Share

บุรุษผู้มีดวงตางดงาม 1/2

last update Последнее обновление: 2025-04-28 09:00:18

“ก็ที่ดินตรงนี่มันเป็นทำเลทองเลยนะ พวกท่านดูสิ ด้านหลังจวนของเราเป็นภูเขาที่มีลำธารไหลผ่านแถมรอบ ๆ จวนเรายังมีแต่พวกชาวบ้านเสียส่วนใหญ่ส่วนพวกชนชั้นสูงพวกนั้นก็อยู่อีกฝั่ง แปลว่าพวกเราจะได้ใช้ชีวิตโดยไม่ต้องมานั่งหวาดระแวงพวกเห็บหมัดที่มาคอยสอดส่องจวนของเรามิใช่รึ”

“อีกอย่างตอนนี้ข้าก็ไม่ได้สนใจที่จะต้องไปแย่งชิงความรักจากคนที่เขาไม่มีทางรักเราอีกต่อไปแล้ว เพราะการวิ่งตามความรักนั้นมันช่างเหนื่อยเหลือเกิน เหนื่อยจนข้านั้นขอยอมแพ้เสียดีกว่า”

“แม่นมกับพี่เสี่ยวอิงเองก็รับรู้ถึงความทุกข์ของข้ามาโดยตลอดไม่ใช่หรือ ในแต่ละวันที่ข้าต้องพยายามอย่างหนักเพื่อให้บิดานั้นสนใจ พยายามเอาใจใส่และไล่ตามองค์รัชทายาทเพื่อให้ได้รับความรักจากเขา จนข้ากลายเป็นหญิงร้ายกาจตั้งแต่ตอนไหนข้าเองก็ไม่รู้สึกตัว”

“ข้ากลายเป็นตัวตลกให้ผู้คนหัวเราะเยาะ ข้ากลายเป็นหญิงหน้าด้านคอยวิ่งตามหึงหวงบุรุษที่เขาไม่มีใจ ข้ากลายเป็นคุณหนูใหญ่ที่ไร้ตัวตน ไร้แม้แต่คนที่พึ่งพานั่นก็เพราะข้าคือไป๋อวี้หลัน”

“แต่ในตอนนี้ข้าเป็นเพียงหญิงสาวธรรมดาที่ชื่ออวี้หลันข้าจึงคิดที่จะใช้ชีวิตที่เหลืออย่างสงบสุข ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับผู้คนที่มองเพียงเปลือกพวกนั้น ข้าขอเท่านี้ไม่ได้หรือ”

จบคำพูดที่ถูกเก็บอยู่ภายในใจของอวี้หลันก็เกิดความเงียบขึ้นเพราะว่าแม่นมหลิวกับเสี่ยวอิงนั้นต่างก็เข้าใจและรับรู้ถึงความรู้สึกของคุณหนูของพวกตนมาโดยตลอด

เพียงแต่ว่านี่เป็นครั้งแรกที่คุณหนูของพวกนางยอมเอ่ยความรู้สึกออกมาตรง ๆ ให้พวกนางรู้เช่นนี้ จึงทำให้หลิวหวังกับเสี่ยงอิงถึงกับน้ำตาคลออย่างรู้สึกสงสารและเห็นใจเจ้านายของพวกนาง

ตลอดเวลาที่ผ่านมาอวี้หลันนั้นไม่เคยเปิดเผยความรู้สึกให้กับทั้งสองคนได้รับรู้เลยแม้แต่น้อย ด้วยตัวของหญิงสาวนั้นกลัวว่าจะทำให้คนที่รักและหวังดีกับตัวนางที่สุดต้องทุกข์ใจไปด้วย ดังนั้นการแสดงออกของหญิงสาวจึงได้ดูแข็งกระด้างไปบ้าง

“นมกับเสี่ยวอิงแล้วแต่คุณหนูจะตัดสินใจเจ้าค่ะ นมเองก็มีความฝันที่อยากจะใช้ชีวิตนี้ของนมเพื่อมองดูคุณหนูเติบโตไปอย่างงดงามและเพียบพร้อม”

“แต่เหนือสิ่งอื่นใดก็คือการที่คุณหนูได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขตามเส้นทางที่คุณหนูเลือกเดินนะเจ้าคะ”

หลิวหวังเอ่ยบอกกับหญิงสาวด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนเหมือนเช่นทุกครั้ง

“ขอบคุณท่านมากนะแม่นมที่คอยอยู่เคียงข้างข้าและดูแลข้ามาโดยตลอดแล้วก็ท่านไม่ต้องกังวลว่าตนเองจะต้องลำบากหรอกนะ เพราะข้าจะไปเกาะท่านตากินเองเพื่อเอาเงินมาเลี้ยงดูพวกท่านทั้งสองดีหรือไม่?”

ไป๋อวี้หลันเอ่ยขอบคุณอย่างซึ้งใจก่อนจะเอ่ยหยอกล้อเพื่อให้บรรยากาศนั้นดูผ่อนคลายลง จนสามารถเรียกรอยยิ้มจากแม่นมหลิวกับเสี่ยวอิงได้ในที่สุด

“คุณหนูท่านช่างแตกต่างและดูแปลกไปจากเดิมมากเลยนะเจ้าคะ”

“แล้วไม่ดีหรือที่ข้าไม่ดุร้ายเหมือนที่ผ่านมา”

“ดีกว่าเจ้าค่ะ ข้าชอบที่คุณหนูเป็นเช่นนี้มากกว่า”

“ก็ดีแล้ว อย่ามัวแต่คุยกันอยู่เลยพวกเรามาช่วยกันทำความสะอาดเรือนกันต่อเถิดจะได้มีที่หลับนอนในคืนนี้”

อวี้หลันเอ่ยบอกกับบ่าวทั้งสองที่พยักหน้ารับคำ จากนั้นทั้งสามก็แยกย้ายกันทำความสะอาดเรือนทางด้านปีกซ้ายก่อนเป็นอันดับแรก

พวกไป๋อวี้หลันใช้เวลาในการจัดการกับเรือนทั้งสองหลังอยู่หนึ่งชั่วยามก็เป็นอันเสร็จ โดยอวี้หลันนั้นแบ่งให้แม่นมหลิวกับเสี่ยวอิงนอนพักที่เรือนปีกขวา

ส่วนตนเองนั้นนอนพักที่เรือนปีกซ้ายที่อยู่ติดกับกำแพงของจวนอีกหลังที่ตั้งอยู่ด้านข้าง ดูจากขนาดของจวนแล้วภายในน่าจะมีความกว้างเป็นอย่างมากและก็คงจะเป็นจวนของขุนนางที่มีฐานะมากพอสมควรมิเช่นนั้นคงไม่มีตำลึงมากพอที่จะซื้อที่ดินและสร้างจวนได้ดูลึกลับและใหญ่โตถึงเพียงนี้

แต่ก็เรื่องของเขาไม่เกี่ยวกับนางหลังจากแยกย้ายกับทั้งสองหญิงสาวก็เข้ามานั่งที่ริมหน้าต่างที่อยู่ด้านหลังเรือนเมื่อเปิดหน้าต่างเรือนก็จะพบกับภาพภูเขาลำธารด้านหลังที่ให้ความรู้สึกสงบและร่มรื่นจนเจ้าตัวเผลอหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย

อีกฝั่งของจวนเองเมื่อพบการเคลื่อนไหวภายในจวนร้างข้าง ๆ จึงได้แหวกผ้าม่านบนห้องทำงานชั้นสองของจวนออกเพื่อมองดูผู้มาอยู่อาศัยใหม่

ดวงตาคมเข้มดุจพยัคฆ์สีแดงทับทิมจึงได้จ้องมองดูหญิงสาวที่กำลังฟุบหน้าหลับที่ริมหน้าต่างของเรือนอย่างสงบเงียบ

“นางเป็นใครกัน?”

=====================================================

ว้าว…….เจ้าของดวงตาสีแดงทับทิมนั้นคือใครกันแน่นะ มาลุ้นกันตอนหน้านะคะทุกคน

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ซ่งอวี้หลันนางร้ายเปลี่ยนบท   ความจริงของเรื่องราวเลวร้าย

    “ท่าน...พี่...”เสียงเอ่ยเรียกของภรรยารองนั้นยิ่งทำให้โทสะของไป๋ฮุ่ยหมิงปะทุขึ้นจนเอ่ยตะคอกอีกฝ่ายด้วยความเกรี้ยวกราด“หุบปากเน่า ๆ ของเจ้าเสีย! เสียแรงที่ข้านั้นรักและเอ็นดูเจ้ามาตลออด แต่เจ้ากลับกล้าหักหลังข้าทำเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไร”“ไม่เพียงแค่หลอกลวงข้าเรื่องหลินเอ๋อร์ แต่เจ้ายังวางยาฮูหยินเอกจนนางต้องตายจากไป เจ้าทำเรื่องเลวร้ายถึงเพียงนี้ได้อย่างไรกันหา!”คำถามมากมายที่หลุดออกจากปากผู้เป็นสามีนั้นช่างบาดลึกลงไปในจิตใจของเป่าลี่อินเป็นอย่างมาก จริงอยู่ที่ในตอนแรกนางนั้นเข้าหาเขาเพียงเพราะต้องทำตามแผนของบุรุษชั่วช้าผู้นั้น แต่เมื่อได้ใกล้ชิดและได้รับความรัก เอาใจใส่ดูแลจากอีกฝ่ายอย่างที่ไม่เคยมีใครทำให้กับนางจึงทำให้นางเริ่มที่จะหึงหวงและอยากครอบครองไม่อยากให้เขาไปมอบความรักให้กับสตรีอื่น นางจึงได้วางแผนการทุกอย่างเพื่อที่จะใส่ร้ายฮูหยินเอกสตรีอีกหนึ่งคนที่เขารัก ด้วยการใส่ความต่าง ๆ จนในที่สุดนางก็สามารถทำสำเร็จและในขณะที่สตรีผู้นั้นตรอมใจนางจึงใช้โอกาสนี้ให้คนวางยาจนในที่สุดสตรีนางนั้นก็

  • ซ่งอวี้หลันนางร้ายเปลี่ยนบท   ชำระหนี้แค้นแทนมารดา

    “ท่านอ๋องเพคะ”อวี้หลันเอ่ยเรียกชายหนุ่มด้วยคำเรียกที่จริงจังจนทำให้ใบหน้าของชายหนุ่มต้องหันกลับมามองยังหญิงสาวที่ในตอนนี้กำลังยืนจ้องมองมาที่ตนเอง“พี่บอกแล้วใช่หรือไม่ว่าให้เรียกพี่ว่าอย่างไร”ชายหนุ่มเอ่ยบอกพร้อมกับวงแขนแกร่งเองก็คว้าเอาเอวบางเข้ามานั่งลงบนตักของตัวเองอย่างต้องการทำโทษ“พี่ชายท่านหลอกกินเต้าหู้ข้าอีกแล้วนะเจ้าคะ”อวี้หลันเอ็ดชายหนุ่มตรงหน้าด้วยท่าทีไม่จริงจังนักคล้ายว่านางเองก็เริ่มที่จะชินกับนิสัยมือไวของอีกฝ่ายเสียแล้ว“ก็ใครกันเล่าที่ทำให้พี่ต้องเป็นแบบนี้”ร่างสูงเอ่ยถามพร้อมกับยื่นใบหน้าหล่อเหลาของตนเองที่ตั้งแต่วันงานเลี้ยงจบลงนางก็ไม่เห็นว่าเขาจะยอมสวมใส่หน้ากากเช่นที่ข่าวลือบอกแม้แต่น้อยเข้ามาใกล้ใบหน้าของหญิงสาวอย่างต้องการหยอกล้ออีกฝ่ายให้เขินอาย“เป็นพี่ชายเองมากกว่าที่คิดมากไปเองเจ้าคะ แต่ก็ช่างเรื่องนั้นก่อนเถิดข้าในตอนนี้ต้องการคำอธิบายเกี่ยวกับเรื่องสมรสพระราชทานที่ฝ่าบาททรงมอบให้เมื่อเช้านี้มากกว่า”หญิงสาวเองก็ไม่ได้คิดที่จะผ

  • ซ่งอวี้หลันนางร้ายเปลี่ยนบท   งานมงคล (จบ)

    ในที่สุดก็มาถึงสมรสพระราชทานระหว่างชินอ๋องกับคุณหนูซ่งอวี้หลัน งานแต่งงานในครั้งนี้ถึงแม้ว่าจะมีกำหนดการที่กระชั้นชิดไปหน่อยแต่ว่างานทุกอย่างนั้นก็ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่และสมเกียรติของว่าที่พระชายาของชินอ๋อง โดยงานในครั้งนี้ถูกจัดขึ้นที่ตำหนักส่วนตัวของชินอ๋องที่ผู้คนรู้จัก เพียงแต่นั้นเป็นแค่ฉากบังหน้าเพราะอวี้หลันได้พูดคุยตกลงกับชายหนุ่มเอาไว้แล้วว่าหลังจากแต่งงานเสร็จตนเองจะไปอยู่ที่จวนข้าง ๆ จวนของนาง ซึ่งชายหนุ่มเองก็ไม่คิดที่จะคัดค้าน เพราะเขานั้นตามใจหญิงสาวอยู่แล้ว ขอเพียงนางอยู่แล้วมีความสุขไม่ว่าจะเป็นที่ไหนก็ล้วนแต่ยินดีทั้งสิ้นวันนี้ในเมืองหลวงต่างก็เต็มไปด้วยขบวนเจ้าบ่าวที่ในตอนนี้ร่างสูงสง่างามสวมชุดสีแดงสดนั่งสง่าอยู่บนหลังอาชาสีขาวตัวโปรดกำลังมุ่งหน้าไปยังจวนของว่าที่พระชายาที่เพียงแค่ขบวนสินสอดก็ยาวไปจนแทบจะสุดประตูเมือง ด้วยเกวียนขนหีบกว่าสามร้อยหีบไหนจะมีสิ้นเดิมของเจ้าสาวที่เหล่าท่านตาท่านลุงของนางนั้นมอบให้อีกกว่าสองร้อยกว่าหีบอีกเล่า เรียกได้ว่าการแต่งงานในครั้งนี้ของทั้งสองคนนั้นสร้างความตื่นตาตื่นใจให้กับเหล่าชาวบ้านและเหล่าคุณหนูต่าง

  • ซ่งอวี้หลันนางร้ายเปลี่ยนบท   จุดจบตระกูลเผิง

    ในที่สุดก็มาถึงวันนัดส่งมอบสินค้าของชาวหัวแดงกับกลุ่มของผู้ช่วยเผิงเจียง โดยพวกมันนั้นได้นัดพบกันที่แนวชายป่าใกล้ ๆ กับเมืองท่าที่พวกมันมักจะใช้เป็นจุดนัดพบส่งของกันอยู่บ่อยครั้งนั่นเองซึ่งข่าวเรื่องสถานที่ในการนัดพบของพวกมันนั้นเป็นชินอ๋องที่ส่งหน่วยองครักษ์ลับไปสืบข่าวมาจนได้รู้สถานที่ชัดเจนในครั้งนี้ ดังนั้นในวันนี้กลุ่มของนายท่านซ่งกับบุตรชายจึงได้เดินทางมายังสถานที่นัดพบกันในครั้งนี้กลุ่มของซ่งเฉิงป๋อนั้นทราบถึงกำหนดการจัดส่งสินค้าของพวกมันนั้นคือเวลายามซื่อของวันนี้และในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าก็จะถึงกำหนดเวลานัดของพวกมันแล้วเมื่อกลุ่มของซ่งเฉิงป๋อเห็นว่าใกล้จะถึงเวลาแล้วทั้งสามคนพ่อลูกรวมทั้งเหล่าองครักษ์อีกกว่ายี่สิบนายต่างก็ซุ่มอยู่ในที่กำบังอย่างเงียบเชียบไม่นานหลังจากนั้นทั้งสองกลุ่มก็ได้ยินเสียงของรถม้าหลายคันกำลังวิ่งตรงมายังทิศทางที่พวกเขารออยู่เมื่อรถม้าทั้งสามคันจอสนิทลงที่จุดนัดพบก็เป็นเวลาเดียวกันกับเกวียนวัวของพวกกลุ่มพ่อค้าชาวหัวแดงเองก็มาถึงยังสถานที่นัดหมายเช่นเดียวกันหลังจากที่รถม้าจอดสนิทดีแล้วนั้นไม่นานก็มีบ

  • ซ่งอวี้หลันนางร้ายเปลี่ยนบท   สมรสพระราชทาน

    “คุณหนูซ่งรับราชโองการ....เนื่องด้วยคุณหนูซ่งอวี้หลันนั้นเป็นสตรีที่มากความสามารถอีกทั้งยังเป็นสตรีที่เพียบพร้อมไปด้วยกิริยามารยาทอ่อนหวานเรียบร้อย จึงประทานสมรสพระราชทานให้แต่งเป็นพระชายาเอกในชินอ๋องจวินซีฮันในอีก 7 วันต่อจากนี้จบราชโองการ.....”จบราชโองการทั่วทั้งจวนต่างก็ตกอยู่ในความเงียบไม่เว้นแต่หญิงสาวเองที่ตั้งตัวไม่ทันว่าตนเองจะต้องแต่งงานให้กับชายหนุ่มในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี่เองในตอนนี้หญิงสาวจึงได้ยังคงก้มหน้าเงียบจนเสี่ยวอิงต้องสะกิดเพื่อให้คุณหนูของตนรีบตอบรับราชโองการโดยไว“หม่อมฉันขอบพระทัยฝ่าบาทขอฝ่าบาททรงพระเจริญหมื่นปี หมื่น ๆ ปี เพคะ”จบคำของหญิงสาวกงกงคนสนิทของฮ่องเต้ก็ยื่นราชโองการสีเหลืองทองมาตรงหน้าของหญิงสาวจากนั้นมือบางจึงได้ยื่นไปรับมาถือไว้พร้อมกับเอ่ยขอบใจกงกงชราตรงหน้า“ลำบากท่านหม่ากงกงแล้วเจ้าค่ะ เสี่ยวอิงเจ้าจงตามไปส่งท่านหม่ากงกงให้ข้าด้วยนะ”ประโยคแรกนั้นหญิงสาวเอ่ยกับกงกงชราตรงหน้าด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลก่อนที่หญิงสาวจะหันไปเอ่ยกำชับกับสาวใช้คนสนิทอีกทั้งยังกำชับให้อีกฝ่ายมอ

  • ซ่งอวี้หลันนางร้ายเปลี่ยนบท   นางร้ายสำแดงฤทธิ์

    ความเงียบยังคงปกคลุมไปทั่วชายป่าที่พวกเขายืนอยู่ หลังจากเอ่ยกับผู้เป็นตาเสร็จเรียบร้อยแล้วนั้นอวี้หลันจึงได้หันหน้าไปมองยังก็ผิงซานคุนก่อนที่ริมฝีปากบางของนางจะเริ่มเอ่ยวาจาออกมา“นายท่านเผิงกล่าวมาเมื่อครู่นี้ข้าเองก็เห็นด้วยกับพวกท่านนะเจ้าคะ คนทำผิดคิดชั่วย่อมสมควรได้รับโทษทัณฑ์อย่างสาสม แต่ที่ข้าไม่เห็นด้วยก็คงจะเป็นคนที่ต้องโทษคิดกบฏนั้นหาใช่ตระกูลซ่งของข้า แต่เป็นตระกูลเผิงของพวกท่านต่างหากเล่า”“ท่านอย่าได้คิดจะเอ่ยปากแก้ตัวเพราะข้ากับท่านอ๋องนั้นต่างก็เห็นเหตุการณ์ตั้งแต่ที่พวกท่านมาถึงจนพูดคุยตกลงเกี่ยวกับการค้าในครั้งนี้จนไปถึงการส่งมอบสิ่งของพร้อมกับเงินทองเพื่อแลกเปลี่ยนกันแล้วอย่างไรเล่า”“นี่คงจะเพียงพอที่จะเอาผิดพวกท่านได้แล้วกระมัง แล้วไหนจะยังมีหัวหน้านายกองที่รับสินบนทั้งยังทำงานให้กับท่านมิใช่ให้กับฝ่าบาทเพียงเท่านี้ข้าคิดว่าโทษของตระกูลท่านก็คงจะมีหัวไม่พอให้ประหารชดใช้ความผิดแล้วละ”คำพูดของหญิงสาวทุกคำที่เอ่ยออกมานั้นช่างราวกับคมมีดที่กรีดลึกลงไปสุดขั้วหัวใจของคนฟังยิ่งนัก ไหนจะยังสามารถแจกแจงความผ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status