วัยรุ่น

น้ำชา ไม่ว่านายจะเต็มใจหรือไม่เต็มใจชีวิตของนายก็จะต้องเป็นของฉันตราบจนวันตายจำเอาไว้" เอกภพเขาได้เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงที่โหดเหี้ยม

"คนคนนั้นชื่อมะลิ" "ฉันไม่ได้อยากรู้" "มะลิเกิดวันที่ยี่สิบเก้ากุมภาและปีเดียวกับพี่" เขาคิดจะทำอะไร จะจับผิดงั้นเหรอ "ประเทศนี้มีคนหกสิบล้านคน นายรู้หรือเปล่าว่าในหนึ่งวัน มีเด็กเกิดวันเดียวกันกี่คน" "..." "เรื่องบังเอิญอะไรแบบนี้มันเกิดขึ้นได้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ" "..." "ฉันจะกลับบ้าน" ฉันพูดพลางจะก้าวขาเดินต่อเหมือนไม่สนใจอะไร "แต่มะลิมีปาน..." "..." "เหมือนที่พี่มี" ฉันชะงักและครั้งนี้รู้สึกได้เลยว่าหัวใจฉันไหววูบไปมากแค่ไหน ฉันเม้มปากเข้าหากันอย่างตึงเครียดและรู้สึกกดดันมากขึ้น ฉันคงไม่ถามหรอกว่าเขาเห็นปานของฉันได้ยังไง ถ้าพูดมาขนาดนี้ก็คงจะเป็นคืนนั้นที่บ้านเขา... ฉันแค่ไม่คิดว่าเขาจะได้เห็นมัน ไม่คิดจริงๆ! "ปานดำรูปคล้ายขนนกที่กลางหลังตำแหน่งเดียวกับพี่" "..." "ผมก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าในหกสิบล้าน มันจะบังเอิญมีคนที่มีอะไรตรงกันไปหมดแบบนี้กี่คน" "แล้วยังไง!"

เฟตัน สาวห้าว เพื่อนสาวเพียงคนเดียวในคณะวิศวะ เรื่องวุ่นวายนี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ฝากติดตามด้วยคับบ

ถ้าเด็กมันจะยั่ว อยากได้เราเป็นผัวเราก็ต้องสนอง ถ้าคิดจะมีเมียเด็กต้องเช็คร่างกายให้พร้อม เด๋ียวเมียหาว่าแก่ ถ้าคิดจะมีผัวแก่ต้องยั่วให้เป็น ลีลาต้องเด็ด แต่งตัวให้ยั่ว ให้ผัวรักผัวหลงจนโงหัวไม่ขึ้น

แม้ว่าชีวิตจะไม่มีโอกาสเหมือนกับคนอื่น แต่เขาก็ไม่เคยยอมแพ้ ความใฝ่ฝันที่จะเป็นวิศวกรระดับประเทศนั้น เขาต้องทำมันให้สำเร็จให้ได้ เฝ้าอดทนทำงานเก็บเงินเรียนต่อด้วยหัวใจที่มั่นใจจนกระทั่งวันแห่งความสำเร็จได้มาถึง เขาไม่ใช่เพียงแค่สร้างถนนเพื่อเชื่อคนให้ถึงกัน แต่ยังสร้างความรักและความผูกพันเชื่อมหัวใจระหว่างเขากับเธอเข้าไว้ด้วยกันอีกด้วย

 "คิน...แพรท้อง" "ท้อง?? เธอท้องกับใครล่ะ" "ทำไมคินถึงถามแพรแบบนี้" "แล้วทำไมจะถามไม่ได้ในเมื่อเธอไม่ได้นอนกับฉันแค่คนเดียว" "คิน" "อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าเธอมั่วกับใครบ้างทำอะไรอย่าคิดว่าฉันโง่ดิ" "พูดแบบนี้แปลว่าคินจะไม่รับผิดชอบเด็กในท้องของแพรใช่มั้ย" "เออดิใครมันจะไปโง่รับวะ!!!" "ถ้าคินคิดว่าเด็กในท้องแพรไม่ใช่ลูกของคินแพร.....จะไปเอาเด็กออก" "ตามใจลูกเธอไม่ใช่ลูกฉัน" "ถ้าวันนึงคินรู้ความจริงวันนั้นคินจะต้องรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต" "ไม่มีวันนั้นอย่างแน่นอน"

"หนูก็นอนดึกทุกคืนอะ จะมานอนด้วยกันก็ได้นะ^^" กฎของการเป็นเด็กเอนคือห้ามหลงรักลูกค้า ถ้างั้นต้องขอโทษด้วยค่ะพอดีลูกค้าคนนี้เขาหลงรักหนู เมื่อความจนกดดันให้เธอต้องเข้ามาทำงานในเมืองหลวงงานแรกที่เธอได้คือเด็กเอนเตอร์เทน เธอรับทานข้าว ฟีลแฟน เพื่อนดื่ม กอดได้ หอมได้แต่❎ไม่สอดใส่❎ จนวันหนึ่งเธอได้เจอเขาคนนั้นผู้ชายที่ภายนอกแสนอบอุ่นจนเธอเผลอใจให้เขาแต่กฎของเธอคือ ห้ามหลงรักลูกค้า เธอจึงเลือกที่จะทำให้ลูกค้าเป็นฝ่าย หลงรักเธอเอง

เมื่อความสัมพันธ์ที่ผิดพลาดเกิดขึ้น ความวุ่นวายจึงตามมา เมื่อเธอดันตั้งท้อง และต้องอยู่ภายใต้กฎของทะเบียนสมรส

"นายควรเลิกยุ่งกับคนที่เขามีเจ้าของนะ" "ถ้าเจ้าของมันไม่สนใจ ก็เท่ากับว่ามันไม่มีเจ้าของ"

"ก็แค่เด็กดื้อเอาแต่ใจใครจะรักลง" "แด๊ดดี้ใจร้าย!! ฮือออ ฮือ คอยดูนะน้องข้าวจะไม่รักแด๊ดดี้แล้ว ฮึก ฮึก ฮืออออ" ปล. เรื่องเป็นเรื่องราวภาคต่อจากเรื่อง ไร้รักเมียกาฝาก นะคะ