บทที่ 855

최신 챕터

• องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1518

  แสงเย็นของดาบคมกริบวาววับทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือตกใจจนหน้าเผือดซีด แทบจะฉี่ราดกางเกงเขาคิดไม่ถึงเลยว่าหลี่หลงหลินจะไร้เหตุผลถึงเพียงนี้ทว่าก็ใช่สามารถทำเรื่องขุดสุสานพรรค์นี้ออกมาได้ ย่อมไม่ใช่คนดีอะไร!เสียงทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือสั่นๆ “สองแคว้นต่อสู้กัน ไม่ฆ่าทูต นี่เป็นกฎ...”หลี่หลงหลินยิ้มเย็นชา “กฎ? ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือไร้อารยธรรมอย่างพวกเจ้าก็คู่ควรเอ่ยกฎระเบียบกับต้าเซี่ยกระนั้น?”สิ้นคำ กระบี่ในมือก็เลื่อนขึ้นไปข้างหน้าปลายกระบี่คมกริบเฉือนคอของทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ โลหิตสายหนึ่งค่อยๆ ซึมตามรอยกระบี่ทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเพียงรู้สึกเย็นวาบที่ลำคอ ทันใดนั้นว้าวุ่นแล้วเห็นได้ชัดว่าหลี่หลงหลินไม่ได้ล้อเขาเล่นนี่คือคิดจะเอาชีวิตของเขาจริง!จางไป่เจิงเห็นสถานการณ์ก็รีบพูด “องค์ชาย ไม่ได้เป็นอันขาดพ่ะย่ะค่ะ! นี่คือสมรภูมิรบ นับแต่โบราณเป็นต้นมาไม่มีตัวอย่างการฆ่าทูตมาก่อน”หลี่หลงหลินเหล่มองจางไป่เจิงแวบหนึ่ง “หุบปาก! ในเมื่อไม่มีตัวอย่าง เช่นนั้นวันนี้ข้าจะเป็นตัวอย่างให้! ข้าเป็นรัชทายาท ทำอันใดยังต้องให้เจ้าสอนกระนั้น?”ทันใด

• องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1517

  สูญเสียเยี่ยนอวิ๋นสิบสามเมืองไป นอกจากราชสำนักต้าเซี่ยลี้ภัยลงใต้ ก็ไม่มีทางเลือกอื่นอีก!หากราชสำนักเคลื่อนย้ายลงใต้ เช่นนั้นชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือก็ไม่ต้องเปลืองแรงยึดครองทั้งแดนเหนือของต้าเซี่ยต้าเซี่ยถูกบีบให้ถอยร่นไปทางใต้ ไม่มีวันพลิกสถานการณ์ได้อีก!นี่ต่างอันใดจากแคว้นล่มสลาย?ต้นตอของหายนะทั้งหมดนี้ก็คือรัชทายาทหลี่หลงหลิน!ส่วนจางไป่เจิงจะกลายเป็นนักโทษนับพันปี ถูกคนด่าว่านับหมื่นชาติ“รัชทายาท ท่านทำร้ายข้าได้อนาถนัก!”จางไป่เจิงคล้ายกินหวงเหลียนเข้าไปคำใหญ่ ความขมแผ่กระจายเต็มท้อง เสียใจอย่างสุดซึ้งแต่ไหนแต่ไรมาต้าเซี่ยเอาชนะด้วยเหตุผล ทีแรกจางไป่เจิงคิดจะเจรจากับชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือด้วยเหตุผลทว่าเขาเป็นขุนนางบู๊ ไม่ถนัดใช้ถ้อยคำ กอปรกับครั้งนี้การกระทำของหลี่หลงหลินไร้เหตุผลเกินไปทันใดนั้นจางไป่เจิงถอนหายใจ ถึงขั้นพูดไม่ออกแม้ประโยคเดียวทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเห็นสถานการณ์แล้ว วางอำนาจข่มผู้อื่นมากขึ้น ยิ้มเย็นพูดว่า “แม่ทัพจาง เงื่อนไขเหล่านี้ที่พวกเราชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเสนอล้วนมีเหตุผล ไม่รับปากก็ต้องรับปาก!”ทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางต

• องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1516

  จางไป่เจิงได้ยิน ก็ขมวดคิ้วแน่นทันทีเจรจา?ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือมาถามหาเอาความกระมัง!ทันใดนั้นสีหน้าของเขาไม่สบอารมณ์สุดขีดเขากลับไม่กลัวชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือเพียงแต่หลี่หลงหลินขุดศพในสุสาน เรื่องนี้ต่ำช้าเกินไปหากชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือแพร่กระจายข่าวนี้ออกไปจนถึงเมืองหลวง ฝ่าบาทจะคิดเช่นไร เหล่าขุนนางจะคิดเช่นไร?รัชทายาทต้าเซี่ยผู้ยิ่งใหญ่ขุดศพอย่างต่ำช้าต้าเซี่ยจะเอาหน้าไปวางไว้ที่ใด?“เฮ้อ...”จางไป่เจิงถอนหายใจเฮือกหนึ่ง “ลงท้ายข้ายังต้องตามเช็ดก้นให้รัชทายาทสินะ!”เรื่องมาถึงขั้นนี้ จางไป่เจิงเองก็อับจนหนทาง เดินมาถึงกระโจมใหญ่แห่งหนึ่งด้วยสีหน้าเคร่งขรึม พบทูตของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือทูตชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือท่านนี้ยโสโอหัง สีหน้าเย่อหยิ่ง เห็นจางไป่เจิงเดินเข้ามา ทันใดนั้นยิ้มเย็นพูดว่า “แม่ทัพจาง พวกเราเองก็เป็นคนคุ้นเคยกัน ได้พบหน้ากันในสนามรบหลายครั้ง ข้าไม่ขอพูดไร้สาระแล้ว!”“รัชทายาทของพวกเจ้าทำอันใด เจ้ารู้ดีอยู่แก่ใจ!”“วันนี้เจ้าจะต้องมอบคำอธิบายให้พวกเราชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนืออย่างหนึ่ง!”สีหน้าจางไป่เจิงไม่สบอารมณ์ ลอบร้อง

• องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1515

  หลี่หลงหลินเดินเข้ามา ดึงซูเฟิ่งหลิงไปข้างหลัง สบมองจางไป่เจิง “มีเรื่องใดก็มาหาข้า! รังแกสตรี ใช้ได้ที่ไหนกัน!”จางไป่เจิงชี้ทางศพกองเท่าภูเขาของชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ ถามไล่เรียงว่า “องค์ชาย ตกลงท่านทำอันใด?”หลี่หลงหลินผายมือ “อย่างที่เจ้าเห็น ขุดศพอย่างไรเล่า!”จางไป่เจิงโมโหจนหัวเราะออกมา “ขุดศพ? องค์ชาย ปกติท่านทำตัวเหลวไหลไร้สาระในเมืองหลวงก็ช่างเถอะ! แต่ที่นี่คือดินแดนทางเหนือ พวกเรามาออกรบ ไม่ใช่เล่นสนุก!”หลี่หลงหลินยิ้มเย็นแล้วพูดว่า “เล่นสนุก? แม่ทัพจาง เจ้าดูเหมือนไม่พอใจข้ามาก! เจ้าพูดว่าข้ากำลังเล่นสนุก แม่ทัพจางอย่าได้ลืมเล่า ใครเป็นคนรักษาเมืองซั่วเป่ยแห่งนี้เอาไว้ได้!”จางไป่เจิงพูดไม่ออกในทันใดทุกคนบนโลกล้วนคิดว่าเขาจางไป่เจิงรักษาเมืองซั่วเป่ย ต่อต้านชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือ ทำให้ต้าเซี่ยสงบสุขทว่าจางไป่เจิงกลับรู้ดีอยู่ภายในใจผู้ที่รักษาเมืองซั่วเป่ยเอาไว้ได้ แท้จริงแล้วไม่ใช่ตนเอง แต่เป็นรัชทายาทการกระทำเหลวไหลไร้สาระตรงหน้าท่านนี้เมืองซั่วเป่ยตกอยู่ในสถานการณ์คับขันถึงสองครั้ง เกือบจะเสียเมืองไปครั้งแรกหิมะตกหนัก อากาศหนาวเหน็บเป็นหลี่หลงหล

• องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1514

  เช้าตรู่จางไป่เจิงนั่งอยู่ภายในค่ายเพียงลำพัง ใบหน้าเปี่ยมกังวล รินเองดื่มเองยิ่งสุราไหลลงกระเพาะก็ยิ่งโศกเศร้ามากเท่านั้น!โจมตีเมืองซั่วเป่ยได้ยากยิ่ง!ช่วยเหลือภรรยาและลูกที่ถูกลักพาตัวไปกลับยากเทียมฟ้าทว่าทำให้จางไป่เจิงเป็นกังวลที่สุดกลับเป็นพวกเพี้ยนซูเฟิ่งหลิงและหลี่หลงหลินคู่นี้เขาได้รับข่าวว่าเมื่อคืนทั้งสองคนพาทหารห้าร้อยนายฉวยโอกาสยามวิกาลออกจากค่าย ก็ไม่รู้ไปทำอันใด จนถึงตอนนี้ยังไม่กลับมา“เฮ้อ...”จางไป่เจิงถอนหายใจเฮือกหนึ่ง ยกจอกเหล้าดื่มรวดเดียวจนหมด “ฝ่าบาทตรากตรำต่อสู้มาครึ่งชีวิต ยิ่งแก่ยิ่งเลอะเลือน ถึงขั้นให้รัชทายาทมาเป็นผู้ตรวจการกองทัพที่แนวหน้า สร้างความวุ่นวายให้ข้า!”“ไม่ได้การ...”“รอพวกเขากลับมาแล้ว ข้าจะต้องสั่งสอนแรงๆ สักที!”“ไม่ว่าอย่างไร ก็ต้องไล่พวกเขากลับไป!”“ที่นี่อันตรายเกินไป ไม่ใช่สถานที่ที่พวกเขาสมควรอยู่!”หลี่หลงหลินเป็นรัชทายาท โอรสสวรรค์ของต้าเซี่ยซูเฟิ่งหลิงเป็นเลือดเนื้อที่ยังเหลืออยู่ของสกุลซูหากเกิดอันใดขึ้นกับสองคนนี้ จางไป่เจิงรับผิดชอบไม่ไหวยิ่งไปกว่านั้น ทั้งสองคนยังเหลวไหลไร้สาระเกินไป...ชั่วขณะนี้เอง อง

• องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น   บทที่ 1513

  “ขุด!”ซูเฟิ่งหลิงออกคำสั่งแม้ว่าเหล่าทหารมีความสงสัยภายในใจ แต่คำสั่งทหารสำคัญดุจขุนเขา ไม่อาจขัดคำสั่งได้พวกเขาฉวยโอกาสตอนดาวอ่อนแสง เหวี่ยงจอบในมือ ขุดศพชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือออกมา โยนลงบนรถม้า ส่งกลับเข้าค่ายใหญ่ทหารรักษาการณ์ชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือบนเมืองซั่วเป่ย ในที่สุดก็พบการเคลื่อนไหวในสุสานร้าง รีบไปแจ้งเซียวหง“อะไรนะ?”หลังเซียวหงได้ยิน สีหน้าเปลี่ยนไป ไม่กล้าเชื่อหูของตน “เจ้าพูดว่าเมื่อคืนรัชทายาทต้าเซี่ยพาคนมาขโมยศพในสุสานร้าง?”“ไป!”“ตามข้าไปดูให้เห็นเองกับตา!”เซียวหงพาแม่ทัพชนเผ่าป่าเถื่อนทั้งหมดมาบนกำแพงเมือง ทอดสายตามองไป ปรากฎว่ามองเห็นคนต้าเซี่ยกลุ่มหนึ่งกำลังทำลับๆ ล่อๆ ที่สุสานร้าง ขุดศพออกมาแล้วใส่ในรถม้าผู้เป็นหัวหน้า ก็คือแม่ทัพหญิงผู้สง่างามซูเฟิ่งหลิง ยังมีรัชทายาทต้าเซี่ยผู้น่าเกรงขามหลี่หลงหลิน“สารเลว!”ทันใดนั้นดวงตาเซียวหงแดงก่ำ สบถด่าออกไป “หลี่หลงหลิน เจ้าไม่ใช่คน! แม้แต่รัชทายาทต้าเซี่ยก็ทำเรื่องต่ำต้อยอย่างขโมยศพพรรค์นี้ได้ นี่ก็คิดออกมาได้! ยิงธนู! รีบยิงธนูให้ข้า ยิงหลี่หลงหลินให้ตาย!”เหล่าทหารชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือแ