Malapit Na Ako

THE GREEN TEMPTATION SERIES #1 —Slander Vlustero "You won't escape from me, not again." napaigtad ako nang marinig ko ang pamilyar na boses. Hindi ako kumibo. Sinundan ko lang ng tingin ang kanyang ginagawa. Lumapit ito sa akin at inilapag ang isang paper bag. "What's your answer?" napatitig ako sakanya. Yung titig na kinasusuklaman ko sya. Gusto ko syang pagmumurahin at patayin. "Hindi ko kailangan mamili dahil makakalabas ako dito." matapang na sagot ko. "Really?" hindi makapaniwalang tanong nito sa akin. Taas nuo ko naman syang tiningnan. "Oo, at hinding hindi ako mahuhulog sayo, gago. Itaga mo yan sa bato, kumulubot man yang pagmumukha mo." narinig ko itong tumawa. "Did you see the outside of this room?" umiling ako. Alam ko imposibleng makalabas dito palang sa loob ng kwarto paano pa kaya sa labas. "Wala akong pakialam kung kamatayan ang nasa labas, ang mahalaga makatakas ako. Hindi ko masisikmura ang mga pinaggagawa mo." sa totoo lang kauti lang talaga ang tiyansa na makatakas ako rito. Pero susubukan ko. How can I escape from someone like him? Can I really escape from him even if I escaped from here?

"Alejandro Mercado Tan tinatangap mo ba si Daniella Cris Aguadar Delvante na maging iyong kabiyak habang buhay sa hirap man o sa ginhawa?" tanong ng pare kay Alejandro. "Yes Father." Deretsong sagut ni Alejandro. "Ikaw naman Daniella Cris Aguadar Delvante tinatangap mo ba si Alejandro Mercado Tan na maging iyong kabiyak habang buhay sa hirap man o sa ginhawa?" tanong ng pare kay Alejandro. Tama ba ako, ako ba na ba yong tinanong ng pare?? Sandali lang hindi ako ma kapag isip kung ano ang sasabihin ko. Tinignan ko lang si Alejandro at hinihintay nya kung ano ang sagot ko. Yes din ba??? bigla ulit na may kong anong ala-ala ang bumalik sa isipan ko, ano tong mga naaalala ko kasal ako sa iba " I Do, I love you pag papakasal ako sayo ---" Naputol ang pag iisip ko ng mapukaw ako ng boses ni Alejandro. "Daniella tinatanong ka ni Father." Nakangiting sabi ni Alejandro sakin. Hindi aka maka pag salita may mga ala-alang bumabalik sakin at hindi sya yont taong damat na papakasalan ko alam ng puso ko dati pa kinasal nano sa iba. Miss Runaway Bride finally meet her Mister Billionaire. Her great love Mister Lazaro.

“Zhia, listen carefully to them...” Ipinakita nila sa akin through presentation ang portfolio ni Sean at halos... Wow. Napanganga ako at yung tipong natulog pa ba ang lalaking to sa loob ng 17 years at 17 years lang! Oh my Ghad! “All of the businesses are legally operated.” Napalingon ako kay Sean... “Sorry.” yun na lang nasambit ko dahil alam ko malulugi siya dahil sa trilliones na nawala. “ I don't accept Sorry Zhia. It's just a playing safe words. I hate that single word. So, since sinabi ko na din yan. Don't ever mention it again. I think pumirma ka na.” Napatingin ako sa papel. Oh my na pinanlakihan ko ng aking mga mata. Sabay yakap sa folder at tingin na nakangiti kay Sean. “Hindi pa. Pakuha ka nang bagong kontrata dali.” Nang bigla niyang hawakan yung folder at tigasan kong niyakap. “Ano ba Sean! Ikaw tong di nakikinig eh! Di pa nga!” Pero mapilit talaga.hangang sa nakuha na niya. Tinignan nga niya...at hinarap ako na nakangiti... “You're already mine Zhia, kahit wala ang kontrata na ito.” sabi niya na di maalis sa labi niya ang ngiti.

WARNING: SSPG Ang mismong araw na nahuli kong may kinakamang iba ang fiancee ko, ay ang araw na nawala sa akin ang lahat. My grandfather and fiancé betrayed me for the same reason; my half-sister. Kaya naman nagpakalayo ako at nakontento sa isang normal na buhay. Not until I met him... the famous business tycoon, and my rival. Killian Stanislav. He's the CEO of the Thompson Enterprise's rival company. Killian offered me a deal. A contracted deal and that's to be a spy inside my grandfather's company and to be his acting lover. In exchange, ay makakamit ko ang paghihiganti na gusto kong gawin sa mga trumaydor sa akin. It's a win-to-win deal, but little did I know... na kasama pala roon ay ang pagsilbihan siya sa kama. Pero tinanggap ko pa rin, dahil alam kong wala nang mas maganda pang opportunity kesa dito. Pero mayroon kaming isang kasunduan sa kung saan, ako ang talo. During the process of our contract, kapag nabuntis ako ay ipapalaglag ko ang bata sa ayaw o sa gusto ko, dahil kung hindi—the contract will immediately get cancelled. I accepted it again, being certain na hindi ako mabubuntis. But I did. Nabuntis ako, pero ayaw kong malaman niya, natatakot akong pilitin niya akong ipalaglag ang bata—so in the end. I packed my things and left. Without telling him anything at sinakripisyo ang revenge na noong una ay gusto kong gawin kaya nakipagkasundo ako sa kaniya. Pero paano na lang kapag magkita ulit kami? Ano na lang ang mangyayari kapag nalaman niyang itinago ko ang anak niya? May tyansa pa kayang maayos ang relasyon naming dalawa? O tuluyan na itong mababaon sa limot, gaya ng nakaraan kong ayaw ko nang ungkatin pa.

Ibinigay ko ang lahat ng mayroon ako para sa kaniya, dahil ganoon ako magmahal. Ang tanging hangad ko lamang ay isang masaya at buo na pamilya kasama siya, ang magkaroon kami ng anak, ngunit tila sa iba niya na pala tinutupad ang aking pangarap para sa amin. Ano nga ba ang kaya mo gawin kung ang lalaki na siyang nangako sa iyo sa altar na mamahalin ka ng tapat, ay patago ka na palang ipinagpapalit?

Sa mismong araw ng aming kasal, ang childhood sweetheart ni Hansel Lennox na si Nara Sullivan, ay nagbantang tatalon mula sa isang gusali. Hindi niya ito pinansin at itinuloy ang kasal. Ngunit nang talagang tumalon si Nara, saka siya nag-panic. Simula noon, palagi na siyang pumupunta sa simbahan, unti-unting naging isang deboto. Pinipilit pa niya akong bigkasin ang mga banal na kasulatan at lumuhod habang nagdarasal—lahat sa ngalan ng pagsisisi sa aking mga kasalanan. Dahil sa kanya, nawala ang aking anak. Sa araw na nakunan ako, gusto ko nang makipag-divorce. Ngunit sinabi niyang pareho naming pinagkakautangan si Nara, kaya dapat kaming magsisi nang magkasama. Ginamit niya ang aking pamilya upang takutin ako at panatilihin sa kanyang piling. Inaksaya ko ang buong buhay ko para sa kanya. Ngunit pagmulat ko ng aking mga mata, bumalik ako sa mismong araw ng aming kasal. Sa pagkakataong ito, ako mismo ang magtutulak kay Hansel kay Nara. Ako naman ang magpapahirap sa kaniya.

Sabi nila lahat ng bagay at tao my lugar may pwesto, may panahon at oras makakapagpasaya man sayo o hindi. Gaya na lang ng araw sa umaga bwan sa gabi, ang tubig sa ilog umaagos at ulan ay pumapatak, ang tao ay nabubuhay at namamatay... But Im not buying it kasi kung ganon? Bakit kinuha agad ang mahal ko? Ang lugar at pwesto pati panahon at oras nya ay dapat sa tabi ko. Kaya isa lang ang ibig sabihin LIFE IS A BIG BULLSHIT UNFAIR! Sandali ko lang syang nakasama pero kinuha na lang sya bigla. Marami pa kaming gustong gawin at puntahan. Marami pa syang pangarap na gustong tuparin. Kung maibabalik ko lang ang oras. Pero kahit anong gawin ko di na ko makakabalik sa oras na yon. Yong masaya at kasama ang mahal ko. *** Tumgin ako sa salamin at yuko. Tumingin uli ako sa salamin... Tingin sa likod.... Sa salamin uli.... "Oh jesus!!!!" "Waaaaaaahhhhhh..." Sigaw ko habang nakaturo sa salamin. Subra talaga ang takot ko kaharap ko ang bata kong pag mumukha! Sigaw pa rin ako ng sigaw buti na lang walang tao kundi para akong baliw. Totoo ba to? Kinurot ko sarili ko at pinag sasampal. "Aray! Putik ang sakit" "Ano bang nangyayari? Ganito ba sa heaven?" Lumabas ako hahanapin ko na si mahal walang duda patay na ko! As in dead. Pero pano si mommy? Hinihintay ako. "Bala na si batman basta mahanap ko si mahal." Napadaan ako sa labas ng at.. Ano ba showing nila mga luma na pang 2014 pa. sariwa pa sa akin ang mga taon ng nakilala ko si mahal. Teka? Parang may di tama. Kaya nag duda na ko nagtanong- tanong ako at sa 20 na taong tinanong ko isa lang ang sagut... Today is APRIL, 17,2014. Hindi pwede, 2055 na sa panahon ko.

((( Julius POV’s )))Napabangon ako dahil sa bungangang yun. Tinignan ko yung babae.“Huwag kang lalapit sa akin!” Bigla akong ngumit at natawa sa sarili ko. Kung gano'n ang babaeng 'to ay walang iba kundi si Janine.“Seems I have a “good” Morning. Good morning Janine.”Bigla akong pinaghahampas ng unan ni Janine. Ewan parang ang saya eh. Nakalapit ako sa kanya. Pinigilan ko ang kamay niya saka hinila ko siya palapit sa akin.“Bitiwan mo ako Julius!” Hinalikan ko siya sa noo. Natigilan siya sa kakapalag.“Now, your mine.” Saka ko siya hinalikan sa labi.Bakas sa mukha niya ang pagkagulat. Kaya bigla niya akong sinampal. Ngumiti lang ako bilang tugon...“I know. I deserve it.” At muli ko siyang hinalikan.“Julius! Gumising ka nga!” At pinagsasampal ako ni Janine, magkabilaang pisngi. Pinigilan ko ang kamay niya.“Gising na gising ako. Gusto mo pa?” Pak!Aww...yun ang masakit.“Di ako nakikipaglokohan sa'yo!” Ngumiti ako.“Sa tingin mo niloloko kita?”“Ahhhh....hmmm..” Hinalikan ko eh.At bago ako bumangon, hinalikan ko siya sa pisngi. Natulala siya.Bumangon na ako. Tinali ko ang robe ko at kinindatan siya bago ako pumunta ng banyo.Nang makapasok ako, narinig ko ang pagsisigaw ni Janine.Nakita ko naman ang refleksyon ko sa salamin. Ngiting-ngiti na napapailing. Naghilamos ako. Iniisip ko kung sino sa dalawang ama-amahan ko ang gumawa nito.

Puno ako ng paghihiganti sa aking sarili! Hindi ko lubos akalain na mangyayari din sa akin ang nangyari sa aking ina!'' Sana Hindi ako nagpadala sa aking emosyon. Sana nanatili akong matapang at hindi iniisip ang salitang paghihiganti! Naging maayos sana ang buhay namin ng aking anak. Kakayanin ko ba o nang aking anak na makita ang kanyang ama na may anak na rin? Sana ''Hindi pa huli ang lahat!''

Matapos mamatay ng aking asawa sa isang car accident, walang sawa akong nagtrabaho sa pagpapatakbo ng isang maliit na restawran upang palakihin ang aking anak na si Henry. Bago ang kasal ni Henry, nanalo ako ng walong milyon sa lotto. Tuwang-tuwa ako, nagpasya akong ibenta ang restaurant at sa wakas ay tamasahin ang pagreretiro. Kaya naman, tumawag ako upang sabihin kay Henry ang tungkol sa pagbebenta ng restaurant, ang kanyang karaniwang magalang na fiancee ay nagbago ang ugali. "Hindi mo naman inaasahan na susuportahan ka namin, 'di ba? Halos kaka-simula lang natin magtrabaho!" Binantaan niya pa si Henry, "Kung gagastusan mo ang mama mo gamit ang pera natin, hindi na natin itutuloy ang kasal!" Nakipagtalo sa kanya si Henry ngunit pagkatapos ay sinigurado, at nangako siya, "Nagsumikap ka na nang husto, Ma. Aalagaan kita." Gumanda ang pakiramdam ko, Binalak kong bigyan siya ng dalawang milyon para makapagsimula ng negosyo. Kinabukasan, nakatanggap ako ng tawag na nagsasabing si Henry ay nasangkot sa car accident at agad na nangangailangan ng limampung libo para sa operasyon. Agad kong ipinadala ang pera, ngunit pagkatapos, nawala si Henry. Desperado, matapang akong dumaan sa isang bagyo upang hanapin siya sa lungsod niya, ngunit napunta lamang ako sa isang kasalan sa isang mamahaling hotel. Naroon si Henry, nakikipag-toast sa isa pang babae “Ma.” Ah, at ang katabi niya? Ang aking “patay” na asawa mula noong nakaraang sampung taon.