Home / โรแมนติก / คลั่งรักสุดใจของนายCEO / บทที่ 8 ไม่มีทางอื่น

Share

บทที่ 8 ไม่มีทางอื่น

Author: นครแสงจันทร์
ทิฟฟ์โดนทำร้ายและถูกโยนลงทะเล เมื่อเขาเจอเธอ เลือดเต็มตัวเธอไปหมด มันน่ากลัวมาก

หลังจากนั้น ทิฟฟานี่ได้บอกไบรสันว่าพ่อของชาร์ล็อตได้ส่งอัลเฟรดมาทำสิ่งเหล่านั้นกับเธอ เพื่อเห็นแก่ลูกสาวของเขา ชาร์ล็อตก็รู้เรื่องนี้เหมือนกัน...

เมื่อเทียบกับสิ่งเลวร้ายทั้งหมดที่ตระกูลซิมม่อนส์ทำกับทิฟฟ์ การที่ชาร์ล็อตให้ลูกกับทิฟฟ์ มันไม่ได้มีความหมายอะไรเลย! เขาไม่ได้รู้สึกขอบคุณเธอเลยสักนิด

ต่อจากนี้ไป เขาจะมุ่งแต่ทำดีกับทิฟฟ์เท่านั้น ผู้หญิงคนนั้นที่ชื่อชาร์ล็อต จะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาอีกต่อไป

ทันทีที่ไบรสันและทิฟฟานี่เข้าไปในลิฟต์ ผู้ชายที่ดูสง่าก็เดินลงบันไดไปยังล็อบบี้ชั้นหนึ่ง ซึ่งรายล้อมไปด้วยผู้คุ้มกัน

ฝีเท้าของชายผู้นั้นเบา แต่รัศมีที่แข็งแกร่งของเขาก็ดึงดูดความสนใจในทันที

“ซาร่าห์ คนที่เธอชอบมานู่นแล้ว” ธีร่า จอห์นสันเพื่อนสนิทของซาร่า ใช้นิ้วสะกิดเอวของซาร่าห์

ซาร่าห์ผู้ซึ่งให้ความสนใจกับชาร์ล็อตอยู่ เมื่อได้เห็นเขาเธอก็มีท่าทีเขินอาย และได้เปลี่ยนความสนใจไปที่ชายคนนั้นทันที

แซคคารี คอนเนอร์!

ผู้ชายที่ดีที่สุด ที่ผู้หญิงหลายพันคนในรอธเรย์ใฝ่ฝัน เขายังเป็นคนที่ซาร่า โคลลินส์อยากจะอยู่ด้วย!

ซาร่าห์หาโอกาสมากมายที่จะพบกับแซคคารี แต่เขาแตกต่างจากเด็กที่ร่ำรวยคนอื่น ๆ ที่ไม่สามารถละสายตาจากเรือนร่างที่มีเสน่ห์ของเธอ เมื่อพวกเขาเห็นเธอ เพราะแซคคารีเย็นชาอยู่เสมอและไม่เคยที่จะมองหาเธอเลย ซาร่าห์อดไม่ได้ที่จะตั้งคำถามเกี่ยวกับรสนิยมทางเพศของแซคคารี

เหตุผลที่ซาร่าห์อยู่ที่นั่น เพราะเธอรู้ว่าแซคคารี่จะมา

ซาร่าห์ไม่เชื่อว่าจะมีผู้ชายหน้าไหนที่จะไม่พ่ายแพ้ต่อการยั่วยวนของหญิงสาว คราวนี้เธอมีความคิดที่จะต้องเดินหมากแล้ว

ซาร่าห์หยิบมาร์ตินี่ขึ้นมาหนึ่งแก้วแล้วเดินไปหาแซคคารี เธอโยกสะโพกและเอวที่เรียวยาวของเธอ “คุณคอนเนอร์ เป็นยัง...”

ก่อนที่เธอจะพูดจบประโยค สายตาที่เย็นชาของชายผู้นี้ทำให้เธอหวาดกลัวมาก จนลิ้นของเธอพันกันไปหมด

“อย่าทำให้ฉันรู้สึกขยะแขยง” น้ำเสียงของแซคคารีเย็นชา และดวงตาของเขาไม่ได้จ้องไปที่ซาร่าห์เลยแม้แต่น้อย เขาเดินออกไปอย่างเหยียดหยาม ขณะที่เขามองเธอด้วยท่าทางรังเกียจราวกับว่าเขากำลังมองดูขยะ

ซาร่าห์ตกตะลึงเมื่อเห็นแซคคารี เดินผ่านเธอไปอย่างเฉยเมย การแสดงออกบนใบหน้าที่สวยงามของเธอก็เปลี่ยนไปในทันที

เธอเป็นสุดยอดนางชั้นนำในรอธเซย์ ดังนั้นไม่ว่าผู้ชายหน้าไหน ๆ ก็ต้องน้ำลายไหล แม้แต่ผู้ชายที่แสร้งทำเป็นว่ามีศีลธรรมกว่าคนอื่น ๆ และทำตัวเหมือนไม่สนใจ ก็ยังคงแอบจ้องมองเธอ เมื่อตอนที่เธอไม่เห็น

แซคคารีเป็นผู้ชายคนเดียวที่เย็นชากับเธอ

ฮึ่ม!

ชาร์ล็อตจ้องไปทางที่ไบรสันและทิฟฟานี่ที่เพิ่งจากไป แม้แต่แผนการของซ่าราที่จะเกลี้ยกล่อมแซคคารีก็ไม่ดึงดูดความสนใจของเธอเลย

“คุณซิมม่อนส์ เรามาคุยกันหน่อยได้ไหมครับ?”

ชาร์ล็อตได้ยินเสียงที่ทุ้มและนุ่มลึก

เธอเดินตามเสียงไปและเห็นชายหนุ่มผู้อ่อนโยน เขาสวมแว่นตากรอบทองราคาแพง และชุดสูทสีขาวสะอาดตา ชาร์ล็อตรู้จักเขา...

เขาคือแจ็คสัน โจนส์ ทนายความที่มีชื่อเสียงในรอธเซย์ เขาไม่เคยแพ้คดีเลยสักครั้ง

ชาร์ล็อตปาดน้ำตาและยิ้มให้เขาขณะที่เธอพูดว่า "ค่ะคุณโจนส์"

“หลังจากที่พ่อของคุณอยู่ในอาการโคม่า อัลเฟรดมาหาผม ผมได้รู้เกี่ยวกับสถานการณ์ของพ่อคุณอย่างละเอียดแล้ว...” ชายผู้สง่างามและอ่อนโยนใช้นิ้วแตะจมูกของเขาเบา ๆ

“แม้ว่าข้อเท็จจริงที่ว่าพ่อของคุณยักยอกเงินสาธารณะเพื่อช่วยบริษัท จะเป็นการเคลื่อนไหวที่น่านับถือในตอนแรก แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาทำผิดกฎหมาย ดังนั้นวิธีเดียวที่จะช่วยพ่อของคุณคือการทำให้วิคเตอร์ รัทเทอร์ฟอร์ดถอนฟ้องเท่านั้น ไม่มีทางอื่นแล้วครับ"

มันแน่นอน!

ชาร์ล็อตก็รู้อยู่แล้ว!

เป็นเพราะเธอรู้ดี และไม่ต้องการที่จะยอมจำนนต่อวิกเตอร์ตาเฒ่าหัวงูคนนั้น

เธอทิ้งศักดิ์ศรีของเธอไป เพื่อขอความช่วยเหลือจากไบรสัน

แต่ไบรสันไม่ได้เห็นอกเห็นใจเธอเลย ดังนั้น เธอจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องขอให้วิกเตอร์ รัทเทอร์ฟอร์ดหยุด

วิกเตอร์บอกว่าในท้ายที่สุด เมื่อเธอเข้าไปหาเขาและขอร้องเขา เขาจะทำให้เธอขายหน้าและขายเธอไปที่บาร์เพื่อเป็นคนเฝ้าประตู เขาต้องการให้เธอตกต่ำถึงที่สุด…

เธอต้องยอมลดตัวลงไป เพื่อช่วยพ่อของเธอจริง ๆ เหรอ?

ในฐานะผู้บุกเบิกโลกแห่งกฎหมาย แจ็คสันเก่งในการสังเกต เขาสามารถบอกได้อย่างง่ายดายว่าชาร์ล็อตกำลังคิดอะไรอยู่ โดยการมองในตาของเธอ “นั่นไม่ใช่วิธีเดียว จริง ๆ แล้ว มีคนที่สามารถช่วยคุณได้...”

ขณะพูด เขายกนิ้วขึ้นและชี้ไปทางขวา

สายตาของชาร์ล็อตตามทิศทางที่เขาชี้ไป จากนั้นเธอก็รู้ว่าคนที่แจ็คสันพูดถึง คือแซคคารี คอนเนอร์

เธอไม่รู้ว่าแซคคารีมาถึงที่นี่ตั้งแต่เมื่อไร ชายร่างผอมเดินบนพื้นหยกสีทองอย่างไร้ความรู้สึก ล้อมรอบด้วยผู้คุ้มกัน เขาเป็นเหมือนภูเขาน้ำแข็งที่เดินไป ซึ่งไม่ต้องการให้ใครมาอยู่ใกล้เขา อย่างไรก็ตาม รูปลักษณ์อันโดดเด่นของเขาดึงดูดความสนใจของทุกคน

แซคคารี คอนเนอร์?!

ทำไมเขาถึงอยู่ที่นี่?

เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่แล้ว เธอเคยทะเลาะกับแซคคารี เธอจำได้ชัดเจนมาก ว่าเธอเคยพูดหยาบคายบางอย่าง และสีหน้าของแซคคารีก็มืดมนมาก

เธอจะขอความช่วยเหลือจากเขา อย่างไร้ยางอายได้ยังไง?

แม้ว่าเธอสามารถพาตัวเองไปขอเขาได้ แต่คนอย่างแซคคารีจะยอมช่วยเธอเหรอ หลังจากที่ถูกเธอปฏิเสธไป?

ชาร์ล็อตอยากจะร้องไห้ แต่ก็ไม่มีน้ำตาเหลือแล้ว

“ไม่ว่าจะขอความช่วยเหลือจากแซคคารี คอนเนอร์ หรือทิ้งศักดิ์ศรีของคุณ และขอให้วิกเตอร์ยุติคดี คุณเลือกได้นะครับ นั่นคือทั้งหมดที่ผมสามารถช่วยคุณได้”

แจ็คสันตบไหล่ชาร์ล็อตเบา ๆ แล้วหันหลังเดินจากไป

ชาร์ล็อตจ้องไปที่ร่างที่เย็นชาของแซคคารีด้วยความงุนงง และในที่สุดก็ตัดสินใจได้ เธอวิ่งไปหาเขา "แซคคารี รอเดี๋ยว!"

ในขณะนั้น ล็อบบี้ทั้งหมดก็เงียบลง ราวกับสุสาน แม้แต่นักเปียโนก็หยุดเล่น

ทันใดนั้น สายตาของทุกคนก็จับจ้องไปที่ชาร์ล็อต

ในรอธเซย์ ยกเว้นแม่และน้องสาวของแซคคารี คอนเนอร์ ทุกคนจะใช้ตำแหน่งที่มีเกียรติ เช่น "นายท่านคอนเนอร์" หรือ"คุณคอนเนอร์" เมื่อพูดกับแซคคารี คอนเนอร์ ใครจะกล้าเรียกเขา ด้วยชื่อจริงของเขา?

ผู้หญิงคนนั้นอยากตายหรือยังไงกัน?

หรือเธอบ้าไปแล้ว หลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับไบรสัน?

แซคคารีหยุดแต่ไม่หันกลับมา หากมองใกล้พอ พวกเขาจะสังเกตเห็นว่ามีการเยาะเย้ยชั่วขณะในดวงตาที่เหมือนอัญมณีสีเข้มของเขา

มีเสียงฝีเท้าที่ก้าวอย่างเร็วของชาร์ล็อตจากล็อบบี้ เธอวิ่งไปหาแซคคารีโดยไม่สนใจสายตาของทุกคน

เมื่อดวงตาของเธอสบกับดวงตาที่เย็นชาของแซคคารี หัวใจของเธอดูเหมือนจะหยุดเต้น อย่างไรก็ตาม เธอเงยหน้าขึ้นอย่างกล้าหาญและมองตรงมาที่เขา “ฉันสัญญา ฉันจะแต่งงานกับนาย”

“เอ๊ะ เธอกำลังพูดถึงอะไรน่ะ? ฉันไม่ได้ยินอะไรผิดไปใช่ไหม?”

“ฟังไม่ผิดหรอก ฉันได้ยินชัดแจ๋วเลย เธอบอกว่าจะแต่งงานกับคุณคอนเนอร์!”

“ชาร์ล็อตบ้าไปแล้วเหรอ คุณคอนเนอร์เป็นคนเย็นชาเอามาก ๆ แม้แต่ซาร่าห์ คอลลินส์ นางแบบชั้นนำก็ยังไม่สามารถเอาอะไรจากเขาได้เลย นับประสาผู้หญิงคนนั้นที่เพิ่งถูกทิ้ง แอนนา เธอเป็นเพื่อนกับชาร์ล็อต เธอควรจะไปห้ามเธอนะ"

“บ้าบอคอแตก! หมายความว่าไง เป็นเพื่อนกับเธอ? เธออยากจะไปตายเอง ฉันไม่มีหน้าที่ที่จะช่วยเธอ คุณไม่เห็นหรือว่าทุกคนต่างเฝ้ารอ ที่เธอจะทำตัวโง่เขลาอย่างใจจดใจจ่อ ถ้าฉันพยายามที่จะหยุดเธอ ฉันคงจะทำให้คนอื่นขุ่นเคืองแน่...”

ผู้คนต่างกระซิบกระซาบ

แซคคารีไม่สนใจผู้คนที่กำลังดูอยุ่ ขณะที่คำพูดออกมาจากริมฝีปากสีน้ำตาลอ่อนของเขา “ฉันบอกแล้วไง ว่าฉันให้โอกาสเธอเพียงครั้งเดียว”

สายตาจาง ๆ ของเขาเหลือบไปที่ใบหน้าของชาร์ล็อตโดยไม่ลังเล และเขาก็พร้อมที่จะจากไป

“แซคคารี!”

เมื่อเธอเห็นว่าแซคคารีเดินผ่านเธอไปอย่างไร้ความรู้สึก ชาร์ล็อตจึงตัดสินใจทุ่มสุดตัว เธอคุกเข่าลงข้างแซคคารี
Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 300 คำเชิญของแอนนาลิต้า

    "บาดแผลทางอารมณ์ของนายท่านรองในวันนี้ค่อนข้างแย่ การดื่มน้ำอุ่นเพียงอย่างเดียวอาจไม่เพียงพอที่จะบรรเทาอาการของเขาได้ เขาต้องการความสงบและเงียบ"ชาร์ล็อตดูเหมือนจะคิดได้ในทันที "ฉันไม่คิดว่าเขาจะเจ็บปวดขนาดนั้น เพียงเพราะเขาได้เจอกับแกริสันในวันนี้และทำให้นึกถึงลอร์เรน วันนี้เขาได้เจอกับลอร์เรนแล้วหรือยัง?""ลอร์เรน? ฮ่า!" ลูคัสยิ้มอย่างมีเลศนัย"นายหญิง ถ้าคุณสนุกกับการแต่งเติมความคิดแบบนี้ ทำไมไม่ลองขยายจินตนาการของคุณดูล่ะ?"ชาร์ล็อตเกือบจะสติหลุด"นายกำลังพูดอะไร?"ลูคัสหันกลับมา ส่งยิ้ม และขยิบตาให้เธอ "เอาล่ะ มีหลายคนเคยได้ยินข่าวลือว่านายท่านรองเป็นเกย์จริง ๆ ทำไมคุณไม่พิจารณาถึงความเป็นไปได้ที่แกริสันจะมีความรักที่แท้จริงกับนายท่านรองล่ะ? บางทีบาดแผลของเขาอาจจะถูกรบกวนอย่างมากเพราะเขารู้ว่าแกริสันหลงใหลในตัวคุณแค่ไหน?""นั่น... เป็นไปได้ยังไงกัน!?" ดวงตาของชาร์ล็อตเต็มไปด้วยความตกใจลูคัสยิ้มอย่างลึกลับ "ผมไม่รู้ คุณสามารถถามนายท่านรองได้เสมอ บางทีเขาอาจจะให้คำตอบกับคุณได้... โอ้!"เขาตะโกนขณะที่ชาร์ล็อตตบเข้าที่หัวของเขาเวลาไม่นานนัก ชาร์ล็อตก็กลับมาถึงเขตวิหารศักดิ์

  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 299 ชาร์ล็อต เธอนี่มันหมอดูชัด ๆ

    ชาร์ล็อตตกตะลึง "ไม่ใช่ว่าฉันจะมีพลังวิเศษนะ ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอีกสี่ปีข้างหน้า?" เธอและแกริสันมีสัญญาสิบปีระหว่างกัน ตอนนี้ก็หกปีแล้ว สัญญาจะครบกำหนดในอีกสี่ปี เธอจะแต่งงานกับเขาอย่างที่เธอพูดไว้หรือเปล่า?" แซคคารีถามด้วยสีหน้าจริงจังมาก"เฮอะ!" ชาร์ล็อตหัวเราะออกมาราวกับว่าเธอได้ยินเรื่องที่ตลกที่ใหญ่ที่สุดในโลก"ถ้านายกำลังจะพยายามเล่นตลก ก็ไม่จำเป็นต้องดูจริงจังขนาดนั้นก็ได้ จริง ๆ แล้วนายดูดีมากเลยนะเวลายิ้ม มาเถอะ ยิ้มหน่อย!"แซคคารีดูบูดบึ้งยิ่งกว่าที่เคย รูม่านตาน้ำแข็งของเขาที่จ้องมาที่เธอดูน่ากลัวยิ่งกว่าเดิมชาร์ล็อตเข้าใจทันทีว่าแซคคารีไม่ได้พูดเล่น ๆ กับเธอเลย!'พอได้แล้ว! เราแต่งงานกันมาเกือบสามเดือนแล้ว และฉันไม่เคยได้ยินแซคคารีพูดเรื่องตลกมาก่อน ฉันเริ่มสงสัยแล้วว่าก้อนน้ำแข็งที่อยู่ในร่างกายของเขาเริ่มหลอมละลายตอนไหนกัน!'เธอส่ายศีรษะอย่างงุ่มง่าม"ถึงแม้ว่าแกริสันจะโง่เขลาพอที่จะรออยู่ที่สะพานนั้นเป็นเวลาสิบปี ฉันก็ไม่มีวันแต่งงานกับเขา ฉันบอกเรื่องนี้กับเขานับครั้งไม่ถ้วนตลอดหกปีที่ผ่านมา รวมทั้งวันนี้ด้วย แต่เขาก็ปฏิเสธที่จะฟัง มันเป็นเรื่อ

  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 298 ความฝันหรือว่าเป็นบ้า

    เป็นเวลาหนึ่งปีแล้วที่แซคคารีไม่เคยพบหรือติดต่อกับเขาเลย เขาคิดว่าความเย่อหยิ่งและถือตัวของแซคคารีนั้น จะทำให้แซคคารีไม่มีวันที่จะติดต่อกับเขาอีกเว้นแต่เขาจะเป็นคนเริ่มทำเช่นนั้นเอง มันทำให้เขาประหลาดใจที่แซคคารีเป็นคนทำลายกำแพงระหว่างพวกเขาเพราะเห็นแก่ชาร์ล็อต!แซคคารีช่วยพยุงแกริสันออกจากสะพานชาร์ล็อตรู้ดีถึงความสัมพันธ์ของแกริสันและแซคคารี ดังนั้นเธอจึงไม่แปลกใจที่พวกเขารู้จักกัน แต่สิ่งที่น่าแปลกใจนั้นก็คือ ในช่วงห้านาทีที่ผ่านมาตั้งแต่ที่แซคคารีช่วยพยุงแกริสันลงมาจากสะพานแล้วเดินไปยังรถของเจมส์สัน พวกเขาไม่พูดอะไรกันเลย แท้ที่จริงแล้วพวกเขาไม่แม้แต่จะมองหน้ากันด้วยซ้ำ...ดังนั้นพวกเขาจริงเดินไปด้วยกันด้วยใบหน้าที่เย็นชาในลักษณะที่แปลกประหลาดไปตลอดทาง ราวกับภูเขาน้ำแข็งสองลูกที่มาบรรจบกันที่ด้านหนึ่งชาร์ล็อตที่ยืนอยู่ข้างพวกเขา รู้สึกราวกับว่าเธอเสี่ยงที่จะถูกแช่แข็งตายเพราะพวกเขา ดังนั้น เมื่อพวกเขาลงมาจากสะพานแล้ว เธอจึงไม่เดินไปกับพวกเขาต่อ เธอหันหลังและมุ่งหน้าไปที่รถจองแซคคารีแทน"อ่า! คุณคอนเนอร์ ผมคิดว่าคุณจะไม่มาเจอคุณลาร์สันอีกแล้ว ช่างน่าประหลาดใจเสียนี่กระไร..." เ

  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 297 ความใจดีของแซคคารี

    ชาร์ล็อตหันกลับมาและเห็นแกริสันนั่งคุกเข่าบนสะพานโดยมีมือทั้งสองข้างของเขาพยุงตัวเองไว้กับพื้น ใบหน้าของเขาซีดเผือดและหน้าผากเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ แขนและขาของเขากำลังสั่น"ดูฉันตอนนี้สิ แค่เจ็บป่วยเล็กน้อยยังทำให้ฉันดูไร้ประโยชน์ขนาดนี้เลย ฉันยังเดินตรงไม่ได้ด้วยซ้ำ อย่าช่วยฉันนะ ฉันลุกขึ้นเองได้"เขาบังคับตัวเองให้ยืนขึ้น แต่เพราะเขาเจ็บป่วยและอ่อนแอมาก เขาจึงไม่สามารถยืนขึ้นได้เลยชาร์ล็อตเม้มริมฝีปากของเธอแกริสันคือความภาคภูมิใจของโรงเรียนมัธยมของพวกเขาในอดีต ไม่เพียงแต่เขาจะเป็นนักปราชญ์ที่ไม่มีใครกล้าแตะต้องเท่านั้น แต่เขายังเป็นความภาคภูมิใจและความสุขของคุณครูสอนพละอีกด้วย และเขาเคยทำลายสถิติการวิ่งระยะไกลอีกสองสามรายงานไม่น่าแปลกใจเลยที่เจมส์สันมาขอร้องเธอให้ช่วยพูดกับเขา แกริสัน แชมป์นักวิ่งที่ตอนนี้ป่วยจนแทบจะเดินไม่ได้!"หยุดฝืนตัวเองได้แล้ว มาเถอะ"ชาร์ล็อตเดิยมาอยู่เคียงข้างเขาและยื่นมือออกมาหาเขาแกริสันประหลาดใจกับการแสดงความรู้สึกที่กระทันหันจนน่าสับสนนี้ จากนั้นเขาก็คว้ามือของชาร์ล็อตไว้อย่างรวดเร็ว"ขอบคุณ!"แกริสันที่สุขภาพดีและแข็งแรงในตอนนี้ดูเหมือนชายชรา

  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 296 สะพานสายรุ้ง

    เนื่องจากเขาไม่ได้รับการตอบรับใด ๆ จากแซคคารี ลูคัสจึงดึงโทรศัพท์ออกมา เปิดข้อมูลมี่เขาพบ และยื่นให้แซคคารีดู"ฟังนะครับ แกริสันมอบช่อดอกไม้ให้นายหญิงคอนเนอร์ 237 ช่อ เขียนจดหมายรัก 698 ฉบับ และสารภาพความรักที่เขามีต่อเธอ 1,966 ครั้งในช่วงหนึ่งภาคการศึกษา และอาจจะมากกว่านั้นหากเราพิจารณาถึงช่วงเวลาที่ไม่มีใครรู้หรือช่วงเวลาที่ไม่สามารถติดตามได้"แซคคารียังคงอยู่ในภาวะตึงเครียด ดวงตาของเขามืดลงจนน่ากลัวลูคัสทำได้เพียงพยายามปลอบเขา"แต่ถึงอย่างนั้น นายหญิงคอนเนอร์ก็ยังไม่ไปไหน เธอเคยล้อเล่นกับเขาด้วย... โดยการขอให้เขารอเธออยู่ที่สะพาน นั่นหมายความว่าแกริสันเป็นเพียงของเล่นที่ขาดไม่ได้สำหรับเธอ" "นายพูดอะไร?" ในที่สุดแซคคารีก็พูดขึ้นลูคัสจดจ่ออยู่กับข้อมูลในโทรศัพท์ของเขาอย่างเต็มที่ เขาไม่ได้สังเกตว่าการจ้องมองของแซคคารีนั้นลดลงกลายเป็นแสงสะท้อนสันทรายที่เยือกเย็น เขายังคงอธิบายต่อไป "เอ่อ พูดตามตรงนะครับ สำหรับนายหญิงคอนเนอร์แล้ว แกริสันเป็นเหมือนพี่ชายที่คอยดูแลเธอที่มีสถานะเดียวกับทิฟฟานี่ มิลเลอร์นายหญิงคอนเนอร์ไม่สนใจเขาเลยจริง ๆ เมื่อเธอเล่นกับเขาเสร็จแล้ว เธอจะ... แอ๊ะ!"

  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 295 แซคคารีอยู่ที่นี่

    ดังที่กล่าวไว้ ไม่ว่าชาร์ล็อตจะปฏิเสธแกริสันอย่างโหดร้ายสักกี่ครั้ง เขาก็ไม่เคยยอมแพ้และยังคงไล่ตามเธอด้วยความมุ่งมั่นเมื่อหกปีที่แล้ว โรงเรียนของพวกเขาได้จัดทัศนศึกษามาที่ "สะพานสายรุ้ง" แกริสันได้สารภาพและมอบจดมายรักให้กับชาร์ล็อตที่สะพานสายรุ้งแห่งนี้ต่อหน้านักเรียนจำนวนมากเนื่องจากไม่มีทางเลือกอื่น ชาร์ล็อตจึงชี้ไปที่ "สะพานสายรุ้ง" และพูดว่า "เอาล่ะ แกริสัน คุณบอกว่าคุณจะไม่ยอมแพ้ใช่ไหม? ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณจะต้องมาที่สะพานแห่งนี้ทุกวันและรอฉันสองชั่วโมง ไม่ว่าฝนจะตกหรือแดดออก ถ้าคุณสามารถรักษามันไว้ได้เป็นเวลาสิบปีโดยที่ไม่ล้มเหลว หลังจากผ่านไปสิบปี ฉันจะแต่งงานกับคุณและเป็นภรรยาของคุณ"ชาร์ล็อตเดินจากไปทันทีหลังจากนั้น และเธอก็โยนจดหมายรักที่แกริสันมอบให้เธอลงไปในแม่น้ำด้วยชาร์ล็อตรู้สึกโล่งอกที่แกริสันจะต้องยอมแพ้เมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพูดไป เพียงเพราะว่าเธอไม่เคยคาดหวังตั้งแต่แรก แต่แกริสันโดดเรียนทุกวันและมารอเธอที่สะพานสายรุ้ง โดยไม่คำนึงถึงสภาพอากาศ เขาทำแบบนี้มาหกปีแล้ว..."ที่นี่อากาศหนาวและชื้น และเธอค่อนข้างอ่อนแอ แค๊ก... ดังนั้นเธอควรกลับไปเดี๋ยวนี้" เสียงท

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status