Bl Mpreg

เขา สูญเสียคนรักจากอุบัติเหตุ และ เขา ผู้ป่วยโรคหัวใจที่รอรับการบริจาคหัวใจ และการบริจาคหัวใจจากหญิงสาวปริศนา และเรื่องแปลกประหลาดรอบตัวเขา

"เพราะเวลาจะนำพาความรักของสองเราให้มาบรรจบกัน" เพราะเห็นภรรยาเป็นของตาย จึงไม่เคยแสดงความรักมากมายที่มีต่อกันให้ได้รับรู้ กว่าจะรู้ตัวก็เกือบจะสายเกินไป แนะนำเรื่อง คนิน อัลฟ่าผู้เพียบพร้อม ทั้งหน้าตาและฐานะสมกับการเป็นอัลฟ่า แม้กระทั่งกลิ่นซินนามอนประจำตัวล้วนสร้างเสน่ห์ให้ใครต่อใครอยากเข้าหา ทว่าคนินรักและหวงภรรยามาก เสียแต่ไม่เคยแสดงออกแม้ว่าจะผูกพันธะแล้วก็ตาม หอมกรุ่น โอเมก้าหน้าหวานเจ้าของร้านกาแฟเล็ก ๆ เขารักและหวงแหนร้านกาแฟนี้มาก ทั้งที่มีสามีที่แสนจะรวย เพราะที่นี่คือความทรงจำที่สำคัญ ทำให้หอมกรุ่นยอมทะเลาะกับสามีเพื่อรักษาร้านกาแฟนี้ไว้ หอมกรุ่นเริ่มไม่เข้าใจและไม่อยากจะอดทนต่อไปเกือบตัดใจยอมปล่อยมือจากคนรักไป น้องเวลา เจ้าก้อนแป้งตัวน้อย ตัวแทนความรักของพ่อและแม่ แต่พ่อก็ไม่น่ารัก ไม่ค่อยจะมีเวลาให้น้องเวลากับแม่สักเท่าไร กว่าพ่อจะได้เห็นความน่ารักของน้องเวลา ก็เกือบจะไม่ทันกาลเสียแล้ว

เขาแอบชอบเพื่อนสนิทของตัวเองมานานถึง 2 ปี แต่วันนี้เขาจะไม่ยอมเป็นแค่เพื่อนกับมันอีกแล้วยังไงเขาก็ต้องเอามันมาเป็น“เมีย”เขาให้ได้

‘เซน’ นายช่างหนุ่มวัย 29 ดันทะลุมิติเข้ามาอยู่ในร่างเด็กม.6 ที่จากไปเพราะแม่เลี้ยงวางแผนฮุบสมบัติ อุตส่าห์ได้มีโอกาสเกิดใหม่ทั้งที่แต่กลับไม่ได้สุ่มไปโลกเทพเซียน แต่พี่สุ่มให้ผมเป็นIdolนี่นะ!!!

ธารา หรือ ธาร ชายหนุ่มผู้เป็นบุตรชายคนสุดท้องของวงศ์ตระกูล ต้องรับสืบทอดดูแลเกาะทางใต้ของประเทศซึ่งเป็นแหล่งเพาะไข่มุกชั้นดี และเพราะการทำงานของเขานี้ ทำให้ได้พบกับสิ่งมหัศจรรย์ สิ่งที่ครั้งหนึ่งนั้นเขาเคยพบพานและลืมเลือนมันไป..... คาไนน์ ชายผู้เป็นถึงองค์รัชทายาทของชนเผ่าเงือกที่หลงเหลืออยู่น้อยนิด เพราะความอยากรู้อยากเห็นจึงทำให้เขาได้พบเข้ากับธารา และได้ช่วยชีวิตของชายหนุ่มเอาไว้ ทั้งสองมีใจผูกพันธ์รักใคร่ แต่อนิจา ใครจะรู้ว่าวันหนึ่งนั้นเขาจะถูกลืมเลือน....

　藍円寺は、新南津市街地からは少し離れた集落の、住宅街の坂道を登った先にある、ほぼ廃寺だ。住職である俺は……なお、霊は視えない。しかし、祓えるので除霊のバイトで生計を立てている。常々肩こりで死にそうなマッサージ店ジプシーだ。そんな俺はある日、絢樫Cafe＆マッサージと出会った。※現代（オカルト）ものですが、ホラー要素がほぼありません。

รับจ้างเลี้ยงลูกให้เค้า สุดท้ายได้เป็น "เมีย" คุณเค้าซะงั้น คุณรัน [35 ปี] & อาคิน [25 ปี] 🍼 น้องฌอน [3 ขวบ] อาคิน ตัดสินใจลาออกจากงาน เพราะทนไม่ไหวกับป้าหัวหน้าที่แสนจะท็อกซิก ลาออกทั้งที่ยังไม่ได้หางานใหม่ แต่อาคินคิดว่าอดตาย ยังดีกว่าประสาทกิน แต่งานสมัยนี้ก็หายากเสียเหลือเกิน ประกาศรับสมัครพี่เลี้ยงเด็ก กับคุณสมบัติที่ใครอ่านแล้วต้องงง คุณสมบัติเดียวที่ผู้ว่าจ้างต้องการคือต้องเป็น ‘ผู้ชาย’ เท่านั้น “ฉันตกลงรับนาย ถ้านายยอมรับข้อแม้ทั้งหมดได้” “เงินเดือนชั้นให้มากกว่าที่เก่าสองเท่า กินอยู่ที่นี่ไม่ต้องเสียอะไร เบิกเพิ่มได้ทั้งหมด” ขอเสนอดีขนาดนี้มีหรือที่อาคินจะปฏิเสธ แต่มันชักจะยังไง ๆ อยู่นะ...

แรก ๆ ไม่ชอบหน้าก็บอกอีกฝ่ายว่า “อย่ายุ่งกับฉันนะ” หลัง ๆ รั้งคนตรงหน้าไว้อ้อนวอนด้วยสายตา “อย่าไปนะ”

“ผมอยากผูกปิ่นโตว่าน สัญญาสามเดือน เดือนละแสน มีคอนโดให้อยู่ มีรถให้ขับ ว่านสนใจหรือเปล่า? ถ้าสนใจ... ทดลองงานก่อนนะครับ”

“นะโมพุทธายะ มะอะอุ นะมะพะธะ” จะอยู่หรือตาย...ล้วนขึ้นอยู่กับวิบากกรรม