บทที่ 2 หยิ่งราวกับแมวป่าNCนิดๆ

คิงรอเวลาที่ได้นัดจองคิวสักเอาไว้ กลับมารู้ว่าเพื่อนรักและเมียกำลังมีปัญหาหนักกว่าเดิมไอ้ปราบหมกตัวอยู่แต่บ้านไม่ยอมออกไปไหนเลย แต่ความซวยตกที่เขาได้ตกปากรับคำว่าจะสักแถมจองคิวไว้แล้ว อีกอย่างเขาต้องไปวิ่งเต้นดูแลไอ้หมาบ้าจนไม่ได้หลับไม่ได้นอน

"ไม่ติดว่าเป็นเพื่อนกูเหยียบซ้ำแล้ว"คิงเห็นสภาพของเพื่อนที่เมาหัวราน้ำไม่เป็นผู้เป็นคน

"มึงไม่ต้องมาบ่น จะไปไหนก็ไป"

"วันนี้ไปสัก ถึงคิวที่จองไว้แล้ว"

"อืม"

"อืมนี่คือ…? "

"มึงก็ไปสักสิ เงินกูโอนให้"

"กูไม่ได้หมายถึงเงิน ไม่ไปร้านสักกับกูหรือไง เหตุผลหลักที่กูสักเพราะมึงนะ"

"เออ ขอบใจ แต่กูคงไม่ไปแล้ว โซนไม่ต้องการกูแล้วมันอยากเลิกกับกูจริงๆ "

"อะไรบทจะถอดใจก็ง่ายเหลือเกิน"

"อึก! อึก!"ปราบไม่ได้พูดอะไรแต่ยกขวดเหล้าขึ้นดื่ม

"กูไปแล้วถึงเวลานัดแล้ว เลิกดื่มได้แล้วมึงอ่ะ โทรมยิ่งกว่าผีอีก"

"จะไปก็ไปกูรำคาญบ่นอยู่ได้"คิงหมดคำจะพูดได้แต่ส่ายหน้าแล้วออกมาจากบ้านของปราบ

เมื่อถึงเวลาที่ต้องไปเจอฟาร์อีกครั้งคราวนี้คิวที่เขาได้คือตอนค่ำเพราะตอนกลางวันคิวเต็มซึ่งถือว่าดีเพราะตอนกลางวันเขาคงไม่ตื่นหรอกนู้นนอนหลับเป็นตาย แต่ละคืนชายหนุ่มจะทำตัวเจ้าสำราญในสถานที่เริงรมย์ ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเรือนร่างหนุ่มๆ สาวๆ เอวบางพลิ้ว บางครั้งก็มีเพื่อนมาก๊งเหล้ากันกินกันจนแฮงหนัก สุดท้ายก็สลบเหมือด คิงแทบไม่ต้องทำงานก็มีเงินใช้เป็นป๋ามาเปย์อีหนูทั้งหลายแหล่ แก้เหงา

ฟรืด ฟรืด

คิงเปิดประตูเข้ามาในห้องก็เห็นฟาร์นั่งอยู่เก้าอี้ประจำของเจ้าตัวแล้ว แต่อีกฝ่ายยังคงใส่แมสปิดบังใบหน้าเหมือนเดิม

"สวัสดีครับคุณตาสวย"

"ฟาร์.."

"รู้ครับว่าชื่อฟาร์แต่อยากเรียกตาสวย"คิงพูดเสร็จยิ้มหน้าระรื่นไม่ได้สนใจสายตาที่อีกคนมองกลับมา

"-"ฟาร์มองอีกคนนิ่งๆ ไม่ได้ตอบอะไร ยิ่งพูดตอบอีกคนก็ยิ่งพูดไม่หยุด

"ปลดกระดุมเสื้อออกจนหมดหรือจะถอดเสื้อออกเลยจะได้"

"หือ..อยากเห็นอกขาวของผมก็ไม่บอก"คิงยังไม่หยุดที่จะพูดหยอกล้อ ยิ่งอีกคนนิ่งยิ่งชอบเย้าแหย่ คิงถอดเสื้อเสร็จก็ขึ้นนอนบนเตียงรอสัก

"-"ฟาร์มองด้วยสายตาเรียบนิ่ง แต่ทำไมหัวใจของเขาเต้นแรงทั้งที่เห็นเรือนร่างของลูกค้าไม่รู้กี่ร้อยคน คนผิวขาวที่ปลดกระดุมทีละเม็ดทีละเม็ดออกจนหมดเห็นเนินอกขาวไล่ลงมาหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามแน่นยิ่งมองยิ่งเซ็กซี่ชวนหลงใหล

"หึ..ไม่กะพริบตาเลยนะคุณตาสวย"

ฟาร์ดึงสติตัวเองกลับมาเตรียมเครื่องมือสักของตัวเองต่อ

ฟาร์สักไปได้ครึ่งหนึ่งระหว่างสักคิงก็พูดหยอกล้อไม่หยุด คุณตาสวยงี้คุณตาสวยงั้นตามประสาคนกะล่อน

"คุณตาสวยสักมานานหรือยังครับ"

"หลายปีแล้ว"

"ไม่น่าล่ะถึงสักสวยมากเท่าที่ดูในรูป"

"ขอบคุณครับที่ชม"

"ทำไมตาคุณสวยจัง"

"-"ฟาร์เงียบก้มหน้าก้มตาสักต่อไป

"ว่าแต่ผมยังไม่เคยเห็นหน้าคุณตาสวยเต็มๆเลย"ทุกครั้งที่เจอฟาร์จะใส่แมสสีดำปิดบังใบหน้าตลอด

"-'

"คุณตาสวยรับสักให้ผู้หญิงไหม"

"รับครับ"

"คงมีแต่สวยๆสินะมาสักด้วย"

"-"

"ผู้ชายก็มีแต่หล่อๆ หุ่นดีซิกแพคเยอะๆใช่ไหมครับ"

"ครับ"

"สักให้ลูกค้าเห็นเนื้อหนัง มุมในร่มผ้า ขอถามคุณตาสวยได้ไหม"

"ถ้าตอบได้ก็จะตอบครับ"

"คุณตาสวยมีอารมณ์ไหมตอนสักให้ลูกค้า"

"-"

"คุณตาสวยไม่ตอบล่ะ ผมอยากรู้จริงๆ "

"-"

อุตส่าห์เงียบแล้วนึกว่าคนอยู่บนเตียงจะหยุดถาม แต่ไม่เลย…จนสุดท้ายฟาร์ที่ทนฟังมาตั้งนานทนไม่ไหววางเครื่องสักลงอย่างแรงจนคิงสะดุ้งเงียบ

(กูพูดมากไปเหรอว่ะ?) แต่ก็ต้องตกใจเพราะอีกฝ่ายถอดแมสที่ใส่ออกเขาตกตะลึงในหน้าตาคนตรงหน้า... ไม่ใช่แค่ตาที่สวยแต่ปากและจมูกก็สวยเหมือนกัน แม้ใบหน้าจะเรียบนิ่งแต่ก็เต็มไปด้วยความถือตัวและหยิ่งราวกับแมวป่า

(ไม่ได้สวยแค่ตาสินะ)

ฟาร์ใช้ปากดึงรูดถุงมือทั้งสองข้าง และลุกขึ้นจากเก้าอี้คิงสะดุ้งหลุดจากภวังค์เพราะเมื่อกี้เขาเผลอนิ่งค้างเอาแต่จ้องมองอีกคน

"จะ .จะทำอะไร!!? " คิงต้องตกใจอีกครั้งเมื่ออยู่ๆถูกฟาร์คร่อมทับ ด้วยความตกใจว่าอีกฝ่ายจะทำอะไรน้ำเสียงก็ละล่ำละลักติดอ่าง

"ปึก! "คิงถูกมือของฟาร์กดไหล่ไว้ให้อยู่กับที่

"คุณตาสวยจะทะ..ทำ.."

"อยู่นิ่งๆ!" ปากคิงหุบลงทันทีจ้องมองอีกฝ่ายที่ทับอยู่ด้านบนตัวเองว่าจะทำอะไรแล้วก็ต้องตกใจอีกครั้งเมื่อกางเกงถูกปลดและรูดซิปลงอย่างรวดเร็ว

"คุณตาสวยจะทำอะไร!!? "

"จุ๊ๆๆ "ฟาร์เอานิ้วชี้ทาบลงริมฝีปากหนาที่นอนนิ่งอยู่

"-"คิงหุบปากเงียบอีกครั้งมองตาปริบๆ ที่ผ่านมาเขารู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้ล่ามาตลอดทำไมวันรู้สึกว่ากำลังถูกล่าอย่างไงอย่างงั้น

"อยากรู้ไม่ใช่เหรอว่ามีอารมณ์หรือเปล่า.." ร่างโปร่งถดถอยกายลงให้มาอยู่ระดับเดียวกับเป้ากางเกงที่ถูกปลดลง

"อือ~มือเรียวนวดคลึงจนได้ยินเสียงครางในลำคอ สิ่งที่สัมผัสผ่านเนื้อผ้าเริ่มกระตุกและขยายจนรับรู้ได้เขาค่อยๆ ดึงชั้นในแนบเนื้อให้เจ้าแท่งหลุดออกมาสู่สายตา เมื่อออกมามันก็ดีดตั้งทันทีดวงตาฟาร์เบิกกว้างด้วยความตกใจเล็กๆ ขนาดของมันใหญ่และยาวมาก ไม่ได้หากันได้ง่าย…

"หืม.." ดวงตาเป็นประกายแวววาวอยากรู้อยากเห็น คิงที่เห็นสายตาและสีหน้าราวกับเด็กเจอของเล่นยิ่งทำให้ท่อนเนื้อกระตุกและหลั่งน้ำบริเวณส่วนหัวออกมาน้อยๆ ฟาร์เหลือบตาไปมองคิงเล็กน้อยค่อยๆ โน้มหน้าจนลมหายใจรดแท่งร้อนของคิง ลิ้นค่อยๆแลบออกและตวัดเลียส่วนหัว!!

"อ๊า ~อื่อ~"คิงร้องครางออกมาโดยไม่ทันตั้งตัวกับความเสียวซ่านที่อีกคนมอบให้ จากนั้นราวกับความบ้าคลั่งของฟาร์เริ่มขึ้นอีก เลียแท่งเนื้อและเส้นเลือดรัวขึ้นลงโดยที่เน้นส่วนหัวรัวเร็ว ไม่ได้อมเข้าไปแต่กับทำให้คิงแทบคลั่งมือแกร่งจับเตียงที่ตัวเองนอนระบายจนหนังแทบฉีก อยากสวนสะโพกก็ทำไม่ได้เพราะถูกอีกคนกดหน้าตักให้อยู่กับที่ไม่ขยับเขยื้อนปกติเขาก็เหมือนคนแรงเยอะแต่ทำไมวันนี้เหมือนไม่มีแรงสู้

"ซี๊ด~อ๊า~ก่อนที่คิงจะเสร็จด้วยลิ้นที่ปรนเปรอกับหยุดไปเสียดื้อจนคิงปรือตาขึ้นมอง

"-"สีหน้าของฟาร์ราวกับกำลังชั่งคิดและเตรียมใจบางอย่างมือทั้งสองละออกจากตักคิงเลื่อนมาจับท่อนเนื้อยาว ปากโน้มจรดกับมันก่อนจะอ้าปากและครอบมันไปถึงครึ่ง!!

"อ๊า~อื่อ~คุณตาสวย.."คิงทนรับความเสียวที่มากกว่าเดิมไม่ไหว ศีรษะของฟาร์ผงกขึ้นเล็กน้อยก่อนจะกระแทกท่อนเนื้อเข้าไปจนสุด

"อ้อก! "เสียงสำลักไม่ได้ดึงสติคิงกลับมา คิงตะบี้ตะบันยัดท่อนเนื้อเข้าออกลำคอร้อนรุนแรง มือพยายามดันหน้าขาของคิงและจิกมันแต่เมื่อไม่ได้ช่วยอะไร เขาเหลือบตามองอีกคนก่อนจะตั้งตัวห่อปากหนักๆ ใช้ลิ้นช่วยทำให้จังหวะคุมเกมกลายเป็นของเขาแทน

"หือ~อือ~อ๊า"เสียงทุ้มต่ำดังลั่นห้องหมดสภาพคนปากดี

"หึ .."ฟาร์ยิ้มเยาะในใจทั้งที่ปากยังไม่หยุดปรนเปรอให้แกเจ้าของแก่นยักษ์—

(แม่ง! ดีจังว่ะ ไม่เคยรู้สึกเสียวขนาดนี้มาก่อนเลยว่ะ../คิงได้แค่ขบคิดอยู่ในใจ) มือหนาเกลี่ยเส้นผมที่บดบังดวงหน้าของคนที่สะกดสายตาของเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นเผยดวงตาสีอัลมอนด์ ไล่นิ้วบนผิวน้ำนมกำลังถูกปนเปื้อนด้วยสีของเฉดแดงราวเชอร์รี่ผลสุก ผลไม้ที่ทั้งเปรี้ยวและหวานน้อยหอมฟุ้งอยู่ในปากแม้จะแทบไม่หวานเลยแต่ถ้ามีอะไรมาตัดรสชาติ---ทำให้ไม่ว่าผู้ใดลิ้มรสต่างก็ติดอกติดใจมันนักหนา

"อื่อ~อ๊า~คุณ..ตาสวย"เสียงครางเครือหลุดมาอีกครั้งกายที่เหยียดเกร็งพลันกระตุกเล็กน้อย ปล่อยธารรักสีขาวขุ่นเติมเต็มแก้มของฟาร์ให้พองราวแฮมสเตอร์ที่เก็บเม็ดถั่วมากมายไว้ใต้กระพุ้งแก้มน้อยๆ คิงหลังปลดปล่อยเปิดตาเล็กน้อยมองฟาร์ที่ค่อยถอนปากออกจากแก่นกายของเขาโดยพยายามไม่ทำให้ของเหลวในปากไหลหกเละเทะ

"หึ หึ"คิงขบขันกับท่าทางนั้นเล็กน้อยก่อนจะเงียบไปเมื่ออีกฝ่ายแทนที่จะคายทิ้งกับค่อยๆ ทยอยกลืนลงคอ

"อึก อึก อึก อึก"

"ตาสวยอย่ากลืน!!?? "คิงคงห้ามไม่ทันแล้วเพราะอีกคนกลืนน้ำรักลงคอไปจนหมดแล้ว

"แฮ่ก.." หลังจากกลืนอึกสุดท้ายร่างโปร่งสูบลมหายใจเข้าเต็มปอดเมื่อกิจกรรมที่ทำไม่ได้ช่วยให้ออกซิเจนเข้าเยอะขนาดนั้น…

"ยังสงสัยอะไรอีกไหม? "

"มะ..ไม่แล้วครับ"คิงพูดติดขัด

"หายสงสัยก็กลับไปได้แล้ว วันนี้สักเท่านี้ ให้เด็กที่อยู่ข้างหน้าเขียนวันนัดให้"

ฟาร์จัดการเช็ดปากตัวเองแล้วจัดเก็บอุปกรณ์ ส่วนคิงก็จัดการตัวเองดึงกางเกงขึ้นมาใส่สวมเสื้อตัวเองให้เรียบร้อย

"กลับก่อนนะคุณตาสวย"คิงถึงจะยังงงๆ แต่ก็พูดร่ำลาอีกอีกฝ่าย ส่วนฟาร์ไม่ได้หันไปมองราวกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น