Mimic Chapter 3 Jealousy

เธอคือรักที่ลมพัดมาข่วงเวลาแค่เพียงสั้นๆ อีกไม่นานก็ต้องเลิกกัน กับความรักที่ไม่มีวันจะได้ครอบครอง เมื่อคน 3 คนต้องแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก คนหนึ่งแต่งงานเพื่อความมั่งคั่งและต้องการลืมความรักเก่าที่เจ็บปวด อีกคนจำใจแต่งงานเพื่อรักษาสถานภาพทางการเงินของครอบครัวให้มั่นคง และอีกคนแต่งงานกับคนที่พ่อแม่เลือกให้เพราะสูญเสียความทรงจำไป จึงเป็นจุดเริ่มต้นแห่งความวุ่นวาย สุดท้ายใครกันจะได้ติดปีกโบยบินไปกับคนที่ตนเองรัก

'รักเเรกของเธอเกิดขึ้นท่ามกลางสายฝน ทว่าคนที่เธอเเอบรักกลับมีนิสัยเย็นชาไม่เหมือนชายหนุ่มจิตใจดีในคืนนั้นเลย คนที่เธอปักใจรักตั้งเเต่สบสายตากัน' ความรักที่เกิดขึ้นเพียงสบสายตา ย้อนกลับไปวันนั้น วันที่เธอได้บังเอิญเจอกับชายหนุ่มจิตใจดีที่เคยช่วยลูกหมาของเธอเอาไว้ เธอดีใจมากเมื่อรู้ว่าเขาก็เรียนอยู่ที่มหาลัยฯเเห่งนี้เหมือนกัน เเต่คิดว่าเขาคงจำเธอไม่ได้หรอก เพราะคืนนั้นทั้งมืดทั้งฝนตกเเถมเธอยังถือร่มเขาคงมองไม่เห็นหน้าตาของเธอเเบบชัดเจน ทว่าเธอกลับจำเขาได้ไม่เคยลืมเลือน เเละเธอก็ไปรู้มาว่าเขาเรียนอยู่คณะวิศวะ ปี 3 เป็นคนดังของมหาลัยฯที่ผู้หญิงมากมายต่างก็หมายปอง มีอยู่หลายครั้งที่เธอคอยเเอบมองเขาอยู่ห่าง ๆ จำได้วันนั้นที่เขาเเข่งฟุตบอลเธอก็ไปตามเชียร์ เเววตาของเธอมองเขาด้วยความภาคภูมิใจ เธอมีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นเขา คนที่เธอปักใจรักตั้งเเต่สบสายตากัน

แอบรักคนมีเจ้าของมา 3 ปี แต่พอรู้ว่าเธอเลิกกับแฟนแล้ว มีหรือที่เขาจะปล่อยให้โอกาสนี้หลุดมือ เขาจึงจัดการยัดเยียดตัวเองให้พี่สาวคนสวยทั้งตัวและหัวใจ

เขากลัวเธอท้อง กลัวในท้องเธอมีเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาติดมาด้วย ตรวจก็แล้ว ประจำเดือนมาก็แล้ว เขาไม่สน ไม่เชื่อ กลัวทุกอย่างมันผิดพลาด สิ่งที่เขาต้องการคือเธอต้องอยู่กับเขา 3เดือน ท้องไม่โต เธอค่อยไป

แต่งงานมา 3 ปี ผมคิดว่าตัวเองมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ ภรรยาอ่อนโยนเอาใจใส่ ลูกชายเฉลียวฉลาดน่ารัก วันหนึ่งอุตส่าห์ได้เลิกงานเร็วเพราะเสร็จงานก่อนกำหนด ตอนที่กลับมาถึง ภรรยากำลังนอนหลับอยู่ข้างเตียงเด็กด้วยความอ่อนล้า ขณะที่ผมเดินไปเตรียมจะอุ้มภรรยาไปที่ห้องนอน ทันใดนั้นหน้าจอโทรศัพท์ของภรรยาก็สว่างขึ้น "ชิงชิง ลูกชายของเรานอนแล้วหรือยัง"

ออแกนเห็นเขากับหมอหญิงจูบกันในห้อง เข้าใจว่าพวกเขาคบกัน เธอจากไปด้วยน้ำตา 3 ปีจากนั้น เธอกลับมาอีกครั้ง เขาไม่มีทางปล่อยเธอไปจากเขาอีก รักและหึงโหดมาก เธอจะรอดจากเซ็กซ์ที่ร้อนแรงของเขาไปได้มั้ย มานั่งเฝ้าเขาทุกวัน ทุกๆเจ็ดโมงเช้า กับอเมริกาโน่ร้อนของเขา...... "ห้านาทีแห่งความสุข คุณหมอขา เมื่อไหร่จะรู้ตัวสักทีนะ" เธอ ที่จากเขาไปเรียนต่ออย่างกะทันหัน ....... "พิมพ์ เราต้องเลื่อนเวลาเดินทางเข้ามาเร็วขึ้น" ก่อนวันเดินทาง เธอกลับไปพบว่าเขากับหมอหญิงคนนั้น จูบกันในห้อง....... "ออแกน!! เดี๋ยว!! กลับมาก่อน........" สามปีต่อมา เธอกลับมาเพราะข่าวร้ายว่าแม่เธอได้รับอุบัติเหตุที่น่าสงสัย .......... "ออแกน!! ใช่คุณจริงๆด้วย คุณกลับมาแล้ว" ไม่คิดว่าหมอรุตจะรุกเธอจนถึงขนาดรวบหัวรวบหาง ไม่ยอมปล่อยให้เธอมีโอกาสปฏิเสธ......

หนุ่มโสดผู้ยังไม่เคยมีความรัก ใจต้องว้าวุ่นวุ่นอย่างหนัก เมื่อมีหนุ่มหล่อ 3 สไตส์มารุมจีบ เขาจะเลือกคนที่่ใช่ หรือ คนที่รัก

ตอนที่ใบแจ้งผลสอบเอ็นทรานส์ส่งมาถึง ฉันไม่สบายไข้สูงจนลุกจากเตียงไม่ไหวกะทันหัน น้องสาวที่ช่วยฉันไปรับใบแจ้งผลสอบถูกลักพาตัวระหว่างทาง ไม่รู้ชะตากรรมเป็นอย่างไร พ่อแม่โกรธแค้นฉันเข้ากระดูกดำ หลังจากที่ฉีกใบแจ้งผลสอบของฉันจะขาดกระจุยกระจาย ก็บังคบให้ฉันเลิกเรียน และเข้าทำงานในโรงงาน ตอนหลัง ฉันถูกลักพาตัวเช่นกัน หลังจากที่หนีเอาตัวรอดมาได้หวุดหวิด ฉันได้ซ่อนตัวในโรงงานร้างและส่งข้อความขอความช่วยเหลือจากพวกเขา พ่อโทรเข้ามา ตะคอกฉันด้วยความโมโหโดยที่ไม่ได้สนใจเลย "สวีจือจือ แกยังเป็นคนอยู่หรือเปล่าห๊ะ ถึงได้โทรมาล้อเล่นแบบนี้กับพวกฉันในวันครบรอบจากไปของเนี่ยนเนี่ยน" "แกรู้หรือเปล่าว่าฉันกับแม่แกหวังว่าแกน่าจะเป็นคนที่ตายในตอนนั้นมากแค่ไหน" จนวินาทีสุดท้ายก่อนที่ฉันจะตาย เสียงที่ดังอยู่ข้างหูฉันก็ยังคงเป็นคำแช่งด่าของพวกเขา ฉันถูกทำให้กลายเป็นมนุษย์หมู* ถูกทารุณทรมานจนตาย และศพถูกทิ้งไว้ในท่อน้ำเน่า 3 วันเต็มๆ *มนุษย์หมู คือการลงโทษในยุคโบราณ โดยนำคนมาโกนผม ตัดลิ้น ตัดแขนขา ควักลูกตาจนเหลือแค่โพรง รมควันจนหูหนวก และจับไปโยนลงบ่อส้วมจนเนื้อหนังเลอะเทะ แม้แต่พ่อที่เป็นแพทย์นิติเวชที่ทรงคุณวุฒิที่สุดก็ยังจำฉันไม่ได้ และตอนที่น้องสาวพาไอละอ่อนที่หนีตามกันไปในตอนนั้นกลับมาที่บ้าน ก็เป็นตอนที่พ่อเพิ่งใช้เทคนิคคืนสภาพของฉัน พวกเขาคุกเข่าและร้องไห้อยู่ตรงหน้าร่างศพที่เน่าเปื่อยจนแยกไม่ออกของฉันจนหมดสติไป

“เมื่อความจนตรอก บีบให้เธอเลือกเดินในทางที่ไม่เคยคิดจะก้าวเข้าไป…” ‘อลิซ‘นักศึกษาฝึกงานปี 3 ผู้แบกรับภาระค่าใช้จ่ายทั้งหมดของครอบครัวด้วยตัวคนเดียว เมื่อแม่ป่วยหนัก เงินที่มีอยู่ไม่พอแม้แต่จะซื้อยา เธอจึงตัดสินใจ… ยื่นข้อเสนอขอเป็น เด็กเลี้ยง ของเขา“ภูวินทร์ ” ประธานหนุ่มเจ้าของบริษัทที่เธอฝึกงานอยู่—เย็นชา มีเสน่ห์ และอันตรายต่อหัวใจ จากเจ้านาย กลายเป็นผู้ชายที่ครอบครองชีวิตเธอทุกด้าน แต่สิ่งที่ปาลินไม่รู้คือ… เขาเองก็สนใจในร่างกายเธอ กลิ่นกายที่แสนหอม เรือนร่างที่เขาใช้ปลดปล่อย เมื่อความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นด้วยการแลกเปลี่ยน กลับกลายเป็นพันธะที่ซับซ้อนระหว่างหัวใจ และในวันที่เธออยากจะถอนตัว มันกลับสายไปเสียแล้ว…

4 ปี ก่อน เขามีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนหนึ่งเพราะความเข้าใจผิด 3 ปี ต่อมา เขาบังเอิญเจอเธออีกครั้ง พร้อมหนูน้อยหน้าตาน่ารักน่าชังผู้มีใบหน้าคล้ายคลึงกับเขา “ทำไมไม่บอกเรื่องลูกกับผม” “แล้วทำไมฉันต้องบอกคุณ” “ก็ผมเป็นคนทำให้เขาเกิดมา! หรือคุณลืมไปแล้ว...ว่าผมทำท่าไหนบ้าง ถึงมีเด็กคนนี้” ชายหนุ่มพูดพร้อมรอยยิ้มร้ายกาจพลางย่างกรายเข้าหาหญิงสาว “หรือเรามาลองทบทวนความทรงจำกันหน่อยเป็นไง”