Anong Tawag Jokes

She's the unrestrained princess of the Madrid family. Walang puwedeng makakatibag sa kung anong disisyon niya. Lahat ng gulo ay siya ang nagpapasimuno dahilan upang maparusahan siya ng death sleep ng isang libong taon. Subalit paano kung sa kaniyang paggising ay makilala niya si Elmhurst, isang mortal na pilyo at maloko, sa isla ng Alta Tiero? Makakaya kaya nitong baguhin ang mailap niyang puso? Paano kung si Selena ang nagtulak sa binata upang paslangin nito ang sarili nitong magulang?

Zoe's life is perfect, she doesn't have a problem in her study, she has a wonderful family who love and support her, She has a great and solid friends. But this man came in the picture and caught her attention. Simula nang dumating ito mas lalo pang kumulay ang kanyang mundo. Pero ang buhay hindi puro saya. Kahit anong pilit ayusin, kahit anong pakiusap at pagsusumamo, dadating sa punto na kailangan mo pagdaanan ang sakit para matuto.

Mich Umali Yuza, an 18 years old high schooler living in the City of Makati, has an ability to see the future and past pero kahit na anong gawin n'yang pag-iwas o pag-bago sa premonitions nya ay gano'n at gano'n pa ring ang nangyayari. Until one day in the morning she seen the future that can change her whole life. Habang tinatahak ang daan papunta sa school na pinapasukan n'ya ay may nakilala s'ya na naging parte ng buhay n'ya, s'ya nga ba ang magpapaligaya sa kan'ya? O ito ang isa sa mga sisira sa buhay na meron s'ya? Sapagkat kahit nakikita na n'ya ang future ay di nya pa rin alam kung papaano nya masusulosyunan ito. Ano na kaya ang gagawin nya? Anong pipiliin nya? Buhay nya? O ang buhay ng nagpapasaya sa kanya? Buhay o kamatayan? So, how she gonna solve and find the answers to everything she's facing right now?

Knock Knock “Boss?” “Come in.” Pagkatapos ng pahintulot, agad na bumukas ang pinto ng opisina. “Narito na po ang mga dokumentong kailangan ninyo.” “Dalhin mo rito,” utos ng lalaki. Nag-aatubili ang sekretarya na lumapit—marahil dahil naroon pa ang ina ng kanyang boss at ayaw niyang makisali sa usapan. Maingat na lumapit ang dalagang may maayos na tindig, at iniabot ang mga dokumento sa presidente ng kompanya na nakaupo sa kanyang upuan. Ngunit sa halip na kunin ang folder, hinawakan ng lalaki ang kamay niya at hinila siya paupo sa kanyang kandungan Nanlaki ang mata ng babae, nanigas sa gulat, at hindi makapagsalita. “Lorien! Anong ginagawa mo sa kanya?!” Napabalikwas ng tayo ang ina ng lalaki sa labis na pagkagulat. “Mula ngayon, hindi mo na kailangang uminom ng pills. Gusto na ng mama ko ng apo.” “Ano???” Nagulat si Madame Hazel sa narinig mula sa anak.

Tahimik ang mansyon. Tahimik… maliban sa mahinang iyak ni Princess sa bisig ko—isang buwang gulang, walang alam, walang kasalanan. Pero siya ang unang nasaktan sa lahat ng ‘to. Siya ang naiipit sa pagitan ng dalawang taong hindi na alam kung paano magmahal nang sabay. Nakaluhod ako sa harap ni Elise. Mahigpit ang hawak ko sa laylayan ng bestida niya, parang batang takot na maiwan sa dilim. Nanginginig ang labi ko, pinipigilan ang mga luhang ayaw na sanang lumabas—pero hindi ko na kayang kontrolin. “Please, Elise…” garalgal kong pakiusap. “’Wag mo kaming iwan. Hindi ko alam kung paano palalakihin si Princess nang wala ka. Hindi ko alam kung paano mamuhay kung wala kayo…” Pero wala. Wala siyang emosyon. Wala siyang luha. Matigas ang titig niya, parang ako pa ang mali. Bitbit niya ang maleta niya—hindi lang punô ng damit, kundi punô ng lahat ng alaala namin. Lahat ng pangarap. Lahat ng ‘akala ko tayo.’ “Hindi ko ‘to pinlano, Levi,” mahina niyang sagot. “Pero kailangan kong piliin ang sarili ko. Pagod na akong umasa. Pagod na akong maging pangalawa sa trabaho mo, sa mundo mo. Hindi ko kayang maging ina habang ako mismo’y hindi buo.” Gumuho ako. Literal. Napayuko ako habang yakap ko si Princess, habang nararamdaman ko ang init ng iyak niya sa dibdib ko. Halik ako nang halik sa noo niya, para bang kaya kong takpan ng pagmamahal ang kawalan ng ina niya. “Anak mo ‘to, Elise. Anak natin…” pabulong kong daing. “Kung hindi mo na ako kayang mahalin… kahit siya na lang. Kahit siya. ‘Wag mong iwan ang anak mo…” Pero wala. Ni hindi siya lumapit. Ni hindi siya tumingin. Tumalikod siya, dala ang katahimikang mas malakas pa sa kahit anong sigaw ng pagtanggi. "Ayoko na" mahina niyang sabi at hinila ang maleta palabas ng mansion.

Isang malubhang epidemya ang tumama sa sanlibutan at kumitil ng buhay ng mga bata. Pero may iilan na nakaligtas. Ang mga nakaligtas ay nagkaroon ng kakaibang abilidad na naging sanhi para tugisin sila ng gobyerno at pinagkaitan ng kalayaan na mabuhay. Paano matatakasan ni Raven ang kanyang kapalaran kung kahit anong pilit ng pagtatago niya ay hahabulin siya ng kamatayan? Tunghayan niyo ang unang yugto ng buhay ni Raven. Ang unang libro ng DEATHLY FATE

[How do you avoid the darkly handsome Beta that wants to... eat you?] Camilla: I was sent to Alpha Jackal’s mansion to pay off my foster parent’s debt. It wasn’t something I feared until I learned that Rin, the pack's Beta, is a powerful demon. Now I'm stuck under the same roof as Rin, and there is no chance of avoiding him. I wish I could. Why? Because a demon murdered my parents in cold blood. I fear Rin. Demons are monstrous, which is why it must be one of life's cruel jokes to have inserted Rin into my life. Rin: I should stay away from the new housekeeper, but how could I possibly keep away from the seductive she-wolf? She is gorgeous, and my Alpha would punish me if he knew badly I wanted her to sit on my face, squirming and moaning my name. He can never know the truth, especially not since he seems interested in her too.

Si Yuan, isang simpleng lalaking nangakong habambuhay mamahalin si Donna Angeles. Isang simpleng babaeng namuhay mag-isa. Nangako siya na habambuhay itong mamahalin subalit nagkaroon siya ng misyon. Kailangan niyang hanapin ang may-ari ng microchip kaya umalis siya at tumungo sa England. Sa pagdating niya doon sa England ay Microchip ang kaniyang nakita. Isang pag-ibig sa piling ni Mitch Madrigal, Anak ng kaniyang kaaway. Sa piling ni Mitch, pansamantala niyang nakalimutan ang lahat ng pangako niya sa Pilipinas, Nakalimutan niya si Donna. Pagkalipas ng Tatlong-taon ay masaya silang namuhay ni Mitch bilang mag-asawa pero hindi lahat ng pangako ay hindi natutupad. Isang araw nakarating sa kaniya ang balitang ginahasa si Donna at ngayon nga ay nagdadalang-tao ito. Nang gabing iyon ay tumawag ito sa kaniya at sa kasamaang palad ay si Mitch Madrigal ang nakasagot ng tawag na para sana sa kaniya. Hindi akalain ni Mitch na may kasintahan si Yuan sa Pilipinas at ang masakit ay nagdadalang-tao ito at hindi niya maatim na mamuhay nang payapa sa piling ni Yuan habang may batang lumaki ng walang ama. Sa boung buhay niya, palagi siyang nakatago at kinukutya ng kambal niya at hindi niya hahayaang may ibang batang makaranas nito kaya kahit na parang hinahati ang puso niya sa sobrang sakit ay pinili niyang palayain si Yuan. Pinili niyang sirain ni Yuan ang pangako nito sa kaniya kesa sa inosenteng bata.

Nang dahil sa malaking halagang kinakailangan ni Cielo para sa pagpapa-opera ng kaniyang ina upang agapan ang pagkabulag nito ay pumayag si Cielo sa isang kasunduan.  Iyon ay pakasalan ang kasintahan ni Solenn na si Warren Sandoval ngunit bawal siyang umibig sa lalaki. Taksil man kung tawagin, ngunit hindi mapigilan  ni Cielo and damdaming sumisibol para kay Warren. Nalaman din ni Cielo na may pagtingin din si Warren sa kan'ya ngunit nagtatalo ang puso’t isip niya sa kung anong susundin. Lalabag ba siya upang sundin ang puso? O susundin ang dinidikta ng isip na tumupad sa kasunduan upang tumanaw ng utang na loob? 

"Anak ko ang nakasalalay dito, Jessa, kaya hindi mo kami masisisi kung gumawa man kami ng bagay na kahit alam naming makakasakit para lang madugtungan ang buhay ni Clyde." Mapait siyang ngumiti. Tinignan niya si Xyrius na nakatingin sa kanya sari-saring emosyon ang nagsasalimbayan sa mga mata nito. Iniiwas niya ang tingin dito at bumaling kay Giselle. "Gusto kitang saktan, kung puwede nga lang patayin kita ngayon." Dumaan ang gulat ang takot sa mga mata ni Giselle. "Pero hindi ko gagawin dahil baka mamaya buntis ka na pala. Baka nakabuo na pala kayo ng asawa ko. Sayang yung sakit na nararamdaman ko kung mawawala lang yung batang magdudugtong sa buhay ni Clyde." Pinunasan niya ang luha niya gamit ang manggas ng damit niya. Saka tumayo ng tuwid. Naglakad siya at ng na sa tapat na siya ni Giselle huminto siya. Hinubad niya ang wedding ring niya at iniabot ang kamay nito saka inilagay roon ang wedding ring niya. "Tutal makapal naman ang mukha mo 'wag ka nang mahiya. Sa iyo na rin itong wedding ring ko. Sayong-sayo na si Xyrius..." aniya dito na ikinagulat nito. Saka niya ito nilagpasan at tinungo ang pinto pero hinabol siya ni Xyrius at pinigilan. Malamig ang mga matang nilingon niya ito. "I'm sorry..." umiiyak na anito. "Ayokong mawala si Clyde pero mas ayokong mawala ka sa buhay ko..." humahagulgol na anito. Hindi niya rin napigilan ang pagpatak ng luha niya. "Isa lang puwede mong piliin at pinili mo siya, X. Anong laban ko ro'n e, anak mo 'yon. Dugo at laman mo 'yon..." Marahan niyang tinanggal ang kamay nito sa braso niya. "Hanggang dito na lang ako... hindi ko na kayang magpatuloy na kasama ka. Goodbye, love... be a good father." Tinapik niya ang balikat nito at tumalikod na siya.