Share

ชายาแพทย์พลิกชะตา
ชายาแพทย์พลิกชะตา
Author: ฮวาฮวาตีลังกาแปล

บทที่ 1

Author: ฮวาฮวาตีลังกาแปล
ร่างกายร้อนผ่าวอยู่บ้าง

กู้หว่านเยว่ลืมตาขึ้นมา พบว่าตนเองกำลังนอนอยู่บนเตียงแกะสลักขนาดใหญ่ มีกลิ่นอายโบราณหลังหนึ่ง ข้างเตียงมีชายสวมชุดแต่งงานนั่งอยู่หนึ่งคน

นี่คงฝันไปใช่ไหม แต่เหตุใดเหมือนจริงถึงเพียงนี้?

นางเบือนหน้ามองฝ่ายชาย

ฝ่ายชายผิวพรรณขาวดุจหยก ใบหน้าหล่อเหลางดงาม มองแวบเดียวก็ทำให้คนจมดิ่งสู่ภวังค์อย่างยากจะหักห้ามใจ เพียงแต่สีหน้าของเขาเย็นชาเกินไป สุ้มเสียงเองก็ไร้อารมณ์เสียนี่กระไร

“ข้ารู้ว่าเจ้าไม่อยากแต่งกับข้า พระบรมราชโองการยากจะฝ่าฝืน หากเจ้าไม่ยินยอม...”

“ข้ายินยอม ข้ายินยอม!”

ชายหนุ่มรูปงามหาใครเทียบได้เช่นนี้ นางครองโสดมายี่สิบกว่าปีไม่เคยได้พบพานมาก่อน ไฉนเลยจะไม่ยินยอมกันเล่า!

กู้หว่านเยว่พยักหน้าอย่างบ้าคลั่ง ไม่สนใจสีหน้าตกตะลึงของฝ่ายชาย ยื่นมือออกไปเกี่ยวเข็มขัดโผเข้าหาอ้อมอกของเขา

สูดลมหายใจเข้าลึกๆ เฮือกหนึ่ง อ้า หอมยิ่งนัก กลิ่นหอมเย็นของชายหนุ่มรูปงาม

เห็นได้ชัดว่านี่คือครั้งแรกของฝ่ายชาย ทีแรกยังคิดปฏิเสธ แต่กลับไม่อาจต้านทานเสียงที่ดังออดอ้อนออเซาะขึ้นมาของนางได้ สติค่อยๆ เลือนรางไป ทว่า ครู่เดียวก็ทำเอากู้หว่านเยว่วิญญาณหลุดลอย

ทั้งสองเกี่ยวกระหวัดรัดรึงตลอดคืน จนกระทั่งใช้แรงกายที่มีจนหมด ถึงโอบกอดกันนอนหลับไป

.....

วันต่อมา กู้หว่านเยว่ถูกความเจ็บปวดระลอกหนึ่งปลุกจนตื่น

ตื่นขึ้นมานางก็งุนงงไป

นางข้ามภพแล้ว

ชายหนุ่มรูปงามเมื่อคืน ก็คือของขวัญจากการข้ามภพ เป็นสามีให้นางรังแก

เพียงแต่อีกครึ่งวัน เขาก็จะตายแล้ว

นี่คือนิยายทำไร่ไถนาเรื่องหนึ่งที่กู้หว่านเยว่เคยอ่าน ซูจิ่งสิงคือตัวร้ายที่น่าเศร้าที่สุดในนิยายเรื่องนี้

เขาฉลาดปราดเปรื่อง มีความสามารถทางทหาร อายุเพียงยี่สิบ ก็โจมตีพวกทูเจวี๋ยจนพ่ายแพ้ราบคาบ ไม่เพียงทวงคืนดินแดนได้ ยังสามารถบีบคั้นให้พวกทูเจวี๋ยลงนามในสัญญาได้อีกด้วย

เพราะสาเหตุนี้ เขาจึงได้รับการแต่งตั้งเป็นเจิ้นเป่ยอ๋อง ทั้งครอบครัวพลอยได้ดิบได้ดีมีวาสนาไปกับเขาด้วย

ทว่าหลังฮ่องเต้ขึ้นครองราชย์แล้ว กลับกริ่งเกรงในอำนาจบารมีของเขา แสร้งพระราชทานสมรส แต่แท้จริงแล้วคือหาโอกาสลอบสังหาร

อีกเดี๋ยว เขาจะถูกเรียกตัวเข้าวัง ถูกยึดทรัพย์เนรเทศไปยังหนิงกู่ถ่าข้อหากบฏ สุดท้าย ร่างกายได้รับพิษ พิษกำเริบจนตายกลางทาง

ชายาของเขาก็คือตนเอง ทุกวันลำบากยากเข็ญ เดินขาแทบหักไปถึงสถานที่เนรเทศอย่างยากลำบาก กลับหนาวตายเพราะหิมะตกหนัก

กู้หว่านเยว่ : …นิยายข้ามภพ X นี่ นางร้ายตัวประกอบ X นี่!

“ท่านอ๋อง ฝ่าบาทมีรับสั่งเชิญท่านเข้าวังในทันที”

มาแล้วมาแล้ว ฮ่องเต้ชั่วต้องการลงมือกับซูจิ่งสิงจนแทบรอไม่ไหวแล้ว!

กู้หว่านเยว่เผยสีหน้าโศกเศร้า อิงตามกฎของนิยายข้ามภพทั่วไปแล้ว นางต้องข้ามภพกลับไปไม่ได้เป็นแน่

หนีก็หนีไม่ได้ ต้าฉีมีระบบสำมะโนครัว นางหนีไปแล้วก็กลายเป็นคนไม่มีสำมะโนครัว ต้องหลบซ่อนภายในป่าชั่วชีวิต

นั่นก็หมายความว่า เว้นเสียแต่หย่าร้าง ชาตินี้นางก็ต้องผูกติดกับซูจิ่งสิงไปจนตาย

หากซูจิ่งสิงตายแล้วนางก็ต้องกลายเป็นม่าย นางไม่อยากเป็นแม่ม่ายฮือฮือฮือ...

ช้าก่อน! มิติวิเศษของนางคล้ายมียาถอนพิษหนึ่งเม็ด

“ท่านอ๋องช้าก่อน ข้ามีของมอบให้ท่าน”

“สิ่งใด?” ซูจิ่งสิงเปลี่ยนสวมชุดยาวสีดำปักลายหม่าง เนตรขนงเยียบเย็น เทียบกับความเร่าร้อนเมื่อคืนแล้วกลับกลายเป็นคนละคน

แสร้งสุขุม!

กู้หว่านเยว่เงียบลง แต่นางยังไม่ลืมธุระสำคัญ หยิบยาถอนพิษออกจากมิติวิเศษ

“นี่คือยาถอนพิษร้อยพิษมิกล้ำกลายที่ท่านแม่ข้าทิ้งไว้ให้ ยกให้ท่านแล้ว ท่านกินมันก่อนเข้าวังเถอะ”

“เจ้าคิดว่าข้าเข้าวังแล้วจะเกิดเรื่องใด?”

แหม ชายคนนี้ไม่โง่นี่

กู้หว่านเยว่ผายมือ “ข้ามิได้พูดเช่นนี้เสียหน่อย อย่างไรเสียนี่ก็คือของดี ท่านรีบกินมันเข้าไปเถอะ”

ซูจิ่งสิงมองนางสายตาซับซ้อนแวบหนึ่ง คล้ายอยากมองให้ออกว่ากู้หว่านเยว่รู้เรื่องใด แต่อีกฝ่ายมีไหวพริบจนน่าประหลาดทำให้เขาอ่านไม่ออก

สุดท้ายเขารับยาและกินลงไป ก่อนจากไปยังเอ่ย “...ขอบคุณมาก”

“ไม่ต้องขอบคุณ!”

กู้หว่านเยว่รับคำอย่างไม่ใส่ใจ ทั้งยังอดทนไม่มากพอจะพูดไร้สาระกับเขามากเกินไปนัก นางยังต้องย่อยความทรงจำในหนังสือเพียงลำพัง ส่วนซูจิ่งสิง นางมิได้ห้ามเขาเข้าวัง

สำคัญคือห้ามไปก็ไม่มีประโยชน์ ภายในวังล้วนจัดการทุกอย่างไว้ดีแล้ว มิหนำซ้ำสามีนางก็กล้าหาญภักดี ต้องยังไม่เตรียมการก่อกบฏเป็นแน่ ถูกยึดทรัพย์เนรเทศเป็นเรื่องแน่นอนดุจตะปูตอกบนแผ่นเหล็ก

ต้องคิดๆ ดูว่าระหว่างถูกเนรเทศต้องทำเยี่ยงไร

นึกออกแล้ว เนรเทศมิใช่ต้องการทรัพยากรหรือ เช่นนั้นนางก็ยกเค้าคลังเก็บของของศัตรูให้หมดเลยแล้วกัน!

ชาติก่อน นางเป็นเพียงคนเดียวในกลุ่มที่มีมิติกักตุนสิ่งของอยู่กับตัว ขอเพียงนึกคิด วัตถุก็จะหลั่งไหลเข้ามิติของนาง ชนิดที่ว่าไม่ต้องยื่นมือออกไปจับ เทียบกับโจรยังแข็งแกร่งยิ่งกว่าโจร

ใช้มิติวิเศษเคลื่อนย้ายตนในพริบตา เพียงเบี่ยงกายก็เข้าวังแล้ว

ภายในพระราชวังมีท้องพระคลังสองแห่ง แบ่งออกเป็นท้องพระคลังฝ่ายในและท้องพระคลังหลวง ท้องพระคลังฝ่ายในคือคลังเก็บทรัพย์สินของฮ่องเต้และราชวงศ์ ใส่ทรัพย์สินส่วนตนของพวกเขา เพื่อสร้างความหฤหรรษ์ใช้ชีวิตอย่างหรูหราให้ราชวงศ์

กู้หว่านเยว่ตรงไปยังท้องพระคลังฝ่ายในโดยตรง

เพียงผ่านเข้าประตู นางก็เหม่อลอย

ฮ่องเต้พระองค์นี้ช่างละโมบเสียจริง ขึ้นครองราชย์ได้ไม่นาน ความสามารถในการเก็บเงินยอดเยี่ยม ภายในคลังล้วนเต็มไปด้วยสมบัติล้ำค่าหาได้ยาก ทองอร่ามเงินขาวหลายสิบหีบนับหลายร้อยล้านตำลึง ผ้าไหมผ้าแพรกองเป็นภูเขาลูกเล็ก ไข่มุกราตรีทะเลทิศบูรพาใหญ่โตเท่าไข่นกพิราบ ยังมีเกี้ยวงดงามหลากหลายแบบ

ให้ตายเถอะ รวยแล้ว!

สมบัติเหล่านี้ล้วนเป็นของนางแล้ว!

เก็บๆ เก็บเข้ามิติ!

เหล็กแผ่นเดียวก็ไม่เหลือทิ้งไว้ให้เขา!

ยังมีอาหารป่าอาหารทะเลหายากของห้องเครื่อง ยาล้ำค่าของสำนักหมอหลวง ข้าวแป้งธัญญาหารน้ำมันในคลังเสบียง กู้หว่านเยว่ทางหนึ่งวิ่งวุ่นทั่วสารทิศ ทางหนึ่งวัตถุที่มองเห็นก็คล้ายตั๊กแตนถูกกวาดพาไปจนเกลี้ยง

ก่อนจากไป นางยังนำราชลัญจกรหยกและบัลลังก์มังกรทำจากทองไปด้วย

รอจนกระทั่งออกจากวัง ร้อยล้านตำลึงเงินและวัตถุแน่นเอียดก็ถูกเก็บภายในมิติแล้ว

กู้หว่านเยว่หวนคิดถึงโครงเรื่องภายในนิยาย

ซูจิ่งสิงมีกองทัพใหญ่อยู่ในมือ อาศัยเพียงฮ่องเต้ชั่วย่อมไม่สามารถล้มเขาได้ ยังต้องร่วมมือกับเสนาบดีฝ่ายขวาหลี่กวงถิงและหัวหน้าทหารคุ้มครองเมืองเจียงเต๋อจื้อ รวมถึงขุนนางฝ่ายบุ๋นทั้งหมด

คนเหล่านี้ไม่อาจปล่อยไปแม้คนเดียว!

นางทำซ้ำแบบเดิมลอบเข้าจวนของคนกลุ่มนี้ เก็บของทั้งหมดที่สามารถเก็บได้เข้ามิติ

หลังออกมาแล้ว สุดท้ายกู้หว่านเยว่กลับมายังบ้านมารดา จวนจงฉินโหว

ภายในห้องหนังสือ เพราะบิดาชั่วของร่างเดิมจงฉินโหวขาดทุนในบัญชีหลายหมื่นตำลึง ตบแต่งมารดานางลูกสาวพ่อค้าเกลือ ผลปรากฏว่าหลังใช้สินเดิมของมารดานางจนหมดแล้ว กลับหลงอนุฆ่าภรรยา ทำให้มารดานางโมโหจนตาย

บ้านมารดาเช่นนี้ กู้หว่านเยว่ย่อมไม่ปล่อยไป

ยามเข้าประตู บังเอิญพบบิดาชั่วและอนุอวี๋กำลังสนทนาส่วนตัว

“มองความนัยของฝ่าบาทดูแล้ว คือต้องการจัดการเจิ้นเป่ยอ๋องแล้ว ก็สงสารหว่านเยว่เด็กคนนั้นเพิ่งแต่งงานเข้าไปก็...”

“ฮึ นั่นคือชะตานางอาภัพ เดิมทีต้องการให้นางแต่งเข้าไปเพื่อหาโอกาสหว่านล้อมเจิ้นเป่ยอ๋อง ใครรู้ไม่มีประโยชน์แล้ว! ใครก็ห้ามมิให้ช่วยเหลือนาง ประเดี๋ยวหายนะจะมาถึงตัว...”

“ใช่ๆ ยังดีอีกสองสามวันหว่านหรูใกล้เข้าวังเป็นพระสนมแล้ว ขอเพียงนางเป่าหูฝ่าบาท จวนโหวก็ไม่มีวันเดือดร้อนแล้ว”

“เฮ้อ หว่านหรูของพวกเรามีประโยชน์กว่าเด็กที่นางแพศยาคนนั้นคลอดมากนัก...”

กู้หว่านเยว่ที่นอกประตูกลอกตาขาว บิดาชั่วชั่วช้าอย่างที่คิดไว้ ดีมาก ท่านไม่มีจริยธรรมต่อสู้ เช่นนั้นข้าก็ไม่มีคุณธรรมแล้ว เก็บๆ ทั้งเงินทั้งสมบัติ โฉนดที่ดิน ผ้าห่มเตาไฟถ่านล้วนเก็บไปทั้งหมด

กระดาษชำระก็ไม่เหลือทิ้งไว้ให้เขาแม้แผ่นเดียว

ยังคิดเข้าวังเป็นพระสนม?

คิกๆ...ต้องดูก่อนว่าฮ่องเต้ชั่วยังมีเงินเลี้ยงสนมอยู่หรือไม่!

กวาดของในจวนโหวจนเกลี้ยงคล้ายโจรก็มิปาน กู้หว่านเยว่รีบนำเงินไปซื้อขาหมูจากร้านอาหารรสเลิศในเมืองหลวง ยังมีไก่ย่างเป็ดย่าง คิดได้ว่ายังมิได้เก็บของในจวนอ๋อง ก็รีบเดินทางกลับจวนอ๋องแล้ว

บัดนี้จวนอ๋องมีคนใช้งานอยู่ห้าห้อง ห้องของทุกคนล้วนไม่สามารถปล่อยผ่านได้ กู้หว่านเยว่รีบเก็บของมีค่าและสินเดิมทั้งหมดของตน

ขณะกำลังหอบหายใจอยู่นั้น เสียงเอะอะโวยวายระลอกหนึ่งก็ดังขึ้น ยังมีเสียงทุบข้าวของอีกด้วย

กู้หว่านเยว่เช็ดเหงื่อ

มาแล้ว!

พระบรมราชโองการยึดทรัพย์เนรเทศมาแล้ว!
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (9)
goodnovel comment avatar
ອິດ ພັນນະວົງ
ไม่สนุกเลย,เรี่มเรื่องมาบรรยายก่อนมันทำให้เสียเรื่อง
goodnovel comment avatar
ประไพ บุญเลิศ
ชอบๆนางเอก
goodnovel comment avatar
เกตน์ เกตน์สิรี
5555 นางเอกแสบมากๆ
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1916

    ถึงแม้ข้างกายข้าจะไม่ขาดคน แต่ในเมื่อองค์หญิงน้อยเป็นผู้แนะนำ เช่นนั้นก็รับไว้ ให้เขาอยู่ทำงานกับข้าก็แล้วกันถูซื่อดีใจจนเนื้อเต้น “ขอบคุณท่านแม่ทัพ ขอบคุณองค์หญิงน้อย”ฮั่วหยุนกล่าว “เจ้าตามข้ามา”ถูซื่อพยักหน้า รีบเดินตามหลังอีกฝ่าย และจากไปพร้อมกันเมื่อเห็นฮั่วหยุนพาชาวบ้านเหล่านั้นจากไป กู้หว่านเยว่ก็มองไปยังซูจิ่งสิง “ท่านพี่ ตอนนี้พวกเราจะไปที่ไหนกัน?”“ข้ามีค่ายทหารอยู่ใกล้ ๆ พวกเราไปพักผ่อนที่นั่นกันก่อน”ซูจิ่งสิงกล่าวพลางหันไปสั่งการผู้ใต้บังคับบัญชาที่อยู่เบื้องหลัง ให้นำคบเพลิงมาจุดไฟเผาอุโมงค์เหมือง“ไปกัน”เมื่อเห็นเปลวไฟลุกโชนอยู่ด้านหลัง ซูจิ่งสิงก็ยื่นมือให้กู้หว่านเยว่ โอบนางขึ้นบนหลังม้าแล้วทะยานจากไปอย่างรวดเร็ว“นี่ พวกท่านรอข้าด้วยสิ” หนานโย่วตะโกนไล่หลัง รีบปีนขึ้นม้าอย่างทุลักทุเล จากนั้นตามพวกเขาไปทั้งสองคนขี่ม้าเร็วสีเงินขาวตัวเดียวกัน กู้หว่านเยว่ไม่เคยรู้สึกผ่อนคลายทั้งกายและใจเช่นนี้มาก่อน นางเอนกายพิงอกของซูจิ่งสิงอย่างเกียจคร้าน หรี่ตามองไปข้างหน้า สัมผัสถึงเสียงหัวใจที่เต้นอยู่ด้านหลังนางหันกลับมายิ้มอย่างสดใส ประกอบกับชายหนุ่มผู้เย็นชาและ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1915

    อย่างไรเสีย เขามายังที่ราบแห่งความโกลาหลก็เพื่อกู้หว่านเยว่ ย่อมไม่ทำร้ายสหายของนางอย่างแน่นอน“เก็บอาวุธทั้งหมดขึ้นมา”ซูจิ่งสิงออกคำสั่ง ทหารที่อยู่เบื้องหลังก็รีบเก็บธนูในมือ และถอยกลับไปอย่างพร้อมเพรียงกันหนานโย่วกลืนน้ำลาย รีบมายืนอยู่ข้างกายกู้หว่านเยว่เมื่อเห็นสายตาที่ไม่เป็นมิตรของซูจิ่งสิง เขาก็หัวเราะฮ่า ๆ พลางเอ่ยขึ้น “ยอดเยี่ยม ยอดเยี่ยม สมกับที่เป็นหัวหน้าของกองทัพซินเยว่ สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็นจริง ๆ ”ซูจิ่งสิงละสายตากลับ “องค์ชายรองเกรงใจเกินไปแล้ว”เขามองไปยังกู้หว่านเยว่ “น้องหญิง เรื่องวุ่นวายใหญ่โตเพียงนี้ ตลาดมืดจะต้องเคลื่อนไหวอย่างแน่นอนที่นี่ไม่ควรอยู่นาน พวกเรารีบไปจากที่นี่กันก่อนเถิด”กู้หว่านเยว่พยักหน้า “หนานโย่ว ท่านจะกลับไปก่อนพร้อมกับแม่ทัพฮั่ว หรือว่าจะไปกับข้า?”จุดประสงค์หลักของพวกเขาในครั้งนี้คือการช่วยชาวบ้านที่ถูกหลอกมา ตอนนี้ชาวบ้านได้รับการช่วยเหลือแล้ว ภารกิจก็ลุล่วง ถึงเวลากลับไปรายงานแล้วฮั่วหยุนวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว “องค์ชายรอง ขุมกำลังทางใต้นั้นเป็นแหล่งรวมคนสารพัดประเภท ไม่ใช่สถานที่ที่ควรจะอยู่นาน พวกเรารีบกลับกันเถิดพ่ะย่ะค่

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1914

    อาจเป็นเพราะว่า พวกเขาทั้งสองคนเหมาะสมกันมากเกินไปทุกคนต่างรู้จักกาลเทศะ ไม่มีใครก้าวเข้าไปรบกวนกู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงโอบกอดกันต่อหน้าผู้คนเนิ่นนานเป็นเวลาหนึ่งถ้วยชา พวกเขาต่างดื่มด่ำกับความรู้สึกที่ได้เป็นของกันและกันอย่างสมบูรณ์จนกระทั่งสติสัมปชัญญะกลับคืนมา ทั้งสองจึงคลายอ้อมกอดออกจากกัน แต่ก็ยังคงไม่ปล่อยมือ ทั้งสองยังคงจ้องมองอีกฝ่าย เพื่อค้นหาความเปลี่ยนแปลงของกันและกันในช่วงเวลาที่ไม่ได้พบเจอ“น้องหญิง เจ้าผอมลงแล้ว”ซูจิ่งสิงยื่นมือออกไป ปัดปอยผมข้างหูให้กู้หว่านเยว่อย่างอ่อนโยน สัมผัสได้ชัดเจนว่านางดูผอมลงไปไม่น้อย“ท่านพี่”กู้หว่านเยว่ยิ้มอย่างเขินอาย น้ำเสียงออดอ้อน “ท่านก็เปลี่ยนไปบ้างเช่นกัน”ดูสุขุมและเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นกว่าแต่ก่อน ทั้งยังแผ่กลิ่นอายของการต่อสู้ที่โชกเลือดออกมาเล็กน้อยเมื่อคิดว่าเขามาถึงที่ราบแห่งความโกลาหลโดยไม่มีที่พึ่งพิง แต่กลับอาศัยเพียงตนเองจนกลายเป็นหัวหน้าของกองทัพซินเยว่ได้ในเวลาอันสั้น ในช่วงเวลานั้นคงต้องประสบความยากลำบากมาไม่น้อยกู้หว่านเยว่ยิ่งรู้สึกเจ็บปวดใจ น้ำเสียงก็อ่อนโยนลงไปอีกสองส่วน“แต่ก็ยังคงเป็นสามีของข้า”แม้ว่

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1913

    กู้หว่านเยว่ในยามนี้ ลืมไปแล้วว่าตนเองกำลังอยู่ในอุโมงค์เหมืองทางทิศใต้ นางลืมไปแล้วว่ารอบกายอาจมีอันตรายซ่อนอยู่ ในวินาทีที่ได้เห็นชายผู้นั้น ดวงตาของนางก็ไม่สามารถมองเห็นสิ่งอื่นใดได้อีก ราวกับว่าทั่วทั้งฟ้าดิน เหลือเพียงเขาคนเดียวเท่านั้นในนัยน์ตาสีดำของนางฉายแววสงสัย ตกตะลึง ยินดี และสุดท้ายก็ถูกความรู้สึกอุ่นใจเข้ามาทำให้ทุกอย่างสงบลง“ซูจิ่งสิง ใช่ท่านหรือไม่?”นางขยับริมฝีปากแดงระเรื่อ เอ่ยชื่อที่ซ่อนลึกอยู่ในใจ และไม่กล้าแตะต้องมาโดยตลอดออกมาดวงตาทั้งสองจ้องมองชายที่อยู่ตรงหน้าอย่างแน่วแน่ น้ำเสียงแผ่วเบา ราวกับกลัวว่าทุกสิ่งตรงหน้าเป็นเพียงภาพลวงตา และถ้านางส่งเสียงดังขึ้นอีกนิด ภาพลวงตานี้ก็จะแตกสลายไปแม้ว่าหลายวันที่ผ่านมา นางจะคิดอยู่ตลอดว่า หัวหน้าของกองทัพซินเยว่จะเป็นเขาหรือไม่แต่เหตุผลกลับคอยย้ำเตือนว่า มันจะเป็นไปได้อย่างไร?เขายังคงยุ่งอยู่กับการดูแลราษฎรในต้าฉีและปกครองบ้านเมือง จะมาหานางได้อย่างไร จะข้ามผ่านป่าซิงโตวมาได้อย่างไร?อาจเป็นเพราะรับรู้ได้ถึงความตกตะลึงของกู้หว่านเยว่ ชายที่อยู่ตรงหน้าจึงไม่ได้รีบร้อน แต่กลับยกมือขึ้น ปลายนิ้วเรียวยาววางลงบน

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1912

    “ระบบ ช่วยข้าตรวจนับสมบัติที แล้วนำของที่ดูออกว่าเป็นของโจรชัด ๆ ไปลงในแพลตฟอร์มซื้อขาย”กู้หว่านเยว่สั่งการ คนของหนานโย่วน่าจะมาถึงแล้ว“ขอรับ” น้ำเสียงของระบบพลันเปลี่ยนไปเล็กน้อยอย่างน่าประหลาดทหารม้าของกองทัพซินเยว่แข็งแกร่งอย่างหาที่เปรียบมิได้ เพียงครู่เดียว ก็สามารถกำจัดหน่วยลาดตระเวนที่ปากถ้ำได้ทั้งหมด ขณะนี้ ชาวบ้านที่อยู่ข้างในก็เพิ่งหาทางออกเจอและวิ่งออกมา เมื่อเห็นศพนอนเกลื่อนกลาดอยู่นอกถ้ำ ต่างก็ตกตะลึงกันไปหมด “คนตายแล้ว คนตายแล้ว!”“รีบหนีเร็ว!”ทุกคนต่างพยายามวิ่งออกไปข้างนอกหนานโย่วหายใจติดขัด เขามองไปยังคนของกองทัพซินเยว่ ที่สำคัญคือเขาไม่รู้ว่าคนเหล่านี้มาที่นี่เพื่ออะไร หากพวกเขามาเพื่อสังหารชาวบ้าน ก็คงไม่ดีแน่ยังดีที่ชายผู้เป็นหัวหน้าโบกมือ คนของกองทัพซินเยว่ก็ถอยออกไปอย่างพร้อมเพรียง เปิดทางให้ชาวบ้านเหล่านี้“กลับไปยังมาตุภูมิของพวกเจ้าเถิด ต่อไปอย่าได้ถูกหลอกอีก”ชายผู้นั้นเอ่ยปาก น้ำเสียงทุ้มลึกน่าฟังเป็นพิเศษเหล่าชาวบ้านเพิ่งจะตระหนักได้ว่า แท้จริงแล้วชายผู้นี้มาเพื่อช่วยพวกเขา ต่างก็รีบคุกเข่าลงกับพื้นทันที“ขอบคุณท่านแม่ทัพที่ช่วยชีวิตพวกเร

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 1911

    วันนี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทีแรกเหล่าสหายที่อยู่นอกอุโมงค์เหมืองก็หมดสติไปครึ่งหนึ่งโดยไร้สาเหตุ จากนั้นก็มีกองทัพหนึ่งกองทัพมาอีก หรือว่าพวกเขาไปล่วงเกินใครเข้าโดยไม่ตั้งใจ?หัวหน้าหน่วยลาดตระเวนคิดไปในทิศทางเดียวกับหนานโย่วอย่างรวดเร็ว เขาคาดเดาว่าที่เป็นเช่นนี้อาจเป็นเพราะพวกเขาลักพาตัวคนที่ไม่ควรลักพาตัวหรือไม่ จึงทำให้เกิดเรื่องราวใหญ่โตเช่นนี้“เฮ้ย!”หัวหน้าหน่วยลาดตระเวนโบกมือทั้งสองข้าง พยายามจะเจรจา“อย่าเพิ่งวู่วาม มีอะไรก็พูดคุยกันดี ๆ พวกท่านต้องการอะไรก็บอกมาดูก่อนหากพวกเราพอจะทำให้ได้ ก็จะพยายามอย่างเต็มที่”เขาคิดว่า หากพลาดพลั้งจับคนของอีกฝ่ายมาผิด ก็แค่ปล่อยตัวไป ไม่จำเป็นต้องล่วงเกินกองทัพทั้งกองทัพ เพื่อคนเพียงคนเดียวหากเป็นที่รังเก่าของพวกเขาอย่างตลาดมืด แน่นอนว่าย่อมไม่กลัวกองทัพเพียงกองทัพเดียวทว่าวันนี้ในอุโมงค์เหมืองของพวกเขาเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นมากเกินไป เขาจึงกังวลว่าอีกฝ่ายจะมีไม้ตายอยู่อีกสู้จับมือเป็นมิตรอาจจะดีกว่า ไม่แน่ว่าอาจได้สหายเพิ่มขึ้นมาอีกคนชายที่อยู่บนหลังม้าสีเงินขาวพลันยกมือซ้ายขึ้นเล็กน้อย ทหารม้าที่อยู่ด้านหลังก็หยุดลงอย่าง

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status