ตอนที่ 7
ม้า “ไข่มุก”
“นายไม่ออกไปดูเหรอ ว่าลูกน้องนายมาเอะอะอะไรข้างนอก”
พลอยสวยถาม
“เธอจะให้ฉันออกไปตอนนี้เนี่ยนะ”
สิงห์ถาม พร้อมกับมองส่วนนั้นของตัวเองที่มันกำลังจ่ออยู่ที่ทางเข้า
“ใช่นะสิ หรือว่านายจะทำต่อทั้งที่มีคนโวยวายเสียงดังอยู่ข้างนอกงั้นเหรอ นายทำได้แต่ฉันทำไม่ได้”
พลอยสวยบอก ก่อนจะดันตัวสิงห์ออก แล้วเธอก็ลุกขึ้นไปแต่งตัว
พลอยสวยโยนเสื้อผ้าให้เขาเพื่อให้เขาใส่ เธอมองส่วนนั้นของเขา ที่มันกำลังชี้หน้าเธออย่างเศร้าๆ ที่อดเข้าไปในตัวเธอ
“เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนะ สนมั้ย”
สิงห์ถามอย่างเจ้าเล่ห์ขณะกำลังแต่งตัว เพราะเห็นพลอยสวยเอาแต่จ้องส่วนนั้นของเขา
“ไม่”
พลอยสวยตอบ ถึงเสียงของเธอจะหนักแน่น แต่หน้าของเธอหลับแดงอย่างเห็นได้ชัด
“ฉันออกไปจัดการไอ้พวกนั้นก่อน ถ้าเสร็จแล้วเรามาต่อกันนะ”
สิงห์เดินมาบอกเธอหลังจากที่เขาแต่งตัวเสร็จ เขาจูบปากเธออีกครั้ง แล้วเดินไปทางห้องน้ำ เพื่อกลับห้องของเขา
เพราะห้องของเธอ และห้องของเขาเชื่อมกันด้วยห้องน้ำ
สิงห์เดินผ่านห้องน้ำมาในฝั่งของห้องนอนตัวเอง เขาสำรวจความเรียบร้อยของตัวเอง และยืนสงบใจสักพัก เพื่อให้ส่วนที่ตื่นสงบลง ก่อนจะออกไปเจอลูกน้อง ของเขาที่มาโวยวายขัดจังหวะ เชื่อมความสัมพันธ์ของเขากับพลอยสวย
“กูสั่งแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าห้ามมาที่บ้านหลังนี้ แล้วพวกมึงมาทำไม”
สิงห์ถามด้วยความโมโห เมื่อก่อนเขาไม่ได้ห้ามให้ใครมา แต่ตั้งแต่พลอยสวยมาเขาก็สั่งห้ามเด็ดขาด
“กูให้เวลาพวกมึง ห้านาที พูดเรื่องสำคัญของพวกมึงมา ไม่งั้นกูจะให้พวกมึงไปเป็นปุ๋ยให้ต้นองุ่นกู”
สิงห์ตะคอก จนคนงานถึงกับสะดุ้ง ก่อนจะบอกเหตุผลที่ทำให้เขาต้องมารบกวน เวลาพักผ่อนของเจ้านายถึงบ้าน
“คะ...คือ ไข่มุกกำลังจะคลอดครับ”
คนงานชายตอบด้วยความกลัว ปกติเจ้านายเขาเป็นคนดุมากอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ดูเหมือนเขาจะน่ากลัวมากกว่าปกติ
ไข่มุกไม่ใช่คน แต่เป็นแม่ม้าที่เขารักมาก เพราะมันเป็นม้าที่เขามอบให้กับพลอยสวย และมันยังไม่ถึงกำหนดคลอด
“ตามหมอขุนหรือยัง”
สิงห์ถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน เข้ารีบวิ่งกลับไปที่ห้องก่อนจะหยิบกุญแจรถ เพื่อไปที่คอกม้า
“ตามแล้วครับ แก้วกำลังไปรับ”
ลูกน้องคนเดิมตอบ
เขาให้ลูกน้องไปรอที่รถ ก่อนจะแวะไปเคาะประตูห้องของพลอยสวย
ไม่นานหญิงสาวก็เปิดประตูออกมา เธอโผล่หน้าออกมาเท่านั้น เพราะไม่ไว้ใจว่าเขาจะบุกเข้ามาในห้องอีกหรือเปล่า แต่พอได้เห็นสีหน้าเป็นกังวลของเขา เธอก็ต้องถามเขาด้วยความสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น
“มีอะไร ที่ไร่เกิดเรื่องเหรอ”
“เปล่า ฉันจะไปที่คอกม้า แม่ม้ากำลังจะคลอดลูก”
สิงห์ตอบ เขาไม่ได้บอกว่าแม่ม้าตัวนั้นชื่ออะไร เพราะเขาไม่รู้ว่าหญิงสาวยังจำไข่มุกได้หรือเปล่า ถ้าเธอจำได้แล้วรู้ว่ามันจำลังจะคลอดเธอจะต้องกังวลแน่ เขาไม่ต้องการให้เป็นแบบนั้น
“อืม แล้วนายจะไปที่คองม้าเหรอ”
พลอยสวยถาม เธอพอรู้ว่าการที่สัตว์จะคลอดลูกไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ และจากท่าทางร้อนรนของเขา เธอรู้ได้เลยว่าม้าตัวนั้นอาจกำลังเกิดภาวะฉุกเฉิน แต่ในเมื่อเขาไม่อยากเล่าเธอก็จะไม่ถาม
“ใช่ คืนนี้ฉันอาจจะไม่กลับ ฉันจะให้ป้าชื่นมาอยู่เป็นเพื่อน ก่อนที่ป้าชื่นจะมาเธอต้องระวังตัวไว้ด้วย ล็อกห้องแล้วก็ห้ามเปิดประตูให้ใครนอกจากป้าชื่น”
สิงห์สั่งด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง
“อืม ฉันจะระวัง”
พลอยสวยรับคำอย่างว่าง่าย สิงห์ยังคงมองหญิงสาวด้วยสายตาเป็นห่วง แต่เพราะเสียงเรียกของลูกน้องที่ดังมาจากข้างล่าง ทำให้เขาต้องรีบไป
“กลับเข้าห้องแล้วล็อกประตู”
สิงห์บอก เขาจูบที่หน้าผากของหญิงสาวเบาๆ แล้วรีบเดินลงบันไดไป พลอยสวยมองตามเขาด้วยความเป็นห่วง เธอกลับเข้ามาในห้องแล้วล็อกประตูตามที่เขาบอก
พลอยสวยทิ้งตัวนอนลงบนเตียง มือบางลูบไปบนเตียงนอนบริเวณที่ทั้งสองพึ่งแนบชิด จนเกือบจะเกินเลยไปเมื่อสักครู่ถ้าไม่มีคนมาขัด
“อีพลอยสวย อีบ้า แค่โดนหมอนั่นสัมผัสแค่นี้แกก็ยอมแล้วเหรอ หกปีที่ผ่านมามันไม่ช่วยให้แกเข้มแข็งขึ้นเลยเหรอ”
พลอยสวยด่า และได้แต่ถามตัวเอง ถึงแม้เธอจะรู้คำตอบอยู่แล้วว่า ‘ใช่’ เธอไม่เข้มแข็งพอ และไม่อาจต้านทานเขาได้ หกปีที่ผ่านมาเธอถึงได้ใช้วิธีการหนีหน้าเขา
พลอยสวยนอนเล่นอยู่บนเตียงสักพักประตูห้องเธอก็ถูกเคาะ
“คุณพลอย นอนหรือยังคะ ป้าเองค่ะ”
เป็นเสียงของป้าชื่นที่ดังขึ้น ป้าชื่นรีบกลับมาที่บ้านของสิงห์ทันทีที่สิงห์โทรไปขอให้ช่วยมาอยู่เป็นเพื่อนพลอยสวย
“ยังไม่นอนค่ะ”
พลอยสวยเปิดประตูให้ป้าชื่น แล้วเดินออกมานั่งคุยกับป้าชื่นที่โซฟารับแขก
“ป้ารู้หรือเปล่าคะ ว่าม้าที่กำลังจะคลอดเป็นอะไร ทำไมทุกคนถึงได้แตกตื่นขนาดนั้น”
พลอยสวยถาม ตอนแรกเธอกะว่าจะไม่สนใจ แต่สีหน้ากังวลของสิงห์มันทำให้เธอสงสัย เพราะดูเหมือนม้าตัวนั้นจะสำคัญกับสิงห์มาก เขาถึงได้กังวลขนาดนั้น
“เห็นว่าคลอดก่อนกำหนดค่ะ แต่รายละเอียดทั้งหมดป้าก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ”
ป้าชื่นตอบเท่าที่รู้
พลอยสวยเข้าใจแล้วว่าทำไมสิงห์และคนงานถึงได้กังวลขนาดนั้น เพราะม้าที่คลอดก่อนกำหนดถือว่าเป็นภาวะที่ มีความเสี่ยงสูงและเป็นอันตราย ทั้งต่อลูกม้าและแม่ม้า เธอพอจะเข้าใจเรื่องนี้อยู่บ้าง เพราะเคยศึกษาเรื่องเกี่ยวกับม้ามานิดหน่อย
“แล้วป้ารู้หรือเปล่าคะ ว่าม้าตัวนั้นชื่ออะไร”
พลอยสวยถาม เพราะเธอเคยอยู่ที่นี่พักใหญ่ พอรู้จักม้าหลายๆ ตัวของที่นี่ เพื่อตัวที่คลอดลูกจะเป็นตัวที่เธอรู้จัก
“รู้สึกจะชื่อ ไข่มุก ค่ะ”
ป้าชื่นบอก พลอยสวยรู้สึกตกใจทันทีที่ได้ยินชื่อของม้าที่เธอไม่คิดว่าจะได้ยินอีก ดูเหมือนป้าชื่นจะรู้ว่าพลอยสวยคิดอะไรอยู่ เธอจึงพูดต่อ
“ไข่มุก ม้าของคุณพลอยค่ะ คุณสิงห์เธอไปเอากลับคืนมา หลังจากคุณพลอยออกไปจากไร่”
เพียงได้ยินเท่านั้น พลอยสวยก็รีบวิ่งลงไปจากบ้านทันที
“ไข่มุกเป็นยังไงบ้างหมอขุน”
สิงห์ถามขึ้น เขามองเข้าไปที่คอกม้าที่ไข่มุกที่เดินวนไปมาอย่างกระวนกระวาย
“เมื่อห้านาทีที่แล้วน้ำคร่ำพึ่งแตก น่าจะกำลังใกล้คลอดแล้ว”
หมอขุน สัตวแพทย์หนุ่มประจำไร่บอก เขามาทันพอดีตอนที่ไข่มุกน้ำคร่ำแตก
“แล้วนายคิดว่าไง ไข่มุกจะคลอดเองได้มั้ย มันจะเป็นอันตรายหรือเปล่า”
สิงห์ถามอย่างเป็นกังวล
“จากโดยรวมถึงแม้จะคลอดก่อนกำหนด แต่ก็ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ปกติ ยังไงก็ต้องรอดูตอนที่คลอดอีกที”
หมอขุนอธิบายอย่างใจเย็น ถึงเขาจะมาทำงานที่นี่ได้แค่ห้าปี แต่เขาก็พอรู้ประวัติม้าตัวสวยตัวนี้มาบ้าง เขาถึงได้ไม่แปลกใจที่เห็นสิงห์ร้อนใจขนาดนี้
“นายไม่ต้องห่วง ไข่มุกไม่เป็นอะไรหรอกน่า”
หมอขุนบอก เขาตบไหล่ให้กำลังใจสิงห์เบาๆ
เขาอยากเห็นจังว่าเจ้าของม้าตัวนี้หน้าตาเป็นยังไง ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับเธอถึงทำให้สิงห์ เจ้าของไร่หนุ่มที่ขึ้นชื่อเรื่องความโหด และเย็นชากังวลใจได้มากขนาดนี้ และดูเหมือนจะมีคนรู้ความต้องการของเขา จู่ ๆ หญิงสาวเจ้าของม้าก็ปรากฏตัวขึ้น
บทส่งท้าย ภายในห้องทำงานของสิงห์ตอนนี้น่านฟ้ากำลังนั่งหัวเราะ กับเรื่องที่ได้ยินอยู่ “จริงเหรอวะ มึงถึงกับร้องไห้กอดขาเมียมึง เพราะคิดว่าเมียมึงจะเลิกกับมึงเนี่ยนะ ตลกวะ” “กูไม่น่าเล่าให้มึงฟังเลย” สิงห์ได้แต่ถอนหายใจออกมา เขาทำพลาดไปจริง ๆ ที่เล่าเรื่องนั้นให้น่านฟ้าฟัง “ว่าแต่เมียมึงหายไปไหนปกติตัวติดกันตลอด ไม่ใช่เหรอ” น่านฟ้าถาม เพราะตั้งแต่เข้ามาที่ห้องทำงานสิงห์ เขาก็ไม่เห้นพลอยสวยเลยแต่ยังไม่ทันที่เขาจะตอบพลอยสวยก็เดินเข้ามาในห้อง พร้อมกับหญิงสาวรูปร่างสูงโปร่งเซ็กซี่ ดวงตากลมโตแต่แผงความดุ เธออยู่ในชุดเดรสเกาะอกสีดำผ่าสูงโชว์ขาขาว สวมทับด้วยสูทพอดีตัว “นายคิดถึงฉันเหรอถึงได้ถามหา” พลอยสวยพูดขึ้น เธอมองไปที่น่านฟ้าที่จ้องมองหญิงสาวที่เธอพามาตาไม่กะพริบ “นี่พี่ดาว รุ่นพี่ที่มหาลัยที่ฉันเคยเล่าให้นายฟัง พี่ดาวกำลังจะมาเปิดร้านสเต็กเลยอยากสั่งไวน์จากที่นี่นะ” พลอยสวยแนะนำสาวรุ่นพี่ให้สิงห์ได้รู้จัก “พลอยสวยเลาเรื่องคุณให้ผมฟังแล้ว เดี๋ยวผมจะให้คนพาคุ
ตอนที่ 26ความลับในกล่องสี่เหลี่ยม...NC 25+++ “พลอยเธอเอาชุดนี่ไปด้วยสิ ไว้ไปใส่ตอนน้ำเล่นน้ำตก” พลอยสวยหันไปมองชุดว่ายน้ำที่อยู่ในมือสิงห์ เป็นชุดว่ายน้ำแบบจีสติง ส่วนบนปิดได้แค่หัวนม ส่วนข้างล่างปิดได้แค่ของสงวน ชุดนั้นคือชุดที่เธอซื้อตอนที่ไปเที่ยวมัลดีฟกับเพื่อนๆ แต่มันโป๊ไปเธอเลยไม่กล้าใส่ “ถ้าจะใส่ชุดนั้นเล่นน้ำ ฉันว่าแก้ผ้าไปเลยก็ได้นะ” พลอยสวยตอบอย่างประชด ตอนนี้เธอกับสิงห์อยู่กันที่ห้องของเธอ และเธอกำลังเลือกเสื้อผ้าที่จะเอาไปที่บ้านของเขา ส่วนเขาก็กำลังรื้อเสื้อผ้าของเธอเล่นอย่างสนุก “นี่ นายเลิกค้นของแล้วมาช่วยฉันพับเสื้อผ้าพวกนี้ดีกว่า จะได้เสร็จเร็วๆ” พลอยสวยบอกอย่างหงุดหงิด เพราะตั้งแต่ที่มาถึงสิงห์ยังไม่ช่วยอะไรเธอเลย เอาแต่เดินสำรวจห้องเธอ กับค้นของไปเรื่อย “พลอย ฉันเจออะไรบางอย่างในกล่องนี้ด้วย” เสียงของสิงห์เรียกให้พลอยสวยหันกลับไปมองเขา แล้วเธอก็ต้องเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ เพราะกล่องที่เขาถืออยู่คือกล่องที่เธอเก็บ เซ็กส์ทอยเอาไว้ “เธอใช้ของพวกนี้ด้วยเหรอ”
ตอนที่ 25บทลงโทษแสนทรมาน สิงห์รีบจอดรถที่หน้าบ้านของเขา แล้วรีบวิ่งขึ้นบ้าน ก่อนขึ้นบ้านเขาเห็นไข่มุกถูกผูกไว้ที่ทางขึ้นบ้าน แสดงว่าพลอยสวยกลับมาถึงแล้ว เท้าของเขาเลยรีบวิ่งให้เร็วขึ้น “พลอย” สิงห์ส่งเสียงเรียกพลอยสวยทันทีที่เข้ามาข้างในตัวบ้าน แต่ก็ไม่เห็นเธอ เขาจึงเดินเข้าไปในห้องของพลอยสวย และใช่ เธอนั่งรอเขาอยู่ที่ปลายเตียง “พลอย” สิงห์เรียกพลอยสวยด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน แต่พลอยสวยกลับมองเขาด้วยสายตานิ่ง ๆ และพูดด้วยน้ำเสียงดุ ๆ “หยุด แล้วอธิบายเรื่องทั้งหมดมา” สิงห์หยุดเท้าตามที่พลอยสวยสั่ง เขายกมือเกาหลังคออย่างไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไง “เธอรู้เรื่องคืนนี้ได้ยังไง” “นายคิดว่าฉันโง่เหรอ ฉันอยู่กับนายทุกวัน นายแปลกไปทำไมฉันจะไม่รู้สึก และอีกอย่าง นายห้ามฉันไม่ให้อยู่ห่างจากนาย แต่พอน่านฟ้ามา นายก็มักจะหาข้ออ้างให้ฉันออกไป วันนี้ฉันก็เลยแอบฟังว่าพวกนายมีเรื่องอะไรกัน และก็ได้รู้เรื่องของคืนนี้ ฉันก็เลยแอบตามนายไปไง” พลอยสวยพูด เธอลุกขึ้นยืนแล้วเดินเข้าไปหาสิงห์ช้าๆ
ตอนที่ 24นัดตอนตีหนึ่ง กับคำสัญญาเสียงรถยนต์ของสิงห์แล่นมาตามถนนในความมืด ไม่ช้าหรือเร็วเกินไป บรรยากาศในรถเงียบสงัด ไม่มีเสียงพูดคุยสิงห์ตั้งใจขับรถ ส่วนน่านฟ้าก็มองออกไปข้างทางที่มืดและมองไม่เห็นอะไร“จะถึงแล้ว มึงพร้อมหรือยัง”สิงห์พูดขึ้นหลังจากที่เขามองเห็นแสงไฟของรถที่จอดอยู่ที่ปลายถนน“ไม่พร้อมแล้วกูกลับตอนนี้ได้มั้ยล่ะ”น่านฟ้าตอบอย่างกวนๆ สิงห์ยิ้มออกมาเบาๆ เพราะอย่างน้อยน่านฟ้าก็ยังพูดเล่นได้แบบนี้ แสดงว่าไม่ได้เป็นอะไรมาก“ขอบใจมึงมากนะ ที่ยอมมา”น่านฟ้ามองหน้าสิงห์ ตอนนี้รถของสิงห์จอดแล้วแต่ยังไม่ดับเครื่อง สายตาของสิงห์มองตรงไปข้างหน้าอยางจริงจัง“ถึงมึงไม่ขอ กูก็ไม่คิดจะให้มึงมาคนเดียวตั้งแต่แรกอยู่แล้วแหละ”น่านฟ้าพูดจบก็เปิดประตูแล้วเดินลงไป สิงห์ไม่ได้ดับรถแต่เขาก็เดินลงไปตามหลังน่านฟ้าแสงไฟของรถทั้งสองที่สาดใส่กัน ทำให้ต่างฝ่ายต่างมองไม่ชัดว่าอีกฝ่ายเป็นใครในตอนแรก แต่พอพวกเขาปรับสายตาได้ ก็ทำให้มองเห็นอีกฝ่ายได้ชัดเจนขึ้น “ไม่เจอกันนานนี่ไอ้น้องชาย ถ้ากูไม่บังคับสิงห์ให้พามึงมา ชาตินี้กูคงไม่ได้เจอมึง”เสียงของเมฆดังขึ้นจากอีกฝั่งทั้งสองคนเป็นฝาแฝดที
ตอนที่ 23ไหนว่าไม่มีอะไร วันนี้พลอยสวยก็ยังตัวติดอยู่ในห้องทำงานกับสิงห์เหมือนเช่นทุก ๆ วัน ตอนแรกเธอก็ไม่เบื่อหรอก แต่พอต้องมาอยู่หลายๆ วันเขาเธอก็เริ่มเบื่อ พลอยสวยมองไปที่สิงห์ที่กำลังตั้งใจทำงานอยู่ เวลาเขาทำงานดูเท่ชะมัดเลย เธอเคยคิดอยากจะชวนเขาทำกิจกรรมแก้เบื่อในห้องทำงานอยู่นะ แต่คิดไปคิดมาคงไม่ดี เพราะถ้าทำๆ อยู่แล้วมีคนมาเคาะประตูจะทำยังไง แล้วอีกอย่างข้างนอกก็ยังมีคนอยู่ตั้งเยอะ เดี๋ยวเสียงลอดออกไปได้อายกันตายพอดี ขณะที่พลอยสวยกำลังคิดอะไรเพลินๆ ประตูห้องของเขาก็ถูกเคาะและเปิดออก ไม้กับน่านฟ้าเดินเข้ามาในห้องพร้อมกัน พลอยสวยแอบสังเกตทั้งสองคน ไม้ยังดูปกติ แต่น่านฟ้าดูหน้าตาซีเรียสมาก เหมือนกับมีเรื่องอะไร สักอย่าง แต่ก่อนที่พลอยสวยจะได้คิดอะไรไปมากกว่านี้ ไม้ก็หันมาทางเธอและพูดกับเธอ “คุณพลอยครับ พอดีการดาอยากให้คุณพลอยไปช่วยชิมพายองุ่น ที่คุณพลอยเคยให้สูตรไปหน่อยครับ ว่าใช้ได้พอจะวางขายได้หรือยัง” พลอยสวยพยักเข้าใจ ก่อนจะลุกขึ้นจากโซฟา แล้วเดินไปทางประตู “ได้สิ...การดาอยู่ที่ไหนเหรอ”
ตอนที่ 22ฉันไม่อยากกินแล้วพาย...แต่ฉันจะกินเธอ NC25+++“เธอจะอยู่บ้านเหรอวันนี้”เสียงของสิงห์ดังขึ้นที่หน้าประตูห้องครัว“ใช่ วันนี้ฉันจะทำขนมอยู่ที่บ้าน”พลอยสวยตอบ เธอเริ่มหยิบอุปกรณ์ทำขนมขึ้นมาเตรียม“ได้ถ้างั้นฉันจะอยู่ด้วย”สิงห์บอกเขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะโทรสั่งงานกับไม้ และหัวหน้าคนงานในส่วนอื่นๆ“นายไปไร่ก็ได้นะ เดี๋ยวฉันอบพายเสร็จจะตามไป”พลอยสวยบอก เธอไม่อยากให้เขาเสียงานเพราะเธอ แต่เมื่อคืนเธอเจอสูตรพายสูตรใหม่เลยอยากลองทำ“ไม่เป็นไร ฉันสั่งงานไว้แล้ว เดี๋ยวรอเธออบพายเสร็จก่อนแล้วไปทำก็ได้”พูดจบสิงห์ก็ลากเก้าอี้แล้วมานั่งเฝ้าเธอทำขนมพลอยสวยมองคนที่ห่วงเธอจนเกินไป ตั้งแต่วันที่เขารู้ว่าใครเป็นคนทำร้ายเธอ และหมอนั่นยังเคยมาที่ไร่ สิงห์ก็ไม่เคยอยู่ห่างจากเธออีกเลยเมื่อก่อนเขาจะเข้าไร่ตั้งแต่เช้า แล้วค่อยกลับมารับเธอไปหาไข่มุก แต่เดี๋ยวนี้เขาเปลี่ยนเวลาออกไปทำงานเป็นไปพร้อมเธอ ถ้าเธออยากไปไหนเขาก็ต้องไปด้วย แล้วถ้าเขาจะไปไหนเธอก็ต้องไปด้วยพลอยสวยมองคนที่มานั่งเฝ้าเธอทำขนม แล้วก็ได้แต่ถอนหายใจ ก่อนจะชวนเขามาทำขนมด้วยกัน“ถ้านายจะมานั่งจ้องแบบนี้ก็มาช่วยฉันทำดีมั้ย จะได้