Chapter Eleven

บทล่าสุด

• LOVE BEYOND TRADE   Chapter Forty

  This crazy—Nag-init kaagad ang mukha ko sa sinabi niya. Kailangan pa ba yon sabihin? He is really one perverted guy! Hindi lang halata dahil tahimik siya at hindi palakibo! “You..” Dinuro ko siya pero hindi ko rin naituloy ang dapat ay sasabihin ko. Ginusto ko rin ang ginawa ko— in fact, gustong gusto ko iyon. I enjoyed the different reactions etched on his face, iyong sarap na sarap siya sa kamay ko ay hindi mawala sa isip ko. Umiling ako at kumuha ng tubig. Nalalasahan ko pa rin sa bibig ko ang pait. Who knew it would taste.. like that? Sa mga napapanood ko, mukhang sarap na sarap sila doon. Uh, people should really understand the difference between the media and reality! Kumuha ako ng candy sa bag ko nang hindi pa enough yung tubig para mawala yung lasa sa bibig ko. “Ayos ka lang?” tanong ni Javi, nagsusuot ng pantalon at inaayos ang sarili. Umangat ang kilay ko. “Why wouldn’t I?” “Hindi ba nasugatan yung gilid ng bibig mo? Napwersa yata kasi malaki—” “Stop! Stop!” pig

• LOVE BEYOND TRADE   Chapter Thirty-Nine

  “Anong gusto mong gawin ko?” kunot-noong tanong ko, ang mga mata ay hindi maiwan ang kamay kong nakahawak sa kanya. Namumungay ang mga mata ni Javi nang tignan ko siya. It was evident that he was already at his limit. Pero anong gagawin ko? It’s my first time! Natatakot ako na hindi ko maintindihan, kinakabahan ako— pero alam ko sa sarili ko na gusto ko rin ito. Nahahawa ako sa mga titig niya, binabalot din ang katawan ko ng init at pananabik na maramdaman ang balat niya sa mga kamay ko. “Take it out,” namamaos na bulong niya, napapapikit sa tuwing igagalaw ko ng kaunti ang kamay ko. I was hesitant to follow— wala akong tiwala sa sarili ko. Hindi ko alam kung magugustuhan niya ang gagawin ko.. Paano kung hindi? Ngunit nang marinig ko ang pagdaing niya, 'tila inip na inip na sa pag-iintay, inalis ko na isipan ko ang pangamba. He looked.. uncomfortable. Marahan na inabot ng kamay ko ang belt ni Javi at kinalas ito. At dahil tahimik ang paligid— dinig na dinig ko ang bawat kalu

• LOVE BEYOND TRADE   Chapter Thirty-Eight

  “Hindi pa tayo uuwi?” tanong ko nang mapansin na sa ibang way ang dinadaanan niya. It was the same route back to the old building connected to the Navarro’s residence— hanggang sa lumiko siya. Parang papunta na yata kami nito sa gitna ng kagubatan. Maliit ang daan, matarik, at medyo maputik. Panay puno na rin ang matatanaw sa paligid. “Just hang on tight, traffic na kasi kapag umikot tayo sa malaking daan. Kaya dito ako sa shortcut lumusot," sabi niya at nagpatuloy sa pagmamaneho. Hindi na ako nangulit dahil mukhang wala rin syang balak sabihin sa akin kung saan talaga kami papunta. Tamad na sumandal ako sa backrest at pinanood ang pagsabay ng mga dahon sa puno sa malakas na ihip ng hangin habang nilalaro ng mga kamay ko ang petals ng tulips. Hindi ko na nireplayan iyong message ni Samantha at binura na 'yon. Mommy’s back.. Hindi ko inaasahan 'yon, may plano pa pala syang bumalik dito. Matapos nyang iwan lahat ng problema sa akin, lahat ng responsibilidad— babalik siya? Bakit

• LOVE BEYOND TRADE   Chapter Thirty-Seven

  “Papatayin mo ba ako sa dami ng pagkain?” hindi makapaniwalang sabi ko. Napapanganga sa mga pagkain na nakahain sa harapan ko, ang iba ay paborito ko at ang iba ay bago sa paningin ko. The waiter smiled at me and handed me a small piece of paper after serving the foods. Nagtataka ko syang tinignan— nagtatanong kung para saan iyong papel na binigay niya. Para saan ‘to? Sa feedback? “Tikman mo lahat,” sabi ni Javi at tumingin ako sa kanya. Tumusok siya ro'n sa fish fillet at iniangat sa harap ng bibig ko ang tinidor, sinusubuan ako. “Taste it,” utos niya. Nahihiya akong tumingin do'n sa waiter, na nakaabang din sa pagtikim ko sa fillet. Marahan ko 'yong kinagat at nangunot ang noo ko sa sobrang sarap noon! Nasisira talaga ang mukha ko kapag kumakain ng masarap— hindi ko kasi mapigilan ang magreact. “This is so good! The fish’s texture was so soft.. oh my God!” papuri ko at kinuha 'yong tinidor mula sa kamay ni Javi at kusang tumusok ng isa pa. “You like it, Ma'am?” tanong noon

• LOVE BEYOND TRADE   Chapter Thirty-Six

  “Para saan 'to?” nangingiti kong tanong kay Javi pagkatapos nyang kumanta. Para akong nakalutang bigla sa langit sa ganda at lamig ng boses niya— parang napawi lahat ng inis ko sa kanya ngayong araw. “Bumilib ka naman?” nakangisi nyang tanong at isinarado iyong piano. Nagpalakpakan iyong mga staff at nagsigawan pa ang mga ito. Javi didn’t seem to mind at mukhang local na rin sa restaurant. Sanay na sa reaction ng mga tao dito. But I didn’t know he could play instrument? “Grabe ang pa-pogi points, may pinopormahan ka ba?” biro ko sa kanya at humakhak. Tumayo si Javi mula sa kinauupuan niya at pumunta sa tabi ko. Nakatayo siya habang nakasandal sa gilid ng mesa at may kinuha sa kanyang bulsa. “Ano na naman 'yan?” tanong ko, natatawa pa rin. Ang dami nya naman surprise ngayong araw? Crush na rin talaga ako nito, e. Nag-angat siya ng tingin sa akin at ngumisi, hindi siya sumagot at seryosong kinapa kapa doon sa loob ng coat na suot niya ang kung ano mang hinahanap niya. After a

• LOVE BEYOND TRADE   Chapter Thirty-Five

  Nagseselos..“Nagseselos ka?” nagugulat na tanong ko.Hindi kasama ang salita na iyon sa listahan ko ng mga bagay na posibleng lumabas sa bibig niya. “Hindi ba halata?” masungit nyang tanong at lumayo sa akin. Bahagya nyang inayos ang suot at nag-iwas ng tingin. Nagseselos si Javi.. Nagseselos talaga siya? Pero bakit siya nagseselos?“Ano ba tayo?” wala sa sarili ko iyog naitanong at mukhang nabigla din si Javi sa sinabi ko. Naitikom ko kaagad ang bibig ko at kunwari ay inaayos ang damit ko. “Tao?” sagot niya, namimilosopo, at sinuntok ko ang dibdib niya. “Tabi dyan!” sabi ko. Hawak ang dulo ng dress na suot ko ay binuksan ko ng maingat iyong pintuan, natatakot na baka mayroong makakita sa amin na lumabas dito. Nang makasiguro ako na walang tao doon ay lumabas na ako at sinenyasan si Javi at nang mapansin na hindi siya kumikilos at nakatitig sa akin— agad na nag-init ang tenga ko kaya nag-iwas din ako ng tingin kaagad. “Hindi magandang biro ang sinasabi mo..” pahina nang pah