Share

บทที่ 13

last update Last Updated: 2025-03-25 20:23:38

หลินไป่หลันเค้นความทรงจำท่านพ่อหรือราชครูในร่างนี้ขึ้นมาเพื่อจะจำได้ปรากฏว่าพ่อของหลินไป่หลันหล่อมากจริงๆ!! ถึงแม้จะมีอายุเกือบห้าสิบปีแล้วแต่ท่านราชครูกับชอบออกกำลังกายดูแลตัวเองมาตลอดจึงทำให้มีร่างกายที่แข็งแรงมากและดูมีสง่าราศรีดูสมตำแหน่งท่านราชครูขององค์ฮ้องเต้สุดๆ อีกทั้งใบหน้าที่ดูเด็กกว่าอายุรูปร่างสูงใหญ่อกผายไหล่ผึ่งหน้าตาฟ้าประทาน ถึงแม้ตอนนี้จะมีริ้วรอยกาลเวลามาบ้างแต่ไม่อาจทำลายความหล่อเหลาลงได้แต่กับทรงเสริมให้ดูมีเสน่ห์ของผู้ใหญ่มากขึ้นเป็นที่หมายปองของแม่หม้ายสุดๆ บ้าเอ๊ยสโรชาพึ่งจะเข้าใจคำว่าทรงแด๊ดดี๊ก็วันนี้แหละพ่อของสโรชาดูดีมากจริงๆตอนหนุ่มๆท่านพ่อต้องฮ็อตปรอทแตกขนาดไหนถามจริง

หลินไป่หลันล็อคเป้าหมายกวาดสายตาหาท่านพ่อทันทีพอเห็นเดินไปหาบิดาและย่อตัวเคารพบิดา แล้วเธอกอดเอวบิดาเอาหัวซบไหล่ท่านราชครูหลินให่ตงอย่างออดอ้อน อืมแข็งแรงจริงๆหุ่นยังแน่นปึกเลยพ่อเธอคือที่สุดปัดอิตาอ๋องตกไปเลย

"ลูกคิดถึงท่านพ่อเจ้าค่ะ" ท่านราชครูตัวแข็งลูกสาวไม่เคยกอดและออดอ้อนเช่นนี้มาก่อนหรือเธอแต่งงานไปแล้วนิสัยจึงเปลี่ยนไป

"พระชายาอย่าทรงทำอย่างนี้พะยะค่ะมันไม่เหมาะสม" ราชครู(คนหล่อไป่หลันแอบสถาปนา)บอกบุตรสาวอย่างไม่สบายใจ

"อะไรคือไม่เหมาะเจ้าคะ ข้าคือลูกสาวของท่านจะมีผู้ใดกล้ามาว่าข้าถ้าไม่มีท่านพ่อก็ไม่มีลูกสาวคนนี้ พรุ่งนี้ลูกจะเข้าไปหาท่านพ่อนะเจ้าคะลูกจะไปค้างคืนที่จวนอีกหลายวันจนท่านพ่อเบื่อข้าโน้นแหละเจ้าค่ะ"

"ได้พ่อจะเตรียมห้องของลูกไว้รอ" ท่านราชครูบอกบุตรสาวดีใจที่บุตรสาวมาอยู่ด้วยหลายวัน

"ไว้เจอกันพรุ่งนี้เจ้าค่ะท่านพ่อลูกมีเรื่องมากมายอยากเล่าสู่ท่านพ่อฟังมากมาย" แล้วเธอหอมแก้มทั้งสองข้างของบิดา

"ลูกต้องไปตำหนักฮองเฮาแล้วเจ้าค่ะไว้เจอกันพรุ่งนี้เจ้าค่ะท่านพ่อ"

ท่านราชครูตัวแข็งที่ลูกสาวหอมแก้มทั้งสองข้างต่อหน้าคนมากมายเขามองตามหลังลูกสาวเปลี่ยนไปเยอะมากหลังจากแต่งงานออกไป

อ๋องโม้เทียนมองดูพระชายากอดบิดาของนางก็ตกใจทำไมนางไม่ทำกับเขาบ้างนะอ้อลืมไปนางยังโกรธเขาอยู่ จากนั้นหลินไปหาหลันก็ไปตำหนักของฮองเฮาพอไปถึงตำหนักนางกำนันก็พาเข้าไปในตำหนักหาฮองเฮา

"มาๆน้องไป่หลันวันนี้พวกเรามาฉลองกันสองคนให้สนุกไปเลย" ฮองเฮาให้ทุกคนออกไปจากห้องหมดจึงเหลือสองคนกับญาติผู้น้อง

ในความทรงจำของไป่หลันที่เธอพยายามค้นหาพบว่าญาติผู้พี่คนนี้ดีกับเธอมากเพราะว่าอายุไล่เรี่ยกันและไปมาหาสู่กันตลอดจนพี่สาวแต่งเข้ามาเป็นฮองเฮา

"พี่หญิงมีเรื่องอะไรไม่สบายใจไหมเจ้าคะเล่าให้น้องสาวคนนี้รับฟังได้นะเจ้าคะ" ฮองเฮาหลินซูเฟยจับมือไป่หลัน

"พี่แค่อยากดื่มกับน้องสาวพวกเราไม่ได้เจอกันตั้งนานนะไป่หลัน มาชนแก้วแล้วค่อยคุยกันมีอะไรพี่จะบอกเจ้าทุกเรื่องเลยดีหรือไม่"

"ได้เจ้าค่ะ"

จากนั้นสองสาวก็ดวลเหล้ากันพอหมด3ใหก็เริ่มรำพึงรำพัน

"เป็นฮองเฮาเป็นตำแหน่งสูงสุดของวังหลังพระสวามีทรงให้อำนาจทุกอย่างแต่ไม่มีเวลามาหาพี่เท่าไรไหนต้องคอยระวังตัวจากสนมของฮองเต้ทั้งหลาย พี่แต่งมาสองปีแต่ยังไม่มีโอรสเลยขุนนางเริ่มกดดันให้รับสนมเพิ่มทั้งๆที่มีอยู่นี้ยังไม่พออีกหรือ อ้างว่าต้องให้มีโอรสสรรค์ให้ฮ้องเต้เวลาจะมีให้พี่ก็น้อยมากส่วนใหญ่จะทรงอยู่ที่ห้องหนังสือทรงงานจึงไม่ค่อยมีเวลาให้พี่เท่าไร ตอนแต่งเข้ามาใหม่ๆก็พยายามกันมาเป็นปีพี่ตรวจร่างกายคิดว่าพี่เป็นหมันฮ้องเต้ก็ทรงตรวจร่ายกายเหมือนกันก็ปกติทุกอย่าง ปีที่สองยิ่งแล้วใหญ่งานเยอะทุกวันจนมีเวลาแค่เดือนละไม่กี่ครั้งที่เจอกันก็มีแต่ปรึกษากันมากกว่าเรื่องที่ขุนนางกดดัน"

ฮองเฮาพูดไปก็ดื่มไปเหมือนต้องการระบายความในใจที่มีทั้งหมดให้น้องสาวฟัง หลินไป่หลันนั่งฟังพี่สาวระบายก็ได้เข้าใจทุกอย่างที่แท้พี่เราก็โดนกดดันมาเยอะขนาดว่าแต่งกับฮ้องเต้ด้วยความรักทั้งสองฝ่าย

เธอจึงจับมือพี่สาวดึงจอกเหล้าออกจากมือและบอกให้ฟังเธอจะสอนพี่สาวเอาใจสามี ฮองเฮาฟังไปหน้าแดงไปที่ได้ฟังน้องสาวสอนเรื่องมัดใจผู้ชายจากยุคสองพันไหนเลยฝ่าบาทจะไปไหนรอด

"เชื่อน้องผัวเมียคุยได้ทุกเรื่องไม่ว่าเรื่องงานเรื่องบนเตียงการแสดงออกของคนรักคือยาวิเศษที่ช่วยคุ้มกันความรักจากคนจ้องทำลายเรา ให้พี่หญิงเริ่มคืนนี้และต่อๆไปเชื่อน้องว่าฮ้องเต้จะมาที่ตำหนักพี่หญิงทุกคืน" มายาหญิงร้อยเล่มเกวียนเธอสอนให้พี่สาวจนหมด

"ไม่เกินห้าเดือนพี่หญิงท้องแน่นอนนี้น้ำยาบำรุงที่น้องปรุงขึ้นมาเองพี่หญิงดื่มตอนนี้เลยและคืนนี้เธอบอกพี่สาวจัดการพี่เขยได้เลย"

หลินไป่หลันลงมือนวดให้พี่สาวดูสอนทุกย่างที่เธอดูในหนังสิบแปดบวก เธอบอกมันไม่ใช่เรื่องหน้าอายที่จะทำให้กับคนรักของเรามีแต่เขาจะพอใจที่พี่หญิงปรนนิบัติเขา เข้าใจเขาไม่ว่าเรื่องงานหรือเรื่องที่ทำไม่ได้สองหัวดีกว่าหัวเดียวไป่หลันบอกกับฮองเฮา

"ที่สอนพี่ทุกอย่างนี้ทำกับท่านอ๋องโม้เทียนมาหรือยังน้องหญิง" ฮองเฮาถามขึ้นอย่างสงสัย ไป่หลันสำลักน้ำชาหลังฟังจบเธอจึงบอกว่า

"ท่านอ๋องเกลียดน้องมากที่ได้สมรสราชทานหาว่าน้องใช้อำนาจของท่านพ่อบีบบังคับเขาและน้องคงไม่มีวันทำกับคนที่รังเกียจตัวเองแน่นอน น้องรอหย่าขาดกับท่านอ๋องก่อนค่อยจะมองหาคนที่รักน้องสักคนแต่งเข้าจวน" ฮองเฮาตั้งใจฟังมากหลินไป่หลันจึงระบายออกมาให้ฟังเสียจนหมด

ที่น้องเล่ามาขอให้เป็นความลับระหว่างเรา เขาไล่น้องออกจากจวนตั้งแต่วันแรกที่เข้าหอ มีคนวางยาปลุกกำหนัดน้องกับท่านอ๋องเขาก็หาว่าข้าเป็นคนทำและไอ้อ๋องบ้ามันก็รังแกน้องทั้งคืน พอเช้ามามันก็ไล่น้องออกจากวังให้ไปอยู่ที่ท้ายจวนน้องจึงเขียนหนังสือหย่าเพื่อรอให้ฮ้องเต้ประทับตราในการอย่าขาดก่อนในเวลา1ปีว่าจะออกงานแค่ในงานสำคัญเท่านั้นและน้องก็พึ่งจะมางานนี้เป็นแรกนี้และพี่หญิง"

ฮองเฮาตกใจมากได้ยินน้องสาวเล่าให้ฟังเขาจึงจะแก้ปัญหาให้

"ไม่ต้องห่วงพี่จะคุยกับฮ่องเต้เรื่องหย่าและเรื่องจวนให้"

"อ้อไม่ต้องหรอกพี่หญิงน้องให้พ่อบ้านยกที่ดินเป็นชื่อของน้องเรียบร้อยแล้ว ต่างคนต่างอยู่ไม่ยุ่งเกี่ยวกัน เรื่องของน้องเล็กน้อยพี่หญิงอย่าได้กังวนใจตอนนี้น้องมีความสุขมากกับแม่นมและพี่สาวที่ดูแลน้องมาตั้งแต่เด็กและน้องได้ซื้อที่ที่ติดกับจวนท่านอ๋อง100ไร่น้องไปซื้อทาสมา20ครอบครัวสอนให้พวกเขาปลูกผักหัวมันเทศและจะปลูกข้าวหลังจากหน้าหนาวนี้เจ้าค่ะ ถ้าพี่หญิงว่างก็ไปเยี่ยมน้องได้ที่ท้ายจวนท่านอ๋องนะเจ้าคะน้องจะทำอาหารอร่อยๆให้พี่หญิงทานรับลองว่าแซ่บเวอร์แน่นอน"

ฮองเฮาได้ฟังให้รู้สึกปวดหัวใจเรื่องของน้องสาวยังจะบอกว่าเรื่องเล็กอีกและมองดูว่าน้องสาวเปลี่ยนไปมากเลยทีเดียว จากนั้นก็นั่งดื่มกันต่อมีแต่เสียงหัวเราะอย่างมีความสุขของสองสาวพี่น้องที่ได้มาเจอกันในรอบหลายเดือน

โปรดติดตามตอนต่อไป

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เกิดใหม่ทั้งทีเป็นฮูหยินท้ายจวนอ๋อง   บทที่ 63

    วันเวลาผ่านไปเร็วเหมือนโกหกในวันนี้หลินไป่หลันกลับมาจากชายแดนได้เกือบปี มาถึงเมืองหลวงไป่หลันตั้งครรภ์ได้สามเดือนแล้วสร้างความดีใจให้กับสามีจนร้องให้ด้วยความดีใจในที่สุดเขาก็ปั้นก้อนแป้งสำเร็จ ท้องของเธอใหญ่โตจนคิดว่าในท้องของเธอมีเด็กอยู่หลายคนตามที่หมอหลวงมาตรวจ"เส้นมงคลของพระชายาหลายสายมากพระย่ะค่ะท่านอ๋อง" เธอจึงไม่ต้องทำอะไรนอกจากกินและนอนและเดินออกกำลังกาย งานการก็ยกให้สวามีกับพี่สาวทั้งสองดูแลไปส่วนแม่นมอยู่ข้างกายไม่ห่างกายต่อจากสามีผู้หน้ารัก หลังออกไปดูแลงานก็จะเป็นแม่นมดูแลต่อไม่ห่างส่วนพี่ทั้งสองก็แต่งให้กับองครักษ์คนสนิทของท่านอ๋องทั้งสองคนเป็นที่เรียบร้อยแล้วหลังจากกลับมาถึงเมืองหลวงได้หนึ่งเดือนส่วนตอนนี้ทางท่านพ่อก็ส่งจดหมายมาเป็นประจำพร้อมของท่านแม่และพี่ชายและเพื่อนสาวว่าตอนนี้ทั้งสองสาวได้ตั้งท้องได้สามเดือนแล้ว สร้างดีใจให้กับทุกคนเป็นอย่างมากท่านพ่อก็น้ำยาดีใช่ย่อยแฮะทำน้องได้สำเร็จจนได้พี่ชายก็เก่งเหมือนกัน ทั้งสี่คนจะขึ้นมาในอีกหนึ่งเดือนมาดูแลลูกสาวที่จะคลอดในอีกเดือนกว่าๆเท่านั้นไป่หลันนั่งอ่านจดหมายในห้องนอนให้สามีฟังด้วยที่ห้องนอนตอนนี้เธอเดินลำบากเพราะท

  • เกิดใหม่ทั้งทีเป็นฮูหยินท้ายจวนอ๋อง   บทที่ 62

    และแล้ววันนี้ก็มาถึงวันแต่งงานของท่านพ่อกับพี่ชายก็มาถึง ไป่หลันนำเห็ดหลินจือที่เก็บไว้ในมิติออกมายี่สิบดอกโสมคนอีกยี่สิบหัวไข่มุกในหอยน้ำจืดที่เก็บไว้ในมิติอีกคนละห้าสิบเม็ดเงินตำลึงทองสองแสนตำลึงทองทองคำอีกสิบหีบและแหวนเพรชสองวงให้องค์หญิงทั้งสอง และเครื่องเพรชครบชุดอีกสองชุดแลชุดเครื่องทองอีกสองชุดและสร้อยทองที่สลักรูปของท่านพ่อและพี่ชายสองเส้นใหญ่สวมใส่ที่คอให้ทั้งสองสาวรวมทั้งผลไม้ในมิติทุกอย่างขนมาเป็นสินสอดให้ท่านพ่อกับพี่ชายสร้างความฮือฮาให้กับขุนนางเป็นอย่างมาก ตั้งแต่เห็นเห็ดและโสมคนทั้งที่บ้านเมืองแห้งแล้งแต่พระชายากับมีของล้ำค่าไว้ในครอบครองอย่างมากมายฮ้องเต้ทรงพอพระทัยเป็นอย่างมากจะให้กลับไปเอาของที่จวนของท่านพ่อก็อยู่ไกลเกินไปจึงขนเอาของในมิตินี้ละง่ายดีไป่หลันคิดเราเป็นคนแต่งงานให้ท่านพ่อกับพี่ชายนะนี้ไม่เป็นไรวันหน้าจะขอคืนมาใช้ก็ได้ถ้าเธอจนขึ้นมาหึๆส่วนแม่ทัพก็ขนสินสอดในค่ายมาเติมจนเต็มเหมือนกันไม่น้อยหน้าน้องสาว"ขอบใจมากลูกกลับเมืองหลวงไปลูกก็ไปขนในคลังของพ่อคืนนะ" ท่านราชครูบอกลูกสาวเขาไม่คิดว่าการชายแดนพร้อมกันกับลูกสาวครั้งนี้ทำให้ได้เมียรักกลับไปด้วยจึงไม่ได้เอ

  • เกิดใหม่ทั้งทีเป็นฮูหยินท้ายจวนอ๋อง   บทที่ 61

    และแล้วกองทัพของอ๋องอี้ถูก็มาประชิดเมืองกำลังทหารนับแสนจากที่มันบังคับลูกผัวใครไม่สนขอแค่บังคับให้รบเพื่อตัวเองก็พอ ใครขัดขืนฆ่าทิ้งให้หมดแม้แต่คนในแคว้นของตัวเองมันยังไม่ละเว้นเพราะว่าอยากจะเป็นฮ้องเต้ซะเองแต่ชอบใช้กำลังข่มเหงประชาชนตาตาดำๆกองทัพตั้งท่ารอคำสั่งแม่ทัพใหญ่อี้ถูว่าจะให้ลงมือยามใด หลินไป่หลันอ๋องโม้เทียนหลงแม่ทัพฝูทรงใช้ปืนไรเฟิลเล็งหัวแม่ทัพอี้ถูและกุนชือและรองแม่ทัพมันคนละกระบอกเตรียมยิงทันทีจะไม่มีการให้เสียเลือดเนื้อชาวบ้านและทหารที่โดนบังคับมาเด็ดขาดทุกคนเล็งหัวของพวกมันได้แล้วรอให้มันยกมือส่งสัญญาญก็จะยิงพร้อมกันทันทีฟากฝั่งชายแดนของค่ายทหารใหญ่แม่ทัพฝูทรงรองแม่ทัพใหญ่เฟยหลงก็เอาปืนเล็งหัวแม่ทัพของฝ่ายตรงข้ามเหมือนกันรวมทั้งกุนชือใหญ่ด้วย ส่วนทหารทั้งหลายก็เตรียมธนูที่ใส่ระเบิดขี้ค้างคาวเรียงหน้ากระดานบนกำแพงค่ายทหารรอแค่คำสั่งรองแม่ทัพเท่านั้นการรบเหมือนกับที่วางแผนเอาไว้กับท่านแม่ทัพฝูทรงทุกอย่างและไม่ประมาทอย่างเด็ดขาดไป่หลันส่งสัณญาณมือยกขึ้นและบอกให้ยิงทันทีพร้อมกันที่เห็นมือของท่านอ๋องยกขึ้น ให้บุกเข้ากำแพงเมือง ลูกปืนยิงแสกหน้าผากของอ๋องอี้ถูและคนสนิททั้ง

  • เกิดใหม่ทั้งทีเป็นฮูหยินท้ายจวนอ๋อง   บทที่ 60

    ในเวลาสองอาทิตย์ที่ข้าศึกจะมาถึงเมืองหลวงฮ้องเต้ได้เกณฑ์ชาวบ้านที่อยู่ทางที่ข้าศึกจะผ่านให้ไปหลบภัยบนภูเขาที่สร้างเป็นที่หลบภัยชั่วคราวทุกหมู่บ้านและเตรียมรับมืออย่างแข็งแกร่งในทุกวันหลินไป่หลันก็ออกไปช่วยหารทำระเบิดและแปรรูปอาหารแห้งให้เพียงพอและยังมีสัตว์ที่ดักได้ขนลงมาเลี้ยงขยายพันธุ์อีก ส่วนปลานำมาตากแดดทำปลาร้าปลาส้มกุ้งจ๋อมปลาจ๋อมไว้กินกับข้าวสวยร้อนๆและรมควันปลาย่างไว้อีกเยอะแยะส่วนท่านแม่ของเธอก็ไปช่วยลูกสะใภ้ปรุงยาทุกวันเหมือนกันแต่ทุกเย็นต้องกลับมาเสวยมื้อเย็นที่เรือนรับรองจนดึกทุกคืนจึงจะกลับไปตำหนักของตัวเอง ส่วนกลางวันก็กลับไปเสวยกับบิดาและมารดาเพื่อที่พวกท่านจะวางใจไม่เป็นห่วงเวลาไปช่วยงานพระชายาและไปปรุงยาที่โรงหมอหลวงส่วนบิดาของเธอที่เดินทางมาถึงแคว้นเว่ยตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว ในวันที่ท่านแม่วิ่งเข้ากอดท่านพ่อคนหล่อในตอนค่ำที่มาถึงและเรียกท่านพ่อว่าท่านพี่ ไป่หลันอยากหัวเราะดังๆท่านพ่อตกใจจนหน้าซีดที่องค์หญิงลี่อิงฮวากอดและเรียกท่านว่าท่านพี่ ทั้งยังกอดเขาร้องให้และเล่าเรื่องราวที่อยู่ด้วยกันและตั้งชื้อลูกก่อนจะเกิดว่าให้ชื่ออะไรบ้าง บิดาตกใจและเรียกองค์หญิงว่าเป็นน้

  • เกิดใหม่ทั้งทีเป็นฮูหยินท้ายจวนอ๋อง   บทที่ 59

    หลินไป่หลันตั้งสติและจับมือองค์หญิงลี่อิงและตบหลังมือเบาๆ"ใจเย็นก่อนเพคะองค์หญิงลี่อิงฮวาค่อยๆเล่าเพคะหม่อมฉันรับฟังทุกอย่างที่องค์หญิงจะเล่าให้ฟังเพคะ"หลังจากสงบใจอยู่พักหนึ่งองค์หญิงลี่อิงก็เริ่มเล่าเรื่องของเธอกับหลินไป่หลันหลินฟางเซียนคือชื่อของเธออดีตคือภรรยาของท่านราชครูหลินตรงให่และเสียชีวิตตอนลูกสาวได้10ขวบ"วันนั้นแม่เข้าวังไปงานเลี้ยงกับบิดาของเจ้าโดนวางยาพิษโดยไม่รู้ตัวจึงล้มป่วยและเสียชีวิตในที่สุด คนที่วางยาพิษคือคนที่หลงรักบิดาของเจ้าแต่บิดาเจ้าไม่รักตอบกลับมาแต่งงานกับแม่ทำให้นางเสียใจและอาฆาตแค้นโดยที่แม่ไม่รู้เลยว่านางเข้ามาแก้แค้นและวางยา คิดว่าแม่ตายไปบิดาของลูกจะรับนางมาเป็นเมียอีกคนแต่ดีที่บิดาของลูกมั่นคงในความรักกับแม่จึงไม่รับรักนางตอบ นางจึงโกรธมากพูดเหมือนคนเสียสติบิดาถึงรู้ว่าแม่โดนวางยามันไม่ออกฤทธิ์ทันทีมันค่อยๆกัดกินที่ละน้อยกว่าจะรู้ก็สายแม่จึงเสียชีวิตจากลูกทั้งสอง" องค์หญิงเล่าไปน้ำตาก็ไหลไปและเอามือลูบแก้มไป่หลันไปด้วยความรัก"แล้วคนที่วางยาท่านแม่ละเจ้าค่ะท่านพ่อทำอย่างไร" กับนางไป่หลันถามมารดาต่อด้วยความอยากรู้"บิดาของเจ้าก็จับนางกรอกยาพิษแบบเดี

  • เกิดใหม่ทั้งทีเป็นฮูหยินท้ายจวนอ๋อง   บทที่ 58

    หลินไป่หลันสอนทหารที่ขึ้นเขาให้รู้จักผักป่าที่กินได้เห็ดป่าเถามันเทศมันฝรั่งและสอนทำที่ดักปลาอยู่หนึ่งอาทิตย์ ส่วนหลุมดักสัตว์เป็นคนสนิทของท่านอ๋องที่สอนทั้งทำที่ดักและบอกวิธีดักสัตว์ใส่รอบดักปลาพาเก็บผักบุ้งมาผัดกินกันอย่างอร่อยส่วนแม่ทัพฝูทรงก็ขึ้นเขาไปช่วยองค์หญิงลี่จูไปเก็บสมุนไพรเหมือนเดิมอยู่หนึ่งอาทิตย์เหมือนกันและพากันไปปรุงยาที่โรงหมอหลวงหนักเข้าไม่กลับมากินข้าวกับน้องสาวเลย ขลุกอยู่กับองค์หญิงทั้งคืนเพื่อเร่งปรุงยาให้ได้เยอะที่สุด กลับมาก็นั่งยิ้มตาหวานในตอนเช้ากับน้องสาวไป่หลันบอกเย้ายอกพี่ชายเหม็นกลิ่นความรักจึงได้เจอแจกค้อนจากพี่ชายในวันนั้นมาส่วนวันนี้ทุกคนหยุดเพื่อจะวางแผนรบและฟังสายข่าวที่ไปสืบความว่าอ๋องอี้ถูนำทหารมาถึงไหนแล้วจะได้เตรียมรับมือถูก"ไม่เกินสองอาทิตย์ขบวนทหารจะถึงชายแดนฝั่งแม่ที่แม่ทัพฝูทรงดูแลขบวนหนึ่งและขบวนที่ท่านอ๋องนำมาเองคือมุ่งสู่วังหลวงพะย่ะค่ะฝ่าบาท" ม้าเร็วเข้ามารายงานในท้องพระโรงฮ้องเต้จึงปรึกษาแม่ทัพใหญ่ของพระองค์เองพร้อมทั้งอ๋องโม้เทียนหลงและแม่ทัพใหญ่ฝูทรงต่อในห้องส่วน"พระองค์หม่อมฉันวางแผนเอาไว้กับแม่ทัพของพระองค์แล้วพ่ะย่ะค่ะ" แม่ทัพฝ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status