Ipaglaban Mo Kasal Ka Sa Akin

"You left without saying a word, Ciana. Hinanap kita, naghintay ako. Umasa akong babalikan mo 'ko dahil baka sakali na maisip mo ako," napatitig ako sa mga mata niyang kulay kayumanggi ngunit lumuluha. "Tapos ngayon babalik ka na para bang walang nangyari?" nakagat ko ang ibabang labi kasabay ng pagyuko sa kaniyang pangunguwestyon. "Sinisisi mo 'ko kasi hindi kita magawang kausapin ng maayos? Pansinin tulad nang dati?" napapikit ako ng matapos niyang sabihin iyon ay hinampas niya ang pader sa aking tabi. "You think I'm okay? Nasasaktan ako Ciana, kahit sorry man lang galing sa mismong bibig mo wala akong natanggap." Tinitigan ko siya ngunit ako mismo ang nasaktan nang umaagos na ang luha sa mga mata niya. "I'm sorry," mahinang sabi ko. "This is not the right time to do that, because I can't f-forgive you for l-leaving me." Malamig niyang sabi ngunit bakas ang hirap sa pananalita. "Mahal kita at nakalimutan kong may gusto ka nga pa lang iba," hindi ko siya makapaniwalang tinitigan dahil sa sinabi sa akin. "I'm leaving." Paalam ni Mateo tapos tumango at lumabas na ng kwarto.

Tinatawag ako ng kapatid kong lalaki bilang kanyang prinsesa at nagpapadala sa’kin ng perang pangbaon; nagkakamali ng intindi ang kanyang mapapangasawa at iniisip nito na lihim niya akong nobya. Susugurin ng babae ang tirahan ko, na maayos kong pinalamutian, kasama ang grupo ng mga kamag-anak at kaibigan. “Hindi ako makapaniwalang lihim na nobya ka ng iba’t ngayong napakabata mo pa! Tuturuan kita ng leksyon sa ngalan ng mga magulang mo! Ikakalat ko online ang imoral ninyong relasyon para malaman ng mga guro at kaklase mo kung gaano ka kawalang-hiya!” Kinalat nila ang tirahan ko at pinunit ang mga damit ko. Pagkatapos, sinigurado nilang nakunan ang ID ko sa eksena habang nire-record nila ang pang-aapi sa akin. Nagmamadaling pumunta ang kapatid kong lalaki, namumula sa galit ang kanyang mga mata. “Nasiraan na ba kayo ng bait? Ang lakas ng loob ninyong apihin ang kapatid ko!”

Ang kuwentong ito ay tumatalakay kung paano nabuo ang "wagas na pag- ibig" sa pagitan ng dalawang puso na pinagtagpo at itinadhana sa maling panahon at maling pagkakataon. Dalawang puso na parehong nakatali sa mga sinumpaang pangako, ngunit pilit pa ring ipinaglalapit ng pag- ibig. Ngunit, paano na ang dalawang puso na nagmamahalan kung makakalaban nila ang Tadhana na hahadlang sa kanilang pag-iibigan na hindi maaaring sumibol sa lupa, sapagkat sa ibang panahon at pagkakataon sila nakatakdang magsama hanggang sa dulo ng walang hanggan? Hindi ito tipikal na istorya ng pag- ibig na kung saan "kapag mahal mo, ipaglalaban mo", bagkus sa kuwentong ito tuturuan ka ng hangganan kung hanggang saan ka lang dapat makipagbuno sa ngalan ng pag- ibig. Sa kabilang banda, hindi lamang umiikot sa pag- iibigan ng dalawang pangunahing karakter ang matutunghayan sa nobelang ito, dahil nakapaloob rin sa kathang ito ang pinakamataas na antas ng pag- ibig- ang pag-ibig sa Diyos, gayundin ang pagyakap sa sariling kasalanan, pagtanggap sa sariling kahinaan, kapatawaran sa kapuwa at sarili, at higit sa lahat, pagtuklas sa tunay na misyon o papel kung bakit ka naririto at nabubuhay pa sa mundo.

‎“Sa tingin mo ba matatakasan mo ako, Selestina? Akin ka lang!” he growls. “I will ruin every inch of your world until you beg to be mine again.” Rogue Vertudazo ‎ ‎•••••••••••••••• ‎‎Hindi naniniwala sa pagmamahal si Rogue Vertudazo. Umiikot lamang ang kanyang mundo sa tatlong bagay; money, power, and sex.  He hated the sight of women. He always thought women were nothing but weak and gold digger. Para sa kanya, ginagamit nila ang kahinaan ng lalaki upang paikutin sa kanilang palad. ‎ ‎Ngunit lahat nang kanyang paniniwala ay biglang nagbago nang makilala niya ang babaeng nagpagulo ng kanyang sistema. Ang maamo at inosenteng mukha ni Selestina Guerrera ay palaging sumasagi sa isip niya. ‎ ‎He claimed her as his the moment he saw her for the first time. Upang tuluyang maangkin ang dalaga. He decided to do something ruthless to get her. Ito ang dahilan kaya lumayo si Selestina. Ngunit lingid sa kanyang kaalaman, sa pag-alis nito ay may dinadala sa sinapupunan si Selestina. ‎ Halos libutin ni Rogue ang Pilipinas maging ang ibang bansa, matagpuan lamang si Selestina. Ngunit magaling itong magtago. Pero mapagbiro ang tadhana, nang muli silang nagkaharap, halos gumuho ang kanyang mundo nang malamang may anak na ang babae. Pero dahil desperado siyang maaangkin ulit si Selestina, pinagbantaan niyang ilalayo ang anak nito kapag hindi ito babalik sa kanya. ‎ Makukuha niya kaya ulit si Selestina? Ngunit paano kapag nalaman niyang anak niya ang batang kasama nito? Maniniwala ba si Rogue kahit alam niyang kailanman hindi siya magkaka-anak?

"You're breaking up with me kasi sa tingin mo mas magaan? Ganoon ba iyon?" ang mahinahon pero puno ng hinanakit na tanong-sagot sa kanya ni Uriel. Sinubukan niyang magbuka ng bibig para magpaliwanag pero walang anumang salita siyang naibulalas kaya nagpatuloy ang binata. "Kasi wala pa tayong isang taon kaya iniisip mong hindi pa kita ganoon kamahal?" noon na galit na napatayo si Uriel. "Very childish, and I should tell you, that was the most bullshit excuse that I have ever heard!" ang galit na sagot ni Uriel na tila ba hindi narinig ang sinabi niya. Malakas na sampal ang pinadapo ni Therese sa pisngi ng binata dahil doon. "Sa tingin mo madali ito? Ginagawa ko ito para sa'yo!" "Really?" ang binata na mapait pang tumawa. "para sa'kin o para sa sarili mo?" "How dare you!" si Therese na muling napaiyak. "Well same here! Bakit sa tingin mo ba may magbabago sa kundisyon mo kapag inalis mo ako sa buhay mo?" "Tumigil ka!" "No! Hayaan mo akong magsalita okay? You've done too much talking already so I guess it's my turn now!" Natigilan si Therese sa nakita niyang magkahalong galit at paghihirap sa mukha ni Uriel kaya hindi siya nakapagsalita at umiiyak na pinakinggan ang lahat ng sinabi ng binata. "Masakit oo, at ako mismo natatakot na ngayon palang. But I'm not like you. Kasi kahit natatakot ako at nahihirapan, sinusubukan ko paring ihanda ang sarili ko. Pinag-aaralan kong tanggapin ang lahat. Kasi gusto kong maging masaya ngayon, habang nandito ka pa, habang kilala mo pa ako," ani Uriel na tuluyan na nga ring napaiyak. "Simple lang naman ang gusto ko, bigyan mo ako ng role sa buhay mo, kahit maliit lang," ang pagpapatuloy nitong pakiusap saka nagpahid ng mga luha. "U-Uriel," aniyang isinubsob ang mukha sa palad saka napahagulhol.

Nagsimula ang lahat sa isang taya, isang pustahan na ginawa ni Stanford Guzman sa kanyang dating kasintahan, isang pustahan na nagpapahintulot kay Veronica Montenegro na pakasalan ang kanyang lihim na pag-ibig. Naisip ni Stanford na palagi siyang mananalo ngunit hindi inaasahan, na ang pagkawala ni Veronica ang magiging pinakamalaking pagsisisi niya. Nakahiga pa rin ako sa kama, hubo't hubad, na may mga marka sa buong katawan ko, nang binitawan niya ang malamig na mga salitang iyon, "Melissa Johnson is back. I want a divorce." Nagulat ako kung gaano siya ka-callus. Hindi ko pa nasasabi sa kanya ang tungkol sa pagbubuntis ko. Ano ang dapat kong gawin ngayon? Makakalimutan ba niya si Melissa at ipagpapatuloy ang kasal na ito kung sasabihin ko sa kanya? "Malinaw na nakasaad sa kontrata na maaari nating tapusin ang kasal na ito kung hindi tayo magmamahalan sa isa't isa sa loob ng isang taon. Hindi kita mahal, Veronica. You failed to win my heart." Walang emosyon niyang sinabi ang mga salitang iyon, nakatingin sa mga mata ko. Naiintindihan ko na hinding-hindi ko mapapalitan si Melissa sa puso niya, kaya nagpasiya akong ilihim sa kanya ang pagbubuntis ko. "Maghiwalay na tayo," sabi ko Naisip ni Veronica na mabubuhay siya nang masaya kasama ang kanyang sanggol na malayo kay Stanford at sa kanyang malamig at walang pusong mundo. Ngunit gumawa na ng ibang plano ang tadhana para sa kanya. Sa huli ay tumawid siya sa kanyang landas. "Naglakas-loob kang itago sa akin ang anak ko. Ngayon humanda ka sa mga kahihinatnan." Nang muling lumitaw si Stanford sa buhay ni Veronica, naging buhawi ng kaguluhan ang lahat. Paano niya ilalayo ang kanyang sarili at ang kanyang anak sa kanya? Maililigtas kaya niya ang sarili na hindi na muling masaktan?

"Ma, ano ba? Pagod na pagod na akong maging sunud-sunuran sa inyo! Sa buong buhay ko, wala akong ibang ginawa kundi sundin ang lahat ng utos at nais ninyo. Bakit ngayon, isang hiling ko lang, bakit ayaw niyo akong pagbigyan?" Hindi ko na mapigilang umiyak, ang sakit sobra. Anak niya ako, bakit kailangan niyang magdesisyon na ako dapat? Isang malakas na sampal na naman ang natanggap ko galing sa kanya, na hindi ko na ikinagulat pa. Sanay na ako sa pananakit niya simula noong bata pa ako hanggang ngayon, na 23 years old na ako, lalong lalo na pag hindi ko sundin ang gusto niyang mangyari. "How dare you na sagutin ako ng ganyan? Ako ang bumuhay sa'yo kaya ako ang magdedesisyon. Kaya wala kang karapatan na kalabanin ang nais ko!" Inis na sigaw niya sa akin, kulang na lang sabunutan niya ako. "Ma, mali naman kasi kayo, ayaw ko pa pong magpakasal. Ipakasal niyo ako nang hindi niyo man lang ako tinatanong? Ma, please babalik na lang ako ng Paris," pagmamakaawa ko, ngunit tanging titig lamang ang pinupukol niya sa akin at walang bakas na naawa ito sa akin. Bakit, Ma? "Enough!" Isang malakas na sampal ulit ang natamo ko sa kabilang pisngi ko na ikinabagsak ko sa sahig. "Belphoebe Sinclair, sa gusto mo o hindi, magpapakasal ka sa lalaking 'yun." Parang echo ang boses niya na paulit-ulit sa tenga ko. Bakit ganun? Pakiramdam ko, parang ginawa akong bayad sa hindi ko alam na utang. Ano ba ang kasalanan ko? Bakit kailangan ipakasal ako sa taong hindi ko kilala at hindi ko naman mahal.

Handa ka bang ipusta ang puso mo para maigante ang kaibigan mong sinaktan ng isang playboy na bilyonaryo? Makakaya niya kayang paibigin ito at saktan sa huli? O siya ang mapaibig nito at iiyak sa dulo?

Isang araw bago ang kanyang kasal, bumagsak ang buong mundo ni Cassandra. sa mismong opisina, nahuli niya ang kanyang nobyo na kaisa ng magiging hipag niya isang malupit na pagtataksil na walang kapantay. Wasak ang puso, halos hindi na siya makahinga sa sakit ng kanyang natuklasan. At sa gitna ng pagkawasak na iyon, isang malamig ngunit matatag na tinig ang biglang umalingawgaw sa tabi niya. "Pakasalan mo ako at mula bukas ang dalawang walang hiya na iyon ay mapipilitan kang tawaging hipag araw-araw. Ano sa tingin mo?"

Szarina Kim Orpesa, Labing dalawampung taon gulang. Lumaki sa pagmamahal ng isang pamilya na isang mahirap lamang. Dahil sa kagustuhang makapagtapos ng pag aaral para makatulong sa pamilya na kumupkop sa kanya ay ginawa niya ang kanyang makakaya makapasa lamang sa scholarship ng isang exclusive school sa Manila. Akala ni Szarina kapag lumuwas s'ya ng Manila ay magiging maganda at maayos ang kanyang pag-aaral, akala lang pala niya iyon. Dahil sa isang nag ngangalang Jeran Zeus Underthesaya ang Presidente ng Pilipinas ay biglang magbabago ang kanyang kapalaran. “Pumayag ka lang sa gusto ko Szarina. Ang lupang nakasanla saiyong tiyahin ay pwede mo ng mabawi, hindi kana mag-iisip pa kung paano mo mababawi ang lupa ng mga magulang mo. Isang buwan lang ang binigay na palugit ng iyong tiyahin sa iyong ina, hindi mo mababayaran iyon sa loob lang ng isang buwan na sweldo mo bilang isang sekretarya ko. Mag-isip isip ka Szarina. Ano nga ba ang magiging desisyon ni Szarina? Tatanggapin ba ni Szarina ang inaalok ni Jeran sa kanya? o hahayaan na lang nito na may mawala pang isa sa mahal niya sa buhay? Atin pon basahin ang kwento ng dalawa sa pinamagatang Mr.President Secret Affair ni J.C.E Cleopatra.