Puss In Boots Story

“เดี๋ยวๆ พี่จะตามทำไมนักหนาเนี้ย ไม่มีงาน มีการ ทำกับเขาหรือไง” “ไปเดตกับฉันก่อนซิ” “พี่จะบ้าหรือไง จะชวนสาวไปเดตแต่มาตามบังคับเนี่ยนะ!” “ก็อยากไปเดตด้วยไง” “โอ๊ย!!! จะดึงเปียหนูทำไมเนี้ย! เจ็บนะ” เมื่อหญิงสาวไม่ยอมหยุดเดินหนี หนุ่มมาดขี้เล่นแต่ออกทื่อๆไปสักหน่อยก็คว้าเปียสองข้างของเธอดึงให้หยุดเดิน “อยากไม่ยอมหยุดเดินทำไม” “เชื่อเขาเลย! ดูหน้าหนูด้วย แว่นหนาขนาดนี้มีอะไรให้มาสนใจไม่ทราบ หล่อซะเปล่า” หญิงสาวผมเปียใส่แว่นเอ่ย “เธอฮอตจะตายไป ฉันเห็นตอนเธอถอดแว่นแล้ว” “พูดอะไรของพี่” “คอสเพย์สัปดาห์ก่อน” “!!!!!!!!!”

"ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมยังรักเธอ ทั้งๆที่เธอก็ชอบหนีฉัน" "นิวก็ไม่รู้ว่าทำไมยังรักจักรคนเดียว ทั้งๆที่จักรก็ใจร้ายมากเหมือนกัน"

“เขต ปล่อยเนียร์นะ เจ็บ!!” “นี่ไง อาณาเขตที่เธออยากได้นักหนา!! นี่ไงซาเนียร์!!!” “เนียร์ ไม่ได้…ฮึก! ปล่อยนะ!!” “วันนั้นเธอเสนอตัวมาให้ฉันเอาถึงห้อง!! ยังบอกว่าไม่ใช่หรือไง!!!” เพียะ!!!!! ฝามือเล็กๆของซาเนียร์ฟาดลงบนหน้าหล่อๆของอาณาเขตเต็มแรง “เขตเคยฟังเนียร์มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น ฮึก!” “คงเกิด!! เกิดอยากได้ฉันจนตัวสั่นไง!” “ว่าไงนะ” “เธอจำไว้ ว่าเธอกล้าทำฉันเจ็บ เธอต้องเจ็บกว่าฉันเป็นร้อยเท่า!” “……” ชายหนุ่มเดินออกจากคอนโดของหญิงสาวไปด้วยความโมโห เขาเจ็บเจียนตายสาเหตุมาจากผู้หญิงคนนี้ เพราะเธอ ความรักของเขาต้องพังลงจนไม่เหลือชิ้นดี

“ ถ้าเลือกเกิดได้ ก็อยากเกิดมาเหมาะสมกับเธอมากกว่านี้ ในฐานะที่ไม่ใช่พี่ชาย“ หนุ่มหล่อโสดมาดดี แววตามีแต่ความอบอุ่น ผู้ชายที่สุภาพและพูดเพราะคนนี้ เขาคือคนที่เธอเรียกว่าพี่ชายมาตลอดชีวิต “พี่ไทจะไปไหนคะ? ไม่นอนที่บ้านเหรอคะ?” “คืนนี้พี่มีนัดวันเกิดเพื่อนครับ ว่าจะนอนที่คอนโด” “แล้วใครจะไปส่งน้องไปเรียนละคะถ้าพี่ไทไม่อยู่” “พี่บอกคุณพ่อไว้แล้วครับ พรุ่งนี้คุณพ่อจะไปส่งหนูครับ” “ทำไมพี่ไทไปเที่ยวดึกๆได้ ทำไมหนูไปไม่ได้คะ ไม่ยุติธรรมเลยอ่ะ” “หนูยังเด็กนะโมลิน” “โตแล้วค่ะ โตจนมีแฟนได้แล้วค่ะ อุ๊บ!” “โมลิน ไหนพูดอีกทีซิว่ามีแฟน?” “อุ้ย! พี่ไทน่ากลัว ไปหาคุณแม่ดีกว่า” “เฮ้อ”

“ธันเดอร์” มาเฟียหนุ่มผู้ที่ฟาดผู้หญิงทุกคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต มีวุฒิภาวะความเป็นผู้ใหญ่สูงพอตัว ผู้ชายพูดตรง ทำจริง เห็นผู้หญิงเป็นที่ระบายอารมณ์ จนกระทั่งมาตกม้าตายให้กับสาวแสบลูกมาเฟียเช่นกัน “บลิ๊ง” ลูกสาวคนโตของบรีสกับเฌอ(จากเรื่องรักพี่ชาย) หญิงสาวผู้ที่ไม่เคยกลัวใครนอกจากพ่อเท่านั้นเป็นลูกสาวคนโตที่โหดจนน้องๆแค่ได้ยินขื่อยังสยอง ความแสบไม่ต้องนับ เพราะเธอคนนี้มีมากกว่าที่คาดคิด จนกระทั่งมาเจอมาเฟียหนุ่ม เรื่องยุ่งๆก็เกิดขึ้นมากมายหลังจากนั้น “ใครเหนือใคร รอชม!!!”

My three-year-old daughter was playing in the room, and she suddenly fell from the window of the room and died. In my past life, I held her lifeless body after learning the news, crying so hard I thought I would never stop. But when my husband rushed back, he slapped me across the face without a second thought. "How could you be so cruel? You actually threw her out of the window—she was only three!" I was too stunned to react. Later, my husband and my best friend teamed up and testified that I had thrown my daughter from the window because I had an argument with my husband. I was cyberbullied and labeled the "evil mom". Amid the public hatred and the pain of losing my daughter, I jumped to prove my innocence. Even in death, I still didn't understand. My daughter had been fine playing in the room—how did she fall out of the window? When I opened my eyes again, I was back on the day she fell.

On the fifth year of their marriage, finding the vitamin C her husband bought tasted too bitter, Jeanne Dotson went to the hospital with the bottle. The doctor took one look and frowned. "This isn't vitamin C." "I-I'm sorry, Doctor?" "I could say it a dozen times and it'd still be the same," the doctor replied, pointing at the bottle. "This is Mifepristone. Taking too much of it doesn't just cause infertility—it can do serious harm to your body." Jeanne felt a lump stuck in her throat, and her fingers turned pale from clenching the bottle. "That's impossible. My husband got this for me. His name is Darren Walsh—he's a doctor here too." The doctor looked up at her, his expression turning strange, tinged with something she couldn't quite read. After a pause, he gave a small smile. "Miss, you might want to visit the psych ward instead. We all know Dr. Walsh's wife—she gave birth just two months ago. Don't let your imagination run wild, all right? There's no point."

My daughter gets into an accident and needs to leave town for an operation. My husband is the pilot of the flight that takes her there. However, instead of calling him, I head straight to the airport and ask the ground staff for help. In my past life, I begged and pleaded with my husband for help. He arranged a seat for our daughter and flew the plane there. Because of that, he missed the chance to send his childhood sweetheart to the hospital, and she died in labor. My husband disappeared for two months after that. He later returned, acting like nothing had happened. However, one day, he poisoned the whole family. "If not for you forcing me to get on that flight, I could've taken her to the hospital. She would've given birth, and she wouldn't have died. You guys are the ones who deserve to die!" He pushed me off the 20th floor. When I open my eyes again, I'm taken back to the day my daughter gets into an accident. This time, my husband successfully takes his childhood sweetheart to the hospital. But why does he later regret it?

จากมาเฟียหนุ่มมาดโหด สายตาดุนิ่งราวกับยามรัตกาล ที่มองใคร คนนั้นเป็นต้องหลบสายตา แต่เมื่อชีวิตมาเฟียสุดโหดต้องเข้าโหมดมีลูก

Aku tak tahu harus mulai dari mana. Semua berjalan begitu cepat. Dalam waktu satu tahun, hidupku sudah berubah 180 derajat. Keluargaku hancur begitu saja. Segalanya berawal dari satu keputusan yang fatal, yang perlahan merenggut mereka satu per satu. Rasanya air mata ini sudah habis untuk menangisi kepergian mereka yang terlalu mendalam, sementara aku hanya bisa berdiri diam, menyaksikan semuanya terjadi tanpa bisa berbuat apa-apa. Namaku Azarea Andini Sanjaya atau biasa dipanggil zara, anak pertama dari seorang pengusaha properti di timur pulau jawa milik Ardian Sanjaya nama dari papaku . Sejak kecil hidupku selalu berkecukupan. Walaupun ada satu yang kurang, yaitu kasih sayang seorang ibu.