Parang Yelo Sa Puti

Tahimik ang mansyon. Tahimik… maliban sa mahinang iyak ni Princess sa bisig ko—isang buwang gulang, walang alam, walang kasalanan. Pero siya ang unang nasaktan sa lahat ng ‘to. Siya ang naiipit sa pagitan ng dalawang taong hindi na alam kung paano magmahal nang sabay. Nakaluhod ako sa harap ni Elise. Mahigpit ang hawak ko sa laylayan ng bestida niya, parang batang takot na maiwan sa dilim. Nanginginig ang labi ko, pinipigilan ang mga luhang ayaw na sanang lumabas—pero hindi ko na kayang kontrolin. “Please, Elise…” garalgal kong pakiusap. “’Wag mo kaming iwan. Hindi ko alam kung paano palalakihin si Princess nang wala ka. Hindi ko alam kung paano mamuhay kung wala kayo…” Pero wala. Wala siyang emosyon. Wala siyang luha. Matigas ang titig niya, parang ako pa ang mali. Bitbit niya ang maleta niya—hindi lang punô ng damit, kundi punô ng lahat ng alaala namin. Lahat ng pangarap. Lahat ng ‘akala ko tayo.’ “Hindi ko ‘to pinlano, Levi,” mahina niyang sagot. “Pero kailangan kong piliin ang sarili ko. Pagod na akong umasa. Pagod na akong maging pangalawa sa trabaho mo, sa mundo mo. Hindi ko kayang maging ina habang ako mismo’y hindi buo.” Gumuho ako. Literal. Napayuko ako habang yakap ko si Princess, habang nararamdaman ko ang init ng iyak niya sa dibdib ko. Halik ako nang halik sa noo niya, para bang kaya kong takpan ng pagmamahal ang kawalan ng ina niya. “Anak mo ‘to, Elise. Anak natin…” pabulong kong daing. “Kung hindi mo na ako kayang mahalin… kahit siya na lang. Kahit siya. ‘Wag mong iwan ang anak mo…” Pero wala. Ni hindi siya lumapit. Ni hindi siya tumingin. Tumalikod siya, dala ang katahimikang mas malakas pa sa kahit anong sigaw ng pagtanggi. "Ayoko na" mahina niyang sabi at hinila ang maleta palabas ng mansion.

In life, you don't know if you're always on top. Hindi mo alam kung kailan ka mananalo o matatalo-kung kailan ka paglalaruan ng tadhana. Destiny is our greatest enemy. Parang lahat kasi ng mangyayari sa buhay natin, nakatadha na-at wala kang magagawa kundi tanggapin ito. I have always been on top. All the people I know are proud of me-look up at me because I am good at everything. Pero tama nga silang hindi ka laging nasa taas. Sino bang mag-aakala na isang beses lang akong babagsak pero sobra iyon? Sobra-sobrang nahatak ako sa baba ng malaking trahedya sa buhay ko at hindi ko alam kung paano ako aahon. Mabuti na lang, bumalik siya. Siya ulit. Siya lang ang nag-iisang taong nagmamahal sa akin nang lubos kahit iniwan ko. It's always him. Walang iba.

“Yllena, come here!” masayang bungad ng kaniyang asawa ng makapasok siya sa opisina nito. Nakita niya ang pagsilay ng matamis na ngiti sa labi ni Grae, ang kaniyang asawa. Lumapit siya dala ang isang sobre na naglalaman ng resulta ng kaniyang utrasound nitong umaga. Tamang-tama ito dahil ngayong araw ay unang anibersaryo ng kanilang kasal. Habang siya ay papalapit ay papalakas ng papalakas ang pintig ng kaniyang puso. Magkahalong excitement at kaba dahil alam niyang matutuwa ang asawa. Ilalabas na sana niya ang laman ng sobre ng bigla itong magsalita. “Evie’s back.” Biglang nanuyo ang kaniyang labi at natuod siya sa kinatatayuan. Ibinalik niya ang papel sa sobre. “I want a divorce, Yllena. Siya ang mahal ko,” dugtong nito. Ni hindi manlang inisip ni Grae ang mararamdaman ni Yllena samantalang simula pa lang ay alam na niyang mahal siya ng babae. “Oh sige,“ tipid niyang sagot. Mabilis pa sa ala-kuwatrong inilahad ni Grae ang Divorce Agreement papers para pirmahan ni Yllena. “Here, naayos ko na agad. Pirma mo nalang ang kulang!” masaya nitong sabi. Pinunasan ni Yllena ang luha at nanginginig na pumirma. Parang dose-dosenang punyal ang tumarak sa puso niya. Parang kating-kati ito na makasama ang babaeng 'yon? Bumalik si Yllena sa pamilya ngunit ng gabi ding ‘yon ay itinakwil siya. Dahil sa bigat at sakit ng kaniyang kalooban ay huminto siya sa tulay. Bumuhos ang napakalakas ng ulan. Nais na niyang wakasan ang lahat ng biglang may humawak sa kaniyang kamay at sapilitan siyang inilayo sa kamatayan. Hinila siya nito papasok sa kotse. Nuon lang niya namukhaan ang lalaki. “Lucerys? Lucerys Montblanc,” sambit niya. “Yes, I am. Death is not the answer, woman, but rather revenge,” kunot-noo nitong sabi. “Make him pay! Join me, Yllena!”dugtong nito.

Anim na taon nang tapat sekretarya si Samantha Hernandez ng CEO – pinagkakatiwalaan, iginagalang at itinuturing na rin na parang isang pamilya. Ngunit isang gabing puno ng kapusukan ang siyang nagbago ng lahat. Sa kanyang paglalasing matapos ang hiwalayan sa pagitan ng kanyang nobyo, natagpuan niya ang sarili sa bisig ni Theo Buendia – ang arogante, mapusok at black sheep na kapatid ng CEO. Ang isang pagkakamaling gustong kalimutan ni Samantha ay naging simula ng pagkahumaling ni Theo sa dalaga. Ngayon ay nagbalik na siya…hindi lamang sa buhay ni Samantha kundi pati na rin sa opisinang pinagtatrabahuhan niya, bilang kanyang temporary boss. Gusto niyang kalimutan ang binata ngunit lubos naman ang paghahangad nito sa kanya. At sa kagustuhan niyang takasan ito ay mas lalong nagiging malinaw na ayaw siya nitong pakawalan pa.

Si Marissa Alvarez ay isang marriage matchmaker at siya ang napiling humawak sa kilalang gwapo at di ma reach na bilyonaryong si Ethan Joaquin para makahanap ng babaeng papakasalan nito. Pero bakit parang imbis na makahanap ito ng babaeng makakapareha ay bakit siya ang palaging hinahanap at ginugulo nito. Maloka-loka na siya dahil ang lahat ng babaeng ipinapareha niya sa lalaki ay napupunta lang sa iba. Hindi naman masama dahil malaki-laki din ang porsyentong nakukuha niya pero gusto niyang ikasal kaagad ang lalaki para sa ikakatahimik ng buhay niya. Pero hindi niya akalain na ang sekretong itinatago niya ay malalaman din ni Ethan na humantong sa mas lalong naging magulong buhay niya kasama ang bintang bilyonaryo. "Do you think that I will let you go? Think again, My dear." Magagawa pa ba niyang makawala sa binata?

Parang bola kung pagpasa-pasahan ang buhay ni Stacey sa piling ng kanyang magkahiwalay na mga magulang. Ang nais lang sana niya ay umamot ng kahit konting pagmamahal sa dalawa ngunit balewala siya ng mga ito. All they think was enjoy themselves. Ni hindi naisip ng mga ito na nasasaktan na siya. So she seek attention to others. Hindi niya akalain na paglalaruan ng pinakamamahal niyang lalaki ang damdamin niya. Not until, she saw it with her own eyes and heard it with her own ears. Gustuhin man niyang sumbatan ito pero hindi niya nagawa. Wala nang mas sasakit pa sa kanya kundi ang palayasin at pagbintangan ng sarili mong ama. Scared and scarred she flew from Davao to Ormoc City and start a new life there. After ten long years, hindi niya akalaing muling tatapak sa lugar na isinumpa niya. Ano kaya ang naghihintay sa kanya?

Hindi natatalo si Joaquin Hernandez — hindi sa negosyo, at lalong hindi sa isang babaeng sumulpot sa boardroom na naka-heels at punung-puno ng attitude. Si Erena Maden, sa kabilang banda, ay hindi basta-basta babae. Siya ang tagapagmana ng Maden Industries, isang legacy empire na itinatag ng pamilya niya bago pa man matuto si Damian magbasa ng stock reports. Palaban, matalino, at may bibig na parang lason kung makipag-debate. Nagsimula ang lahat sa corporate war — may merger na nakataya, media scandals, at boardroom betrayal — mas lalo rin silang hinihila sa isa’t isa. Ang problema? Hindi nila alam kung alin ang una: ang halik o ang suntok. Sa larong ito ng pag-ibig at kapangyarihan, sino ang unang magpapatalo? Dahil minsan, ang pinaka-hostile na takeover… ay 'yung hindi mo kayang pigilan — lalo na kung puso mo ang pinapasok.

Isang simple at introvert na probinsiyana at isang guwapong playboy at may ari ng isang malaki at sikát na kumpanya, ang nagtagpo ang mga landas. Bagaman hindi pansinin at mababa lang ang kanyang pinaggalingan, hindi inaasahan ni marigold na matitipuhan siya ng isang Chardon Atanante. Ngunit dahil nalalaman niyang playboy ito at halos araw araw kung magpalit ito ng nobya ay hindi na umasa at nag assume pa si marigold. Kahit na a attract pa siya dito ay hindi na lang niya pinapansin ang kanyang nararamdaman at ipinagkikibit-balikat na lang niya ito. Ngunit, paano kung ang mapag dominang CEO ay ipagpilitan ang kanyang sarili kay marigold at ituring siya na parang pag aari na siya nito, may magagawa kaya si marigold? Ipagtatabuyan ba niya ito? "Everything in this company are mine, including you! Kaya pirmahan mo na 'tong contract to make you legally mine." — Chardon💕

“Sampung milyon. Magpapanggap ka lang na buntis ka na at fiancee kita sa buong tatlong buwan. Matutulungan kita, matutulungan mo ‘ko,” pakiusap ang certified f*ckboy ng taon na si Joaquin sa bestfriend nyang si Abby. She agreed straight away. Seeesh! So easy. Chicken feed! No big deal. Walang malisya. Halos parang nakikitira na rin sya sa penthouse ni Joaquín sa dami ng gamit nya. And so she convinces herself. Pero habang tumatagal, lalong nagiging kumportable para sa kanya ang penthouse nito at lalong lumalamig ang mga gabi tuwing mahihiga sya na nasa kabilang dulo ng malambot kama ang bestfriend. Paano nya kokontrolin ang damdaming noon pa gustong makawala? Paano nya lalabanan ang sinasabi ng isip nya bestfriend lang sya? Hanggang kailan nya kaya kayang panghawakan ang kanyang pagpapanggap?

Good afternoon tuloy po kay- natutup ni Yumi ang bibig ng makita ang apat na lalakeng pumasok sa flower shop nya. kahit ang apat na lalake ay gulat na gulat ang mga ito. Y-yumi? sambit ng lalake na iniwan nya 7 years ago. Ang liit ang mundo ano?di mo akalain na dito pala natin sya makita.saad ng kasama ng lalakeng pilit kung kinalimutan. A'ah bibili po ba kayo ng bulaklak?wait lang po tawagin ko lang ang assistant ko. parang gusto kunang mag palamon ng lupa at ngayon mismo. aaslis sana ako...Oo bibili kami sagot ng lalakeng masama ang tingin nito sa kanya at nakatiim bagang pa. Okay maupo muna kayo dyan para hintayin ang oorderin nyo. tatalikod na sana ako pero bigla itong nag salita. bakit mo ako iniwan? tanong nito na kulang nalang ay kainin ako nito ng buhay. ah sir hindi kupo ang alam ang sinasasabi mo cge po tawagin ko lan-mommy mommy sabay sabay ng dalawang bata na kakapasok lang. nanghihina ang tuhod ko bahang nakatingin sa dalawang bata sa harapan ko. mommy mommy pukaw nito sakin..tiningnan ko ang hitsura ng kaharap kung lalake.ay maskin sya ay nanlalake ang mga mata.habang nakatingin sa dalawang bata mom I'm hungry na po saad ng anak kung babae. me too mom i'm hungry too. A-ah okay cge mga anak pumasok muna kayo sa loob mag hahanda ako ng food nyo. okay mom sabay sabay nitong sagot. ma'am may order ba? sulpot ng assistant ko. para naman akung nakahinga ng dumating ito. ah Oo mae pasuyo naman sa order nilang bulaklak ha! tatalikod nako ng nag tanong ito.Anak mo sila? hindi nako lumingon pa dito. Oo lang sagot ko at umalis nako dahil parang matutumba nako sa lambot ng binti ko. wrong timing talaga!