Sobrang Liit Na Kagat Ng Aso

Si Phoebe Hermoso ay isang tahimik, sobrang clumsy, at kakambal ay kamalasan. Saan man siya mapunta ay laging may kasunod na kaguluhan. Simple lang ang nais ni Phoebe, iyon ay ang maitaguyod ang pamilya niya sa kahirapan. Dala ng kagipitan at sunod-sunod na problema tinanggap niya ang alok na mapalapit kay Knox Contero. Ang lalaking walang ginawa kundi paglaruan ang mga babae. Isa sa misyon niya ay ang paibigin at iwan ito ngunit katumbas nito ay ang pagkakait sa kaniya na umibig pabalik sa lalaki. Magawa niya kaya ito? O handa siyang tumaliwas sa plano para ipaglaban ang pagmamahalan nilang dalawa?

Daniel Lucas Monteverde, a ruthless CEO na walang sini-seryosong babae. Para sa kanya women are all gold diggers that only after his money maliban sa Grandma niya na sobrang mahal na mahal niya. Shy Magalang is a hardworking and loving daughter to her Mother. She’s also a humble and ordinary person. She hasn't finished her studies since she came from a poor and abusive family. Paano kung maglaro ang tadhana? Paano kung pagtagpuin ang dalawang magkasalungat ang personalidad na halos magkaiba rin ang estado ng pamumuhay sa isang di inaasahang pagkakataon? Possible ba ang salitang pag-ibig sa ganitong sitwasyon kung ang lahat ay nagsimula lamang sa isang pagkakamali at sa isang kontrata?

Paano ba maging mabait na bestfriend.Yun ba yung pagtatakpan mo lahat ng mga mali na kanyang nagagawa o tatanggihan mo siya para ipaunawa sa kanya ang mga mali nakanyang nagawa. Si Moira isang probisyana na lumuwas sa maynila para ipagpatuloy ang kanyang pag-aaral sa kolehiyo. Nakakuha kasi siya ng scholarship sa isang unibersidad. Habang nag-aaral nagpa-partime din siya bilang taga-gawa ng mga projects at reports ng mga kaklase niyang anak mayaman. At isa na nga ang kanyang bestfriend na si Gregory Grant. Gustong-gusto niya ito kapag magpapagawa sa kanya ng mga projects at reports kasi doble binabayad ni Grant sa kanya. Pero paano kung hindi na projects at reports ang ipapagawa nito sa kanya. At hihilingin nito na ipaalaga sa kanya ang naging anak nito sa ex- girlfriend na si Beverly. Kapalit ang malaking halaga para maging mommy ng anak nito. Tatanggapin o tatanggihan ba niya ang kanyang bestfriend kasi may sarili din siyang pangarap na nais matupad. Kung aalagaan nya ang anak nito, ano ang mangyayari sa kinabukasan nya. Gusto niyang tanggihan ang kanyang bestfriend,pero naguguluhan siya nang ihatid nila ang bata sa bahay-ampunan. Nakonsensya siya kaya tinanggap niya ang alok ni Grant . Binigyan siya ng malaking halaga ni Grant para magsimula ng panibagong buhay kasama ang anak nito, hiniling din ng kanyang bestfriend na hindi muna sila magkita pa.Malungkot na lumayo si Moira kasama ang batang si Prince na inabandona ng mga magulang nito. Lumipas ang pitong taon, nabalitaan ni Moira na ikakasal na si Grant isa sa anak ng mga kasosyo nito sa negosyo. Kaya tinitulan niya ang kasal nito para sa anak niya na si Prince. Sobrang galit ni Grant sa ginawa ni Moira, pero hindi nagsisi si Moira tama lang ito sa taong walang puso tulad ni Grant at pera lang mahalaga.

Pinuntahan ni Monique si Aidan sa condo niya pero sunod-sunod na tumulo ang mga luha niya nang makita niyang walang saplot ang dalawang taong mahalaga sa kaniya. Hindi siya makagalaw sa sobrang gulat. Nang makita siya ni Aidan ay blangko lang ang mukha ni Aidan. Pinulot ni Aidan ang damit niya at isinuot niya yun saka niya nilapitan si Monique. Ang buong akala ni Monique ay magpapaliwanag sa kaniya si Aidan kung bakit kasama ni Aidan ang bestfriend ni Monique pero para siyang binuhusan ng malamig na tubig nang paalisin siya ni Aidan at hindi man lang nagpaliwanag kung ano bang nangyayari. Tiningnan ni Monique ang bestfriend niya pero umiwas ito ng tingin. Minahal ni Monique si Aidan kahit na sa kabila ng alitan ng kanilang mga pamilya. Ang buong akala niya, katulad niya ay ipaglalaban din siya ni Aidan pero nagkamali pala siya. Paano niya nagawang pagkatiwalaan ang dalawang taong mahalaga sa kaniya? Hindi niya akalaing mga taong malapit pala sa kaniya ang wawasak ng puso niya.

Siya yung tipo ng babae na exaggerated mag-isip. Sobrang layo ang nararating ng utak niya, sweet at mabait pero may pagkatang* at childish nga lang siya. Yun ba'ng lagi nalang siya nasasabit sa gulo dahil sa pagiging down to the highest level niya'ng mag-isip. She's Amie Hera Madrigal. What if dahil sa katangahan nito ay makikilala niya ang hindi inaasahang tao? A man that might think every girls dream. Isa lang naman ito sa pinakasucessfull businessman. Nah, scartch that. Isang aroganteng tao. A man who hates stupid people the most. That man is King Alexander Jauqez, a boss from hell. He is worst than a control freaking dictator. He is the saboteur of office romance, and no one ever dare to obey him. May pag-asa kaya na magkasundo silang dalawa? Ngayon pa at parehas nilang kailangan ang isa't isa o mauuwi ito sa walang hangganang bangayan? May pag-asa ba na mabuo ang salitang "Love"? Is there really a happy ending in every story? Or not every story has one?

Ang kwentong ito ay iikot sa buhay ni Ahtisa De Guzman, isang inosenteng babaeng nag tiwala sa itinuring niyang kaibigan na akala nya ay tutulungan sya makahanap ng side line upang makatulong sa nag -aagaw buhay niyang ama, ngunit sa halip na trabaho, sya pala ay ibinenta nito na nagbunga iyon ng isang batang lalaki. Kinamuhian niya ang kaibigan na nagtago na matapos siya nitong ibenta. Kinamumuhian din niya ang lalaking bumili sa kanya at nais niya itong makaharap Milo upang pghigantihan ngunit sa ngayon ay mag iipon muna sya ng lakas ng loob, tapang, at kompiyansa sa sarili bago niya ito balikan. Hindi man niya gaanong natitigan ang mukha ng lalaki matapos niya itong pukpukin ng flower vase sa ulo ay hindi naman niya nakakalimutan ang lugar kung saan siya binaboy nito. Hindi rin siya makapag focus dito dahil sa sobrang busy niya sa trabaho at sa pag aalaga sa anak niya. Gayonpaman, nangako sya sa sarili na hahanapin niya ang lalaki at paghihigantihan ito. Hindi siya titigil hanggat hindi nagagantihan ang taong umabuso sa kanya. Ngunit ganoon man ang kanyang sinapit, sa halip na kamuhian ang bata, minahal niya ito at siyang naging dahilan niya para lumaban, at harapin ang mga pagsubok sa buhay ng buong tapang, at mulling bumuo ng matayog na pangarap. Ngunit ang lahat ng Ito ay maglalaho nang umabot na sa ikalimang taon ang bata at doon napag alaman na may malubha itong sakit, sakit na ang tanging lunas ay bone marrow transplant mula sa sarili nitong ama dahil hindi nagmatched ang sa kanya.

“ Anika Tara na sa library. Nag hihintay na si attorney enriquez at judge Bala.” Sabi ni Tito loreal “Wait lang po bakit may judge at attorney?” Hindi nila ako pinakinggan dumiretso lang “William follow us” sigaw ng tatay niya. Napatanga nalang ako sa kinatatayuan ko. Hindi rin sumunod agad si William sa parents niya. Umikot siya papaharap sakin. Sobrang lapit niya. Seryoso lang siyang naka titig sa akin. Mas Guwapo pa pala Ito sa malapitan. Kinakabahan na ako mas lumalapit pa siya sa akin habang ako naman na papa atras na. Bumangga ang likod ko sa pader Wala na Akong I aatras. “Alexander What are you doing, you are making me uncomfortable.” “I didn’t do anything. Wait what? What did you called me?” “Alexander?” Kumunot ang noo niya noong inulit Kong sabihan ang pangalan niya. Lumapit siya sakin. Inilapit niya ang bibig niya sa te nga ko. Hindi ako makagalaw sa ginawa niya sobrang tumatambol ang dibdib ko. “I don’t know what our parents are about to, or maybe you already knew and I am not enjoying what is happening!” Bulong niya “ I——don’t know either.” Yon lang ang nasabi ko. Bigla na siyang tumalikod sakin. Iniwan niya akong nakatayo lang doon. What’s with that man? He makes me shivers by his voice. “No! This will not going to happen!” “Tito Enrico do you think I will agree? Of course not!” Pag pasok ko sa loob ng library yon ang una Kong naabutan sumisigaw sa galit si William. May nakita Akong dalawang papel na nakalatag sa lamesa at dalawang singsing. Napatakip ako ng bibig sa nakita ko. Nakatingin silang lahat sa akin Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko. Nanginginig ang buo Kong katawan. “I will not marry her. I have a girlfriend” galit paring sabi niya

Living is not easy, everyday we need to find the best way to survive. Sa sobrang gulo ng mundong kinalalagyan natin hindi natin maiwasang minsan hilingin na sana, sana tapusin nalang ang buhay natin nang matiwasay. But ending our own life is a sin, and that's the main reason why we don't have a choice but to continue living, forget our problem in anyway and enduring the pain caused by everything. Can we even elude our unchangeable fate? Can we end the misfortune we don't deserve?

"When you turn twenty-four, you will carry my first born. Mark my word, Ms. Gwyneth Clair Elizabeth Louise Garcia-Abernathy." Ito ang linya ni Ace Caleb Sansmith—ang nag-iisang tagapagmana ng Sansmith Innovation which caused Gwy na maging conservative sa kaniyang fashion choices just to avoid his obsession with her. Ang buong akala niya, madi-distract ito sa nerdy attire niya ngunit mas lalo pa nitong pinakita sa kaniya na disidido pa itong tuparin ang minarkahang linya. Okay lang sana kung sinabi nito na gagawin siyang asawa, papakasalan, baka kiligin pa siya ngunit pinaparamdam lang nito sa kaniya na isa lamang siyang babaeng target nito upang aánákan. At talagang pinaramdam sa kaniya ni Ace na gagawin nito ang lahat, maging ina lamang siya ng maging anak nito, at dahil sobrang ayaw niya, gagawin rin niya ang lahat upang maiwasan ito. Sino kaya sa kanila ang magwawagi? Gaano ba katigas ang isang Gwyneth Clair Elizabeth Louise Garcia-Abernathy, upang hindi lalambot sa karisma ng isang Ace Caleb Sansmith?

“What did you do to me?!” Galit na galit ang boses ng lalake, mababa at matalim. Nag-panic si Katrice. Hindi niya alam ang nangyayari. Hawak pa rin ang kanyang leeg, napailing siya at pilit nagsalita, “A-Ako, wa-wala po akong ginawa... H-hindi ko alam…” Bigla siyang binitiwan. Pero hindi pa siya nakakahinga nang maayos, naramdaman na lang niyang hinawakan siya sa bewang at idinikit sa katawan ng lalake. Mainit ang balat nito, parang may lagnat, at sobrang lapit nila sa isa’t isa. Nang magsalita ang lalake, halos dumikit sa balat niya ang mainit na hininga, “Binibigyan kita ng pagkakataon. Itulak mo ako. Lumabas ka dito.” Napamulagat si Katrice. Pinalalabas niya ako? Hindi ba siya kuntento? Iniisip ba niyang hindi ako interesado? Pero hindi siya puwedeng umalis. Hindi para sa sarili niya—kundi para sa kapatid niya. Wala na siyang karapatang mag-inarte pa. Nandito na siya. Wala nang atrasan. “Hindi ako lalabas. Tonight… I’m yours,” mahinang bulong niya.