Star Trek Si Fanfiction

“Ah!” Seorang wanita terbangun di tempat tidur rumah sakit. Napasnya terengah-engah, keringat dingin membasahi dahinya. Ia memegang kepala, mencoba memahami apa yang baru saja terjadi. Seorang pria berdiri di sisi tempat tidur, menatapnya dengan sorot mata tajam. “Kau tampaknya sudah cukup sehat, Kayla.” Wanita itu mengernyit. Kayla? Siapa itu? Pria itu mendekat dan memegang dagunya dengan kasar. “Kau ingin mencoba bunuh diri lagi? Setelah sebelumnya melompat dari gedung, kini nekat terjun ke danau?” “Maaf… siapa Anda?” tanya wanita itu, bingung. Pria itu tersenyum sinis. “Kau pura-pura tidak mengenal suamimu sendiri. Apa kali ini amnesia?" tanya pria itu dengan nada menghina. Tatapan matanya tajam menusuk, seolah menguliti pikiran Hara. "Berpura-pura bodoh di hadapanku? Kau sedang mencari mati, hah?"

Warning 21+ zone! Mendapati suaminya bercinta dengan adik kembarnya hingga hamil seolah belum cukup membuat Elsa menderita, hingga Mamanya meminta Elsa untuk berbagi suami dengan adik kembarnya itu, Elma. Karena merasa dirinya ikut andil menjadi penyebab perselingkuhan itu, Elsa pun harus mengikhlaskan suaminya menikahi Elma, meski hatinya luar biasa hancur dan kecewa. Belum lagi sikap Rangga yang semakin lama semakin mengabaikan keberadaan Elsa, demi Elma yang sedang mengandung anaknya. Hadirnya sosok Ananta yang selalu menghibur dan membesarkan hatinya, membuat Elsa sadar akan rumah tangganya yang mulai tidak sehat lagi. Elsa pun menjadi bimbang, antara berpisah dengan Rangga dan kembali pada mantan kekasihnya itu, atau tetap mempertahankan rumah tangganya dan membuat Elma pergi dari kehidupan mereka?

Annelies sang pewaris misterius, sengaja menyembunyikan identitasnya saat menikahi Kevin demi membuktikan pada orangtuanya kalau Kevin menikahinya bukan karena hartanya. Namun selama satu tahun pernikahan, tidak satu kalipun Kevin menyentuh Annelies. Selama itu pula mertua beserta adik iparnya tidak hanya menghina dan mencaci-maki Annelies, tapi juga memperlakukan Annelies layaknya seorang pembantu alih-alih menantu keluarga Bramanta. Hingga suatu hari terkuak alasan Kevin tidak mau menyentuh Annelies, semua karena Kevin masih Terikat dengan wanita yang pernah menyelamatkannya dulu. Kevin tidak menyadari kalau wanita itu adalah Annelies, dan justru mengira Julia sebagai penyelamatnya. Tidak hanya membiarkan Julia bersikap semena-mena terhadap Annelies, Kevin juga semakin mengabaikan Annelies. Hingga akhirnya Annelies lelah dan mulai melakukan pembalasan secara kejam namun tetap elegan pada mereka.

Pada hari itu, saat orang tua dan saudara perempuanku masih bekerja di luar negeri memberitahuku tiba-tiba bahwa aku adalah generasi kedua dari keturunan orang kaya dengan kekayaan trilyunan dolar!Gerald Crawford : Aku adalah keturunan kedua orang kaya?

"Hector, totoo ang sinabi ko sayo. Gusto kong magka-in love-an tayo, at magkasama nang seryoso, tulad ng magkasintahan, mula sa pagiging estranghero hanggang sa magkaintindihan tayo. Gusto kong maranasan yung pakiramdam na pantay tayo. Ikaw si Hector, bilang si Hector na asawa ko at hindi tiyuhin ng ibang tao, at ako si Anne bilang si Anne na asawa mo at hindi kasintahan ng ibang tao. Mag-ipon tayo ng mga alaala, isang taon, dalawang taon, tatlong taon, sampung taon, kung okay lang sayo?" Inabot ako ni Hector at hinila para umupo sa kanyang kandungan, at sinabi nang mahinahon "Okay, pero, love, wala akong karanasan, kailangan mo akong turuan pa. Pero..." Hindi ko alam kung sinasadya ni Hector na biglang huminto at hinaplos ang kaniyang maiinit na labi sa gilid ng aking mukha "Pero... Pagdating sa pagkahulog, dapat ang lalaki ang mag-initiate. Maghintay ka lang, susuyuin kita."

Para kay Liberty, siya na yata ang pinakamasayang asawa sa piling ni Duncan. Ngunit napagtanto niyang ilusyon lamang iyon nang aksidenteng malaman na nakikiapid ito sa kanyang kaibigan. Habang magkapatong sa ibabaw ng kama, natuklasan niya ang pagtataksil ng dalawa. Gusto niyang makipaghiwalay rito ngunit ang napakasalan pala ay isang demonyo na matagal ng nagbabalat-kayo. Sa araw ng kanilang diborsyo, na-kidnapped siya ng dominanteng tiyuhin nito. Ngayong kontrolado siya ni King Baron, matatakasan niya ba ang mga pang-aakit nito? Upang makalayo sa isa pang Salvantez, hanggang saan ang kaya niyang takbuhan? Makakaya niya bang dinggin ang idinidikta ng kanyang puso o pakikinggan ang sinasabi ng kanyang isipan?

“Oh my… ang aking Kapitan! Mabuti naman naalala mo ako! Hmp malapit ng magtampo sa’yo si Lola. Ilan taon na din ang nakalipas.” Sabi ni lola ng may pagtatampo sa kaniyang tinig. “Magagawa ba naman kitang tiisin, ikaw ata ang pinaka-mamahal kong Lola!” nakangiti kong sagot kay Lola sabay yakap sa kaniya. Habang masaya akong bumabati kay Lola ay isang pigura ng babaeng nakatalikod ang unti-unting tumayo at nakangiting humarap sa amin. Si Yvette. Hindi ko inaasahan na dadating siya ngayong araw. Nakangiti siya pero makikita sa kaniyang mata ang kakaibang lungkot, isang damdamin na kahit anong tago ang gawin ay hindi niya maitatanggi. Si Yvette ang dati kong karelasyon at muntik ko ng mahalin matapos kong aliwin ang aking sarili ng malaman kong naging boyfriend ni Karmela si Andrew. Tumaas ang kilay ko ng makita ko siya. Wala naman akong pakielam sa kaniya pero knowing Yvette? Paniguradong gagawa siya ng eksena at ayokong matakot si Karmela dahil sa kaniya. Lumapit siya sa akin at nag beso. Nakangiti niya akong binati ngunit may halong pait sa kaniyang boses “My Captain Xian Herrera… its nice to see you again. Ang tagal na din ng huli nating pagkikila” may panunuya siyang tumingin kay Karmela at mapait ng ngumiti sa kaniya “siya ba? Siya ba ang dahilan kung bakit hindi mo ako sinuyo? Kaya naman pala bigla kang nawala sa picture. May bago ka na palang pinagkaka-abalahan!” Nang marinig ko ang sinabing iyon ni Yvette ay alam kong hindi lang iyon simpleng pagpuna. Naramdaman ko sa kaniyang boses ang matinding hinanakit. Kinapitan ko ng mahigpit ang kamay ni Karmela at tinignan siya na parang sinasabing “ huwag kang mag-alala hindi kita pababayaan.”

‘Hanya sekedar sewaan, jangan baperan!’ Itulah yang selalu Sasya tekankan pada para pria yang ingin menyewa jasanya sebagai pacar sewaan. Hingga suatu saat, kata itu terpatahkan juga saat seorang CEO tampan mendatangi Sasya untuk meminta Sasya menjadi istri sewaannya. Meski usia mereka terpaut jauh, Sasya tetap menyetujuinya. Kali ini Sasya sendiri yang terbawa perasaan, pada sosok tampan dan berwibawa Morgan, kakak tiri dari sahabatnya itu. Akankah ada benih-benih cinta Morgan untuk Sasya? Atau rumah tangga mereka kandas saat kontrak pernikahan selesai, dan hadirnya wanita yang menjadi penyebab Morgan menyewa jasa Sasya?

Le jour où Claire Jarry a fait une fausse couche, Adrien Charon et leur fils, Léo Charon, assistaient au spectacle préféré de l'amour idéal d'Adrien. « Tu es toujours aussi déraisonnable, tu trouves ça drôle ? » « Papa, change de maman, elle est trop pénible ! » Le jour de son anniversaire, Claire revenait de l'hôpital lorsqu'elle a découvert son mari en train de fêter l'anniversaire de cette femme. Le fils qu'elle avait mis au monde au péril de sa vie répétait sans cesse qu'il voulait protéger celle qui lui avait tout pris. Les yeux rougis, Claire a esquissé un sourire et elle a quitté, sans hésiter, la prison conjugale qui l'avait enfermée pendant cinq ans. Adrien et Léo croyaient qu'en quittant la famille Charon, Claire ne survivrait pas ; à leur grande surprise, elle est devenue une femme hors de leur portée. « Monsieur Charon ! Le modèle conçu par Madame a pris la tête des ventes nationales, il a totalement écrasé le groupe Charon ! » « Monsieur Charon ! Madame a remporté le championnat du monde de design en intelligence artificielle ! » « Monsieur Charon ! Madame a été invitée par un président étranger à un banquet d'État ! » Le cœur en miettes, Adrien a tiré son fils et s'est mis à genoux devant elle : « Claire, je t'en supplie, aime-moi encore une fois ! Si tu reviens, je suis prêt à vivre comme un chien ! » Mais, de l'autre côté, Maxime Delaunay, d'une beauté troublante, portait un collier de cuir ; Il a enroulé la laisse ornée de diamants autour de la paume de Claire, le regard brûlait d'une dévotion folle : « Ma maîtresse, à partir d'aujourd'hui, je ne vivrai que pour toi. Recueille-moi, je t'en prie. »

"I Logan Lee Parker, Alpha of the Silver river pack........reject you, Elena Almeria Knight. You're not worthy to be my wife" Logan's deep baritone declares. Everyone present gasp in disbelief, some laughs with scornful gazes and smirks. Elena felt her whole world coming to an end, now she really wished the floor would open and take her in. Her chest constricted and her heart shattered to pieces. Was she dreaming? It can't be true? She thought to herself staring deeply at Logan. She had waited for this day, only to be rejected. 'Logan, why?' she mindlinked him as her eyes blurred with tears. But instead, he stared at her with an emotionless gaze. With no ounce of remorse or any type of guilt in his eyes. Just when she thought there was a flicker of remorse or pity in his eyes and her heart leaped a little in hope, he looked away. Darting his gaze behind Elena, she was forced to look back, to know what got his attention. Her eyes widened in shock as her once fated mate declare and chose her cousin as his mate. Lisa glared at her and her lips tilted into a victory smirk. Everything came running in her mind in a blur, she didn't want to believe it. The rejection, the pain, it was hurting and Logan didn't seem to care at all. He cheated on her and she forgave him and still, he chose her cousin and broke their bond. Trying her best to contemplate all that just happened, internalizing everything to come back to the reality- she wasn't dreaming. Ivana gets angry and when she takes over, her eyes changes to Ivana's gold ones and in a blink of an eye- she vanished from the pack.