na ito sa akin pagkatapos sabihin un at nauna ng lumabas sa simbahan. Pinalis ko ang luha ko at mag isang ngumiting humarap sa mga taong masaya para sa amin. Kumikirot ang dibdib ko sa likod ng mga ngiti ko. Daig ko pa ang sinaksak pero hindi ko pinahalata. "San pupunta ang asawa mo?" inosenteng tanong isang matanda. Ngumiti ako dito at hindi na nag salita. "baka excited lang" mapanuksong sabe naman ng isa. Tumawa ako kahit na parang pinipiga ang puso ko. Ang sakit! I am Samantha Alexandria Perez or should I say Samantha Alexandria Perez Valerian and I am his UNWANTED WIFE.

"Speaking, Mr. Thompson. What can I--" "I'm looking for my wife, Mr. Montevista. Is she with you, by any chance?" Hinaing nito sa kabilang linya dahilan para magngitngit nang galit lalo si Deiah sa narinig nitong salitang "wife" Ang lakas nga naman ng loob nitong tawagin siya nitong wife pagkatapos siyang pilitin nitong pirmahan ang papel na iyon. "Excuse me. Mawalang galang pero puwede bang piliin mo ang mga salita mo, Mr. Thompson. Ex-wife mo na ako ngayon. Hindi asawa." May diin sa tono ng pagkakasabi ni Deiah sa salitang "hindi asawa" habang ramdam niya ang pangangatog ng tuhod niya. Mas lumalakas na din ang kabog ng puso niya. "Totoo nga. Magkasama nga talaga kayo." Madiing sagot ni Primo, mahahalata sa boses nitong ang nagngingit nitong tono sa pagbitaw sa bawat salita. "Bakit hindi? Ikaw lang ba ang puwedeng humanap ng makakasama?" "Deiah!" Bulyaw ni Primo na halos hindi mapipinta ang mukha dahil sa madilim nitong awra. "I warn you, don't be hasty. Our divorce isn't finalized, we haven't received the certificate. Legally, you're still my wife. Consider the Thompson family's reputation and your dignity." Dagdag niya pang sabi kay Deiah.