Obvious Ba

Susugal ka rin ba sa ipinagbabawal na pagmamahalan? Ery Ambray is different compared to other people her age. She is a beautiful, intelligent, brilliant, and very mature teenager. Sadly, she is nothing but a bondservant of Maurus. But one of the heirs, Reu, fell in love with Ery. Unlike other stories, it doesn't end there. Little did they know, it was just the beginning of their sorrow. The question is... Is there happily ever after to a love story shared between a master and a servant? Or is it just a product of our imagination and will never turn into reality?

“Oh my… ang aking Kapitan! Mabuti naman naalala mo ako! Hmp malapit ng magtampo sa’yo si Lola. Ilan taon na din ang nakalipas.” Sabi ni lola ng may pagtatampo sa kaniyang tinig. “Magagawa ba naman kitang tiisin, ikaw ata ang pinaka-mamahal kong Lola!” nakangiti kong sagot kay Lola sabay yakap sa kaniya. Habang masaya akong bumabati kay Lola ay isang pigura ng babaeng nakatalikod ang unti-unting tumayo at nakangiting humarap sa amin. Si Yvette. Hindi ko inaasahan na dadating siya ngayong araw. Nakangiti siya pero makikita sa kaniyang mata ang kakaibang lungkot, isang damdamin na kahit anong tago ang gawin ay hindi niya maitatanggi. Si Yvette ang dati kong karelasyon at muntik ko ng mahalin matapos kong aliwin ang aking sarili ng malaman kong naging boyfriend ni Karmela si Andrew. Tumaas ang kilay ko ng makita ko siya. Wala naman akong pakielam sa kaniya pero knowing Yvette? Paniguradong gagawa siya ng eksena at ayokong matakot si Karmela dahil sa kaniya. Lumapit siya sa akin at nag beso. Nakangiti niya akong binati ngunit may halong pait sa kaniyang boses “My Captain Xian Herrera… its nice to see you again. Ang tagal na din ng huli nating pagkikila” may panunuya siyang tumingin kay Karmela at mapait ng ngumiti sa kaniya “siya ba? Siya ba ang dahilan kung bakit hindi mo ako sinuyo? Kaya naman pala bigla kang nawala sa picture. May bago ka na palang pinagkaka-abalahan!” Nang marinig ko ang sinabing iyon ni Yvette ay alam kong hindi lang iyon simpleng pagpuna. Naramdaman ko sa kaniyang boses ang matinding hinanakit. Kinapitan ko ng mahigpit ang kamay ni Karmela at tinignan siya na parang sinasabing “ huwag kang mag-alala hindi kita pababayaan.”

Famous Actor na ang gusto lang ay muling maibalik ang pagmamahalan nila ng ex girlfriend niyang ikakasal na sa iba. Sinasabi niyang naka move on na siya kahit ang totoo hindi pa. Paano nga ba siya makaka move on kung yung mismong ex girlfriend niya ang manager niya. Handa niya bang isantabi ang nararamdaman at maging propesyonal o di kaya ay ituloy ang nararamdaman sa dating kasintahan at muli itong ligawan.

I hate his guts, ang bastos niya. Every time na magkikita kami para kaming mga aso't pusa. I told myself that, I won't fall for him. Then, one day kusa na lang tumibok ang puso ko sa kaniya and I can't help it. Should I give him a chance or not? Hahayaan ko na lamang ba na ang puso ko mahulog sa kaniya? Or do I deserve someone better than him?

"Charm, get ready may susundo na dito maya-maya lang.""Get ready your face Kuya. Itatago ko to… hahaha.""Charm?""Huh?""This is serious matter. Ikakasal ka na.""Kuya, may nagsabi na ba sayo na ang pangit mo kapag naka-seryoso mukha mo?""Charm!" hala galit na ang kapatid my labs ko."Ikakasal ka sa kanya. Sa ayaw o gusto mo." Nagseryoso na rin ako. Pero natawa."Is this a game Kuya?"

“Pipay!” galit na sigaw ng aking madrasta mula sa kanyang silid habang abala sa pag-aayos ng kanyang mukha. Halos magputok ang ugat sa kanyang leeg, na para bang ako ang dahilan ng lahat ng problema niya sa buhay. “Bakit po, Madam?” mahinahon kong sagot habang tuloy sa paglalampaso ng sahig. “Madam”—iyon ang itinawag niya sa akin mula pa noong una, at dahil sa takot, hindi ko na rin inusisa kung bakit. Ako nga pala si Piazza Fontana Vega, o mas kilala bilang Pipay. Dalawampu’t dalawang taong gulang na ako, ngunit hanggang Grade 5 lang ang naabot ko. Natigil ako sa pag-aaral noong mag-asawa muli ang aking ama. Simula noon, naging parang alipin na ako ng aking madrasta. Araw-araw, pareho lang ang eksena sa bahay. Ako ang gumagawa ng lahat ng gawain habang si Madam at ang kanyang anak na si Claire ay nag-e-enjoy sa luho ng buhay. Pero kahit ganoon, may lihim akong pangarap. Minsan, sa mga tahimik na gabi, iniisip ko kung darating ba ang araw na makakawala ako sa ganitong sitwasyon. “PIPAY!” muling sigaw ng aking madrasta, na tila mas nagiging galit pa. Agad kong iniwan ang mop at tumakbo sa kanyang kwarto. Kailangan kong magmadali. Kapag natagalan ako, mas matindi ang parusa. “Madam, may kailangan po ba kayo?” magalang kong tanong sa aking Madrasta. "Bakit ba ang bagal mong kumilos? HETO! Labhan mo pati ang damit ng anak ko!” sigaw niya, sabay hagis sa akin ng maruruming damit. Tumama ito sa aking mukha, pero wala akong nagawa kundi damputin ang mga ito. “Opo, Madam,” sagot ko, habang pinipigil ang pagbagsak ng luha.

“Ang tunay na sakit ay hindi nagmumula sa mga kalaban, mula ito sa mga pinahahalagahan natin.” Si Charlie Rae na dalawampu’t isang taong gulang ay natutunan ito mismo ng pagktaksilan siya ng mga taong mahal niya. Nangako siyang tatapusin na ang ugnayan sa kanila ng pang habambuhay. Pero ang pag drop out mula sa unibersidad ay hindi kasama sa kanyang pagpipilian, at imposible an iwasan sila sa campus. Ang kaisa-isa niyang paraan para tumakas? Ang lumipat sa tinutuluyan ni Taylor West–ang pinakamalaking karibal ng ex-boyfriend niya at kilalang bad boy ng unibersidad. Pansamantala lang ito dapat, pero habang tumitindi ang tensyon, napaisip si Charlie: tunay ba siyang nakatakas sa mga problema niya, o baka makakagawa na naman siya ng isa pang pagkakamali? *** “Linawin natin ito–housemates lang tayo. Hindi kita type, kaya huwag ka magtatangkang pagsamantalahan ako!” Nilinaw ni Charlie ang kasunduan. Ngunit, isang umaga, nagising si Charlie sa kuwarto ni Taylor. Ang gray niyang mga mata ay nakatitig sa kanya habang mapaglaro ang boses niya ng magtanong, “Ang akala ko ba hindi mo ako type. So, sinong nananamantala dito?”

"Sino ba sa dalawang Tarvande ang mamahalin ko? Ang ama o ang anak?" Isang simple at mahinhing babae si Mercedes Abeleda. Sa kahirapan ng buhay ay nais niyang tulungan ang kaniyang mga magulang upang may pangtustos at pampaaral sa kaniyang tatlong nakababatang kapatid. Dahil grade 6 lamang ang natapos ay hirap si Mercedes na makahanap ng trabaho, hanggang dumating ang pagkakataon at isang oportunidad ang naghihintay sa kaniya sa Maynila; ang maging tagapagalaga sa isang senior citizen na malakas ang karisma na si Fiandro Tarvande. Si Fiandro ay madalas suminghal at magalit kaya't suhestyon ng kaniyang anak na kailangan nito ng tagapagbantay. Kahit labag sa loob niya ay wala siyang nagawa, sa halip, nahulog pa ang kaniyang kalooban sa pagiging mabait at maalagain ng dalaga. Nagmahalan at in-offer-an ng kasal ni Fiandro si Mercedes. Ang inaakala niyang magiging masayang pagsasama nila ay tila mauudlot nang dumating ang anak ni Fiandro na si Alfred—Ang lalaking magiging hadlang at handang gawin ang lahat upang mapasakaniya ang pag-ibig ni Mercedes. Ano nga ba ang magiging kahihinatnan sa pag-aagawan ng mag-ama para sa nag-iisa nilang minamahal na dalaga?

Lin Gu, a 25 years old girl and a CEO of her own company. Isang babaeng anak ng mafia queen and king. She had a poor boyfriend named Bryan. At palagi niyang ipinaglalaban ang relationship nilang dalawa sa parents niya. Ipinakasal siya ng kaniyang parents kay Haru-anak ng business partners ng parents niya. Ipinasa sa kaniya ang pagiging Queen ng mama niya sa underworld gang at ganon din kay Haru bilang isang king. Masakit para sa kaniya na ikasal sa taong di niya mahal. Dahil pagdi niya gagawin iyon ay papatayin nila ang boyfriend niyang si Bryan. Tomorrow, after their wedding, Lin found out kay Bryan na nakabuntis ito sa ibang babae. Pinilit din siya nito na mahalin si Haru dahil may kaniya kaniya silang responsibilidad na. Makakaya kayang turuan ni Lin ang puso niyang mahalin si Haru? Makakaya din ba ng puso niyang tumayo galing sa pagkalugmok na ginawa ni Bryan sa kaniya? Kung matuturuan na niya ang puso na mahalin si Haru, tama ba ang magiging epekto nito? Lalong lalo na kapag malaman niya ang likod sa pagiging secret agent ni Haru?

Sa mundong mapaglaro ay nakakatakot sumugal sa pag ibig. Ngunit naroon pa rin ang kagustuhan mong maranasan iyon, kung paano magmahal at kung paano mahalin. Pero paano kung isang beses ka nang napaglaruan ng tadhana? Gugustuhin mo pa rin bang maranasan muli ang magmahal at mahalin? Susugal ka parin ba? Makakaya mo pa rin bang mag tiwala? At mayroon pa nga bang tapat na magmamahal sa katulad mong Unwed Mother?