Kang Maman Suherman

La septième année de son mariage, Évelyne Lavigne a découvert que son mari avait un fils de six ans. Ce jour-là, cachée derrière le toboggan de la maternelle, elle a observé Martial Thiers se pencher pour prendre dans ses bras un petit garçon joueur : « Papa, ça fait tellement longtemps que tu n'es pas venu me voir ! » « Noah, je suis désolé. Le travail a été intense. Sois sage et écoute bien ta maman, d'accord ? » Ces mots l'ont foudroyée sur place, son esprit est devenu soudainement vide. Devant elle, les deux silhouettes, l'une grande, l'autre petite, avec leurs visages étrangement similaires, lui criaient la vérité : l'homme qui lui avait juré un amour éternel l'avait trahie depuis des années ! Pourtant, ils avaient grandi ensemble, s'aimant depuis l'enfance. Elle s'est souvenue comment elle avait pris un coup de couteau pour le sauver, perdant leur enfant à naître… et jusqu'à sa propre fertilité... À l'époque, agenouillé à son chevet, les yeux rougis, il lui avait juré : « Je me moque des enfants ! Toi, et seulement toi, es ce qui compte pour moi ! » Sa voix tremblante résonnait encore dans sa mémoire, mais maintenant, cette scène réduisait tous ces serments en poussière !

Le jour de mon mariage, mon fiancé, Gervais Rodier, a brutalement mis fin à la cérémonie. Tout ça, à cause d'un simple post de Léonie annonçant son retour en France. Gervais a jeté l'alliance qu'il avait lui-même dessinée, puis est parti sans un regard en arrière. Je suis restée là, immobile, dans ma robe de mariée. Jasmin, mon frère, qui me soutenait, a fini par lâcher mon bras : « Clara, tu as toujours été forte. Je sais que tu peux gérer ça seule. Là, c'est Léonie qui a le plus besoin de moi. » Sur ces mots, il est parti, lui aussi. Ils m'ont abandonnée, pour la même femme. Le soir, après avoir réglé les derniers détails de ce mariage raté, j'ai reçu une photo de Léonie. Sur l'image, Gervais et Jasmin veillaient tous deux à son chevet. Le collier fabriqué par Gervais était autour de son cou, et la robe de mariée dessinée par Jasmin enveloppait son corps. Tout cela… aurait dû m'appartenir… C'était à ce moment-là que j'ai abandonné tout espoir. Les larmes aux yeux, j'ai composé un numéro : « Papa, maman… J'ai changé d'avis. Je veux rentrer chez nous. »

"Huwag kang umasa na mamahalin kita. Hindi 'yon mangyayari." -Dr. Love Andrei Lee Dr. Love Andrei Lee had it all: fame, a brilliant doctor and a charismatic professor, beloved by his family and admired by his students. Even his future seemed perfectly crafted with an arranged marriage to the graceful model, Euphrosyne Saoirse Arcanway a.k.a "Ishay". Ngunit bago pa man niya ito makilala ay nahulog na siya sa ibang babae, dahilan para ikansel niya ang engagement at balewalain ang kaniyang mana. Then, fate delivered a crashing blow. On the day he proposed, his world collapsed—his girlfriend left him, choosing her career overseas, leaving him in pieces. Shattered and humiliated, Love Andrei found himself forced back into the arranged marriage he had once rejected. But his broken heart twisted into something darker nang mapag-alaman na si Ishay ang dahilan ng pakikipaghiwalay at paglayo ng kaniyang dating nobya. In his eyes, Ishay was not only his unwanted bride but the villain in his story. With a heart hardened by loss and bitterness, he turned their marriage into a battleground, determined to make Ishay's life a living nightmare.

Althea Summer Velazquez known as malditang nerd sa school nila. Maldita at cold minsan, ang gusto nya ay mag-aral at wag syang d-distorhin pero dahil kay Kenneth ay hindi sya nakakapag focus. Kenneth Lazaro a typical playboy type pero ang tanging babaeng gusto nya ay si Althea. Mga bata palang sila ay may gusto na sya rito kahit sobrang suplada nito sakanya. Pinangako sa sarili na kahit na sinong babae pa ang dumating sa buhay nya ay papatulan nya ito pero ang babaeng pakakasalan nya ay si Althea. Kahit na anong pag papansin ang gawin nya ay balewala lang kay Althea hanggang sa pinakiusapan na nya ang Mommy nya ipagkasundo silang ikasal ni Althea dahil matalik na magkaibigan ang mga magulang nila ay pumayag ito. Pero pano si Althea? Pano kung umayaw sya sa kagustuhan nila? Pero pano kung wala kang choice kundi ang sundin ang mga magulang mo?

Niloko at pinagtaksilan si Valerie ng kanyang boyfriend na si Ivan matapos niyang maipagkaloob nito ang kanyang pagkababae. Sa kanyang hangaring makaganti, pumayag siya sa isang kasunduan kapalit ng malaking halaga. Magiging bride siya pero hindi magiging asawa ni Lester Montefalcon, isang gwapo ngunit suplado at mayabang na anak ng isang mayamang may-ari ng malaking pabrika. Pareho nilang inaayawan at kinaiinisan ang bawat isa. "Hindi ikaw Valerie ang tipo kong babae kaya huwag kang umasa! Gawin mo ang nasa kontrata". "Hindi ikaw Lester ang lalaking pangarap ko at kahit ikaw na lang ang natitira sa mundo, hinding-hindi pa rin ako magkakagusto sa iyo!" Ngunit mapanindiganan kaya nila ito kung nagdulot ng kakaibang sensasyon ang kanilang bangayan? Paano kung muling magbabalik ang dating nobyo ni Valerie at desidido itong bawiin siya? Alin ang mas matimbang sa puso niya, ang lalaking hindi niya kayang kalimutan o ang taong ayaw niyang pakawalan?

Mariée depuis trois ans, Clara n'a toujours pas réussi à gagner la faveur de Léo. Après un malentendu, elle s'est décidée à divorcer et est retournée chez les Gasmi pour reprendre sa place de jeune dame. Son père faisait le mignon en disant : « Ma chérie, quand vas-tu prendre la relève de mon Groupe ? » Sa mère souriait radieusement : « Viens travailler avec maman en tant que conceptrice ! Avec mon soutien, tu vas réussir et te faire un nom ! » Sa grand-mère avait un air sérieux : « Deviens médecin, puisque tu as une aptitude pour la médecine, ce serait dommage de ne pas être médecin. » Elle a demandé : « Papy, qu'en penses-tu alors ? » Son grand-père qui se mettait à l'aise a répondu : « Et si on se retrouvait chaque jour pour prendre un thé, planter des fleurs et profiter de la vie de retraité en avance, ça te dit ? » Clara pensait que c'était le moment le plus heureux de sa vie, mais qui aurait pensé que ce salaud，qui avait une forte envie de divorcer d'elle viendrait la coller ? « Clara, je regrette d'avoir divorcé de toi ... » a-t-il déclaré En état d'ivresse, ce salaud la serrait dans ses bras, les yeux rouges et la voix étouffée : « Pourrais-tu m'appeler une fois de plus Chéri ? » Elle a souri en coin : « Mon ex-mari, tu manques vraiment de dignité ! » L'ex-mari : « Ma femme privilégie la dignité ! »

Warning: R-18. Not suitable for young readers. Read at your own risk. ________ Kapit sa patalim. Iyan ang ginagawa ng isang mahirap na katulad ko sa oras ng kagipitan. Mahirap. Nakakababa ng digninad. Wala na ngang pinag-aralan pinasok pa ang isang bagay na hindi makatarungan. Ngunit sa ngalan ng pamilya, pagmamahal,at sakripisyo,lahat kaya kong isugal maisalba lang ang buhay ng nanay ko. Pera kapalit ang dangal. Dangal na nawala para makasalba ng isang buhay. Ito ang mahirap para sa gaya kong isang mahirap ngunit wala kang pagpipilian kundi pasokin ito dahil ito lang ang naisip mong madaling paraan. "So, ano ang dahilan mo bakit sumama ka sa akin?" Mapang-akit niyang tanong sa mapusok naming halikan. "Pera," pa-ungol na sagot ko sa sensasyon na nadarama. Dangal laban sa isang buhay na kailangan iligtas. Puri para sa perang inaasam. A one night mistake that changed my life forever that I can't escape.

Si Samantha ay isang napakaganda at inosenteng babae, na may matagal nang kasintahan, na si Liam. Gayunpaman, biglang dinurog ni Liam ang kanyang puso, na naging dahilan upang gumuho at miserable ang kanyang mundo. Wala siyang kahit na anumang ideya kung bakit ginawa ito ni Liam sa kanya. Isang kasintahan na minsang nangako sa kanya at napalitan ng walang pakialam at walang puso. Ngunit nang magkrus muli ang kanilang landas, naadik na siya sa kanya. Bumaliktad ang mundo ng dalawa. Naging sobrang possessive niya sa kanya, na kahit isang kaibigan ni samantha na tumingin sa kanya na parang bihirang brilyante, magseselos siya. To the point na gusto na niyang ilibing lahat ng lalaking sumusulyap lang kay samantha. **** "Huwag kang magkakamali, kung ano ang akin ay akin lamang. Kaya kong gawin kahit anong gusto ko. Kung sino man ang gustong magnakaw sa aking pinakamamahal na babae ay dadaan sa galit na aking dadalhin." Galit niyang sabi.

"Gustuhin ko man ipaubaya sa'yo ang asawa ko, ngunit hindi p'wede.... Hindi p'wede dahil..." Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko bago nagsalita muli upang pigilan ang pagkamuhi sa babaeng kaharap ko! "Marahil ay hindi mo pa maiintindihan ang salitang hindi p'wede dahil wala ka pang anak. Anak na handa kang magsakripisyo maibigay lang ang nararapat para sakanya! Kaya kong tiisin na marami akong kahati sa asawa ko at isa kana ron! Ngunit wag lang ang anak ko...ibang usapan 'yon! Dahil ilalagay ko kayo sa tamang paglalagyan nyo." -Dina Sedest Sa isang relasyon, may isang haligi at may isang ilaw. Paano kung ang haligi ay bumigay at hindi na nakayanan pang tumayo ng matatag. Hanggang saan kaya kayang ilawan ng ating ilaw ng tahanan ang isang madilim na parte ng buhay nila? Ngunit makakaya kaya n'yang harap harapan na syang ginagago ng kaniyang asawa? Ito na ba ang senyales na hinihingi n'ya mula sa itaas upang sumuko na..

Biglang inatake sa puso ang aking mom, at mabilis na umapaw ang kaniyang medical bills bago pa man ako makahinga nang maayos.   Desperado na ako kaya agad akong humarap sa mayaman kong boyfriend sa pagasa na baka makatulong siya sa akin, o makaisip manlang ng solusyon sa sitwasyon. Pero sa halip na suporta ang aking matanggap, nagpakawala siya ng isang tirada na mas matindi pa sa kahit na anong salitang narinig ko.   “Ito ba ang dahilan kung bakit ka sumama sa akin? Para sa pera ko? Wala kang pinagkaiba sa ibang mga babaeng nagbibigay sa kanilang mga sarili sa akin. Parepareho kayong lahat—kaawa awa at walanghiya kayong mga babae kayo!”   Bago pa man ako makapagreact, agad niya na akong itinulak palabas ng pinto.   At nang maintindihan niya ang buong kwento, binigyan niya ako ng isang bank card nang hindi nagtatanong ng kahit na ano. “Candice”, tahimik nitong sinabi gamit ang nagsisisi niyang boses. “Birthday mo ang password nito.”   Hindi ako nagsabi ng kahit na ano sa kaniya. Hinayaan kong mahulog ang card sa sahig bago ako umalis nang hindi lumilingon sa kaniya.