Bakit Nasasamid Ang Isang Tao

“The agony of betrayal cuts deeper when it comes from a beloved person.”  Iyan ang nararamdaman ni Zephanie nang makita nya mismo mula sa kanyang dalawang mata ang pagtaktaksil sa kanya ng kanyang boyfriend at pinsan.  Sa kanyang pagkalugmok ay pumunta sya sa bar at nagpakalunod sa alak. May isang lalaki syang nakatalikan at ito ang nakakuha ng pagka-birhen nya. Huli na nang malaman niya na bilyonaryo pala ang lalaki. Naging laman sila ng balita dahilan kung bakit pinalayas sya sa kanilang bahay.  Para makaahon ay tinanggap niya ang alok ng bilyonaryong nakakuha ng pagka-birhen nya na maging asawa sya sa loob ng walong buwan.  Sa kanilang araw-araw na pagsasama, posible kayang may umusbong na pagmamahal sa isa’t-isa? 

“Ang bata lang naman ang dahilan kung bakit nanatili pa rin ako. Pero ngayong wala na ang baby, maghiwalay na tayo.” — KARINA BERMUDEZ KARINA BERMUDEZ, a college working student, took responsibility for her younger siblings. Bilang isang panganay na ayaw mahiwalay sa mga kapatid niyang puro lalaki, pilit niya silang binubuhay nang walang hinihinging kahit ano sa kanilang mga magulang matapos maghiwalay ang mga ito. She despised her parents for ruining their almost perfect family. By night, she works at the VIP Hotel, where she met the man who would change everything about her—LUTHER MENDEZ, a man in his 30's who had no interest in relationships, but accidentally slept with her. What will Luther do if he finds out that he got her pregnant? Will he take responsibility? And will she be ready to be with someone she's not even familiar with?

He is drunk on love. Drunk on her. Drunk on Margarita. ************************** Walong taong pilit kinakalimutan ni Margarita ang isang mainit na gabing pinagsaluhan nila ni Atty. Cohen Delgado ngunit hindi niya inaasahang magkikita silang muli. At kahit anong gawin niyang iwas sa lalaki, daig naman pa naman nito ang kabuteng sumusulpot kong nassan siya, ang malala ito pa ang naging bagong boss niya. Pilit niyang itinatanggi ang nakaraan ngunit pilit naman iyong pinapaalala ng lalaki. Hanggang kailan niya iiwasan ang abogadong wagas kung makabakod kahit hindi naman sila? Bakit ba kinukulit pa rin siya nito kahit alam naman niyang hindi na sila pwede? Kaya nga ba niyang umiwas sa tuksong dala nito?Anong sekreto nga ba ang pinaka-iingatan niyang ayaw niyang mabunyag nito?

"Kahit kailan hindi ako magkakagusto sa'yo." Iyan ang mga salitang palaging bukambibig ni Louise sa tuwing aasarin siya ng kaniyang childhood best friend slash boss na si Troy. Guwapo, mayaman, mabait. Halos lahat na yata ng magagandang katangian ng isang lalaki ay nasa kaibigan niya na. Tunay ngang napakadaling sabihin sa isang tao na hindi mo siya gusto, pero napakahirap naman nitong panindigan lalo na kung araw-araw mo itong nakikita at nakakasama. Makakaya nga ba niyang panindigan ang mga salitang sinabi sa kaniyang kaibigan o kakainin niya ang kaniyang sinabi dahil sa paglaon ay hindi niya na rin mapigil ang damdaming nais kumawala sa kaniyang puso?

Ang camp na sinalihan ni Drica is one of the most known camp of the whole world. May mga taga ibang bansa na troopers ang sumali sa camp, pero mostly lahat ay taga Oxford City ang sumali ng camp. Si Drica ay isang mabaig at mahinhin na nanae sa mata ng mga kakilala niya. Dahil sa kabaitan niya, yung taong mahal niya ay gumawa ng isang napaka sakit na tragedya, na ang kapalit nun ay ang pagkawala ng dalawang importanteng tao sa pamamahay nila. She lost those two special person in her life because of taking his risk. She planned to let them taste their own medicine but, will she really do that? Or will she take his risk again?

Ang buhay ni Alecia ay parang giyera. Kailangan magsakripisyo kundi'y may mawawala. Sa tanang buhay niya'y lumaki siyang mag-isa, natutong tumayo sa kanyang sariling mga paa at mabuhay ng tahimik sa malaking mansyon. Wala ni isang sumubok makipagkaibigan sa kanya o lumapit man lang dahil lahat ng nakakasalamuha niya'y tinatawag siyang mangkukulam o 'di kaya'y demonyo. Totoo kaya ang akusa ng mga tao sa kanya? Totoo kaya ang usap-usapan na isa siyang demonyo o mangkukulam? Ano kaya ang nasa likod ng mga kwentong ito? Gusto mong malaman? Halika at sabay tayong buklatin ang kwento ng isang babaeng pinagkaitan ng saya sa mundo.

Si Adam Joe, isang bilyonaryo. Maganda ang buhay dahil sa yaman na kaniyang pinag hirapan. Samantala si Elizabeth Fortes, hikahos sa kahirapan. May kapatid na malubha ang sakit, dahil sa sakit ng kaniyang kapatid na si AZ, kinailangan niyang kumapit sa patalim upang mapagamot ang nag iisang kapatid dahil wala na silang magulang. Si Adam ay mapaglarong tao, kahit na meron na siyang kasintahan ay nagawa pa din niyang magtaksil dahil hindi naman talaga niya lubos na gusto si Sabrina, pinag kasundo lang sila ng kaniyang Lolo at ng magulang ni Sabrina. Ano ang magiging papel ni Elizabeth sa buhay ni Adam? Magiging parausan lang ba siya ng bilyonaryong lalaki?

Hindi sumipot sa kasal ang kasintahan ni Kyle Alvarado, ang bilyonaryong cold-hearted CEO. Laking gulat ni Mira ng hatakin siya ng boss sa altar at ipalit bilang bride. Alam niyang broken-hearted ito kaya naman wala siyang tutol kahit na pati wedding night ay sinalo niya. Nilatagan siya nito ng isang loveless deal at malaking halaga. Dala ng pangangailangan at pagmamahal, naging assistant siya sa umaga at bed partner sa gabi. Mahigpit na bilin ni Kyle -- bawal umibig. Pero paano kung ang matagal nang lihim na pagtingin ni Mira ay tuluyang mabunyag lalo na nang madiskubre niyang nagdadalang tao siya? At paano kung bumalik ang babaeng dapat sana ay papakasalan nito?

The story of PRINCESS BLYTHE SAMANA "Please forgive me princess, h-hindi ko sinasadya" nauutal na saad nito "H-hindi mo sinasadya? How could you f*cking say that you didn't mean to hurt me when in fact you choose to hurt me! " panunumbat ba saad ko dito. "believe me Blythe, p-please b-believe m-me" naluluhang saad nito habang nagmamakaawang paniwalaan ko siya. "two years dark, I've fcking suffer for two years just to say I'm fine! And now you want me to believe your lies? That you didn't mean to hurt me? Do you really want me to believe that? Tell me dark how can I believe the person who gave me so much pain? " naluluhang saad ko. "Get out Mr. Enozarde before I lose my temper " malamig na saad ko. "I love you princess, I will always do" puno ng emosyong saad nito. Tiningnan ko muna ito sa mga mata niya bago magsalita. "I don't love you anymore dark because whe the day I let you free is the day I totally hate you at wala akong nararamdamang iba ngayon kundi pagkamuhi sayo" malamig na saad ko dito. Tiningnan muna ako nito bago lumabas ng opisina ko. Pagkasarado nito ng pinto ay tuluyan ng dumaloy ang mga luha na kanina ko pa pinipigilan. Minahal kita, minahal kita ng sobra pero iyon ang pinakamalaking pagkakamaling nagawa ko dahil sa sobrang pagmamahal ko sayo nasira ang buhay ko, ang buong buhay ko. Bakit dark? Bakit mo ako nagawang saktan samantalang ang ginawa ko lang naman ay mahalin ka ng higit sa sarili ko. May mali rin ako dahil minahal kita at binigay ang lahat sayo. You really made me into mess dark and now its time for you to pay everything.

“Pipay!” galit na sigaw ng aking madrasta mula sa kanyang silid habang abala sa pag-aayos ng kanyang mukha. Halos magputok ang ugat sa kanyang leeg, na para bang ako ang dahilan ng lahat ng problema niya sa buhay. “Bakit po, Madam?” mahinahon kong sagot habang tuloy sa paglalampaso ng sahig. “Madam”—iyon ang itinawag niya sa akin mula pa noong una, at dahil sa takot, hindi ko na rin inusisa kung bakit. Ako nga pala si Piazza Fontana Vega, o mas kilala bilang Pipay. Dalawampu’t dalawang taong gulang na ako, ngunit hanggang Grade 5 lang ang naabot ko. Natigil ako sa pag-aaral noong mag-asawa muli ang aking ama. Simula noon, naging parang alipin na ako ng aking madrasta. Araw-araw, pareho lang ang eksena sa bahay. Ako ang gumagawa ng lahat ng gawain habang si Madam at ang kanyang anak na si Claire ay nag-e-enjoy sa luho ng buhay. Pero kahit ganoon, may lihim akong pangarap. Minsan, sa mga tahimik na gabi, iniisip ko kung darating ba ang araw na makakawala ako sa ganitong sitwasyon. “PIPAY!” muling sigaw ng aking madrasta, na tila mas nagiging galit pa. Agad kong iniwan ang mop at tumakbo sa kanyang kwarto. Kailangan kong magmadali. Kapag natagalan ako, mas matindi ang parusa. “Madam, may kailangan po ba kayo?” magalang kong tanong sa aking Madrasta. "Bakit ba ang bagal mong kumilos? HETO! Labhan mo pati ang damit ng anak ko!” sigaw niya, sabay hagis sa akin ng maruruming damit. Tumama ito sa aking mukha, pero wala akong nagawa kundi damputin ang mga ito. “Opo, Madam,” sagot ko, habang pinipigil ang pagbagsak ng luha.