หน้าหลัก / รักโบราณ / ฮูหยินตัวร้ายพ่ายรักท่านแม่ทัพ / บทที่14. ตอน เยี่ยเหวินจ้าว เจ้ามันก็แค่กาฝาก

แชร์

บทที่14. ตอน เยี่ยเหวินจ้าว เจ้ามันก็แค่กาฝาก

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-02 17:17:01

บทที่14. ตอน เยี่ยเหวินจ้าว เจ้ามันก็แค่กาฝาก

บ้านเช่าของเยี่ยเหวินจ้าวและหลิวซืออิน อยู่ด้านในตรอกเล็กๆ ค่ำคืนเช่นนี้จึงเงียบสงบยิ่งนัก สองสามีภรรยาเดินจูงมือไหล่อิงซบกัน ภายในใจรรู้สึกสุขสงบยิ่งนัก

บนท้องฟ้าดวงจันทร์ดวงกลมโต ทอแสงลงมาทำให้ไม่มืดมิดจนเกินไป เดินอีกไม่กี่ก้าวก็จะถึงประตูบ้านพักแล้ว

ทันใดนั้นเอง ! คนที่ตามติดมาด้านหลัง ก็รีบวิ่งมาดักหน้า ขวางทั้งสองคนเอาไว้

"พี่เยี่ย ข้าเองซุนเซิง"

ชายผู้นั้นคือซุนเซิง สหายร่วมสำนักประกันภัยของเยี่ย  เหวินจ้าว เขากำลังหลบหนีการตามล่าของมือปราบอยู่ จึงหนีมาหาเยี่ยเหวินจ้าว

"เกิดอะไรกับเจ้า เหตุใดถึงมีสภาพเช่นนี้"

เยี่ยเหวินจ้างปล่อยมือหลิวซืออินเข้ามาจับแขนสหาย ร่างกายของได้รับบาดเจ็บ มีบาดแผลหลายรอย เนื้อตัวก็มอมแมมไปหมด

"พาสหายของท่าน เข้าไปคุยในบ้านเถอะเจ้าค่ะ"

หลิวซืออินบอกสามี ตัวนางไปช่วยเปิดประตูและเข้าไปจุดเทียน จากนั้นก็เข้าครัวต้มน้ำชงชา รวมถึงอุ่นซาลาเปาที่เหลือ ยกใส่จานมาวางบนโต๊ะให้ ขณะที่นางเดินออกไป ก็ได้ยินเสียงทั้งสองสนทนากันอย่างเคร่งเครียด

" ไม่รู้ว่าผู้ใดหักหลังพวกเรา แจ้งเบาะแสให้ทางการนำกำลังเข้าล้อมจับ มีคำสั่งให้จับตายพวกเราทุกคนถูกตามล่า หลายคนถูกมือปราบฆ่าตาย มีเพียงข้าหนีรอดมาได้"

ซุนเซิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงคับแค้นใจ เขากับสหายรักกันดุจพี่น้อง ครั้งนี้ล้มตายไปจนสิ้น เหลือเขากับเยี่ยเหวินจ้าวสองคนที่ยังรอด 

"เป็นความผิดของข้า พี่น้องต้องมาตายอย่างอนาถเยี่ยงนี้ เพราะช่วยข้าล้างแค้น"

เยี่ยเหวินจ้าวตาแดงก่ำ รู้สึกเสียใจยิ่งนัก เหล่าสหายสำนักคุ้มภัย คบหาร่วมเป็นร่วมตายกับเขามาหลายปี เมื่อรู้ว่าเขาจะไปปล้นขบวนเจ้าสาวของหยวนจงเหลียง ก็เอ่ยปากช่วยเหลือ หลังจากแยกย้ายกันหนี ไม่คิดว่าจะมีจุดจบเช่นนี้

"พวกเราล้วนไม่เสียใจที่ได้ช่วยท่าน แต่ข้าอยากรู้นักว่า ผู้ใดกันแจ้งเบาะแสให้ทางการ หากข้ารู้ว่าเป็นใคร ข้าจะตัดหัวมันแก้แค้นให้พี่น้องของพวกเราเอง"

ซุนเซิงกำหมัดทุบโต๊ะ เขาเป็นชายหนุ่มอายุเพียงสิบเก้า ติดตามสหายข้างบ้านเข้าสำนักคุ้มภัย ได้รับการแนะนำและสอนให้เขาฝึกยุทธ ทุกคนดุจคนในครอบครัวเดียวกับเขา เยี่ยเหวินจ้าวคือคนที่เขาสนิทสนมด้วยมากที่สุด การไปช่วยอีกฝ่ายล้างแค้นล้วนทำด้วยความเต็มใจ จึงไม่โทษว่าเป็นความผิดของผู้ใด

"อีกไม่ช้า ทางการคงตามหาตัวข้าเจอ"

เยี่ยเหวินจ้าวนึกถึงชะตากรรมของเหล่าสหายแล้ว ก็คิดว่าตัวเขาเองคงไม่รอดพ้นจากการตามล่า หากมีแค่ชีวิตเดียวตัวคนเดียว เขาคงไม่หวั่นสิ่งใด แต่ตอนนี้เขามีภรรยาแล้ว จึงเหมือนมีห่วงผูกคอให้ต้องเป็นกังวล

"พี่เยี่ย ท่านต้องรีบหนีไปจากที่นี่ ข้ามีบ้านหลังหนึ่งอยู่ที่ผิงอัน เราไปที่นั่นหลบซ่อนตัวสักพัก รอให้เรื่องซาค่อยหาทางต่อไป"

"ก็ดีเหมือนกัน ข้าว่าเรารีบออกเดินทางคืนนี้เถอะ ชักช้าอาจจะหนีไม่ทัน"

เยี่ยเหวินจ้าวเห็นด้วย ตัวเขายังต้องรอเรือออกจากท่าร่วมเดือน ระหว่างนี้หากหลบซ่อนตัว อาจจะหนีพ้น บ้านนี้ไม่ปลอดภัยอยู่นานไม่ได้

"ซืออิน เจ้าเก็บข้าวของ เราต้องไปจากที่นี่กันแล้ว"

เยี่ยเหวินจ้าวบอกภรรยาสาว หลิวซืออินที่นิ่งฟังเรื่องราวจำต้องทำตาม นางแต่งกับไก่ก็ต้องเป็นเมียไก่ แต่งกับโจรก็เป็นเมียโจรแล้ว จะมีทางเลือกใดอีก

ทั้งสามออกจากบ้านเดินทางด้วยรถม้า หลิวซืออินนั่งด้านในรถ เยี่ยเหวินจ้าวกับซุนเซิงบังคับม้าอยู่ด้านนอก พวกเขาเดินทางออกจากหนานไห่ ระหว่างทางผ่านบ้านของท่านลุง เยี่ยเหวินจ้าวคิดว่า เขาอาจจะไม่ได้กลับมาอีก จึงขอแวะเอ่ยลาสักนิด 

"พวกเจ้ารอที่นี่ ข้าจะไปหาท่านลุงสักครู่ เอ่ยลาสองสามคำแล้ว เราจะเดินทางกันต่อ"

เยี่ยเหวินจ้าวให้ซุนเซิงจอดรถห่างจากบ้านท่านลุง ตัวเขาลอบเข้าไปด้านหลังบ้าน อาศัยความคุ้นเคยผ่านทางเข้าไปจนถึงตัวบ้าน เขาเดินไปยังบ้านท่านลุงอย่างเงียบๆ ตั้งใจจะไปคำนับและเอ่ยลาเป็นครั้งสุดท้าย เมื่อเดินเข้ามาหยุดที่หน้าห้อง ยังไม่ทันจะเคาะประตู ก็ได้ยินเสียงคุ้นหูของป้าสะใภ้และท่านลุงกำลังเถียงกัน จึงค่อยแง้มประตูแอบส่องดู เห็นท่านลุงนอนบนเตียงสีหน้าไม่ค่อยดีนัก ป้าสะใภ้นั่งบนเก้าอี้จิบน้ำชาท่าทางสบายใจ

"นังสารเลว เจ้าวางอุบายหลอกให้เสี่ยวเหวินไปฆ่าคน ตอนนี้เจ้ายังแจ้งทางการจับเขาอีก"

ท่านลุงตวาดเสียงดัง ด่าทอภรรยาพร้อมกับไอออกมา 

"ข้าวางอุบายที่ไหนกัน เยี่ยเหวินจ้าวลงมือฆ่าคนเอง ข้าไม่ได้บังคับเขาทำนี่"

ป้าสะใภ้เอ่ยขึ้นใบหน้ามีรอยเยาะหยัน นางยกถ้วยชาขึ้นจิบ ขณะมองคนบนเตียงด้วยสายตาเกลียดชัง

"รู้หรือไม่ว่า รางวัลนำจับสูงถึงร้อยตำลึง รอแค่เยี่ยเหวินจ้าวถูกจับ เงินก้อนนี้ก็จะเป็นของข้า"

"นังงูพิษ ข้าไม่น่าแต่งเจ้าเป็นภรรยา เจ้าคลอดลูกออกมาสมองเท่าหมู ถูกคนหลอกจนเสียพนันติดหนี้ ถูกทุบตีแบบนั้นก็สมควรแล้ว เจ้ายังปั้นเรื่องโกหก หลอกให้เสี่ยวเหวินไปฆ่าเจ้าหนี้อีก" 

ท่านลุงโกรธจนแทบอยากบีบคอภรรยา เขาป่วยลุกไม่ขึ้น จึงทำได้แค่ด่าทอนาง

"เจ้านะสิสมองหมู ลูกตัวเองไม่รัก ไปรักลูกนางจิ้งจอกนั่น อย่าคิดว่าข้าไม่รู้นะ ว่าเจ้าหลงรักนางจิ้งจอกแม่ของเยี่ยเหวินจ้าว นางไม่ใช่น้องสาวแท้ๆ ของเจ้า นางก็เหมือนเสี่ยวเฉียน ที่ถูกพ่อแม่ของเจ้าเก็บมาเลี้ยง เจ้าแต่งกับข้าแต่ทุกวันเจ้ายังคิดถึงนาง สักวันเจ้าคงรับนางเป็นอนุ"

นางหลี่เจียนเหมือนทำนบในใจพังทลาย นางโกรธแค้นชิงชังมารดาของเยี่ยเหวินจ้าวมาหลายปี ครั้งนี้นางถือโอกาสระบายความแค้นที่ลูกชายของคนที่นางเกลียดชัง 

"ดังนั้นข้าจึงยุยงท่านแม่ ให้ขายนางไปเป็นคนใช้ ข้านี่แหละที่ส่งนางไปจากเจ้า"

"นังสารเลว เป็นเจ้าที่ทำให้เสี่ยวอันต้องจากข้าไป เจ้ามันน่าตายนัก"

หลินเซียวเพิ่งรู้ความจริงเรื่องนี้ เขาเข้าใจมาตลอดว่า เสี่ยวอันหนีออกจากบ้านไปเอง ที่แท้ก็เป็นนางยุยงให้ท่านแม่เขา ขายเสี่ยวอันไป

"สุดท้ายนางจิ้งจอกนั่น ก็หอบลูกกลับมาให้เจ้าช่วยเลี้ยง ทิ้งไอ้เด็กเวรนั่นเป็นหนามคาใจข้ามาหลายปี เจ้าเอาใจใส่มันมากกว่าหลินตง หากข้าไม่กดหัวมันไว้ มันคงได้ดีเกินหน้าลูกชายข้าไปแล้ว"

ความเกลียดชังฉายชัดออกมาจากแววตาและน้ำเสียง เยี่ยเหวินจ้าวกำหมัดแน่น เขารู้ว่าป้าสะใภ้ไม่ชอบเขา แต่ไม่คิดว่านางจะเกลียดชังเขาถึงกับวางแผนให้เขาทำผิด

"ท่านป้า ที่แท้ท่านก็หลอกข้าให้ทำผิด"

เยี่ยเหวินจ้าวทนฟังไม่ไหวอีกต่อไป เขาผลักประตูเข้าไปในห้อง 

"นี่เจ้ามาได้อย่างไร "

นางหลี่เจียนรีบลุกจากเก้าอี้ สีหน้าตกใจเมื่อเห็นเยี่ยเหวินจ้าวปรากฎตัวขึ้น

"เป็นท่านเองสินะ ที่แจ้งเบาะแสทำให้สหายข้าต้องตาย"

"เป็นข้าแล้วอย่างไร เจ้ากล้าทำอะไรข้า"

นางหลี่เจียนทำใจดีสู้เสือ นางไม่เชื่อว่าเยี่ยเหวินจ้าวจะกล้าทำอะไรนาง 

เยี่ยเหวินจ้าว เจ้ามันก็แค่กาฝาก !

///

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • ฮูหยินตัวร้ายพ่ายรักท่านแม่ทัพ   บทที่ 80ตอน วิวาห์ของสองเรา /2 (จบ)

    บทที่ 80ตอน วิวาห์ของสองเรา /2 (จบ)“ท่านแม่ ข้าง่วงแล้ว”ผิงอันอ้าปากหาว อี้หนิงเองก็เริ่มตาปรือ วันนี้พวกเขาตื่นเต้นกับงานมาก ตื่นเช้ามาแต่งตัวเข้าร่วมขบวนแห่ มาถึงก็เล่นกันในงานจนตอนนี้หมดแรงแล้ว“ง่วงก็นอนลง มาแม่ห่มผ้าให้”เด็กน้อยทั้งสองนอนลงบนเตียง ให้มารดานอนตรงกลาง ผิงอันกอดมารดาเอาหน้าซุกอกนอนหลับตาพริ้ม หลิวซืออินเกาหลังให้อี้หนิงแบบที่ทำทุกคืน ลูกชายนางขาดคนเกาหลังจะนอนไม่หลับ คืนนี้เด็กชายถูกมารดาเกาหลังจนเพลินหลับไปแล้วแกรก !เสียงประตูเปิดออก พร้อมกับร่างสูงใหญ่ในอาภรณ์สีแดง ก้าวเข้ามาในห้องหอ กว่าที่ฉู่หมิงฮ่าวจะปลีกตัวออกมาได้ ก็ถูกเพื่อนในกองทัพ พี่ชายตนเอง และพี่ชายเจ้าสาว รินเหล้าส่งให้ไม่หยุดหย่อน เขาอาศัยตัวเองคอแข็งจึงรับมือได้ไม่ยากนัก แต่ให้ดื่มจนไม่ได้เข้าหอ เขาคงกลายเป็นคนโง่ แม่ทัพหนุ่มจึงดื่มบ้างแอบเทรดแขนเสื้อบ้าง แสร้งทำเมามายจึงมีโอกาสได้เข้าหอเสียทีภายในห้องหอเทียนแดงมงคลจุดให้ความสว่างเหลือเพียงครึ่งแท่งแล้ว สุรามงคลบนโต๊ะรอเจ้าบ่าวเจ้าสาว มาคล้องแขนดื่มกิน เจ้าสาวคนงามสวมชุดวิวาห์สีแดงนั่งรออยู่บนเตียงฉู่หมิงฮ่าวหยิบคันชั่ง เดินไปยังเตียงด้วยอารมณ

  • ฮูหยินตัวร้ายพ่ายรักท่านแม่ทัพ   บทที่ 79 ตอน วิวาห์ของสองเรา /1

    บทที่ 79 ตอน วิวาห์ของสองเรา /1 เกี้ยวเจ้าสาวสีแดง ถูกแบกออกจากหน้าประตูจวนของเสนาบดีหยาง วันนี้หยางอี้หลันบุตรีของท่านเสนาบดีออกเรือน สินเดิมของเจ้าสาวถูกจัดเตรียมไว้มากมาย สมกับเป็นลูกสาวของเสนาบดีกรมคลังการแต่งงานครั้งนี้เจ้าบ่าวคือ ฉู่หมิงฮ่าว แม่ทัพใหญ่ของแคว้นเป่ยฉี เขาเป็นบุตรชายคนรองของใต้เท้าฉู่อี้หนาน ท่านโส่วฝู่ผู้เป็นที่ไว้วางพระทัยของฮ่องเต้ แม่ทัพหนุ่มอยู่ในชุดเจ้าบ่าวสีแดงสวมหน้ากากเงินปกปิดใบหน้าไว้ครึ่งหนึ่ง ขี่อาชาสีขาวดูสง่างาม บนนั้นยังมีร่างของเด็กชายตัวน้อยสวมชุดสีแดงนั่งอยู่ด้วย ผู้คนที่พากันมามุงดูขบวนแต่งงาน ต่างตื่นตะลึงกับรูปโฉมของเจ้าบ่าว“ท่านแม่ทัพฉู่หมิงฮ่าว สวมหน้ากากเงินปกปิดใบหน้า เพราะเขาเป็นแม่ทัพของกองทัพวายุทมิฬ คนในกองทัพนี้ล้วนลึกลับ จนถูกขนานนามว่า กองทัพปีศาจ”คนที่พากันมุงดูซุบซิบถึงเจ้าบ่าว พวกเขาได้ยินชื่อของกองทัพวายุทมิฬก็พากันกลัวตัวสั่น ได้ข่าวว่าแม่ทัพฉู่เพิ่งจัดการกับโจรสลัดที่โหดเหี้ยมผู้หนึ่งของหนานไห่ได้ ฮ่องเต้จึงพระราชทานสมรสให้แต่งกับบุตรีท่านเสนาบดีหยาง“บุตรีท่านเสนาบดีหยาง พลัดพรากจากครอบครัวตั้งแต่เล็ก ท่านแม่ทัพฉู่หมิงฮ

  • ฮูหยินตัวร้ายพ่ายรักท่านแม่ทัพ   บทที่78 ตอน พบผู้มีพระคุณทั้งสอง/2

    บทที่ 78 ตอน พบผู้มีพระคุณทั้งสอง/2ฉู่เฟยหยางเป็นฝาแฝดกับฉู่หมิงฮ่าวย่อมหน้าตาคล้ายกัน บุตรของเขาหน้าตาเหมือนบิดาทั้งคู่ จึงดูคล้ายกันเหมือนฝาแฝด แม่หนูผิงอันมองหน้าท่านพ่อกับท่านลุง แล้วมองหน้าพี่ชายตนกับลูกชายท่านลุง“โอย เหมือนกันจนข้าแยกไม่ออกแล้ว ข้าตาลายไปหมดแล้วเจ้าค่ะท่านย่า”ผิงอันน้อยเอียงหน้าซบท่อนแขนของท่านย่า พลางกรอกตาไปมา ท่าทางนั้นทำให้ทุกคนที่เห็นต่างพากันหัวเราะขบขัน หลงเสน่ห์ของแม่หนูน้อยเข้าไปแล้ว“ท่านพ่อท่านแม่ นี่คือหยางอี้หลันภรรยาข้า”หลิวซืออินเดินเข้ามาได้เห็นทุกคนในห้องกำลังหัวเราะท่าทางตลกของผิงอันพอดี เมื่อฉู่หมิงฮ่าวแนะนำนางให้ครอบครัวของเขา จึงประสานมือย่อตัวลงทำความเคารพอย่างนอบน้อม รูปร่างหน้าตาของนางทำให้ทุกคนหันมาจ้องมองอย่างสนใจ“เหมือนข้าคุ้นหน้าเจ้า”ใต้เท้าโส่วฝู่มองบุตรีของเสนาบดีหยาง พลันรู้สึกว่าเคยพบเจอสตรีนางนี้มาก่อน ฮูหยินเองก็มองจ้องหน้านาง คิ้วขมวดเล็กน้อยเหมือนกำลังครุ่นคิด“ท่านทั้งสองคือ... คือผู้มีพระคุณของข้ากับลูก อี้หนิงผิงอัน รีบคุกเข่าเร็ว”หลิวซืออินจำทั้งสองได้ในทันที นางไม่เคยลืมใบหน้าของผู้มีพระคุณ ที่ช่วยชีวิตนางกับลูกน้อ

  • ฮูหยินตัวร้ายพ่ายรักท่านแม่ทัพ   บทที่ 77 ตอน พบผู้มีพระคุณทั้งสอง/1

    บทที่ 77 ตอน พบผู้มีพระคุณทั้งสอง/1รถม้าเคลื่อนจากหน้าจวนเสนาบดีหยางแล่นไปจอดยังหน้าจวนของใต้เท้าโสว่ฝู่ หน้าประตูฉู่หมิงฮ่าวยืนรอรับภรรยากับลูกๆ เมื่อเห็นรถม้ามาจอดก็รีบเดินไปหมายจะช่วยพาหลิวซืออินกับอี้หนิงผิงอันลงมา แต่คนที่เดินลงมาก่อนกลับเป็นบุรุษผู้หนึ่งหน้าตาหล่อเหลาท่าทางสง่างาม“ท่านคงเป็นพี่ชายของภรรยาข้า คารวะท่านพี่ภรรยา”ฉู่หมิงฮ่าวรู้ว่าท่านเสนาบดีมีลูกชายคนหนึ่ง ชื่อว่า หยางเทียน เป็นพี่ชายของภรรยาเขา จึงประสานมือทำความเคารพอีกฝ่ายอย่างนอบน้อม“เจ้าคือโจรชั่วที่บังอาจฉุดตัวน้องสาวข้าสินะ วันนี้ได้พบหน้าเจ้า เราคงต้องมีเรื่องพูดจากันสักหน่อย”หยางเทียนมองหน้าบุตรชายคนรองของท่านโส่วฝู่ เขาไม่เคยพบกับฉู่หมิงฮ่าวมาก่อน อีกฝ่ายเป็นแม่ทัพประจำการอยู่ค่ายทหาร คนที่เขารู้จักดีคือ ฉู่เฟยหยางบุตรชายคนโตของท่านโส่วฝู่ ตอนเด็กทั้งสองเคยเรียนสำนักศึกษาเดียวกัน โตมาถึงได้แยกย้ายไป ฉู่หมิงฮ่าวเป็นน้องชายฝาแฝดของฉู่เฟยหยาง ใบหน้าของทั้งคู่คล้ายกันมาก ต่างเพียงแววตาของฉู่หมิงฮ่าวดูแข็งกร้าวกว่าฉู่เฟยหยางเล็กน้อย“พี่เทียน ท่านโปรดละเว้นสามีข้าด้วยเถอะเจ้าค่ะ”หลิวซืออินลงจากรถม้า พร้อม

  • ฮูหยินตัวร้ายพ่ายรักท่านแม่ทัพ   บทที่ 76 ตอน ช่วงเวลาแห่งความสุข/2

    บทที่ 76 ตอน ช่วงเวลาแห่งความสุข/2ณ จวนตระกูลหยางท่านเสนาบดีหยางพาบุตรีพร้อมหลานๆ กลับมาถึงจวน ได้จัดเรือนหลังหนึ่งให้พวกเขาพัก ฮูหยินสั่งซื้อข้าวของใหม่ให้บุตรีและหลานทั้งสอง เรียกร้านเสื้อผ้าส่งช่างมาวัดตัวตัดเสื้อผ้าชุดใหม่หลายชุด ล้วนเป็นผ้าไหมชั้นดี สีสันลวดลายงดงามกว่าผ้าทั่วไป ที่สามแม่ลูกเคยสวมใส่ ร้านเครื่องประดับนำสิ้นค้าชั้นดี มาให้เลือกถึงเรือน ฮูหยินมองชิ้นไหนล้วนถูกใจไปหมด นำมาเท่าไหร่ก็ซื้อให้บุตรี จนหลิวซืออินไม่กล้ารับไว้ "ท่านแม่ ของพวกนี้ล้วนราคาแพง ท่านซื้อให้ข้ามากเกินไปแล้ว""จะแพงสักเท่าไหร่แม่ก็จะซื้อให้เจ้า ถึงเวลาออกเรือนไป จะได้เป็นสินเดิมติดตัวเจ้าไปมากสักหน่อย ท่านพ่อเจ้าเป็นถึงเสนาบดีกรมคลัง เจ้าต้องแต่งตัวให้สมฐานะบุตรีท่านเสนาบดี อย่าได้ทำให้ท่านพ่อเจ้าขายหน้า"ฮูหยินถือโอกาสอบรมบุตรี ชีวิตก่อนหน้าของหลิวซืออินเคยยากจนลำบากมามาก จึงมัธยัสถ์เห็นคุณค่าของเงินทอง จับจ่ายมากไป แพงไป ล้วนปวดใจเพราะเสียดายเงินทอง ยามนี้นางกลับคืนฐานะบุตรีของท่านเสนาบดี ของสิ่งใดควรได้ ควรหามาใช้ ต้องจัดให้สมฐานะ "ข้าเข้าใจแล้วเจ้าค่ะ ท่านแม่"หลิวซืออินรับคำมารดา ตอนนี้นา

  • ฮูหยินตัวร้ายพ่ายรักท่านแม่ทัพ   บทที่ 75 ตอน ช่วงเวลาแห่งความสุข/1

    บทที่ 75 ตอน ช่วงเวลาแห่งความสุข/1หนึ่งเดือนต่อมา เสนาบดีหยางพาบุตรีกับหลานทั้งสองเดินทางไปถึงเมืองหลวง หลิวซืออินได้กลับมาอยู่ร่วมกับครอบครัวอีกครั้งด้านฉู่หมิงฮ่าวนำเรื่องของเขากับหลิวซืออินไปบอกบิดามารดา ใต้เท้าโส่วฝู่ได้รู้เรื่องที่บุตรชายกระทำต่อบุตรีของเพื่อนรักก็โมโหยิ่งนัก ลงโทษให้เขาคุกเข่าอยู่ในศาลบรรพชนทั้งคืน ก่อนจะยอมรับปากไปสู่ขอและจัดงานแต่งให้เขาครอบครัวตระกูลฉู่กลับมาพร้อมหน้า จึงร่วมโต๊ะกินข้าวด้วยกัน“หากเจ้าไม่ตัดหน้าไปเสียก่อน เจ้าบ่าวของบุตรีท่านเสนาหยางคงเป็นข้า”ฉู่เฟยหยางเอ่ยเย้าน้องชาย ตัวเขาเพิ่งรักษาตาที่บอดจากการถูกลอบทำร้ายจนหายสนิท เมื่อปีที่แล้วบิดามารดาคิดทาบทามบุตรีของขุนนางหลายตระกูลให้เขาดูตัว แต่ฉู่เฟยหยางปฏิเสธบอกว่า จะแต่งกับบุตรีท่านลุงเสนาหยางตามสัญญาหมั้นหมาย เขาอาศัยเรื่องนี้ครองตัวรอดพ้นจากการถูกบังคับแต่งงานมาได้เนิ่นนาน ผู้ใดจะคิดว่าบุตรีท่านลุงหยางยังมีชีวิตอยู่ และมีความสัมพันธ์กับน้องชายฝาแฝดของตน คิดหาข้ออ้างหลบเลี่ยงงานแต่งคงยากเสียแล้ว“ท่านพี่ เรื่องอื่นข้ายอมท่านได้ แต่เรื่องนี้ข้าไม่ยอมเด็ดขาด ท่านหาสตรีคนอื่นเป็นแม่เลี้ยงให้ฉู

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status