Nakakatawang Tanong At Sagot Sa Pageant

Protecting the playboy Si Ayesha Kate “Katey” Montenegro, 26, ang nag-iisang babae sa pamilya Montenegro at pangarap maging detective, ay may bagong misyon: protektahan ang pinakasikat at pinaka-charming na playboy sa lungsod, si Mayor Calvin Fuentebella. Si Calvin? Lahat ng babae ay nahuhulog sa kanyang charm… maliban kay Katey. Sa bawat araw nilang magkasama, may tension, kilig, at nakakatawang eksena—habang unti-unti nilang nadidiskubre ang isa’t isa. Ngunit hindi biro ang misyon—kapag dumating ang panganib, kailangang ipakita ni Katey ang kanyang tapang bilang bodyguard. Sa huli, sa kabila ng mga intriga at eksenang nakaka-excite, matutunan nilang mahalin at igalang ang isa’t isa… at baka sa wakas, matutunan ni Calvin na may babae ring hindi basta-basta matatalo.

"Anong dahilan ito ng pakikipaghiwalay mo?" tanong ni Zeus kay Maureen, "hindi kita mapaligaya sa kama? anong kalokohan ito?" "Totoo naman, hindi mo ako mapaligaya sa kama. Uuwi ka ng bahay, matapos ang ilang linggo mong pagkawala, tapos, lalayasan mo ulit ako pagkatapos. Kaya tama yang nababasa mo, hindi mo nameet ang standards na gusto ko!" sagot ni Maureen sa lalaki. "Talaga ba? Ilan ang gusto mo? makapito tayo sa isang gabi? Sige, humanda ka sa akin pag uwi---" hindi na nito naituloy ang sinasabi dahil agad niya itong sinagot. "Sino namang may sabing uuwian pa kita? ano ako, baliw?" kaagad pinutol ni Maureen ang tawag na iyon. Alam niyang galit na galit ito sa kanya. Subalit pagod na siyang habulin ang lalaki, gayong ang trato nito sa kanya ay isang basura! Tapos na ang pagiging masunurin niyang asawa. Sinayang lang nito ang pagmamahal niya. Paglipas ng panahon, naging isa siyang successful na fashion designer. Napapalibutan na siya ng mga bata at gwapong kalalakihan. Madalas niyang nakakasalamuha sa mga events ang dati niyang asawa. Minsan, kinorner siya nito sa sulok saka hinalikan. "Maureen, mahalin mo ulit ako, please.." pakiusap nito. "Gaya ng dati. Handa akong magpaalipin sayo, balikan mo lang ako."

Sa inis ni Aura Beatriz Diaz, nakuha niyang makipag-usap sa kaklase at kapitbahay niyang iniiwasan ng lahat. Sa ngalan ng plus points, pinilit niya si Shintaro Terrano na magpalit sila ng points sapagkat ito ang dahilan kung bakit siya na-late sa klase. “Sino naman ang nagsasabi sa iyong ayaw ko ng points? Pasensiya ka na, ‘di ko magagawa iyan...” Sagot ni Shintaro sa kanya. “Pero may ibang paraan ako para makakuha ka nito...” Namangha niya nang namalayan niyang kaya naman palang makipag-usap nito sa mga tao. “Babaguhin natin ang nakaraan.” Sinabi pa nito. Napatigil siya nang hawakan nito ang kamay niya at literal na umikot ang kanyang mundo. Pumikit siya ng mariin at noong sa tingin niya'y tumigil na ang pag-ikot. Nanlaki ang mga mata niya sa nakita. Wala na sila sa paaralan. Nasa waiting shed na sila kung saan sila nag-agawan ng pwesto sa jeep kanina. “P-Paano mo nagawa ito? I-Isa ka bang w-wizard? G-Guardian? Guardian angel?!” Halos pasigaw na tanong niya. Mababaliw na siya. Paano ito nagawa ng isang Shintaro Terrano? Ano nga ba si Shintaro Terrano? Umangat ang gilid ng labi nito. “Akala ko ba matalino ang isang Aura Beatriz Cortes Diaz? Bakit hindi mo napagtagping maaaring isa akong manglalakbay sa kahapon, kasalukuyan at hinaharap… Oo, manlalakbay ako. Kaya kong baguhin ang nangyari na. Itong kaharap mo ngayon ang totoong Shintaro. Ikaw lang ang nakakaalam ng totoong Shintaro Terrano… Ikaw lang ang hahayaan kong makaalam.”

Ano ang gagawin mo kung ang taong pinakamamahal mo higit kaninuman ay sapilitang inilayo sa iyo? "I'll seduce him," sagot niya. "Hindi lang para bawiin ang nararapat sa akin, kundi para iparamdam din sa kanya ang sakit na naranasan ko noong kinuha niya ang anak ko."

BLURB Niloko ng childhood sweetheart slash fiancé at ng matagal na bestfriend, iyon ang mapait na sinapit ni Persephone. Pero imbes na umiyak at magmukmok, sa mismong gabi ng engagement nila kung saan iniwan siya ng fiancé, nagdesisyon siyang gumanti sa paraang hindi inaasahan. Kumuha siya ng gigolo para gawing pansamantalang lover. At first, satisfied naman siya sa boytoy niya. Pero nang bumalik ang fiancé niyang si Narcissus, napilitan siyang hiwalayan ang lalaki at bigyan ito ng malaking halaga kapalit ng tuluyang pagkawala. Balak ni Persephone na gamitin ang pagbabalik sa fiancé hindi para magpakasal, kundi para pahirapan ang buhay ni Narcissus at ng ex-bestfriend niyang si Daniela. Matapos maisakatuparan ang paghihiganti, handa na sana si Persephone na mamuhay nang tahimik. Pero sa isang well-known business party, bigla siyang hinarang ng isang pamilyar na lalaki. Nakasuot ito ng mamahaling suit, malamig ang titig, at puno ng authority ang presensya. Ang gigolo na binayaran niya noon. “You can't recognize me, Ma'am Persephone?” malamig na tanong nito. “W-Why are you here?” kabadong sagot ni Persephone. Ngumiti lang ang lalaki. “Of course, to claim the little seductress who ran away from me.” Ngayon lang ni Persephone napagtanto... ang akala niyang boytoy ay isang misteryosong zillionaire na may mas malaking plano para sa kanya.

Biglang tumunog ang celfon ko at ng tignan ko ito hindi familiar ang numero, binuksan ko ito at nagulat ako sa laman ng mensahe, "kumusta kana? saan ka ngayon pwede ba tayo magkita?" wala akong idea kung sino ang nagtext kaya sumagot ako ng "sino ito?" sagot nya ang bilis mo naman makalimot ako lang naman ang laging laman ng isip mo. sagot ko ulit ahh talaga walang laman ang isip ko ngayon kundi pera, pera ka ba? sagot nya, ibibigay ko sayo yan basta magkita tayo sa panaginip ko. napakunot ang noo ko at bigla akong nacurious kaya sumagot ako "sige matutulog na ako para magkita ko na yong pera na inaasam asam ko hahaha". saan kaya nya nakuha number ko at sino kaya ito? tumunog ulit ang celfon ko di ko maiwasan tignan "alam mo bang nakahiga ako ngayon sa pera, asam ko na katabi kita hihi, pero wala akong saplot ngayon sarap sana kung katabi kita" pero uminit na ulo ko sa nabasa ko di na ako sumagot. Tumunog ulit ang celfon ko, di ko maiwasan tignan, "ini imagine ko na katabi kita at hubot hubad ka din sinisimulan ko ng dilaan ang malaki mong ut*ng habang hawak mo ang nabubuhay ko nang t*t* nahuhumindig ito at galit na galit na gusto ng pasukin ang p*ke mo, ahh sarap ng labi mo pinapasok ko na dila ko sa bibig mo habang ang kabila kong kamay ay nasa baba ng p*ke mo sinalat ko ang hiwa mo sobrang basa kana pakiramdam ko gusto mo nang ipasok ko ang oten ko sa kepyas mo napaungol ako sa sarap ng itutok ko sa butas mo ang sikip bago ko tuluyan ipasok hinimas himas ko muna sa hiwa mo naririnig ko ang ungol mo." "bastos!" sagot ko..

Sa loob ng siyam na taon, buong pusong ginampanan ni Isabelle Reyes-Santiago ang pagiging isang perpektong ina at asawa. Tahimik siyang sumuporta kay Lucas—sa kanyang negosyo, sa kanyang reputasyon, at sa kanyang ambisyon. Nanahimik siya sa likod ng camera, sa mga board meeting na hindi siya inanyayahan, at sa mga sandaling kailangan niya ng karamay pero wala ni isang halik o salitang ginhawa ang kanyang nakuha. Ang mas masakit? Wala siyang lugar sa sariling tahanan. Hindi lang si Lucas ang may paboritong kasama. "Mas gusto ko si Tita Karina kaysa kay Mommy!"—sambit ng anak nilang si Marcus habang nakangiti si Lucas, tila sang-ayon. Ginawa na ni Isabelle ang lahat para mapanatiling buo ang kanilang pamilya. Pero imbes na pagmamahal at respeto, ang gantimpala niya’y pagtataksil at pangungutya. Habang binubura siya mula sa buhay ng asawa’t anak, si Karina Sison—ang ex ng kanyang asawa—ang inilalagay sa pedestal. Ginawang presidente. Ginawang reyna. Hanggang sa dumating ang gabing iyon. Ang gabing tuluyan siyang nagising sa katotohanan—na minsan, kahit gaano mo kamahal, hindi mo na kayang manatili sa isang lugar na matagal ka nang hindi pinipiling mahalin pabalik. Pagod na siyang umasa. Pagod na siyang maging tanong sa pamilyang matagal nang may sagot—at hindi siya iyon. Kaya handa na siyang magpalaya. Handa na siyang iwan ang tahanang dati niyang ipinaglaban, sa piling ng mga taong mas masaya nang wala siya. Ngunit nang sa wakas ay iniabot na niya ang annulment papers sa kanyang asawa… Hindi galit ang sumalubong sa kanya. Hindi rin pakiusap. Kundi isang malamig na titig lang. Isang mapanganib na ngiti. At ang mga salitang… “You’re not going anywhere, Isabelle.”

"I can't wait. Naiinip na ako." Bulong sa'kin ni Ericjan habang pareho na kaming nakatayo sa harap ng altar. Napabungisngis na lamang ako dahil sa itinuran nito sa'kin. "Hindi pa nga nag sisimula si Father, pero naiinip ka na dyan." Sagot ko dito. "Of course.." Aniya at kumindat pa ito sa'kin, pag kuwa'y ginagap ng marahan ang palad ko na hawak hawak nito kanina pa. Pakiramdam ko nga din ay tumatagaktak na ang pawis ko roon dahil sa tensyong nararamdaman ko mula pa kanina. Agad naman kaming umayos sa pag kakatayo ng tumayo na si Father sa harapan namin upang simulan na ang kasal. Kagaya kanina, ganon parin ang bilis at pag tibok ng puso ko. Pakiwari ko nga'y unti na lang ay lalabas na sa dibdib ko ang puso ko. Mayamaya ay muli kong naramdaman ang masuyong pag pisil nito sa palad ko. Naramdaman nya siguro ang sunod sunod na pag papakawala ko ng malalim na buntong hininga. "Bago ko simulan ang seremonyas na ito.. Nais ko lang malaman kung may tumututol ba sa pag mamahalan at pag iisang dibdib nina Devee Oliveros at Ericjan Esparagoza? Kung meron man, mag salita na." Anang Father. Awtamatikong mas bumilis ang pag tibok ng puso ko dahil sa naging tanong ni Father.. Meron pa palang ganito pag ikinakasal? Katahimikan naman ang bumalot sa loob ng malaking simbahan kung saan dinadaos ang kasal namin. Mayamaya lamang ay biglang nag tayuan ang mga balahibo ko sa katawan, pakiramdam ko ay bigla akong binuhusan ng malamig na tubig at biglang nagising sa katotohanan, ng may biglang sumigaw. "Itigil ang kasal..." Tinig ng babae.

Ang pag-ibig ay isang laro na puno ng hiwaga at roller coaster. Si Champagne Miranda, ang nag-iisang anak ng bilyonaryo at tagapagmana ng Miranda Empire, na nagmamay-ari ng sikat na restaurant chain at pastry outlet sa buong bansa. Si Champagne ay isang dalaga, napabayaan sa kusina ngunit pinalaki ng mag-asawang Mercy at Herbert, mga bilyonaryo at sikat na chef. 5 years niyang crush si Stephan, ang anak ng kanilang driver, at ang kanyang unang pag-ibig. Ngunit sa likod ng matatamis na ngiti at force marriage, isang masakit na lihim ang unti-unting sumira sa kanyang puso. Natikman ni Champagne ang pinakamatinding sakit – pagtataksil mula sa lalaking pinakaminahal niya. Sa kanilang mismong tahanan, nakita niyang pinaglalaruan siya ng asawang si Stephan at ang kabit nitong si Pia Vasquez. Ang tagpong iyon ang nagbukas ng sugat na hindi lamang tumagos sa kanyang puso kundi nagdulot ng trahedyang nawala sa kanya ang pinakamahalagang bagay sa kanyang buhay – ang kanyang anak. Sa gitna ng dilim, isang estranghero ang naging sagot sa kanyang panalangin. Si Vash Delos Santos, isang tall, dark, and handsome billionaire at isang cosmetic surgeon na may-ari ng Vlash Aesthetic, sikat na cosmetic surgery clinic sa Bangkok at sa Pilipinas. Isang makapangyarihan at magiting na cosmetic surgeon ang nagbigay sa kanya ng pagkakataong bumangon mula sa pagkakadapa. Sa tulong ni Vash, hindi lamang muling nabuo ang kanyang pagkatao – nabago rin ang kanyang anyo. Ngayon, si Champagne ay hindi na ang mahina at inosenteng babaeng minsang minanipula ng kasinungalingan. Siya ay naging isang matatag, makapangyarihan, at kaakit-akit na reyna, handang harapin ang kanyang mga kaaway. Ngunit sa kanyang puso, may nananatiling tanong: sa paghihiganti ba siya tunay na makakatagpo ng kapayapaan? O sa piling ni Vash, ang lalaking nagbigay ng liwanag sa kanyang madilim na kahapon, siya ay matututo ulit magmahal?

Banayad ang unang kagat sa labi ni Samantha kaya napasinghap siya, at hinalikan siya ni Dwyn sa leeg pababa. Mainit at maselan ang bawat dampi, at si Samantha ay kusang tumagilid ng ulo, tila tinatanggap ang halik. Lalong tumindi ang pagnanasa ni Dwyn. Bahagyang bumuka ang bibig ni Samantha, naghahanap ng hangin, pero nanatili pa rin ang inosenteng ekspresyon sa mukha. “Bakit kamukha mo ‘yong boss ko?” tanong niya, lasing na lasing. Binuhat siya ni Dwyn papunta sa kama at inihagis sa malambot na higaan, sabay dakma ulit sa katawan niya. “Alam mo ba kung sino ako?” tanong niya, galit at sabik ang boses. Umiling lang si Samantha na parang tuliro. Napamura si Dwyn at tumayo, pilit pinipigilan ang sarili. Ayaw niyang samantalahin ang sitwasyon. Lumabas siya ng kwarto, pumunta sa kusina at uminom ng malamig na tubig para pakalmahin ang sarili.