Wattpad Teman Kampus 21

รัตติกาลถูกย้อมด้วยเปลวเพลิง แผ่นดินสะอื้นครวญคร่ำร่ำไห้ โชคชะตาชิงชังกักขังข้าฯไว้ หนึ่งปรารถนาเพียงใจได้พบนาง หลินอวี่เหยา นักพฤกษศาสตร์สาววัย 25 ปีมีชีวิตอยู่ในศตวรรษที่ 21 ประสบอุบัติเหตุขณะค้นหาพรรณไม้โบราณที่คาดว่าสาบสูญไปครึ่งศตวรรษ เมื่อฟื้นอีกครั้ง เธอมาอยู่ในร่างสนมหลินอวี่เหยาผู้มีชีวิตแสนน่าเวทนาในตำหนักเย็น นี้ หญิงสาวใช้ความสามารถด้านพฤกษศาสตร์เปลี่ยนตำหนักเย็นให้กลายเป็นบ้านที่แสนน่าอยู่ หวังเพียงให้ตนเองมีชีวิต อยู่รอดตามคำสั่งเสียของบิดามารดา “มีชีวิตอยู่ให้ดีให้มีความสุข” ในค่ำคืนหนึ่ง บุรุษในชุดดำหลบหนีการตามล่าเข้ามาซ่อนตัวในตำหนักเย็น หลินอวี่เหยาแม้ไม่รู้ว่าคนผู้นี้เป็นใครแต่ก็ช่วยชีวิตของเขาไว้ ใครเลยจะรู้ว่า ด้ายแดงแห่งโชคชะตาจะนำพาเธอข้ามกาลเวลาเพื่อพบเจ้าของเสียงในห้วงฝัน และ ปลดปล่อยหัวใจจ้าวปีศาจที่โศกเศร้าอาดูรนับพันปี

ปากบอกว่าไม่ชอบไม่สนใจไม่ใช่สเปก แต่ก็ไม่ยอมให้หมาตัวไหนเข้าใกล้ ปากแซ่บที่หนึ่ง ไร้มารยาทที่สอง ทำดีกับคนทั้งโลกทำแย่กับเธอคนเดียว “ไหนบอกว่าไม่ชอบฉันไง” “ก็ไม่ได้ชอบ” “ไม่ได้ชอบแล้วให้สร้อยเกียร์กับฉันทำไม” เซฟ อายุ23ปี คณะวิศวกรรมเครื่องกล หล่อ เจ้าชู้ ปากแซ่บ ไร้มารยาท เรียนวิศวะเพราะการแต่งกายเท่ห์ดีหาได้สนใจการเรียนไม่ “ต้องกักขังเลยไหมถึงจะรู้ว่าคลั่งรักแค่ไหน” ข้าวเจ้า (ข้าวเน่า/ข้าวบูด/ยัยเฉิ่ม/ยัยแว่น) อายุ21ปี คณะบริหารธุรกิจ เฉิ่มแค่การแต่งกายไม่ชอบเซฟที่สุดในโลก ทุกวันพุธ ศุกร์ ต้องขึ้นไปสอนงานเซฟบนห้องส่วนตัว “นายแพ้ฉันทุกครั้งที่ฉันขึ้นขย่มหรือไม่จริง” “อยากให้เรียกพี่เซฟขาต้องทำไง” “ทำใจ” คิมฮานึล / Berlinzz

เพลิง ภูธนินทร์ มาเฟียหนุ่มในวัย 39 ปี เป็นลูกครึ่งไทยจีน[ฮ่องกง] เป็นเจ้าพ่อธุรกิจสีเทาครบวงจร แห่งอาณาจักรP&P นิสัย : ดุร้าย ป่าเถื่อน ปากแข็งในเรื่องความรัก และคิดว่าผู้หญิงก็เหมือนกันหมด 'เลี้ยงไม่เชื่อง' อิงดาว เป็นนักศึกษาสาวปีที่3 ในวัย 21 ปี เป็นเด็กกำพร้า เติบโตมาจากบ้านโอบรัก  นิสัย : ดี เรียบร้อย แต่ไม่ค่อยยอมคน[ถ้าตัวเองไม่ผิด] เรียนเก่ง จึงได้ทุนเรียนต่อในระดับปริญญาตรี ทว่าเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อเธอได้ตบหน้าผู้ชายคนหนึ่งเข้า  เรื่องเลวร้ายจึงเกิดขึ้น กับชีวิตที่เรียบง่ายของเธอ  **** “ที่นี่มีตำแหน่งว่างอยู่สองตำแหน่ง เธอจะเลือกทำอะไร ฉันให้สิทธิ์เธอเลือกเองเต็มที่” เพลิงว่าขึ้น “ตำแหน่งว่าง…อะไรบ้างคะ” อิงดาวแทบจะไม่เชื่อหูตัวเอง ว่าผู้ชายที่เธอตั้งข้อรังเกียจ ก็มีส่วนดีหลงเหลืออยู่เหมือนกัน “ตำแหน่งแรก ไปรับแขกบนชั้นเจ็ด ชั้นนั้นจะมีพวกเสี่ยแก่ ๆ หื่นกระหายแต่กระเป๋าหนัก และยอมจ่ายอย่างไม่อั้น ถ้า    

เขาเข้าหาเธอเพื่อต้องการมีความสัมพันธ์แบบลับๆ แต่พอเขาได้เธอมาครอบครองกลับกลายเป็นว่ามันไม่เคยพอ ได้แล้วก็อยากจะได้ซ้ำๆ จนอยากเก็บเธอไว้เป็นของเขาคนเดียว คาร์เตอร์ (21ปี) | วิศวกรรมโยธาปีสี่ มหาวิทยาลัยA | นิ่ง ดุ เย็นชา เข้าถึงยาก "...นอนกับพี่สิ" ... "แคร์เป็นของพี่ จำไว้" แคร์ (18ปี) | นักศึกษาแพทย์เฟรชชี่ปีหนึ่ง มหาวิทยาลัยA | พูดน้อย อ่อนโยน อ่อนหวาน "พูดบ้าอะไร ออกไปนะ" ... "ฮึก~ไม่ แคร์ไม่ใช่ของพี่" หากผู้ใดละเมิดนำไปเผยแพร่ ทำซ้ำ หรือดัดแปลง นปก.Sherlina จะดำเนินตามกฎหมายคุ้มครองสิทธิทางปัญญา พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ 2537 ทั้งจำและปรับ

Selamat datang di novel keduaku. Terpaksa Jadi Pacar. Saat angkuh kalah dengan butuh. Lara, anak tunggal pemilik perusahaan game konsol ternama harus menjadi pacar seorang montir kere yang sering membuatnya naik pitam. Ari, montir yang bekerja di bengkel milik Lara, hanya berencana untuk memanfaatkan kekayaan Lara. Ia dikatakan beruntung karena sebuah insiden kecil. Namun, seiring berjalannya waktu, Ari makin tak terkendali. Ia berubah menjadi pria yang menyebalkan, bahkan bisa dikatakan sebuah kesialan bagi Lara and the gank. Apalagi, setelah secara terang-terangan Ari hendak menduakan Lara dengan Tarissa. Lalu, gimana si angkuh Lara ini ngatasi pacar yang nggak diakuin? Cus, baca!

Jika kamu kehabisan stok permen di toples kacamu, coba singgah sini. Akan kusuguhkan kisah pemuda yang tiba-tiba menemukan manisan di balik senyum pemudi di bawah hujan bulan kesembilan. Dia tidak mencari tapi semesta memberi dengan senang hati. Dia, Arjuna Abisatya, taruna dengan penampilan badboy yang selama 20 tahun hidup belum pernah mengecap dunia romansa. Anting, kalung rantai, pakaian robek sana-sini hanyalah simbol kekosongan dari jiwanya. Hingga suatu hari afrodit laksmi jatuh di hadapannya. Membawa keajaiban sekaligus memposisikan Juna dalam kubus-kubus yang silih ganti memenjara. Ini tentang Juna. Sebuah kisah sederhana dimana ia belajar memahami manisnya cinta, pahitnya kehilangan, dan makna kehadiran yang sudah sepantasnya ia jaga.

Apakah harta akan menjamin kebahagiaanmu?Mungkin sebagian orang berkata ya. Berbeda sekali denganku, meski terlahir berkecukupan. Itu amat rumit dan melelahkan. Selalu saja, dituntut untuk tetap menjadi yang sempurna.Pada akhirnya, kulenyapkan semua kesempurnaan yang kumiliki. Tanpa peduli, apa yang akan terjadi selanjutnya. Yang terpenting. Kehidupan yang selama ini kuinginkan terwujud.

SELUMBARI. Pernahkah kalian mendengar kata itu? Atau mungkin membacanya di suatu tulisan? Jika besok adalah besok, maka besoknya besok adalah lusa. Jika kemarin adalah kemarin, maka kemarinnya kemarin adalah? Ada yang tahu? Jika ada yang belum tahu, maka inilah selumbari, kemarin dulu. Apa saja yang pernah terjadi kemarin? Kemarinnya kemarin? Dan kemarinnya lagi? Vio hidup dalam tanda tanya besar. Hidupnya tidak pernah mudah semenjak dia menyadarinya. Pun, tidak ada yang mengulurkan tangan padanya. Membuatnya bertanya-tanya, apa yang telah terjadi di masa lalu sehingga dia mengalami semua ini? Seberat apa hidup kalian? Seberat apa pun itu, mungkin tidak akan lebih berat dari hidup Vio. Darah dan air mata mengucur deras sepanjang cerita. Dengan dirinya sendiri, Vio harus mampu melindungi diri dan adik satu-satunya. Dia harus menghadapi segala hal yang datang untuk mengganggu kedamaian hidupnya. Ancaman, penculikan, penyiksaan, tidak bisa dihindari dan diabaikan. Mampukah Vio meneruskan hidup dan mempertahankan kewarasannya?

ตัวละคร หมอนิ่ง NC++ น้ำนิ่ง : อายุ 25 ปี นายแพทย์น้ำนิ่ง ไตรพิทักษ์พงษ์ หน้าโคตรนิ่ง ร้ายลึก ไม่ค่อยพูด แสดงออกทางสายตาและการกระทำ i ลูกโซ่ : อายุ 21 ปี หรือ พนิดา ว่าที่คุณหมอ ที่เข้ามาฝึกงานในโรงพยาบาลของน้ำนิ่ง ความน่ารักที่จะมาทำให้ใจของหมอนิ่งหวั่นไหว mage

Aku seorang mahasiswi cantik yang kecanduan. Saking kecanduannya, akhirnya studi, kehidupan pribadi dan hubungan dengan pacarku menjadi terdampak. Karena aku benar-benar tidak tahu lagi harus bagaimana, aku akhirnya menuruti saran pacarku untuk ke klinik kampus dan mengobati kecanduanku. Ternyata dokter kampus yang merawatku adalah seorang pria bertubuh kekar dan kuat, teknik-tekniknya membuatku takut. Dokter itu pun mengikatku di atas kasur pemeriksaan. Aku yang benar-benar merasa ketakutan hanya bisa menangis sambil memohon kepadanya. Akan tetapi, pria itu malah mengangkat kedua kakiku dengan kasar ....