Mini Ladd X Wildcat

I somehow became the "dream girl" of a cold, dangerous villain straight outta a novel. Well—technically, it was my mini burritos that did the damage. Hot, cheap, and hit like a hug. The year his whole world crashed, Rory Roth showed up scrawny and wrecked, clutching three crumpled bucks. "Can I get one mini burrito?" I stood there with a spatula in hand, staring at the kid who'd one day become some criminal mastermind genius. But right now? No threat, no swagger—just a shivering kid with wary eyes. "I'm not tryna scam you. If it's not enough, I'll wash dishes, mop floors, help with customers—whatever. Once I make up the rest, c-could you make me a mini burrito then?" That's when it hit me. This so-called villain... was just a starving, beat-down kid.

มีวลีที่ว่า ‘เกิดเป็นลูกคนรวย ถ้าไม่ทำตัวหัวxวย ยังไงก็ได้ดี’ แต่ไม่ใช่กับ ‘เดนีส ศศิภักดี’ เพราะเขาเป็นลูกคนรวยที่ทำตัวหัวกรวย แถมยังไม่ได้ดี จนท่านเจ้าสัวต้องส่งเลขามือทองมากำราบ “ท่านประธานยกเลิกซัพพลายเออร์กะทันหันด้วยอารมณ์เพียงชั่ววูบเนี่ยนะ!” “เปล่า ฉันไม่ได้ใช้อารมณ์ชั่ววูบซะทีเดียว ฉันคิดและไตร่ตรองมาอย่างดีแล้ว” “คุณนี่มัน…” “ด่าด้วยสายตาขนาดนี้ ด่าออกมาเถอะ” “คุณแม่ง! เจ้านายหัวxวยที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอมาเลย” “…!…” เซต เพียงชั่ว… 1) เพียงชั่วข้ามคืน (จบแล้ว) พิพัฒน์ x เดนิม 2) เพียงชั่ววูบเดียว (On Air) เดนีส x วินตรา

หลินหลิน เศรษฐินีผู้ร่ำรวยไร้รัก...สิ้นใจในเรือนไม้อันเงียบเหงา ก่อนตาย...นางขอพรสองประการ หนึ่ง...ขอมีชีวิตดุจเทพเซียนในนิยาย สอง...ขอพบพ่อแม่บุญธรรมที่พลัดพรากอีกครั้ง! สวรรค์บันดาลให้นางย้อนเวลากลับไปเกิดใหม่ในยุคจีนโบราณ พร้อม "มิติผันผวน" มิติพลังเวทมหาศาลติดตัวมาด้วย! ชาติภพนี้...นางจะใช้ชีวิตให้คุ้มค่า!ปลูกผัก เลี้ยงสัตว์ ฝึกยุทธ์ ท่องยุทธภพ พร้อมกับ "ท่านแม่ทัพเทียนชุน" บุรุษคลั่งรักขั้นสุด! ที่ตามติดนางราวเงาตามตัว..."หลินเอ๋อร์...เจ้าจะหนีพี่ไปไหนไม่ได้! มิติวิเศษ x แม่ทัพคลั่งรัก x ปริศนาชาติภพก่อน x การผจญภัยสุดป่วน ติดตามความสนุก ครบรส ได้ใน... หลินหลินกับระบบมิติผันผวน

น้ำค้างพบผู้ชายคนหนึ่งในตอนที่เธอเหงาและต้องการใครสักคน เธอไม่เคยลืมเขา หากโชคชะตามีจริงขอให้เราได้พบกันอีกครั้ง one night คืนหนึ่งเราเคยพบกัน “ขอบคุณที่อยู่เป็นเพื่อนน้ำนะคะ น้ำจะไม่ลืมหนึ่งคืนที่เราพบกัน ลาก่อนค่ะ” หากโชคชะตามีจริง ขอให้เราได้พบกันอีกครั้ง one night คืนหนึ่งเราเคยพบกัน

ถูกคนรักหักหลัง ครอบครัวถูกสังหารทั้งตระกูล ในมือนางจึงเหลือเพียงความแค้นจะให้นางปล่อยวางได้อย่างไร นางมิอาจปล่อยวางความแค้นลงได้ ส่วนเขาก็มิอาจปล่อยนางให้จากไปได้เช่นกัน คนหนึ่งคิดว่าอีกฝ่ายลุ่มหลงสตรีตามประสาบุรุษทั่วไปอีกไม่ช้าคงแปรเปลี่ยน แม้ลึก ๆในใจก็หวังให้เขาดีกับนางเช่นนี้ หลงใหลนางเช่นนี้ตลอดไป ทุกครั้งที่รู้สึกว่าเขามั่นคงและจริงใจต่อนาง ความหวาดระแวงที่จะถูกหักหลังก็ฉุดรั้งกลับมาอยู่ที่เดิม คิดว่าเขาเหมือนบุรุษทั่วไป นางมิเพียงแต่หลอกหลวงความรู้สึกหยางซวี่เหวิน ในขณะเดียวกันหลอกความรู้สึกตนเองไปด้วย ส่วนอีกคนคิดว่าอีกฝ่ายยืมมือตนเองเพื่อความแค้น แต่ก็เต็มใจที่จะช่วย แม้สักวันเมื่อความแค้นหมดลงนางอาจจะทิ้งเขาไป ปกครองเมือง ยืนเหนือบุรุษมากมายจะฉุดรั้งสตรีนางหนึ่งเอามิได้เชียวหรือ

โอบกอดสตรีอื่น มิหนำซ้ำสตรีผู้นั้นยังตั้งครรภ์ แต่ท่านกลับมิยอมถอนหมั้นข้า ท่านกล้าเหยียบย่ำหัวใจของข้าเช่นนี้ อย่าหมายคืนดีเลย

From a stall in the office restroom, I overhear someone badmouthing me. Henry Fielder, the intern I've been mentoring for three months, grumbles, "The guy's got zero people skills. He's a total fossil, like a robot stuck in one mode." I'm about to push the door open and jump in when someone laughs and piles on. "The paperwork is incomplete. The receipts aren't compliant. I can't reimburse it without a manager's signature. We could recite his canned empathy lines in our sleep!" Once they're gone, I quietly head back to my office. Later, Henry drops a thick stack of expense reports onto my desk. "Quit waving the rulebook and rejecting everyone's reimbursements." I skim the fake receipts, and for once, I don't call him out. Instead, I give a thin smile and say, "I have a headache. I can't make out the words."

นางเคยเป็นดั่งดอกบัวขาว บริสุทธิ์ผุดผ่องมองแล้วสบายตา แต่เขาและน้องสาวต่างมารดาของนางกลับมาแต้มหมึกดำลงบนบัวขาวดอกนี้ คุณหนูเยว่เหลียน นางเปรียบดั่งดอกบัวขาว งดงามใสสะอาดบริสุทธิ์ผุดผ่อง รอยยิ้มของนางกระจ่างใส ไม่ว่าผู้ใดอยู่ใกล้นางก็สบายใจ ฮูหยินตระกูลเยว่และตระกูลตงเป็นสหายรักกันเติบโตเคียงข้างกันมาตั้งแต่เยาว์วัย เมื่อเยว่ฮูหยินคลอดบุตรสาวออกมา จึงถูกจับหมั้นหมายกับคุณชายรองของตระกูลตงทันที แต่เยว่ฮูหยินก็บุญน้อยเสียเหลือเกิน ไม่สามารถเฝ้ามองบุตรสาวผู้งดงามเติบใหญ่ได้ เยว่ฮูหยินจมน้ำเสียชีวิตเมื่อเยว่เหลียนอายุเพียงห้าปี

นางนั้นฐานะเป็นเพียงบุตรสาวของอนุ ถูกปฏิบัติมิต่างจากบ่าวคนหนึ่งในจวน แม้กระทั่งวันหนึ่งพี่สาวต่างมารดาหนีงานแต่ง นางกลายเป็นผู้ที่ต้องก้มหน้ารับผิดชอบเข้าพิธีมงคลนั่นแทน

“สตรี… ก็ชิงอำนาจได้ไม่แพ้บุรุษ” รักใด จะมีรักใดในโลก เทียบได้กับรักของมารดาต่อลูกเล่า รักของบุรุษที่มีต่อสตรี เมื่อเขาก้าวพ้นประตูเรือน ใจอาจลอยไปหาสตรีอื่นได้ทุกเมื่อ แต่รักของแม่…คือรักที่ฝังลึกในสายโลหิต อีกหนึ่งชีวิตที่ถือกำเนิดจากเรือนกายของนางย่อมไม่มีสิ่งใดมาเทียบเทียมได้เลย