Cafe Moonlight Bali

นางเคยเป็นดั่งดอกบัวขาว บริสุทธิ์ผุดผ่องมองแล้วสบายตา แต่เขาและน้องสาวต่างมารดาของนางกลับมาแต้มหมึกดำลงบนบัวขาวดอกนี้ คุณหนูเยว่เหลียน นางเปรียบดั่งดอกบัวขาว งดงามใสสะอาดบริสุทธิ์ผุดผ่อง รอยยิ้มของนางกระจ่างใส ไม่ว่าผู้ใดอยู่ใกล้นางก็สบายใจ ฮูหยินตระกูลเยว่และตระกูลตงเป็นสหายรักกันเติบโตเคียงข้างกันมาตั้งแต่เยาว์วัย เมื่อเยว่ฮูหยินคลอดบุตรสาวออกมา จึงถูกจับหมั้นหมายกับคุณชายรองของตระกูลตงทันที แต่เยว่ฮูหยินก็บุญน้อยเสียเหลือเกิน ไม่สามารถเฝ้ามองบุตรสาวผู้งดงามเติบใหญ่ได้ เยว่ฮูหยินจมน้ำเสียชีวิตเมื่อเยว่เหลียนอายุเพียงห้าปี

พ่อของเธอเป็นหนี้นับล้าน และครั้งนี้คือครั้งสุดท้ายที่เธอจะตอบแทนหนี้บุญคุณที่ให้เธอลืมตาเกิดมา ระหว่างเธอและเขา สถานะเธอคือเมียขัดดอก เป็นได้เพียงนางบำเรอ พอครบสัญญาเธอก็จะได้เลือกทางเดินของตัวเองสักที

เขาคือรุ่นพี่ที่แสนอันตราย ด้วยความจำใจมันทำให้เธอตกเป็นของรุ่นพี่หนุ่มเพื่อแลกกับการที่มารดาเธอจะได้รับการรักษา แต่เมื่อเธอตกเป็นของเขาทุกอย่างก็ไม่เหมือนที่คิดเอาไว้ จากเดิมที่บอกว่าครั้งเดียวและจบแต่พอเธอตกเป็นของเขา เขากลับไม่ปล่อยเธอไป

นางนั้นฐานะเป็นเพียงบุตรสาวของอนุ ถูกปฏิบัติมิต่างจากบ่าวคนหนึ่งในจวน แม้กระทั่งวันหนึ่งพี่สาวต่างมารดาหนีงานแต่ง นางกลายเป็นผู้ที่ต้องก้มหน้ารับผิดชอบเข้าพิธีมงคลนั่นแทน

จื่อรั่ว จากคุณหนูตระกูลขุนนาง เหตุเพราะถูกถอนหมั้นหมายจากคุณชายหลายตระกูล ทำให้บิดาและมารดาตัดขาด โดนหักเบี้ยหวัด จัดพลัดจับพลูอีกท่าไหนก็ไม่รู้ถูกจ้างให้มาเป็นสายลับสืบข่าวในวังหลวง

น้ำค้างพบผู้ชายคนหนึ่งในตอนที่เธอเหงาและต้องการใครสักคน เธอไม่เคยลืมเขา หากโชคชะตามีจริงขอให้เราได้พบกันอีกครั้ง one night คืนหนึ่งเราเคยพบกัน “ขอบคุณที่อยู่เป็นเพื่อนน้ำนะคะ น้ำจะไม่ลืมหนึ่งคืนที่เราพบกัน ลาก่อนค่ะ” หากโชคชะตามีจริง ขอให้เราได้พบกันอีกครั้ง one night คืนหนึ่งเราเคยพบกัน

วิญญาณต้องสาป นำพาหญิงสาวผู้หนึ่งกลับไปยังห้วงเวลาที่พวกเขาเคยอยู่ หวังว่านางจะช่วยถอนคำสาปร้ายนี้ เพื่อที่จะได้หลุดพ้นจากการจองจำนับพันปี และเขาที่เฝ้ารอนางมาตลอดพันปี พันปีที่เฝ้ารอได้พบเธออีกครั้ง กี่หมื่นวันที่ถูกจองจำวิญญาณเอาไว้ เขานั่นเฝ้ารอเพียงแค่เธอ

โอบกอดสตรีอื่น มิหนำซ้ำสตรีผู้นั้นยังตั้งครรภ์ แต่ท่านกลับมิยอมถอนหมั้นข้า ท่านกล้าเหยียบย่ำหัวใจของข้าเช่นนี้ อย่าหมายคืนดีเลย

ความรักทำให้คนตาบอด คุณคนที่ฉันรักจนหมดใจ ทุ่มเททั้งกายล่ะใจให้คุณเพียงคนเดียว แต่คุณกลับไม่เคยเห็นค่ามันเลย ฝ่าเท้าของคุณบดขยี้หัวใจของฉันทุกครั้งที่มีโอกาส ฉันเฝ้าถามตัวเองซ้ำๆ ทำไมคุณถึงไม่รักฉัน

เชื่อว่าทุกคนต้องเคยคิด ถ้าหากว่าวันนั้นไม่ทำแบบนั้นทุกอย่างคงไม่เป็นแบบนี้ ถ้าหากว่าไม่พูดแบบนั้น ทุกอย่างคงดีกว่านี้ ฉันก็เป็นหนึ่งในนั้น ถ้าหากว่าวันนั้นไม่รู้จักกันก็คงดี