Everglow-dun Dun Lyrics

Lumaking magkahiwalay si Dane at ang kakambal niyang si Dianne nang magkahiwalay ang mga magulang nila. Siya ay lumaki sa hirap habang ang kakambal ay lumaki sa marangyang buhay. Wala ng ibang hiling si Dane kundi ang mapayapa at tahimik lang na buhay, pero isang araw, may dumating na isang lalaki, at ibinalita nito sa kanya ang tunay niyang pagkatao kasama na dun ang pagkawala ng kakambal niyang kapatid. Then a man wearing a black mask came, and his name is Dark. Tama ang sinabi ni Calil na aakalainin nito na siya ang babaeng hinahanap nito! Dahil naiipit na siya sa sitwasyon ay pumayag siyang sumama rito at para mabigyan ng hustisya ang pagamatay ng kakambal niya. Pero hanggang kailan niya kayang magpanggap? Magagawa ba niyang pigilan ang pusong umibig kay Dark? Gayong kaya siyang ipagkalulu ng kanyang sarili sa bawat halik at yakap nito. O ang tamang tanong, magagawa ba niyang paibigin ang isang Dark De'Longhi? "This isn't romance. You're not a damsel in distress and I'm not the handsome prince who comes to save you."

Matteo Montenegro is a 32 year old businessman. Isa siya sa pinaka kilala at maimpluwensyang tao pagdating sa larangan ng negosyo. At his age ay hindi na halos mabilang lahat ng mga negosyong naipatayo nito mapa loob o labas man ng bansa. "What?! Siya si Matteo Montenegro?" Agad naagaw ang aking atensyon sa kadarating lang na lalaki at saktong huminto ito sa aming harapan. Freya, my twin sister looked at the man with disgusts. "You've got to be kidding me, Mum! Ipapakasal nyo 'ko sa isang lumpo?!" Mabilis na tinakpan ni Mama ang bibig ng kambal ko sabay pinanlakihan niya ito ng mata. "Watch your mouth, Freya. Hindi kung sino-sinong lalaki lang 'yang kaharap mo." May halong diing saad ng aming ina tsaka ito muling humarap dun sa lalaki. "Pasensya na po kayo sa inasal ng anak ko, Mr. Montenegro, nagulat lamang po siya." Hindi umimik iyung lalaki at diretso lang ang tingin nito sa kawalan. Palihim ko naman itong pinasadahan ng tingin. He's dashingly handsome. From his deep, blue eyes, thick brows, pointed nose down to his firm jawline. Walang tapon. He's currently sitting on a wheelchair habang nasa likod naman niya ang isang matangkad na lalaki na naka all black attire, must be his bodyguard. It's obvious that he can't walk. "Wait, are you blind?" Ang diretsong tanong ng kambal ko habang naka kunot ang noo. Muli ay hindi naman umimik iyung lalaki kaya ang bodyguard na niya ang sumagot. "Yes, my boss is blind but-" "Oh, come on! Lumpo na ta's bulag pa? Ganyang klasi ng lalaki ang nais mong ipakasal sa'kin? What kind of a mother are-" "Enough, Freya!"