Share

ฉันไม่ใช่นางเอกไร้เดียงสา
ฉันไม่ใช่นางเอกไร้เดียงสา
Author: hikki

บทนำ

Author: hikki
last update Last Updated: 2024-12-20 13:29:17

          “เคียร่า… วันนี้เจ้าก็ยังคงงดงามเช่นเคย ข้าอยากจะป่าวประกาศให้ทุกคนได้รู้ว่าหญิงที่งดงามดุจเทพธิดาเป็นของข้าเพียงผู้เดียว”

          “องค์ชายอาร์มิสเพคะ ทำไมพระองค์ถึงดีกับข้าเช่นนี้ ข้าไม่อาจคู่ควรยืนข้างกายท่านเลยด้วยซ้ำ ถ้าเลดี้แอมเบอร์ได้ยินที่ท่านพูด เลดี้คงเสียใจเป็นอย่างมาก”

          ภายใต้ร่มเงาของต้นไม้ใหญ่ในสวนหลังพระราชวัง ลมเย็นพัดผ่านเป็นระลอกทำให้ใบไม้ไหวไปมา เรือนผมสีเงินของเคียร่าพริ้วไสว เผยให้เห็นประกายตาสีแดงมรกตที่แฝงไปด้วยเสน่ห์เย้ายวน ราวกับดึงดูดทุกสายตาที่จ้องมอง

อาร์มิสช้อนคางเรียวของเธอขึ้น ใบหน้าคมสันยิ้มละไมก่อนโน้มเข้ามาใกล้ ดวงตาสีอำพันที่เต็มไปด้วยความหลงใหลจับจ้องลึกลงไปในดวงตาของเธอ

          “เพราะว่าข้ารักเจ้าไง เคียร่า…”

เสียงทุ้มต่ำเอ่ยด้วยน้ำเสียงอบอุ่น ก่อนที่ริมฝีปากของเขาจะสัมผัสเบาๆ กับริมฝีปากแดงระเรื่อของเธอ

แต่เพียงชั่วขณะเดียว เสียงเรียบนิ่งกลับดังขึ้นขัดจังหวะของทั้งคู่       

“ถ้าใครมาเห็นเข้า เรื่องซุบซิบนินทาของข้ารับใช้คงเลยเถิดและเสียภาพลักษณ์ขององค์รัชทายาทแน่เลยเพคะ...”

อาร์มิสผละออกจากเคียร่าอย่างรวดเร็วแล้วหันไปยังต้นเสียงที่คุ้นเคย ภายใต้แสงแดดอ่อนยามเย็น เขาเห็นหญิงสาวในชุดเดรสสีแดงดำเข้มเรืองรอง

เธอคือเลดี้แอมเบอร์ ผู้มีเรือนผมสีแดงสดที่เปล่งประกาย ใบหน้ายิ้มแย้มของเธอกลับทำให้บรรยากาศรอบข้างเย็นยะเยือก  

          “เลดี้แอมเบอร์…เจ้าควรแจ้งก่อนที่จะมาเข้าพบข้าสิ” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยบอก พลางจับแขนชู้รักให้มาหลบหลังของตน

          “หม่อมฉันมาพบจักรพรรดินีเพคะ และหม่อมฉันก็แค่มาเดินเล่นสวนหลังพระราชวังเพียงเท่านั้น แต่กลับมาพบเจอคู่หมั้นกำลังจูบกับหญิงคนอื่น เลดี้เคียร่าช่างไม่รู้อะไรเลยหรือว่าการกระทำนี้มันไม่เหมาะสมควร” น้ำเสียงนุ่มแต่แฝงไปด้วยความเหยียดหยาม

เคียร่าก้มหน้า น้ำเสียงแหบสั่นเอ่ยขอโทษ

ขะ ข้า..ขอโทษค่ะเลดี้แอมเบอร์.. องค์ชายอาร์มิสเพคะ ข้าคงต้องขอตัวกลับก่อน

เคียร่าหันหลังเตรียมจะเดินจากไปแต่กลับถูกมือของอาร์มิสรั้งแขนไว้

          “เจ้าไม่ได้ผิด ข้าเป็นคนผิดเอง เพราะฉะนั้นข้าจะรับผิดชอบเจ้าเอง” อาร์มิสเอ่ยอย่างมั่นใจ ดวงตาสีอำพันแสดงความแน่วแน่

เขาหันไปทางแอมเบอร์และเอ่ยประโยคชวนให้เธอหัวเสีย

“เลดี้แอมเบอร์ ข้าต้องการจะถอนหมั้นกับเจ้า ตั้งแต่ยังวัยเยาว์จนถึงตอนนี้ข้าไม่ได้มีความรู้สึกรักเจ้าเลยคิดกับเจ้าเพียงแค่เพื่อนเท่านั้น”

มือเล็กขยุ้มเข้าหากันเพื่อกดอารมณ์ความขุ่นเคือง

“หม่อมฉันคงถอนหมั้นกับองค์ชายไม่ได้หรอกเพคะ ถ้าพระองค์ต้องการเช่นนั้นคงต้องไปทูลองค์จักรพรรดินีแล้วเพคะ...” ดวงตาคู่สวยปรายตามองไปยังชู้รักของคู่หมั้นที่ยืนตัวสั่นระริก

          “ข้าจะบอกอะไรให้อีกอย่างถ้าองค์ชายอาร์มิสยังคงทำเช่นนี้ เลดี้เคียร่าอาจจะมีชีวิตสั้นลง” น้ำเสียงเรียบนิ่งระบายยิ้มยียวนต่อทั้งสองคนก่อนจะม้วนหลังกลับด้วยท่วงท่าสง่างามดั่งขุนนางชนชั้นสูง

          แอมเบอร์ไม่ได้รู้สึกหึงหวง ทว่าไม่ชอบใจที่อาร์มิสจะถอนหมั้นกับเธอเพียงเพราะไปติดหญิงสาวหน้าตาสะสวย เธอไม่ต้องการให้ตำแหน่งเจ้าหญิงพระชายาของเธอต้องสั่นคลอน ถ้าหล่อนคนนั้นก้าวก่ายเกินหน้าเกินตา แอมเบอร์ผู้นี้ก็พร้อมที่จะกำจัดทิ้งซะ!

          “นี่เจ้า!!” เสียงทุ้มตะโกนไล่หลังแอมเบอร์

          “องค์ชายอาร์มิส พระองค์ตามเลดี้แอมเบอร์ไปก่อนเถิดเพคะ ข้าได้เวลาต้องกลับแล้ว”

          “เดี๋ยวข้าจะเรียกหาเจ้าอีก รอก่อนนะเคียร่าของข้า” อาร์มิสโน้มกอดเคียร่าก่อนจะเดินตามหญิงคู่หมั้นไป

          เคียร่าเดินไปตามทางของสวนกุหลาบด้วยใจเหม่อลอย สาวเท้าเดินเรื่อยเปื่อยจนไปถึงศาลากลางน้ำอย่างเหนื่อยล้า ร่างอรชรยืนอยู่ข้างบ่อน้ำ ทอดสายตาเหม่อมองพระอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้า เป็นช่วงเวลาที่ต้องรีบกลับคฤหาสน์ทว่าช่วงขาไม่อยากขยับเดินไปยังรถม้าเสียเลย หัวใจที่ปวดร้าวบีบคั้นน้ำตาให้ไหลรินอาบพวงแก้มแดงระเรื่อ

          ชั่ววินาทีไม่ทันตั้งตัว ทันใดนั้น มีมือปริศนาผลักแผ่นหลังเธออย่างแรงจนร่างบางตกลงไปในบ่อน้ำ

          ตู้ม!!

 บ่อน้ำลึกเย็นเยียบ ร่างของเคียร่าจมลงไปเรื่อยๆ เธอพยายามตะเกียกตะกาย แต่มือและขาไม่มีแรงเหลือแล้ว ความรู้สึกแน่นหน้าอกเริ่มก่อตัวขึ้น ท่ามกลางความมืดและความเงียบ สติของเธอค่อยๆ จางหายไป

ในช่วงสุดท้ายของการหายใจ แสงสีทองอร่ามส่องสว่างขึ้นจากใต้น้ำ มันหอบหุ้มร่างของเธออย่างอบอุ่น พาเธอลอยขึ้นมาเหนือผิวน้ำและวางลงบนพื้นหญ้าอย่างนุ่มนวล

          “แค่ก ๆ”  เคียร่าสำลักน้ำที่กลืนลงไปจำนวนมาก ร่างบางค่อยๆ คลานหาคนช่วยเหลือ ดวงตาพร่ามัวมองเห็นเงาร่างของชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่ใกล้ๆ เขาไม่แม้แต่จะขยับตัวมาประคองช่วยเหลือหญิงสาวเลยด้วยซ้ำ

           ก่อนจะเริ่มหมดสติลงใบหน้าสวยชุ่มน้ำเงยหน้ามองคนตรงหน้า แสงแดดยามพระอาทิตย์ตกดินสะท้อนเรือนผมสีน้ำเงินเข้มจนเป็นประกายแวววาว

          “ชะ ช่วยด้วย…”

           มือเล็กเอื้อมแตะปลายรองเท้าหนัง ก่อนที่สติจะดับวูบลง...

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ฉันไม่ใช่นางเอกไร้เดียงสา   ตอนที่13 ใช่พระเอกในนิยายจริงๆ เหรอ

    ตำหนักองค์ชายอาร์มิสพระอาทิตย์ใกล้ลับขอบฟ้า หญิงสาวชุดเดรสสีครีมเรียบง่ายทอดน่องเดินเข้ามาในตำหนักรอง หวังว่าการมาตำหนักนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายเคียร่ามาถึงหน้าห้องขององค์ชายอาร์ส องครักษ์ที่เฝ้าอยู่ข้างหน้าเปิดประตูให้เธอเข้าไปอย่างง่ายดาย เหมือนว่าได้รับคำสั่งตรงจากองค์ชายว่าให้ต้อนรับหญิงสาวผู้นี้ภายในห้องนอนขนาดใหญ่มีเพียงแสงอาทิตย์ยามเย็นสาดส่องให้ความสว่างอยู่น้อยนิด ชายหนุ่มผมสีบลอนด์ยังคงกระดกแก้วเหล้าไม่มีทีท่าว่าจะวางแก้วลงเขาเหลือบมองเธอและละทิ้งสายตาไปทางอื่นอย่างไม่สนใจ“จริงๆ ข้าไม่อยากให้เจ้ามาเลย...สภาพตอนนี้ของข้าคงดูไม่ได้” อาร์มิสหยิบขวดเหล้าเพื่อจะเติมลงแก้วใบหรูทว่าเคียร่ากลับกระชากขวดเหล้ามาไว้ในมือตัวเอง“พอได้แล้วเพคะ องค์ชายไม่ควรดื่มหนักขนาดนี้นะคะ”เคียร่ามองใบหน้าแดงจัดของอาร์มิส เธอคิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะเป็นเอามาก พอเห็นสภาพนี้ก็เกิดรู้สึกผิดเล็กน้อย“เจ้าอยากให้เราเลิกกับจริงๆ เหรอ...” นัยน์ตาสีอำพันมองมาที่หญิงสาว ขอบตาแดงก่ำไม่รู้ว่าเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือเพราะกำลังอดกลั้นไม่ให้น้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมา“ใช่แล้วเพคะ หม่อมฉันหวังว่าองค์ชายจะลืมหม่อมฉันได

  • ฉันไม่ใช่นางเอกไร้เดียงสา   ตอนที่13 ใช่พระเอกในนิยายจริงๆ เหรอ

    ตอนที่13ใช่พระเอกในนิยายจริงๆ เหรอตำหนักองค์ชายอาร์มิสพระอาทิตย์ใกล้ลับขอบฟ้า หญิงสาวชุดเดรสสีครีมเรียบง่ายทอดน่องเดินเข้ามาในตำหนักรอง หวังว่าการมาตำหนักนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายเคียร่ามาถึงหน้าห้องขององค์ชายอาร์ส องครักษ์ที่เฝ้าอยู่ข้างหน้าเปิดประตูให้เธอเข้าไปอย่างง่ายดาย เหมือนว่าได้รับคำสั่งตรงจากองค์ชายว่าให้ต้อนรับหญิงสาวผู้นี้ภายในห้องนอนขนาดใหญ่มีเพียงแสงอาทิตย์ยามเย็นสาดส่องให้ความสว่างอยู่น้อยนิด ชายหนุ่มผมสีบลอนด์ยังคงกระดกแก้วเหล้าไม่มีทีท่าว่าจะวางแก้วลงเขาเหลือบมองเธอและละทิ้งสายตาไปทางอื่นอย่างไม่สนใจ“จริงๆ ข้าไม่อยากให้เจ้ามาเลย...สภาพตอนนี้ของข้าคงดูไม่ได้” อาร์มิสหยิบขวดเหล้าเพื่อจะเติมลงแก้วใบหรูทว่าเคียร่ากลับกระชากขวดเหล้ามาไว้ในมือตัวเอง“พอได้แล้วเพคะ องค์ชายไม่ควรดื่มหนักขนาดนี้นะคะ”เคียร่ามองใบหน้าแดงจัดของอาร์มิส เธอคิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะเป็นเอามาก พอเห็นสภาพนี้ก็เกิดรู้สึกผิดเล็กน้อย“เจ้าอยากให้เราเลิกกับจริงๆ เหรอ...” นัยน์ตาสีอำพันมองมาที่หญิงสาว ขอบตาแดงก่ำไม่รู้ว่าเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือเพราะกำลังอดกลั้นไม่ให้น้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมา“ใช่แล้วเพคะ ห

  • ฉันไม่ใช่นางเอกไร้เดียงสา   ตอนที่ 12 เผลอช่วยเด็กน้อยที่จะกลายเป็นตัวร้ายในวันข้างหน้า

    “องค์ชายเฮลิออสมาแล้วพ่ะย่ะค่ะ”จักรพรรดิอีเมอร์สันชายวัยกลางอายุราว50ปีผู้มีเรือนผมสีบลอนด์สว่างไสวเหมือนกับอาร์มิสและมีนัยน์ตาสีอเมทิสต์เหมือนกับเฮลิออส ใบหน้านิ่งขรึมไร้อารมณ์ถึงแม้ว่าจะทำงานเอกสารกองเท่าภูเขาอยู่แต่ก็ไม่แสดงถึงความเหน็ดเหนื่อยออกมาเลยแม้แต่น้อยอีเมอร์สันวางปากกาพร้อมกวาดตามองต่อคนที่มาเยือน“ถวายบังคมพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท...”“ได้ข่าวว่าเจ้ามาถึงเมืองหลวงแรมเดือน ทำไมถึงพึ่งจะมาเข้าเฝ้าเรา” อีเมอร์สันเอ่ยเสียงเรียบนิ่งนัยน์ตาสีอเมทิสต์จ้องมองราวกับตานกอินทรี ทั้งดุดัน และน่าเกรงขาม“กระหม่อมเหนื่อยล้ากับการเดินทาง เลยต้องการพักผ่อนให้ร่างกายแข็งแรงดี อีกอย่างกระหม่อมอยากเที่ยวชมเมืองหลวงที่ไม่ได้กลับมาแสนนานด้วยพ่ะย่ะค่ะ”“เราเข้าใจได้ ขอบใจที่เจ้าชนะสงครามแดนเหนือและกลับมาที่เมืองหลวง ผลงานที่เจ้าสร้างไว้เพื่อจักรวรรดิเราจะตอบแทนให้สมกับที่เจ้าทำไว้”เฮลิออสยกยิ้มราวกับว่าคำพูดของอีเมอร์สันเป็นอย่างที่เขาคาดหวังไว้“กระหม่อมไม่ได้อยากได้อะไรเป็นพิเศษ แค่อยากกลับมาอยู่ในที่ที่เคยอยู่ก็เพียงพอแล้ว...”อีเมอร์สันรู้ความต้องการของเฮลิออสลูกชายของตนเป็นอย่างดี การมาเยือนขอ

  • ฉันไม่ใช่นางเอกไร้เดียงสา   ตอนที่ 11 องค์ชายทั้งสอง

    ทหารนายหนึ่งวิ่งหน้าตาตื่นตระหนกเปิดประตูเข้ามาในห้องนอนของบารอนด์วาเลียอย่างรีบร้อนปัง!“ท่านบารอนด์! มีคนบุกรุกโกดังชั้นใต้ดินมันเผาโกดังมอดไหม้ไปทั่วแล้วขอรับ!! พวกทาสหนีออกหายไปหมดไม่เหลือแม้แต่คนเดียวเลยครับ!”เสียงประตูดังขึ้นทำให้บารอนด์ตื่นจากภวังค์ เขารีบลุกออกจากเตียงนอนเปิดหน้าต่างเพื่อตรวจสอบสิ่งที่ทหารพูด พื้นที่โกดังซึ่งมองเห็นได้ชัดเกิดไฟไหม้ควันฟุ้งลอยเหนือชั้นบรรยากาศ“ใครกันมันกล้ามาหยามข้าขนาดนี้! ดูแลประสาอะไรวะ! รีบไปจับตัวคนบุกรุกมาให้ข้า!!” เสียงโวยวายของชายวัยกลางคนด่ากราดด้วยความโกรธเกรี้ยว“คือว่า...ผู้บุกรุกได้ทำร้ายทหารของเราจนแน่นิ่งไปหมดแล้วครับ...” ทหารตัวใหญ่แสดงความหวาดเกรงมือไม้สั่นปากสั่นเทา“อะไรกัน! มันมีกันเยอะงั้นเหรอ!”“มีผู้ชาย 2 คน คะ ครับ.. มันลอบทำร้ายทหารของเราทีละคน ก่อนจะรู้ตัวพวกทหารก็สลบกันไปหมดแล้วครับ!”ปัก!!! เสียงถีบหลังบารอนด์จากคนชุดดำที่ลอยตัวเข้ามาจากทางหน้าต่าง ตัวบารอนด์ได้กระเด็นตามแรงถีบนอนกลิ้งส่งเสียงโอดครวญอยู่บนพื้นพรมผืนหรู“จะ เจ็บ..” บารอนด์หันไปมองหาความช่วยเหลือจากทหาร ทว่าทหารคนนั้นก็ได้สลบไปแล้ว คนชุดดำสองคนที่บุ

  • ฉันไม่ใช่นางเอกไร้เดียงสา   ตอนที่ 10 เลิกกันเถอะเพคะ

    โถงงานเลี้ยงในคฤหาสน์เต็มไปด้วยแขกมากหน้าหลายตาของเหล่าลูกหลานขุนนางชนชั้นสูง ทุกสายตาต่างจับจ้องไปที่หญิงสาวชุดเดรสรัดรูปสีขาวกำลังถูกเจ้าของงานเลี้ยงวันเกิดพูดจาเหน็บแนม“ข้านึกว่าเลดี้เคียร่าจะออกจากงานไปเสียแล้ว มางานวันเกิดแต่ไม่คิดว่ามีของขวัญให้เจ้าภาพงาน หรือว่าที่เลดี้มาคือจงใจอยากจะเป็นที่หมายตาของบุรุษหรือคะ”โมอามองต่ำแสดงสายตาดูถูกดูแคลนใส่หญิงสาวใบหน้ายิ้มแย้ม“นั้นสิคะ อย่างน้อยก็ขึ้นชื่อเป็นคนในตระกูลคราเรนซ์ แต่ดูเหมือนว่าไม่มีมารยาทเอาเสียเลย”ลูกสมุนของโมอาช่วยเสริมเติมแต่งหวังว่าจะทำให้เคียร่าหน้าเสียอีกครั้ง“ของขวัญสำหรับเลดี้โมอามีแน่นอนค่ะ ไหน ๆ แล้วข้าอยากจะมอบความสุนทรีย์บรรเลงเปียโนให้กับทุกคนในงานเลี้ยงได้ฟังกันนะคะ”“คนอย่างเลดี้เล่นเปียโนก็คงเป็นเพลงเพี้ยน ๆ เหมือนคราก่อน ข้าก็ไม่หวังกับเลดี้เคียร่าหรอกค่ะ”โมอาแสยะยิ้ม เธอคิดไม่ถึงว่าเคียร่าจะกล้าเล่นดนตรีอีกครั้ง เพราะว่าเมื่อไม่กี่ปีก่อน ในงานออกสังคมครั้งแรกที่เคียร่าไป เธอได้บรรเลงเพลงให้ผู้คนมากมายได้ฟัง จนทั้งงานได้แต่ขนานนามหัวเราะถึงการเล่นดนตรียอดแย่ของเธอมือเรียวสวยวางมือลงบนเปียโน หลับตาลงนึก

  • ฉันไม่ใช่นางเอกไร้เดียงสา   ตอนที่ 9 แผนการรีดไถชนชั้นสูง 2

    “คุณหนู! ทำไมกลับมาเสียเช้า รู้ไหมข้าเป็นกังวลแทบบ้า!” หญิงสาวแต่งตัวใส่ชุดนอนของผู้เป็นนายดีดตัวลงออกจากเตียงและบ่นกับเคียร่าที่พึ่งกลับมาถึงตอนรุ่งเช้า“เกิดเหตุนิดหน่อยน่ะ ขอบใจนะที่แสดงเป็นข้า”เคียร่ายิ้มหวานพลันลูบหัวโรสอย่างเอ็นดู“ใจข้าว้าวุ่นขนาดไหน...นึกว่าคุณหนูจะไม่กลับมาเสียแล้ว” โรสขมวดคิ้วพร้อมแสดงหน้าน้อยใจ ถ้าเจ้านายไม่กลับมาเธอคงต้องออกตามหาผู้เป็นนายอย่างบ้าคลั่งเป็นแน่“เอาน่า วันนี้เรามีนัดสำคัญข้าจะพลาดไปได้ไง และข้าก็ได้เอกสารหลักฐานมาครบแล้ว คืนนี้เราจะเอาคืนตระกูลวาเลียกัน”ใบหน้าสวยเจ้าเล่ห์แสยะยิ้ม ทำเอาโรสถึงกับใจเต้นแรง เธอรู้สึกชอบบุคลิกนี้ของเจ้านายที่สุด โดยปกติเมื่อคุณหนูอยู่ต่อหน้าคนอื่นการแสดงสีหน้าและท่าทางจะกลายเป็นคนละคนกับตอนนี้เคียร่าต้องแสดงเป็นหญิงสาวใสซื่อ อ่อนแอไม่สู้คนอยู่ตลอด แต่พอได้พ้นสายตาผู้อื่นไป ก็จะแสดงอีกตัวตนหนึ่งออกมาจนตอนนี้โรสเริ่มชินและเข้าใจเจ้านายของตัวเองมากขึ้นแล้วเฮลิออสหยิบโน้ตบนโต๊ะข้างเตียงขึ้นมาอ่านและคลี่ยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว ถ้าเธอรู้ว่าเขาทำอะไรลงไปคงโดนตราหน้าว่าเป็นพวกโรคจิตเป็นแน่ร่างสูงจัดแจงใส่เสื้อผ้าให้เร

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status