Quizilla C Om

“ตรง ๆ เลยนะคะ ฉันอยากได้สเปิร์มของคุณหมอ” “อะไรนะครับ!!” “ฉันมาขอซื้อสเปิร์มคุณหมอค่ะ คุณหมอจะขายราคาเท่าไหร่คะ”

"เป็นบ้าหรือไง จู่ๆ ก็มาแก้ผ้าให้ผู้ชายดู!" "เอ้า! ลุงไม่ได้จับหนูมาเพราะอยากทำแบบนี้เหรอ? แก้แค้นไง ลุงบอกว่าหนูทำลุงเสียอนาคต ลุงก็ทำให้หนูเสียอนาคตด้วยสิถึงจะสาสม" "เธอมันประสาท!! ใส่เสื้อผ้าเดี๋ยวนี้!!!"

"อย่าเข้ามานะคะคุณพี่หมอ!! ใหญ่ขนาดนั้น ถ้าเข้ามาชมพู่ตายแน่ๆ" "จะเรียกคุณหมอหรือพี่หมอ เอาซักอย่าง" "โธ่ มันใช่เวลามาพูดเรื่องนี้หรือคะ" "สรุปคุณหมอ หรือพี่หมอ" "ดะ...เดี๋ยว..." "เร็วสิ" "พี่หมอก็ได้ค่ะ อ๊ะ! พี่หมอใส่อะไรเข้ามาคะ ชมพู่เจ็บนะ!" "ชู่ว~ แค่นี้วเท่านั้น เด็กดี"

"ฉันไม่ต้องการเด็กเพิ่ม ที่มีอยู่ก็เพียงพอแล้ว..." พรึ่บ! ชุดเกาะอกสีดำที่เคยอยู่บนตัวร่วงลงไปกองกับพื้นทันทีที่ได้ยินคำปฏิเสธ ในตอนนี้บนกายขาวผ่องเหลือเพียงแค่แพนตี้ตัวจิ๋ว และสติกเกอร์ปิดเม็ดบัวสีหวานเท่านั้น "ไม่ต้องการจริงๆ หรือคะเสี่ย?" "แก้ผ้าให้ดูขนาดนี้ จะให้ฉันตอบว่าอะไรล่ะ?" พิธานขยับกายเล็กน้อยเพื่อระบายความอึดอัดจากส่วนกลางลำตัวที่เริ่มขยับขยาย "มาสิ... ลองทำให้ฉันพอใจดู เผื่อว่าฉันจะเปลี่ยนใจ รับเลี้ยงเธออีกคน"

รวมเรื่องสั้นหลากหลายแนวที่เต็มไปด้วยความเผ็ดร้อน ความรัก ความใคร่ เหมาะสำหรับผู็อ่านเฉพาะกลุ่ม

"Om, tubuhku yang itu gatal banget, apa Om bisa bantu garukin pakai tongkat Om?" Di bawah meja, putri angkatku muncul dengan bokongnya yang montok itu, lalu duduk di antara pangkal pahaku. Aku sedang mengadakan rapat proyek dengan karyawanku, dan ada sekumpulan orang sedang berdiri di depan mejaku. Bagian bawah tubuhku malah terasa gatal dan mengembang karena sentuhan putri angkatku itu, dan aku tak tahan lagi...

เรื่องราวมันเกิดขึ้นหลังจากความผิดพลาดในคืนนั้น ทำให้คนสองคนที่ไม่เคยชอบหน้ากันต้องกุมความลับร่วมกันอย่างห้ามไม่ได้
. "สนใจมาเป็นFWBกับฉันไหม" "จนถึงเมื่อไหร่" "จนกว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะมีแฟน หรือฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเบื่อ และอยากหยุดทุกอย่างลง" "เอาสิ...แต่มีข้อแม้นะ" "ว่ามาสิ" "นายไม่มีสิทธิ์นอนกับคนอื่นในระหว่างที่เรายังเป็นFWBกัน" "ตกลง"

เลขาที่ไม่ได้ทำหน้าที่แค่หน้าห้อง บางทีก็บนเตียง ระเบียง ห้องครัว ไม่น่าเบื่อดี

J'étais une Oméga, et pourtant mon compagnon était un Alpha. Même si je n'avais pas de louve à moi, je pouvais entendre la voix du sien. À travers lui, j'ai découvert beaucoup de ses petits secrets. Par exemple, il préparait en secret une grande cérémonie d'union. Dans trois jours, il comptait me demander en lien, et je faisais semblant de ne rien savoir. Mais cette nuit-là, Henri Tarrington a ramené son amour d'enfance à la maison. J'étais sur le point de lui demander ce qui se passait quand j'ai entendu son loup gronder avec fureur : « La cérémonie dans trois jours, elle n'est pas censée être pour Liane ? Pourquoi est-elle maintenant pour Chloé ? » Alors, la cérémonie que je n'étais pas censée connaître… n'avait jamais été destinée à moi. J'ai continué à faire semblant de ne rien savoir. En silence, j'ai abandonné ma chambre, mes biens les plus précieux, et même Henri lui-même. Puis, j'ai acheté un billet pour le Sud. En portant les jumeaux dans mon ventre, j'ai quitté la meute des Crocs pour toujours, le jour même où ils célébraient leur cérémonie d'union.

Juste avant la cérémonie d'accouplement, mon compagnon, Alpha Claude, m'a dit qu'il devait marquer temporairement une Oméga de notre meute, Fabienne. Il a prétendu qu'elle avait la maladie de la lune et qu'elle mourrait s'il ne la marquait pas. Je me suis disputée avec lui à ce sujet, mais le lendemain, il a installé Fabienne dans le penthouse de la Maison de la Meute. C'était la suite destinée à la future Luna. Ma suite. Pour me calmer, il s'est même mis à genoux, les yeux rougis, et m'a promis : « Quand elle sera en sécurité, j'enlèverai la marque. Tu resteras ma seule Luna. » Mais ensuite, Fabienne m'a retrouvée, un rapport médical à la main. Elle était enceinte de six semaines. Ils avaient déjà fait leur cérémonie de marquage bien avant que Claude ne vienne me voir. Mon cœur s'est brisé en cendres. Mon stylo a creusé le calendrier, gravant un X vicieux sur la date qui était censée être celle de notre cérémonie d'accouplement. Puis j'ai ouvert mon ordinateur portable et répondu à l'e-mail de la Guilde Européenne des Guérisseurs du Laurier. « J'accepte votre invitation, je pars le jour de la cérémonie d'accouplement. »