Kahit Bata Pa Ako

BLURB: Sa isang malaki at mamahaling restaurant na pag-aari ni Richmond De Guzman, nagtrabaho ako roon bilang baguhang waitress. Hindi ko inasahan na mapalapit ako sa kaniya—minahal siya nang hindi ko sinasadya. Naramdaman ko rin ang attention niya na tila sumasagot sa nararamdaman ko. Tunay na naging malapit kami sa isa’t isa hangang sa isang araw... para akong pinag-sakluban ng langit at lupa. Nang sabihin niya sa akin na dumalo sa opisina niya sumunod ako, at isang nakakawindang na pangyayari ang aking nakita; si Natch at siya nakita kong nagháhálikan. Sobra akong nagsisi, nagalit sa sarili na umasa ako kahit walang kami. Ang mas masakit pa dahil may nakaraan pala sila. Ang dami kong nalaman na sobrang hirap tanggapin. Siguro ganoon nga talaga kapag assuming ka, sinasampal rin sa ‘yo ang isang bagay na ina-assume mo. Sa sobrang sama ng loob, pinili ko na lang umalis—hindi nagpaalam. Sumama ako sa mga magulang ko papuntang Singapore. Ilang taon ang dumaan, muli kaming pinagtagpo ng tadhana. Talagang hindi na tulad ng dati ang ‘ngayon,’ maliban sa nararamdaman ko. Bakit hindi ito nagbago? Gusto kong maging malaya, pero ang hiyaw ng puso ko ay iba. Dapat ko bang pairalin ang pride ko o sasabihin ko sa kaniya ang totoo?

“Choose wisely, baby, because if I'm the one who decides for you, you'll never walk out of my life. Never. Fucking. Again. ” Ako si Diamon. Akala ko nahanap ko na ang pag-ibig na inaasam ko dahil may asawa akong mapagmahal, maalaga at kapiling ko sa mapayapang tahanan. Akala ko lang pala. Dahil dumating ang araw na nagdilim ang tahanang puno ng kulay nang nalaman naming hindi kami magkakaanak dahil hindi ko kayang magdalang-tao. Ang isang payapang tahanan ay naging isang kulungan, saksi ng pang-aabuso at pagkontrol. Pero kahit ganon… Kumakapit pa rin ako sa alaala ng pagmamahalan namin ng aking asawa. Sa gitna ng sakit—dumating si Lazarro. Ang half-brother ng aking asawa. Misteryoso. Tahimik. At… May sariling dilim. Pero tila ba iba ang pakikitungo nito sa akin. At sa bawat titig at pananalita niya’y nakakaramdam ako ng… kapayapaan at kaligtasan. Pero bakit ganon? Tila ba kaya niyang baliktarin ang lahat ng paniniwala ko. Para bang… Kaya niya akong gawing kaniya. Handa ba akong sumugal sa nag-aalab na damdaming ito kung kapalit naman ay pangib, gulo o… buhay ko mismo?

“Pipay!” galit na sigaw ng aking madrasta mula sa kanyang silid habang abala sa pag-aayos ng kanyang mukha. Halos magputok ang ugat sa kanyang leeg, na para bang ako ang dahilan ng lahat ng problema niya sa buhay. “Bakit po, Madam?” mahinahon kong sagot habang tuloy sa paglalampaso ng sahig. “Madam”—iyon ang itinawag niya sa akin mula pa noong una, at dahil sa takot, hindi ko na rin inusisa kung bakit. Ako nga pala si Piazza Fontana Vega, o mas kilala bilang Pipay. Dalawampu’t dalawang taong gulang na ako, ngunit hanggang Grade 5 lang ang naabot ko. Natigil ako sa pag-aaral noong mag-asawa muli ang aking ama. Simula noon, naging parang alipin na ako ng aking madrasta. Araw-araw, pareho lang ang eksena sa bahay. Ako ang gumagawa ng lahat ng gawain habang si Madam at ang kanyang anak na si Claire ay nag-e-enjoy sa luho ng buhay. Pero kahit ganoon, may lihim akong pangarap. Minsan, sa mga tahimik na gabi, iniisip ko kung darating ba ang araw na makakawala ako sa ganitong sitwasyon. “PIPAY!” muling sigaw ng aking madrasta, na tila mas nagiging galit pa. Agad kong iniwan ang mop at tumakbo sa kanyang kwarto. Kailangan kong magmadali. Kapag natagalan ako, mas matindi ang parusa. “Madam, may kailangan po ba kayo?” magalang kong tanong sa aking Madrasta. "Bakit ba ang bagal mong kumilos? HETO! Labhan mo pati ang damit ng anak ko!” sigaw niya, sabay hagis sa akin ng maruruming damit. Tumama ito sa aking mukha, pero wala akong nagawa kundi damputin ang mga ito. “Opo, Madam,” sagot ko, habang pinipigil ang pagbagsak ng luha.

Bata pa lang si Jessica ay malaki na ang pagkainggit niya kay Carla—ang kanyang best friend. Nasa kanya na kasi ang lahat ng wala siya. Masayang pamilya, pera, at pinag-aralan. Tila umayon sa kanya ang pagkakataon ng mamatay ang ina ng kaibigan. Isang malaking plano ang nabuo sa kanyang isipan. Ang akitin ang ama ng kaibigan niya. Noong una ay kayamanan lamang ni Carla, at pusisyon ang hinahangad niya. Pero nagbago ang lahat ng makilala niya si Lhiyeon. Hindi niya akalaing ang lalaking iniwan niya sa gabing may naganap sa kanila ay ang siya ring magiging nobyo ng kanyang kaibigan, kaya naman kahit iniwasan niya ang lalaki, ay nauwi pa rin sa isang relasyon ang namagitan sa kanila, isang uri ng pagkakasala na idaragdag sa kanyang mga lihim na kasalanan, may oras pa ba para sa pagsisisi, lalo na kung hinahangad na rin niya ang makapiling ang lalaking una namang naging kanya. At ang pagnanasang maagaw ang lahat kay Carla ay isa ring dahilan ng lahat. Saan kaya siya dadalhin ng kanyang mga lihim na pagnanasa?

Bata pa lamang si Ariya ay siya na ang taga-salo ng problema ng kanyang kakambal na si Ayana. Dahil sumama ito sa lalaki gabi bago ang kasal nito kay Ashton Herrera ay napilitan si Ariya na pakasalan ang binata. Iyon na sana ang huling kahilingan na ibibigay niya sa ama kapalit ng limang milyon, ngunit gumuho ulit ang mundo niya nang malaman na buntis si Ayana at kailangan niyang magpabuntis sa binata bago siya umalis sa pamamahay nito. Tatlong buwan siyang namalagi sa bahay ng binata noong una ay galit na galit ito sa kanya, ngunit di maglaon ay tinanggap at minahal na rin naman siya nito. Ngunit bago niya pa maamin sa binata ang sekreto niya ay kinidnap na siya ng kanyang ama at ipinalit na nito si Ayana. Sa muli nilang pagkikita ay makakaya pa kaya niyang aminin sa binata na ang tunay nitong anak ay ang batang hawak-hawak niya? O hahayaan na lamang itong maging masaya sa piling ng kanyang kakambal? Magpaparaya na lang ba siya katulad ng palagi niyang ginagawa kahit na hinahanap na ng kanyang anak ang ama nito?

Have you fallen in love with someone who doesn't even care about you, or, let's say, the guy who knows you and you're existing in his world that is full of anger, coldness, and darkness? Bryl Nigel is a COLD, EVIL, and POSSESSIVE heartrob at our university. A lot of students in our university describe Nigel as COL.E.POS, short for COLD, EVIL, POSSESIVE. Lahat ng gusto nya ay nakukuha nya kahit daanin nya sa dahas at kung may humadlang tiyak ikay ka-ka awaan. However, sa kabila ng kanyang ugali. Maging "COLD, EVIL, POSSESSIVE" pa kaya sya once na nakatapat nya na ako? I am the queen bitch, and he is an evil prince. ALL RIGHTS RESERVED|I do not allow my work to be used or adapted in any way without my permission.

Therese Catalina doesn't do one-night stands. But everything changed when she met Luther Rico Valleje, her best friend's brother-in-law! Will their relationship really end after just one passionate night, or will they keep wanting more? --- "Hmmm..." Ohh... goodness! Sa lalim ng halik ay hindi ako makasunod. Hinihila rin niya ako palapit sa kaniya. Nang hindi siya makuntento sa lapit namin sa isa't-isa ay binuhat niya ako at iniupo sa kaniyang kandungan. We were kissing wildly. He was suckng my tongue. Ang kaniyang mga kamay ay gumapang sa aking likuran. "O-Ohh my gosh..." Napaliyad ako nang bumaba ang mga labi niya sa aking leeg. Para ba siyang nanggigil sa akin dahil sa paghalik na ginagawa niya sa parteng iyon. Nang maramdaman ko na ibinibaba niya ang zipper ng gown ko sa likod ay pinigilan ko ang kaniyang kamay. "W-Wait..." Therese Catalina you don't fckng do one night stands! "S-Sa bahay ko... d-doon natin ituloy." His face became dark. Hindi siya nagsalita dahil muli niyang sinakop ang mga labi ko. His right hand was on my nape. Umaakyat hanggang sa aking buhok habang ang isa niyang kamay ay nasa aking likod. Itinutulak pa ako palapit sa kaniya kahit sobrang lapit na namin sa isa't-isa. Nang humiwalay siya sa akin ay maayos niya akong ibinalik sa aking upuan. He was also the one who put my seatbelt on. "Give me the address."

Bata pa lamang si Joanne Mercado ay tiyak na niyang ang kababata niyang si Andrew ang nais niyang makasama sa habang buhay, ngunit,  isang gabi ay nagawa niyang ibigay ang pagkabirhen sa lalaking kinamumuhian niya mula pa sa kanyang pagkabata, si Lorenzo Villarama, ang kanyang step brother. 

"Bwiset yun! Kung hindi lang gwapo sinipa kona pag mumukha nun! Aghh letse!" Pag papadyak ko sa buhangin hanggang sa lumingon ako at nakita ko yung mokong nasa likod ko na tumatawa habang naka tingin sa akin kaya natigilan ako bakit tumatawa itong bwiset na ito. "Zin clex by the way and alam kong gwapo ako tss." Pag kasabi niya nun tinapik niya pa yung balikat ko at kumindat pa ang gago malandi din pala tss.. nag lakad na siya papalayo habang akong si tanga hindi parin maka paniwala sa nakita ko na tumawa siya sa harap ko. what the world?

Simula ng magkaisip si Hilda Alegre bukod sa pagmamahal at maka-survive wala na siyang ibang hinihiling pa. Inasam niya ang pagmamahal na iyon at proteksyon mula sa sarili nito na ama kalaunan ay nabigo din siya after mag decide ito na ipakasal siya sa italiano na matanda. Naisip ni Hilda hindi nagba-bound sa dugo at laman ang pagmamahal. Pinili ng ama ni Hilda na ibenta siya— dugo niya at laman para mailigtas ang step sister niya na ni walang isang patak ng dugo galing sa ama niya. Umalis si Hilda at tumakas sa kapalarang inilatag sa kaniya ng sariling ama. Hinanap nito ang kalayaan sa italy. "Saan ba ako nagkamamali?" ani ni Hilda na ngayon ay hawak ang ulo habang nakatitig sa pregnancy test na hawak. She marely survive by little lucky of hers and now— may isa pa siyang buhay na kailangan protektahan. "Hindi nga ako sigurado sino ang tao na nakasama ko sa kwarto." May pagkakautang siya na need bayaran kay Arthur Cage Nicastro kaya tinanggap niya ang mission na bantayan ang anak nito na si Aron Nicastro. But during mission may nangyari na aksidente. Lasing siya 'non at ang huling nakasama niya ay si Aron Nicastro. "Importante ba sino ang ama?" bulong ni Hilda tapos sumandal sa sofa. Walang buhay ang mga mata na tiningnan mabuti ang pregnancy test. "If nag-fail ang mission, nakahanap ako ng opportunity at the end— if gusto ko mabuhay. Kailangan ko ulit tumakas at wala ako balak iwan ang bata na ito. Sino 'man sa dalawang Nicastro ang ama."