Wabi-sabi Quotes

“Pinili kong umalis para hindi ka mahirapang pumili at magdesisyon.” Lumuluhang sabi ni Via sa binata. Mapaklang ngumisi si Russell at nakakainsultong tumitig sa mga mata niya. “Do I need to thank you for that? Do you fucking want to hear me say, Oh, thank you for fucking ruin my life!” Napapitlag siya nang sigawan siya nito ngunit hindi siya nagpatinag. Alam niyang kasalanan niya kung bakit nito sinasayang ang buhay nito. “I don’t have any choice—” “Goddamn it, Via! Don’t fucking tell me that you don’t have a damned choice! Pinili mong iwan ako sa kabila nang labis kong pagmamahal sa’yo! You choose to hurt me, so stop telling me your bullshits and get lost!” Nakagat niya ang kanyang labi at pinigilang huwag mapahagulhol. Nasasaktan siya sa sinapit nito, ramdam niya ang matinding galit nito sa kanya. Magagawa niya pa rin bang gamutin ang sugat na tinamo nito nang iwan niya ito? Could she really have a chance to fix the bad boy’s, broken heart?

Bata palang ay nakakakita na si Melody ng mga multo. Sinusubukan nya itong iwasan dahil 'yon ang sabi ng mama nya dahil nakikita nitong na bu-bully sya noon ng mga kaklase dahil sa pagiging weirdo. Pero kahit anong iwas nya ay wala, naiinis sya sa mga multo kaya hindi minsan ay hindi nito mapilang awayin at sigawan ang mga multong kinaiinisan nya at sanay na 'tong tawaging weirdo sa skwelahan nila. Lahat na yata ng studyante ay ayaw sakanya, bukod sa mahirap siya ay napalalapit din sya sa heartthrob ng school nila... Sa skwelahan na hindi sya bagay pero nakikibagay. Nakapasok lang naman sya sa school na 'yon dahil kaibigan ng mama nya ang may-ari non... Pero pano kung isang araw ay malaman nyang 'yon ang totoo nyang ama? May mam-bu-bully pa kaya sakanya? Ano nga bang magiging buhay nya kasama ang ama at ang mga multong nakapaligid sakanya? Makakahanap pa kaya sya ng lalaking tatanggapin ang pagka weirdo nya? Yong lalaking naniniwala sakanya...pero pano kung makatagpo sya ng lalaking hindi naniniwala sa multo? Tunghayan natin ang kwento ni Melody at pati ang mga multong laging nakasunod sakanya, tunghayan natin ang sari-sarili nilang kwento.

Nicole life is perfect until nalaman Niyang niloloko siya ng long time boyfriend niya. "Mang-aagaw ka na nga lang ng boyfriend, boyfriend ko pa, dapat Hindi mo ipinaalam sa akin, Kasi sabi ko sayo naganti ako, ayan tuloy ikakasal na kami ng fiance mo , sorry ha! infairness sobrang sarap niya.

Sabi nila 'hindi matitiis ng isang ina ang kanyang anak' pero paano kung mismong nanay mo kinamumuhian ka dahil sa kasalanang hindi mo naman ginawa?

Althea Conor Was forced to marry someone she doesn't know. Sa kalagitnaan ng kanyang pagdadalamhati sa libing ng kanyang Lolo na siyang nag-iisa niyang pamilya matapos maghiwalay at iwan siya ng kanyang nga magulang, ay biglang may mga naka Black suit na dumating at Pilit siyang pinapasama. At sa Lugar na di niya alam ay may iaang lalaking nakaupo, May maraming tattoo at nakahawak ng sigarilyo ang bumungad sa kanya ng tanggalin ang piring nito sa mata. "welcome home. my soon to be wife. " ang Sabi ng lalaki na nagpalito kay Althea.

Sabi nga ng iba... Love can be sad and love can be happy. Yena Suarez. Kung magkakaroon man ng katawan ang salitang 'maganda' ay siya na iyon. Noong walong taong gulang pa lamang siya ay alam na niya sa sarili niya na naka takda silang ikasal ng kaniyang matalik na kababata na si Nikko. Masaya naman sila noon, ngunit nang mag laon at namatay ang Ina ni Nikko ay doon nagbago ang pakikitungo nito sa kanya. Lalong lalo na ng malaman niyang may lihim na kasintahan pala si Nikko na matagal na palang ikinukubli nito sa kanya. Nadurog ang puso niya sa nalaman. Tinulungan siya ni Dwight, ang nakakatandang kapatid ni NikkoNikko sa labas. Doon niya pa mas nakilala si Dwight Collymore. Ngunit paano kaya kung malaman niya kung ano ang lihim na matagal ng ikinukubli rin ni Dwight sa dalaga? Paano kung... siya ang Adiksiyon niya?

Disclaimer:THIS STORY IS PURELY WORK OF FICTION. ALL CHARACTERS, NAMES, PLACE OR EVENTS MENTIONED IN THE STORY ARE USED FICTITIOUSLY, PLEASE DON'T ASSOCIATE THE CHARACTER TO THE ACTUAL PORTRAYER. >>> Naglalakad ako ng may marinig akong ingay sa bandang kusina. Nung una benaliwala ko lang yun pero ng may narinig ako iyak ng batang babae ay agad ko tinungo ang kusina dahil alam ko kung sino yung batang babae umiiyak. Pagdating ko ng kusina nakita ko umiiyak ang kapatid ko at bukod dun nakita ko rin na pinapagalitan s'ya ni Beatrice. Agad ko naman nilapitan ang kapatid ko para tanongin kung bakit s'ya umiiyak. "Yana anong ngyari? bakit ka umiiyak?" nagaalala tanong ko. Pinunsan nito ang mga pisnge n'ya bago ako sagutin. "A-Ate ako po kasi sinisisi ni ate Beatrice na kumuha ng necklace n'ya kahit hindi naman po talaga ako ang kumuha." sagot nito sa tanong ko habang umiiyak. "At talagang masisinungaling kapa bata ka! eh! Ikaw lang naman ang pumasok sa kwarto ko bago mawala yung necklace ko!" asik ni Beatrice sa kapatid ko. Hindi ko maiwasang hindi s'ya patulan sa pagbibintang n'ya sa kapatid ko. Alam ko hindi magagawa ng kapatid ko ang binibintang n'ya dahil hindi ko ganon pinalaki ang kapatid ko. "Ano ba Beatrice? Bakit mo naman pinagbibintangan yung kapatid ko? Eh wala ka naman ebendinsya na s'ya ang kumuha ng necklace mo!" sabi ko sa galit na tuno. Pagak itong tumawa bago muling nagsalita. "AT TALAGA KINAKAMPIHAN MO PA YANG KAPATID MO MAGNANAKAW" asik nito sa akin at sa kapatid ko. "Opss! Nakalimutan ko palang anak kayo ng mga magnanakaw! Mga mukang pera! gold digger!" sambit nito sa mapangasar na tuno. Sa puntong yun hindi ko na napigilan ang galit ko. Idamay na n'ya ang lahat wag lang ang kapatid ko at lalong-lalo na

“I love you, Gabriel, pero bakit mo ako sinasaktan?” tanong pa ni Reina sa kasintahan. Hawak nito ang kaniyang buhok habang nakatali naman ang kaniyang dalawang kamay sa latigong hawak-hawak ng binata. “I do love you, but I'm not good of showing it.” Sabi pa ni Gabriel na agad siyang hinagis sa kama. “But maybe I can sooth your pain...perhaps.” Sabi pa ni Gabriel na agad kumubabaw sa kaniya. Napapikit na lang si Reina habang dinadama ang magaspang na kamay ni Gabriel na noo\'y naglalakbay sa kaniyang dibdib...patungo sa kaniyang leeg. He heavily breath while doing that scene, immediately, he chokes her.

"P-Pa..bat nyo naman ako iniwan" sabi ko sa malamig na bangkay ni papa na nasa loob ng kabaong,umalis lang ako saglit pagdating ko patay na sya. "Ano pang ginagawa mo dito?" Napatingin ako kay tita habang nakapamewang sya. Napayuko nalang ako dahil pinagtitinginan kami ng mga tao dito. "T-tita--" "Wag mo akong matita tita dyan! Ikaw ang malas sa buhay namin! Pati asawa ko namatay dahil sa kamalasan mo!! Ngayon layas!!" Malakas na sigaw nito,nagbubulungan na ang ibang tao. "T-tita wala p-po akong m-matutuluyan e" Umiiyak na sabi ko kay tita.Bigla nya akong kinaladkad palabas ng mansyon. "Pag sinabi kong layas! Layas!!" Sigaw nanaman nito dahilan para mapatingin maging ang mga tao sa labas ng gate. Umiiyak na tumayo ako,nagmamakaawang wag naman sana nya akong palayasin. "Malas ka samin alam mo ba yun?! Ha?! Dahil sayo nawalan ng pake sakin ang asawa ko! Nasa sayo ang atensyon nya! Huh! Bakit nga ba ganun?! E AMPON KA LANG NAMAN!!" Malakas na sigaw nanaman nito kaya mas lalong lumakas ang mga bulungan. "Mom whats happening here?" Tanong ni Stella....anak nya. "Pinapalayas ko na sya" maawtoridad na sabi ni Tita,tumawa naman si Stella. "So ano pang ginagawa mo? Layas na! Chupi! Bawal ang malas dito!" Sigaw nito. Wala akong nagawa kundi ang tumakbo ng tumakbo.Siguro nga malas ako,wala na si Papa sakin...wala na rin akong matutuluyan,bakit pa ako nabuhay?!

Nagscroll ako sa reddit ng napadaan ako sa post na naghahanap ng payo. Sabi ng poster na meron siyang HIV pero tinatago ito mula sa kanyang fiancee. Ang post ay merong libong mga like. Naintriga, pinindot ko ito para magbasa pa. Ng dumadaan ako sa mga detalye, napagtanto ko—bakit ang paglalarawan ng fiancee ay pareho ko?