Chapter 2: Still Playfull

Hila-hila ni Naomi ang luggage habang naglalakad palabas ng airport. It’s been five years nang lisanin niya ang bansa para makapagsimula ng bago at malayo sa mga mapang-abuso niyang pekeng magulang. 

Kung hindi lang dahil sa kliyente niya ay hindi siya babalik. Malaki ang offer ng mga ito sa kanya ngunit kailangan nasa Pilipinas siya naka-base. Matagal na din naman na hindi siya umuuwi ng Pilipinas kaya pumayag na siya.

“It’s just a year Naomi.” sabi niya sa sarili habang nag-aantay ng taxi. “After this you’ll be back to your normal life.”

May three years na siyang nagtatrabaho bilang freelance interior designer pero sa Hawaii siya nakatira, sa loob ng ilang taon ay halos foreign client ang meron sya. Bukod tangi lang na mismong taga Pinas ang kliyente na gusto siyang kunin ngunit sa kabila ng malaking halaga ay dapat nasa bansa siya para upcoming biggest project daw ng kumpanya. Hawaii based din ang kliyente pero magkakaroon daw ito ng expansion sa Pilipinas kaya nais siyang isama dito. 

“Welcome to your homeland, Miss Nepalis!” magiliw na bati ni Andrew, pero Andrea sa gabi na kumekendeng pang lumapit sa kanya.

Ito ang kausap niya sa Hawaii at nauna lamang lumipad sa kanya.

“Nice to see you again Andrew.” nagbeso-beso pa silang dalawa. 

“So, I personally prepared your unit kung saan ka mag i-stay for a year. But if this project hits big time, maybe you want to extend your contract with us.” aniya nito.

“Hmmm…of course but Hawaii base.” nakangiting sagot niya dito.

Umikot ang mga mata ni Andrew. 

“Well, I like it there madaming afam.” biglang bawi nito at tila kinikilig na sagot. “Come, I’ll show you your unit.” giniya siya nito patungo sa elevator at nagpatuloy. “It’s a one-bedroom unit but with balcony and separate room for laundry. It has the best view, lalo na at love mo ang city lights.”

“Thanks for remembering.”

“Also, as you can see naman pag baba mo madami ng stalls and nearby grocery, so hindi ka na mahihirapan na mamili or magshopping.” dagdag pa nito. Tumunog ang elevator sa 30th floor. 

“Here we are.” 

“Ang ganda naman ng building na to. Dito ba pinapatuloy ng company nyo ang gaya ko?” usisa ni Naomi. 

“Hmmm…yes. Pero this year eh tatlo lang naman kayong pinatira dito.” sagot ni Andrew maya-maya ay bigla itong bumulong. “Nanjan sa kabilang tower yung dalawa, while sa tower na to eh kayo ng big boss. Nasa top floor siya.”

“Really?” 

“Real na real. Heto ang susi, may key card din and of course dahil ito ang one of the best condo building project ng company here’s the passcode. Pwede mong palitan.”

 Inabot sa kanya ni Andrew ang key card at susi mismo ng unit. 

“Hmmm…okay.” Kaagad naman niyang pinalitan ang code ng birthday niya.

“That’s it? makakapasok ako dito sa unit mo.” taas kilay na tanong ni Andrew sa kanya. 

“Okay lang, di mo naman ako type eh.” biro niya sa kasama saka binuksan ang unit. 

Tumawa ito at sumunod sa kanya. 

Maluwag naman ang unit kahit papaano. Para itong korean style sa cute. Nasa gitna ang living room, sa kanan ang bedroom at paglabas ay banyo na hindi mo mahahalatang banyo, sa kaliwa naman ay ang kitchen and dining area at may hidden door for laundry area sa gilid. 

“This is nice. I think I’ll have a good sleep.” Aniya habang nililibot pa ang paningin sa silid

“Okay, mabuti naman at nagustuhan mo. O sya! Mauna na ako I’ll see you on monday.”

“Thanks Andrew.” 

Maya-maya pa ay napag-isa na si Naomi. Isang luggage na malaki lamang ang dala niyang gamit dahil wala naman siyang balak mag stay sa bansa. Balak niya ang bumili na lang ng pambahay and other stuff at ipapamigay na lang niya. Tutal, she’s here for work at dahil home-based pa din siya at madalang naman siya sa kumpanya ay hindi niya masyado kelangan ng magarbong susuotin. Nasanay siya ng ganun sistema sa loob ng ilang taon.

“Home sweet home…” sambit niya at inunat ang katawan sa sofa. “Sweet?” mapakla siyang natawa. Pinikit niya ang mata ngunit biglang pumasok sa isipan nya ang lalaking nakaniig limang taon na ang nakalilipas. 

“May asawa na kaya siya?” 

“Argh! Naomi, erase, erase. Bakit mo ba siya biglang naisip?”

Tumayo ang dalaga at minabuting maligo na muna para makapag-pahinga. 

Ala sais na ng hapon nagising si Naomi. Kung hindi pa kumalam ang sikmura niya ay hindi pa siya magigising. Agad siyang nagtungo sa fridge upang tumingin ng makakain. 

“Argh! Hindi ko pala to apartment.” napailing siya ng marealize na nasa Pinas nga pala siya. Hindi na siya nag-abala pang ayusin ang sarili. Bumaba siya ng building upang mag grocery. 

*****

“Prepare the documents that I have to sign first thing in the morning. May lakad ako ng after lunch…Yeah. Thanks Garry.” binaba ni Bryce ang cellphone at pumasok sa elevator paakyat sa unit niya. Galing siya mag jogging around the area. 

“Wait!” narinig niyang sigaw ng isang babae na may dalang isang malaking eco bag ng grocery. Agad naman niyang binuksan ang pasarang elevator. Mejo magulo ang pagkakapusod ng buhok nito at naka eyeglasses. 

“Thanks.” ani nito pagkapasok sa elevator saka pinindot ang 30th floor. 

Napataas ang kilay ni Bryce nang parang pamilyar ang boses na yun sa kanya. Mukhang wala naman pake sa kanya ang babae at busy kaka-cellphone hanggang sa makarating sa floor. 

Tumunog naman ang cellphone niya paglabas kaya hindi na niya nasilip kung anong unit ang kasabay na babae. 

“Hey babe! Won’t you invite me to your unit tonight.” aniya ng malamyos na tinig ng babae sa kabilang linya. 

“Tsk.” napangisi si Bryce. “Maybe next time I’m busy.”

“Hmmm…I’m across the building pa naman.”

“I’ll call you if I need you.” pagkasabi non ay pinatay na niya ang tawag saka sinara ang pinto ng unit niya. Bigla na naman niyang naalala ang nakasabay, naipilig niya ang ulo. 

“She looks familiar. Maybe one of my girls.” napangisi ang binata. 

Sumalampak siya sa sofa matapos kumuha ng beer, saka naalala ang inemail sa kanya ni Andrew. Profile iyon ng freelance interior designer na under contract sa kanila. He took his laptop and open the email. 

“Where is it?...Oh there you go…just make sure that you are worth spending the money.” 

Dalawang interior designer na ang sinesante niya dahil hindi siya masatisfy sa gawa ng mga ito. Akmang bubuksan na niya ang file ng makitang tumatawag ang daddy niya. 

“Hay…” buntong hininga niya bago ito sagutin. “Yes dad?”

“It’s me.”

“Hmm…yes tita. Anong kailangan mo?” asawa iyon ng daddy niya. 

“Don’t ever bother to come here on my daughter’s birthday.”

Natigilan si Bryce. 

“Well, no need to tell me that.” 

“Good. Mabuti at nagkakaintindihan tayo.”

“Where’s dad–” hindi na niya natapos ang tanong dahil binabaan na siya nito ng tawag. Nabwisit tuloy siya. Kahit kelan talaga ay bitter ang step-mom niya sa kanya. Nilapag niya ang laptop sa mesa at minabuting tumawag ng companion. 

In less than thirty minutes ay nandon na ito. 

“Hey…akala ko ba you're busy?” nang-aakit na boses ng babae habang sinasalinan siya ng alak sa baso. 

“I am but I’m upset too.” sagot niya dito. 

“I’ll take care of it.” Agad namang umibabaw ang babae sa kanya sa sofa at hinalikan si Bryce. 

Ito na ang gumawa ng lahat hanggang sa maramdaman niya ang pagtatrabaho ng dila nito sa katawan niya pababa. 

“Sh!t. F*ck!” nasabubot niya ang buhok ng dalaga habang pinapaligaya ang pagkalalaki niya. 

“I want this Bryce.”

Hinubad ng babae ang kasuotan at walang patumpik-tumpik na umupo sa binata. 

“Ah Bryce! You’re so damn big!” 

Halos mabaliw ang babae sa ginagawa nila. While he suddenly remembered the woman from five years ago. Her body, her moans, her lips, her…on his bed. Sa isipin na iyon ay mas lalo siyang ginanahan at walang ano-anoy marahas na naglabas-masok sa babaeng kas3x niya. 

“Bryce ahhhh…ohhhh…shit! I’m cum*ming!”

“Yeah me too!” 

Ilang sandali pa ay kapwa sila humahangos na napasandal sa sofa. Hindi pa din mawala sa isip ni Bryce si Naomi. Limang taon na ang nakalipas pero para siyang baliw pag naaalala niya ang dalaga. 

“Would you like some more?” napalingon siya bigla sa babaeng kasama. 

“Nope. You may go home.” tumayo siya at pinulot ang shorts. Sumimangot naman ang babae.

“Can I stay here even for tonight?”

“I don’t let anyone sleep here.”

Wala itong nagawa kundi sumunod sa takot na hindi na siya tawagan ni Bryce.