แชร์

บทที่ 0081

ผู้เขียน: อวินจงมี่
หลังจากที่ว่าวถูกปล่อยขึ้นฟ้าสำเร็จ หรงฉือและตานตานก็หัวเราะออกมาด้วยความดีใจ

เมื่อเห็นรอยยิ้มของหรงฉือ แววตาของเฮ่อฉางปั่วก็ลึกซึ้งขึ้น

หรงฉือสังเกตเห็นแววตาที่เขาจ้องมองมาจึงถามด้วยความแปลกใจว่า “มีอะไรเหรอ?”

“ไม่มีอะไร”

หรงฉือจึงไม่ได้ถามอะไรอีก เธอพาตานตานเดินห่างไปไกลอีกหน่อย ส่วนเฮ่อฉางปั่วก็มองดูอยู่ไม่ไกล โดยไม่ได้เข้ามาร่วมจริง ๆ

พอเล่นว่าวจนเบื่อแล้ว หรงฉือก็พาตานตานไปนั่งตกปลาริมทะเลสาบ หรือไม่ก็นั่งยอง ๆ ศึกษาปลาตัวเล็ก ๆ ที่ว่ายไปมาในบ่อน้ำเล็ก ๆ ของพ่อค้าแม่ค้า จากนั้นใช้สวิงเล็ก ๆ ตักขึ้นมา

ไม่นานก็ถึงตอนเที่ยง

เดิมทีเฮ่อฉางปั่วแค่อยากพาตานตานออกมาเดินเล่นเท่านั้น จึงไม่ได้เตรียมอาหารมาเหมือนคนอื่น ๆ พอถึงเวลาอาหารกลางวัน เมื่อเห็นว่าตานตานเริ่มหิว เฮ่อฉางปั่วจึงเสนอว่าจะไปกินข้าวที่ร้านเล็ก ๆ แถวนี้

หรงฉือได้พักผ่อนหนึ่งถึงสองชั่วโมงแล้ว จึงอารมณ์ดีขึ้นมาก ก็เลยไม่ปฏิเสธข้อเสนอของเฮ่อฉางปั่ว

ระหว่างทานข้าว หรงฉือจะพูดคุยกับตานตานเป็นส่วนใหญ่

เฮ่อฉางปั่วเห็นว่าทั้งสองเข้ากันได้ดี จึงไม่ได้พยายามเข้าไปแทรกกลาง เพียงแต่คอยเลื่อนจานอาหารที่พวกเธอชอบไปไว้ตรงหน้าให้
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
วิพาภรณ์ มีมั่ง
สมัครสมาชิกไปแล้วทำไม ไม่ปลดล้อคคะ
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 312

    อวี้มั่วซวิน “…”เขายังไม่พูดอะไร เฟิงจิ่งซินก็มองเขาอีก แล้วพูด “เหมือนหนูเคยได้ยินเสียงของคุณลุงอวี้จากที่ไหนมาก่อน...”ระหว่างช่วงปีใหม่ หรงฉือเปิดลำโพงถกปัญหากับเขาอยู่นานหลายชั่วโมงตอนนั้น เฟิงจิ่งซินก็อยู่ด้วยแล้วเธอจะไม่รู้สึกคุ้นเสียงของเขาได้หรือ?ทว่าอวี้มั่วซวินไม่ได้พูดออกมา เพียงแค่คลี่ยิ้มพลางกล่าว “งั้นเหรอ?”เฟิงจิ่งซินพยักหน้า “ค่ะ”อวี้มั่วซวิน “งั้นคงเป็นเพราะเสียงของลุงอาจจะคล้ายเสียงผู้ชายทั่ว ๆ ไปแหละมั้ง”เฟิงถิงเซินได้ฟังมาถึงตรงนี้ ลูบสันจมูกอันสูงโด่งเล็กน้อย แล้วหัวเราะแหะ ๆอวี้มั่วซวิน “...”หัวเราะอะไร?มันน่าขำมากเหรอ?แขกเหรื่อทยอยมาถึงที่งานกันแล้ว คนตระกูลเฟิงต้องไปอยู่คอยต้อนรับบรรดาแขกคนอื่น ๆ พวกอวี้มั่วซวินก็รู้ถึงจุดนี้ดี จึงไม่ได้พูดคุยกับคนตระกูลเฟิงมากไปกว่านี้ก่อนหน้านี้ต่างเล่าลือกันในวงสังคมว่าเฟิงถิงเซินแต่งงานมีลูกแล้วแต่ไม่มีผู้ใดรู้ว่าเรื่องราวนั้นจริงเท็จอย่างไรพอมีแขกมาเยอะขึ้น ๆ เมื่อทุกคนได้เห็นเฟิงจิ่งซินที่หน้าตาละม้ายกับเฟิงถิงเซิน แถมยังจูงมือของเฟิงถิงเซิน และเรียกเฟิงถิงเซินว่าพ่อ จึงค่อยตระหนักได้ว่าเฟิงถิง

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 311

    ไม่นานก็ถึงวันคล้ายวันเกิดของคุณย่าเฟิงแล้วเนื่องจากเฟิงถิงเซินเคยกล่าวเตือนสติ เฟิงจิ่งซินจึงเตรียมของขวัญวันเกิดให้คุณย่าเฟิงไว้ล่วงหน้าขณะที่เธอลงมารับประทานมื้อเช้า ก็นำของขวัญมอบให้กับคุณย่าเฟิงก่อนเป็นอันดับแรกคุณย่าเฟิงยิ้มตาหยี “ขอบคุณนะซินซิน”เฟิงถิงเซินก็ยื่นของขวัญในมือให้คุณหญิงย่าด้วย “นี่คือของขวัญที่ผมกับเสี่ยวฉือเตรียมมาให้คุณย่าด้วยกันครับ สุขสันต์วันเกิดนะครับ”คุณย่าเฟิงได้ฟังดังนั้น พลันมองค้อนเขาแวบหนึ่งยังไม่พูดอะไร พ่อบ้านก็หอบของขวัญสองกล่องเข้ามาจากด้านนอก แล้วเอ่ยกับคุณย่าเฟิง “คุณหญิงใหญ่ครับ นี่คือสิ่งที่คุณหญิงใหญ่หรงกับหลานสะใภ้ของท่านวานคนเอามาส่งให้ บอกว่าเป็นของขวัญสำหรับท่านครับ”คุณย่าเฟิงมองพลางรับมา จากนั้นมองไปยังเฟิงถิงเซินแม้รู้ว่าเฟิงถิงเซินทำลงไปเพื่อให้เธอดีใจ ด้วยการอุตส่าห์พูดว่าของขวัญที่เขาเตรียมมานั้นคือของขวัญจากเขาและหรงฉือ แต่ตอนนี้ท่านไม่บังคับฝืนใจเรื่องระหว่างพวกเขาอีกต่อไปแล้วท่านส่งเสียงฮึดฮัดก่อนกล่าว “เสี่ยวฉือเตรียมของขวัญแยกไว้ให้ย่าแล้ว แกไม่จำเป็นต้องมาพูดดีให้เสียแรงเปล่าหรอก”เอ่ยจบก็ไม่สนใจเขาอีกเฟิงถิง

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 310

    วันนั้นหรงฉืออยู่ที่ตระกูลอวี๋ดื่มชาเล่นหมากรุกเป็นเพื่อนผู้อาวุโสอวี๋เห็นเฟิงจิ่งซินอยากกลับตระกูลหรงไปกับเธอตอนเย็นมากตอนบ่าย หรงฉือหาช่องว่าง ส่งข้อความหนึ่งไปหาเฟิงถิงเซิน ให้เขามารับคนกลับไปตอนเย็นเธอส่งข้อความไป แต่เฟิงถิงเซินไม่ตอบเธอนึกว่าเฟิงถิงเซินไม่เห็นหลังกินข้าวเย็นเสร็จ ตัวเฟิงถิงเซินไม่ได้โผล่มา แต่รถที่ส่งรถมารับเฟิงจิ่งซินที่บ้านเดิมตระกูลอวี๋กลับตรงเวลามากหลังเฟิงจิ่งซินขึ้นรถจากไป หรงฉือก็ขับรถออกจากบ้านเดิมตระกูลอวี๋เช่นกันสัปดาห์หน้าเป็นงานวันเกิดคุณย่าเฟิงแล้วหรงฉือตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ไปร่วมงานคุณยายหรงครุ่นคิด ก็คิดว่าพวกเขาไม่ไปร่วมงานจะดีกว่าหลังตัดสินใจแล้ว ตอนเย็นวันนั้น หรงฉือกับคุณยายหรงก็โทรไปหาคุณย่าเฟิงตอนที่คุณย่าเฟิงรับโทรศัพท์หรงฉือ ยังกินข้าวไม่เสร็จขาของเธอเกือบหายดีแล้ว โดยพื้นฐานก็สามารถเดินได้ปกติแล้วหลังจากเธอเหลือบมองเฟิงถิงเซิน ก็ลุกขึ้นปลีกตัวไปที่ห้องอาหารและรับสาย ในน้ำเสียงเต็มไปด้วยรอยยิ้ม "เสี่ยวฉือ กินข้าวหรือยัง?""กินแล้วค่ะ"หรงฉือเปิดลำโพงโทรศัพท์ เธออยู่กับคุณยายหรง หลังทักทายคุณย่าเฟิงสองสามประโยค จึงเ

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 309

    หรงฉือยังอยู่ที่ฉางโม่ เห็นสายโทรเข้าจากเขา เธอก็รับสาย "ประธานเฮ่อ?"เฮ่อฉางปั่วได้ยินเสียงของเธอ แววตาก็อ่อนโยนลง และพูด "ตานตานไม่ได้เจอคุณมาสักพักแล้ว สุดสัปดาห์นี้มีเวลาไหม? พวกเรานัดเวลาออกไปเดินเล่นด้วยกันได้ไหม?"หรงฉือเหลือบมองข้อมูลที่เธอจัดเรียงในคอมพิวเตอร์ช่วงนี้ และพูด "สองวันนี้ฉันไม่ว่างเลย สัปดาห์หน้าได้ไหม?"ได้ยินเธอบอกว่าไม่ว่าง เฮ่อฉางปั่วก็หลุบตาลง และพูด "ไม่เป็นไร สัปดาห์หน้าก็ได้""โอเค"ความคิดของหรงฉืออยู่ที่โมเดลข้อมูลของคอมพิวเตอร์ทั้งหมด พูดจบ ก็พูดต่อ "งั้นแค่นี้ก่อนนะคะ?"เฮ่อฉางปั่ว "...ครับ"หรงฉือวางสายทันทีเธอยุ่งตลอดจนเกือบสี่ทุ่มจึงเพิ่งออกจากฉางโม่เช้าวันรุ่งขึ้น เธอไปที่บ้านเดิมของตระกูลอวี๋ตอนนั้นที่ผู้อาวุโสอวี๋เดินทางไปพักฟื้นที่ต่างประเทศ เฟิงจิ่งซินอายุสองขวบกว่าแล้วเฟิงจิ่งซินในตอนนั้นน่ารักมาก และสนิทกับผู้อาวุโสอวี๋มากผู้อาวุโสอวี๋ชอบเธอมากตอนนั้นที่เขาไปพักฟื้นที่ต่างประเทศ ก็อาลัยอาวรณ์เฟิงจิ่งซินมากเรื่องนี้ แม้ตอนนั้นเฟิงถิงเซินจะยังไม่ได้ใส่ใจเฟิงจิ่งซิน เขาก็น่าจะรู้เหมือนกันผ่านไปนานขนาดนี้ผู้อาวุโสอวี๋จึงเพิ

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 308

    ระหว่างเฟิงถิงเซินกับเหรินจี่เฟิงพูดคุยอะไรกัน หรงฉือไม่รู้หลังจากกินข้าวกับอวี้มั่วซวินเสร็จ หรงฉือก็กลับไปทำงานที่บริษัทต่อในวันพุธ เธอได้รับสายจากผู้อาวุโสอวี๋โดยตรง ขอให้เธอไปกินข้าวกับเขาช่วงสุดสัปดาห์ และพูด "ซินซินก็มาด้วย"หรงฉือได้ยินแบบนั้น ก็ชะงักไป และพูด "ค่ะ"บ่ายวันศุกร์ ตอนที่หรงฉือกำลังประชุม โทรศัพท์ก็ดังขึ้นอย่างกะทันหันเธอกำลังจะรับสาย แต่อีกฝ่ายกลับวางสายไปแล้วหรงฉือยังประชุมอยู่ เมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์ไม่คุ้น ก็ไม่ได้สนใจคนที่โทรมาสายนั้นความจริงคือเจี่ยนเนี่ยนเธอเริ่มงานที่เฮ่อซื่อกรุ๊ปอย่างเป็นทางการ ตั้งแต่วันพุธแล้วเมื่อครู่เธอโทรหาหรงฉือ เพราะอยากบอกหรงฉือว่าเธอเข้าทำงานที่เฮ่อซื่อกรุ๊ปแล้ว ในอนาคตก็จะลงหลักปักฐานที่เมืองตูเฉิงแต่เพิ่งโทรออก หลังจากนั้นเธอก็นึกขึ้นได้ว่าก่อนหน้านี้ซุนลี่เหยาเคยบอกว่าพวกเพื่อนของเฟิงถิงเซิน อย่างเช่นเฮ่อฉางปั่วอะไรนั่น ต่างก็ไม่ชอบหรงฉือ ไม่ว่าหรงฉือจะเอาใจพวกเขาอย่างไร พวกเขาก็ไม่เปลี่ยนแปลงแต่พวกเขากลับยอมรับหลินอู๋อย่างง่ายดายถ้าเธอบอกหรงฉือว่าตนเข้าทำงานที่เฮ่อซื่อกรุ๊ปแล้ว หรงฉือต้องรู้แน่นอนว่าเกี่ยวข

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 307

    พูดจบ หรงฉือก็ไม่มองเขาอีก หันหลังเดินจากไปเฟิงถิงเซินก้าวไปข้างหน้าคิดจะขวางไม่ให้เธอไป ทันใดนั้นเอง โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นเฟิงถิงเซินหยิบโทรศัพท์มาดูเบอร์ที่โทรมาก็ชะงักฝีเท้า มองแผ่นหลังของหรงฉือขึ้นรถไปขณะที่รับสายอวี้มั่วซวินเห็นเขาคิดจะขวางหรงฉือ เดิมทีก็คิดจะขวางเฟิงถิงเซิน เมื่อเห็นเขายอมเลิกราด้วยตัวเอง ก็เหลือบมองเฟิงถิงเซิน หลังส่งเสียง "เหอะ" ออกมาครั้งหนึ่ง ก็หันหลังขึ้นรถหรงฉือไปด้วยเมื่อครู่หรงฉือกับเฟิงถิงเซินคุยอะไรกัน อวี้มั่วซวินฟังไม่เข้าใจจริง ๆหลังขึ้นรถ เขาก็ถามหรงฉือ "เขาจะให้คุณไปไหน?"หรงฉือบอกเรื่องงานวันเกิดของคุณย่าเฟิงอวี้มั่วซวินยังไม่รู้เรื่องงานวันเกิดของคุณย่าเฟิงจริง ๆตระกูลอวี้กับตระกูลเฟิงมีความสัมพันธ์ระดับธรรมดา แต่งานวันเกิดคุณย่าเฟิงครั้งนี้ยิ่งใหญ่มาก ตระกูลอวี้ก็น่าจะได้รับบัตรเชิญด้วยเช่นกันเพียงแต่ ปกติเขาไม่ได้กลับไปที่บ้านเดิมบ่อยนัก จึงไม่รู้เรื่องนี้ได้ยินหรงฉือพูดแบบนี้ เขาก็พูด "คุณไม่ไปก็ถูกแล้ว"พูดจบ เขาก็ขมวดคิ้วพูด "ไม่ใช่ว่าเขาเคยพาหลินอู๋ไปบ้านเดิมตระกูลเฟิง และเคยเจอคนตระกูลเฟิงแล้วเหรอ? วันงานวันเกิดคุณย่า

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status