Zhao Yun Vs Lu Bu

“Kok anak-anak manggil kamu ‘Kak Can’?” tanya Ben, memandangi wajah memikat itu. “Memang nama kamu siapa, sih?” “Modus!” “Oke, kalau gitu biar aku tebak. Candra, Canda, Candi, Can ... tik?” Dari responsnya yang sempat membeku, Ben kembali berceletuk. “Wow, bener ya, kamu Cantik?” Bola mata gadis itu bergulir, melirik galak pada Ben. “Bukan!” Pertemuan pertama mereka yang absurd membuat keduanya terus menerus dipertemukan tanpa sengaja. Cantika adalah tetangga yang tinggal beberapa blok dari rumah Ben. Menurut Ben, semua yang ada di tubuh gadis itu tampak memesona. Tatapan matanya, bibirnya, bentuk tubuhnya, gerak-geriknya, suaranya, bahkan semuanya, terlalu seksi untuk diabaikan. Ditambah lagi penampilannya yang modis benar-benar memanjakan mata. Tetapi katanya, rumah besar yang ada di kawasan elit itu bukan rumah Cantika. Ketiga bocah yang selalu memanggilnya ‘Kak Can’ juga bukan adik kandungnya. Lantas, siapa sebenarnya Cantika? Kenapa Ben sering melihatnya berkeliaran keluar masuk rumah itu? Masa iya, gadis cantik yang membuatnya terpesona itu ... pengasuh anak?

“มานี่สิ มาให้ข้ากอดเจ้าหน่อย” เมื่อเห็นหลินซวงเอ๋อร์ตัวสั่นเทาอยู่ตรงหน้า เยี่ยเป่ยเฉิงก็ระงับความบ้าคลั่งในนัยน์ตาเอาไว้ เป็นที่รู้กันโดยทั่วไปว่า ท่านอ๋องเทพแห่งสงครามของต้าซ่งนั้นรักสันโดษ ไม่ฝักใฝ่อิสตรี แต่โปรดปรานหญิงรับใช้คนหนึ่ง ทะนุถนอมราวกับว่าเป็นสมบัติล้ำค่า หลินซวงเอ๋อร์เกิดมาในตระกูลที่ยากจน พอเกิดมาก็มีชีวิตที่ต่ำต้อย นางรู้ว่าตนไม่ควรหลงระเริงในความรักที่นายท่านมีให้ แต่นายท่านผู้นี้ สนับสนุนนาง ยอมลดเกียรติศักดิ์ศรีเมื่ออยู่ต่อหน้านาง อีกทั้งยังรักใคร่นางแต่เพียงผู้เดียว หลินซวงเอ๋อร์ตกตกที่นั่งลำบาก เพราะทั้งหัวใจนัยน์ตามีเพียงแต่เขาเท่านั้น แต่ต่อมา นายท่านได้พาสตรีผู้หนึ่งกลับมา สตรีผู้นั้นผิวงามสะอาด แถมยังมีศาสตร์ทางการแพทย์ที่เป็นเลิศ ชายที่นางรักสุดหัวใจกลับดุด่านาง ลงโทษนางเพราะสตรีผู้นั้น แถมยังต้องการจะส่งนางกลับบ้านเกิดเมืองนอนเพราะสตรีผู้นั้นอีกด้วย... หลังจากที่มีอุบัติเหตุเกิดขึ้น นางได้หายสาบสูญไป ทำให้นายท่านที่เดิมทีจะสมรสใหม่กลับคลุ้มคลั่งจนควบคุมตนเองไม่ได้ เมื่อพานพบกันอีกครา นางยืนอยู่บนแท่นสูง มีสถานะที่สูงศักดิ์ มองเขาด้วยสายตาที่เย็นชา ในนัยน์ตาไม่มีความรักอีกต่อไป อตีตนายท่านผู้สูงศักดิ์เย็นชาผลักนางเข้ากับกำแพง ถามนางด้วยนัยน์ตาแดงก่ำ: "หลินซวงเอ๋อร์! เหตุใดเจ้าต้องทิ้งข้าด้วย? เหตุใดเจ้าถึงไม่รักข้าแล้ว?" หญิงรับใช้กระต่ายขาวน้อยผู้อ่อนโยนน่ารัก VS ท่านอ๋องหมาป่าดำจอมเผด็จการ~ 1V1รักแรกทั้งคู่

[เลขา VS ท่านประธาน คู่รักคู่แค้น สนามไล่ล่าคุณภรรยาสุดดุเดือด]ตอนที่โหลวฉางเยว่รักเหวินเหยียนโจวจนเกือบทิ้งชีวิตของตัวเอง ในสายตาของเหวินเหยียนโจว เธอกลับเป็นเพียงของตายที่ไม่มีวันจากเขาไปเท่านั้นเพราะงั้น เธอจึงไม่รักเขาแล้วเหวินเหยียนโจวไม่ชอบที่โหลวฉางเยว่เป็นคนไม่ค่อยพูดและมีเหตุผลมากเกินไป ไม่รู้จักพึ่งพาคนอื่น ต่อมาความปรารถนาของเขาถูกเติมเต็ม เขาได้เห็นความอ่อนโยนและ “ดวงตาที่เต็มเปี่ยมดวงดารา” ในตัวเธอแต่ไม่ใช่กับเขาวันที่เธอแต่งงาน โหลวฉางเยว่นั่งอยู่บนเตียง ขณะที่กำลังมองเจ้าบ่าวและเพื่อนเจ้าบ่าวมองหารองเท้าแต่งงานที่ซ่อนอยู่ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ในสถานการณ์อันครึกครื้น เหวินเหยียนโจวปรากฎตัวออกมาจากไหนไม่รู้เขาคุกเข่าลงข้างเท้าของเธอ ก่อนจะจับข้อเท้าของเธอเพื่อสวมรองเท้าด้วยท่าทางต่ำต้อยราวกับสุนัข “ทิ้งเขาได้หรือเปล่า คุณไปกับผมเถอะนะ คุณคบกับผมก่อนเขาแท้ ๆ …”*“ข้าอยากดูดวงจันทร์ แต่กลับมองเห็นเป็นเจ้าได้ —— เฮอรอโดทัส”　[ตัวละครพระเอกและนางเอกไม่ใช่ตัวละครที่เพอร์เฟค ไม่ใช่บทนิยายเอาใจที่นางเอกเป็นใหญ่ ตอนแรกเจ้าเหวินหัวสุนัขนิสัยทรามจนอยากฝังเขาลงดิน ต่อท้ายต่ำต้อยจนจมดิน เป็นสนามไล่ล่าคุณภรรยาสุดดุเดือดแบบใส่ไข่ ไม่ใช่นิยายที่เพียงอ่านไม่กี่ตอนก็จะคืนดีกัน แต่เราเน้นสั่งสอนผู้ชายนิสัยเสีย]

ร.ต.อ.จอมทัพ นายตำรวจหนุ่มอนาคตไกล อายุ26ปี มีนิสัย ห่าม ใจร้อน วู่วามแต่รักความยุติธรรมที่สุด แพทย์หญิง ปิ่นปัก อายุ 26 ปี เรียนจบแพทย์มาได้สองปีและเป็นแพทย์ประจำอยู่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง นายตำรวจหนุ่ม vs คุณหมอสาว เป็นเพื่อนเล่นกันตั้งแต่วัยเยาว์ “เอากันไปตั้งหลายทีละ..ถามจริง!...แกอยากเป็นแค่เพื่อนกับฉัน แค่นั้นจริงเหรอวะ!?” “!!!???” สปอย เวลานอ.เม.ามาก มักชอบอ่อยพอ.ที่เป็นเพื่อนรัก แต่พอ.ก็พยายามอดทนอย่างหนัก แต่ท้ายที่สุดก็ทนไม่ไหว แล้วนอ.เป็นคนที่ไม่ค่อยยอมรับความจริง.ซึ่งข้อนี้พอ.ก็รู้นิสัยของเธอดี พอ.ที่เป็นตำรวจอยู่แล้ว เมื่อจะทำอะไรก็ตาม เขาจะต้องมีหลักฐานเสมอ พอ.ก็เลยบันทึกเสียงของนอ.. ตอนที่บอกว่ายินยอมพร้อมใจให้พอ.จ้ำจี้ได้ ทีแรกพอ.คิดว่าจะอัดเสียงไว้แค่ตรงนั้น. แต่ดันลืมกดหยุดบันทึก นอ.เลยได้ยินเสียงของตัวเอง ว่าร้องเสียงดังยังไงตั้งแต่ต้น. จนกระทั่งทั้งสองคนได้จบ กิจกรรมร้อนๆ บนที่นอนด้วยกัน

ซูเมิ่ง นักธุรกิจสาว ทะลุมิติมาเกิดในร่างบุตรีแสนชังในตระกูลขุนนาง ไม่ยังถูกส่งให้มาแต่งงานกับท่านแม่ทัพตระกูลศัตรูเพื่อเป็นตัวประกัน โดนสามีทิ้งหรือ....ดียิ่ง ข้าจะได้ออกไปก่อร่างสร้างตัวด้วยสองมือของตนเอง ........ นางเอกหัวธุรกิจ vs ท่านแม่ทัพเจ้าแผนการ ปากอยู่นู่น ใจอยู่นี่

แม่สื่อมือหนึ่ง VS รัชทายาทผู้มีโชคอัปมงคล...ศึกนี้ใครจะอยู่ ใครจะ(โดน)ฟ้าผ่า!? "เสิ่นอวี้เจา" แม่สื่ออันดับหนึ่งแห่งเมืองหลวง ผู้ปฏิเสธงานจากตระกูลใหญ่ได้หน้าตาเฉย กล้าแว้ดใส่องค์จักรพรรดิ และตั้งปณิธานว่าจะไม่มีวันหาคู่ให้ "องค์รัชทายาท" ผู้มีโชคดั่งดาวหายนะเป็นอันขาด! แต่แล้ว...ด้วยแผนลวงอันแนบเนียน นางกลับถูก จับย้ายเข้าตำหนักรัชทายาท เสียเอง! การอยู่ร่วมชายคากับ "ฉู่มู่ฉือ" บุรุษผู้ปากร้าย พลังทำลายล้างสูง แต่หน้าตาดีระดับปีศาจ นับเป็นฝันร้าย หรือจุดเริ่มต้นของเกมอันตรายหัวใจ!? เมื่อนางยิ่งหนี เขายิ่งไล่ เมื่อนางคิดแก้เผ็ด เขากลับยิ้มรับราวกับถูกจีบ และเมื่อ "แม่สื่อ" ต้องมาคัดเลือก พระชายาให้ผู้ชายที่ตนเองไม่อยากยุ่งด้วยที่สุดในแผ่นดิน เรื่องวุ่นๆ จึงเกิดขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน!

ตอนมีชีวิตอยู่ก็ยากจนแสนเข็ญ เมื่อตกตายไป ยังต้องเข้ามาอยู่ในร่างของคุณหนูตกอับที่อาภัพรัก ถูกคู่หมายทิ้งร้าง จนนางเฝ้าถามฟ้าดินว่าเหตุใดไม่ปล่อยให้นางตายไปเสีย ตายแล้วตายเลยมิได้หรืออย่างไรกัน!!! เรื่องย่อ ผู้จัดการร้านเหล้าชื่อดัง กลับต้องกลายมาเป็นคุณหนูตกอับแห่งสกุลเหอ เหอหลี่น่า ทั้งที่ตายตกไปแล้ว เหตุใดยังฟื้นตื่นขึ้นมาอีกเล่า วิบากกรรมอันใดที่เคยก่อ จึงต้องมาใช้ชีวิตลำบากลำบนเช่นนี้ ครอบครัวถูกโกง ผู้คนมินับหน้าถือตา คู่หมายที่ให้คำมั่นกันไว้ก็แต่งสตรีอื่นเข้ามาแทนที่ คอยดูเถิด ข้าจะเป็นเศรษฐีนีของแคว้นให้ดู เหอหลี่น่า VS จ้าวหวังหย่ง “ทาบทาม หมายถึงแต่งงานน่ะหรือ” “ใช่” “ไม่ต้องๆ ข้ามิได้คิดมาก แต่ท่านต้องรีบไปซื้อยาห้ามครรภ์มาให้ข้า” “เหตุใดต้องดื่ม ข้าจะรับผิดชอบทุกอย่าง” “ข้าจะดื่ม แล้วข้าก็จะไม่แต่งด้วย!”

เรื่องราวระหว่างคุณหนูคนงามจอมยั่ว VS เพื่อนพี่ชายที่มีสถานะเป็นผู้จัดการไร่ คนหนึ่งวิ่งไล่ คนหนึ่งวิ่งหนี แต่ยิ่งหนีเท่าไหร่ก็เหมือนจะยิ่งใกล้กว่าเดิม...

Tenang, pendiam, dapat diandalkan, dengan ekspresi datarnya yang sulit ditebak. Dialah Ranetha Claire. Gadis sederhana yang jauh dari kata bersinar itu tidak seperti tipe gadis yang disukai Valdi Leovin. Setidaknya begitulah yang dipikirkan Yuka Damiani Leovin, sepupunya, saat pertama kali bertemu Aneth. Karena suatu insiden, rahasia Yuka harus diketahui oleh gadis itu. Dia terpaksa menawarkan pekerjaan pada Aneth, yang notabene-nya teman kuliah Valdi, demi memastikan gadis itu tidak bocor ke media. Tapi coba tebak, apa yang dikatakan Valdi ketika Yuka bercerita tentangnya? “Well, gue dan Aneth pernah ....” Kata-kata yang diucapkan setelahnya membuat Yuka terkejut. Ditambah Valdi yang kembali tertarik pada Aneth malah semakin mendekati gadis itu saat dia akan menikah. Apa yang menarik dari wanita yang selalu memakai blus lengan panjang dan kardigan itu? Menurutnya, wanita itu terlihat biasa saja. Tapi semakin Yuka mengenal Aneth, ia semakin dibuat penasaran olehnya. Apa lagi yang disembunyikan Aneth selain hubungannya dan Valdi?

Suamiku tak memiliki gaji. "Duh saya senang banget kalau udah akhir tahun gini," Ucap Bu Narti saat kami sedang berkumpul menunggu jam pelajaran anak selesai. "Emang kenapa Bu?" Bu Yomi menimpali ucapan Bu Narti. "Ya senang lah, akhir tahun kan suamiku dapat bonus, gaji ke 13, lumayan, terus bulan depannya gajinya naik kan." "Oh gitu, kalau di pabrik suami saya gak ada tuh namanya bonus akhir tahun, tapi gak apa-apalah yang penting punya kerjaan." "Makanya suruh kerja di pabrik yang bonafide kayak suami saya, jangan kerja dipabrik kecil gitu, tahun depan juga kayaknya pabriknya bangkrut hahaha." Ucap Bu Narti dengan tawa terbahak-bahak, padahal menurutku tidak ada yang lucu dari ucapannya itu. Aku hanya diam tidak ikut berbicara apapun. "Ehhh tapi ada yang lebih kasian loh dari Bu Yomi," Bu Narti kembali berbicara. "Siapa?" "Tuh Bu Sofi, suaminya kan cuma pengangguran gak punya gaji hahaha," Bu Narti kembali tertawa.