Wala Akong Pakialam

Sa edad na desi-siete ay napilitang umalis sa mansyong tinitirhan niya si Venice. Para takasan ang malupit na kapalarang sinapit ng pamilya niya sa tiyuhing si Dolfo asawa ng kaniyang Auntie Celeste. Her mother died at the car accident and his father killed by Dolfo. Dahil lang gusto nitong kamkamin ang yaman at buong hacienda na pinaghirapang palaguin ng kaniyang mga magulang. Pero hindi niya lubos akalain na siya ang pagbibintangan pumatay sa kaniyang sariling Ama. Kaya wala itong ibang pagpipilian kundi ang umalis at magtago. Habang tumatakas kay Dolfo ay napadpad siya sa isang Cargo ship na nagdadala ng iba't-ibang kargamento sa kabilang bayan. Doon nakaroon siya ng pagkakataong takasan ang kalupitan nito at sandaling magtago. Sumakay siya sa barko na walang paalam. Akala niya'y ligtas na siya ngunit nang pasokin niya ang mismong loob nang barko ay nahuli siya ni Ellwood Echeverri. Siya na nga ba ang magliligtas sa naka-ambang panganib na parating sa kanya oh, siya Ellwood na ang lalaking matagal na niyang hinihintay. Ang lalaking nababasa n'ya sa bawat pahina ng libro at tutupad sa kaniyang mala-fairytale na happy ending?

𝗣𝗥𝗢𝗟𝗢𝗚𝗨𝗘 Agad akong nagbihis nang makaalis si Damian, narinig kong mamayang alas syete ng gabi pa ang uwi nito. Pagkakataon kona ito para makatakas Matapos kong magbihis ay sumilip muna ako sa labas ng kwarto. Alam kong maraming bantay ang nandito pero kailangan kong gawan ng paraan 'to. Gustong gusto ko nang makatakas sakanya “ pst! ” sitsit ko sa isang bantay “ Ano po 'yun señorita? ” “ Nauuhaw ako, Gusto ko ng tubig. ” saad ko. “ Sandali lang po. ” Nilibot ko ang aking paningin. Ang ibang bantay ay abala sa paglilinis ng mga armas nila. Kaya naman dahan dahan akong naglakad, halos hindi na ako makahinga dahil sa ginagawa kong ito. Konti nalang ay malapit na rin ako sa pinto Makakatakas rin ako rito.. Makakasama kona ulit sina mama at papa Bubuksan kona sana ang pinto ngunit agad 'yong bumukas at bumungad saakin ang madilim na mukha ni Damian “ trying to escape again? ” “ damian.. ” umatras ako dahil sa takot. dahan-dahan itong lumapit sakin “ you can't escape from here, Avril. ” matigas na sabi nito “ damian, pakawalan mona ako please.. ” nagmamakaawang sabi ko “ Why would i? You're now my wife. ” Umiling ako, “ Nahihibang kana Damian. Kahit kailan hindi ko papatulan ang isang demónyong gaya mo! ” lakas loob na sigaw ko Oo nga't asawa niya ako. Asawa niya lang ako sa papel. mula nang kidnapin ako nito ay naging impyerno na ang buhay ko. Wala na akong ibang naramdaman kundi puro takot at pangungulila sa mga magulang ko “ So this is the evil you're talking about. ” matigas na aniya at pinutukan ang isa sa mga katulong rito. napaiyak ako sa takot. Wala nang buhay ang inosenteng katulong Ito ba talaga ang nakatadhanang buhay para saakin? Ang pang habang buhay na maitali sa isang demònyong kagaya niya? Ang maging isang asawa ng demònyong 'to

[Matured Content/SPG] Si Elle Calys Saavedra, isang probinsyanang napilitang lumuwas ng Maynila upang makapagtrabaho’t makatulong sa kanyang ama na ibangon kanilang nasirang sakahan. Sa tulong ng kanyang tiyahin ay mabilis siyang nakahanap ng trabaho. Buong akala ni Elle ay magiging maayos na ang lahat gayong binigyan siya ng trabaho ng kanyang auntie Levi nang lumuwas siya sa Maynila, ngunit iba ang nangyari. Nang malamang pagiging escort sa isang high-end bar ang trabahong ibinigay sa kanya— isang trabahong pagbibigay ng aliw na alam niyang hindi niya kayang sikmurain, doon na nagsimulang magbago ang buhay niya. Taliwas man sa prinsipyong kinagisnan, kapit-patalim na lamang si Elle dahil wala siyang magawa. Aniya’y para sa pamilya. Isang gabi ay nakilala niya ang isang lalaking may malapad at perpektong mga kilay, singkit ang mga mata, matangos ang ilong, may matikas na panga at aroganteng ngiti sa mga labi. Ang lalaking hindi niya akalaing pag-aalayan niya ng kanyang sarili. Marupok at tanga na nga siguro siya para magpaubaya sa lalaking hindi niya kilala. Mas lalong nagulo ang isip niya sa mga nakitang pagbabago sa lalaking ‘yon. Animo’y dalawa ang personalidad, pabago-bago ang ugali dahilan para umusbong ang galit para sa lalaki. Ngunit nang malaman niya ang katotohanan at nasagot ang mga tanong na bumagabag sa kanya ay mas lalo pa yatang gumulo ang buhay niya. Ilang beses niyang kinuwestyon ang sarili kung sino ba ang napagkalooban niya ng kanyang katawan. Sino nga ba ang lalaking ‘yon?

Bata pa lang si Jessica ay malaki na ang pagkainggit niya kay Carla—ang kanyang best friend. Nasa kanya na kasi ang lahat ng wala siya. Masayang pamilya, pera, at pinag-aralan. Tila umayon sa kanya ang pagkakataon ng mamatay ang ina ng kaibigan. Isang malaking plano ang nabuo sa kanyang isipan. Ang akitin ang ama ng kaibigan niya. Noong una ay kayamanan lamang ni Carla, at pusisyon ang hinahangad niya. Pero nagbago ang lahat ng makilala niya si Lhiyeon. Hindi niya akalaing ang lalaking iniwan niya sa gabing may naganap sa kanila ay ang siya ring magiging nobyo ng kanyang kaibigan, kaya naman kahit iniwasan niya ang lalaki, ay nauwi pa rin sa isang relasyon ang namagitan sa kanila, isang uri ng pagkakasala na idaragdag sa kanyang mga lihim na kasalanan, may oras pa ba para sa pagsisisi, lalo na kung hinahangad na rin niya ang makapiling ang lalaking una namang naging kanya. At ang pagnanasang maagaw ang lahat kay Carla ay isa ring dahilan ng lahat. Saan kaya siya dadalhin ng kanyang mga lihim na pagnanasa?

Online boyfriend ko ang boss ko. Pero hindi niya alam iyon. Patuloy niyang hinihiling na makipagkita ng personal. Gee. Kung magkita kami, maaari akong maging palamuti sa pader sa sumunod na araw. Kung kaya, mabilis akong nagdesisyon na makipag break sa kanya. Nalungkot siya at ang buong kumpanya ay nagtrabaho ng overtime. Hmm, paano ko sasabihin ito? Para sa kapakanan ng mental at pisikal na kalusugan ko, siguro ang pakikipagbalikan sa kanya ay hindi ganoon kasamang ideya.

Bata pa lang si Asia ay nais na niyang maging isang mahusay na Doctor ngunit dahil kapos palad ay hindi na niya natuloy ang pag aaral at huminto sa ika dalawang baitang sa highschool. Labing limang taong gulang lamang si Lauren ng maulila sa ina na namatay sa isang aksidente habang papauwi galing trabaho, aside from her father people in their area believe that Asia is a daughter of an Italian man who left her mother after impregnating her. Dahil menor de edad at ulila ay dinala si Asia sa orphanage dahil wala pa siyang kakayahan na buhayin ang sarili. Asia Argento became aloof, the once joyful kid became a silent and mysterious one. Till she decided to escape that orphanage. Binuhay ni Asia ang sarili ng mag isa naging palaboy ng ilang taon till she reach her twenties and work in a bar named Luscious Club Asia thought that her job is just a waitress but she didn't realize her boss is selling pleasure in that place till Loki De Silva paid a price that no one can reach for a night of pleasure. She was a prisoner of that ruthless billionaire and when she get the chance to finally escape she bears in her womb his kid.

Masaya at makulay ang buhay ng isang artista. Tulad ni Aaron, na halos nasa kanya na ang lahat: kasikatan, kaibigan at minamahal na kasintahan. Ano pa bang kulang? Siyempre, para sa kanya ay wala na. Pero paano kung isang araw ay may magbago. Paano kung isa sa mga ito ang mawala sa buhay niya? At pumalit ang isang responsibilidad na hindi niya minsan na isip sa tanang buhay niya.

“Ipapalaglag mo ang anak natin?!” galit na sigaw ni Carcel sa'kin. “Pinirmahan ko na ang divorce paper 'di ba?! Kaya huwag kang mangialam sa gagawin ko, Carcel!" “Huwag mong idamay ang bata, Jett! Ipanganak mo lang iyan, at kami na ni Gia ang magpapalaki sa kanya!" "Ginag*go mo ba talaga ako, ha?!" tumutulo ang mga luha ko sa sakit. "Gusto mo ba talaga akong durugin nang buong-buo, Carcel? Hindi ba sapat na niloloko mo ako para sa kapatid ko na 'yon at sa anak niya, tapos ngayon gusto mo pang ipanganak ko ang anak natin para kayo na mag-alaga?!" "J-Jett, minahal kita. Pero si Gia na ang mas matimbang sa akin ngayon kaya---" "Kaya nga ipapa-abort ko na lang ang nasa sinapupunan ko! Para tuluyan nang maputol ang koneksyon ko sa'yo!" umiiyak kong sigaw at tumalikod. "No, Jett! Hindi ako papayag na may gawin kang masama sa bata!!" Nagmamadali akong tumakbo sa kalsada para tumawid sa takot na mahabol niya pa ako. "NOOO!! JEEETTT!!!" Subalit nanigas ako sa kinatatayuan nang may isang malaking truck ang malakas na bumusina. Nabulag ako ng ilaw niyon ngunit alam kong nasa harapan ko na ito. Sa pagkabigla ay pawang hinihintay ko na lamang na bumangga sa katawan ko ang truck. "JETT!!" mabilis akong tumilapon sa malamig na semento dahil sa kamay na tumulak sa akin, hindi ako ang nabangga ng truck.  Nanlalaki ang mga mata ko sa gulat nang makita si Carcel na gumulong-gulong sa kalsada kasabay nang pagkalat ng kanyang dugo. "CARCEL!!!" Na-comatose si Carcel sa loob ng limang taon, at nagising siyang may-amnesia. Nakalimutan niya si Gia, at ang pagmamahal sa akin lamang ang naaalala. Ngayon ay umaakto siyang parang hindi siya nagloko at halos magmakaawa sa akin na mahalin ko siyang muli kasama ng four-year-old naming anak na babae.

Ang dating pinapangarap ni Austine na magkaroon ng matiwasay na pamilya ay parang isang bulang biglang naglaho. Noon pa man ay alam na niyang mahihirapan siyang makamtan iyon pero hindi nawala ang kaniyang tiwala sa sarili hanggang sa makilala niya ang isang David Ortega. Sabay silang nangarap at nangako na balang araw ay matutupad din ang kanilang mga pangarap. Ngunit sadyang taliwas ang panahon sa kanilang namumuong samahan. Kailanman ay hindi na nagkaroon ng balita si Austine kay David nang malaman niya na umalis na nga ito at wala nang planong bumalik. Manatili pa kayang buo ang tiwala ni Austine kahit wala na ang dating kaibigan na minsan na rin niyang minahal? Makikilala pa ba ni David ang bagong mukha ni Austine Alcantara? Ngunit paano kung sa paglipas ng panahon ay maging dahilan iyon para makilala ni Austine ang tunay at bagong David Ortega? Kaya pa ba niyang tanggapin ito gayung masaya na ito sa bagong kasintahan?

Handa akong tumakbo sa kahit saan maitago ko lamang ang katotohanan na nagkaanak ako at ang ama ay walang iba kundi ang boss ko. Ginawa ko ang lahat maitago lamang ang anak ko sa mga katrabaho ko hanggang sa manganak ako. Nagresign ako sa trabaho upang maalagaan ang anak ko at nang makalaki na ito ay agad akong nag-aplay ng trabaho. Sinong mag-aakala na babalik din pala ako kung saan ako nagsimula at muli kaming magkita. Umakto ako na paranng hindi kami magkakilala noon at nanatiling nakadistansiya rito. Hanggang kailan ko maitatago ang katotohanan tungkol sa pagkatao ng anak ko? Handa ba akong lunukin ang takot ko para ipagtapat ang katotohanan? O Magpapadaig na lamang ako sa takot ko at hahayaan na ang tadhana na lamang ang magdikta ng aming kapalaran? Paano kung dumating ang araw na kailanagan ko ng tulong sa ama ng anak ko upang maisalba ang buhay nito. Handa ko bang guluhin ang tahimik nitong buhay kasama ang bago nitong minahal at magulo ang tahimik na buhay na nais ko para sa anak.