หน้าหลัก / โรแมนติก / เด็กเลี้ยงของภูริทัศน์ / เป็นผู้หญิงของฉันแล้วเธอจะได้ในสิ่งที่ลูกชายฉันให้ไม่ได้

แชร์

เป็นผู้หญิงของฉันแล้วเธอจะได้ในสิ่งที่ลูกชายฉันให้ไม่ได้

ผู้เขียน: ป่าดอกท้อ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-21 20:45:25

ไม่นานทั้งคู่ก็มาถึง  สองสาวกำลังถอดรองเท้าลงไปย่ำน้ำตกเล่น  แต่แพรชมพูไม่มีอารมณ์เล่นแล้ว  เธอนั่งบนโขดหินอย่างเซ็งๆ   เขาทำอย่างนี้กับเธอได้อย่างไรกัน  ถึงแม้ว่าจะเข้าใจผิดหรืออะไรก็ช่างสมควรที่จะทำกับเธอแบบนี้หรือ   เธออยากกลับกรุงเทพแล้ว  แต่ถ้าหากกลับต้องตอบคำถามเพื่อนอีก  อยู่ห่างๆเขาไปก่อนก็แล้วกัน

พีรดลกับทัศดนัยเห็นแก้มที่แดงของภูริทัศนืก็สงสัยจึงเอ่ยถาม

"หน้าป๋าไปโดนอะไรมา  ทำไมแดงยังกับโดนใครตบ"

"รถเสียหลังน่ะ  กิ่งไม้ดีดเอา  ดีที่ไม่โดนเข้าลูกตา"

จากนั้นก็ไม่มีใครเอ่ยอะไรอีก  เด็กๆเล่นน้ำกันสนุกสนาน  แต่แพรชมพูกับนั่งจ่อมอยู่บนฝั่ง  เธอหมดสนุกแล้วเสียงมือถือดังเห็นเป็นหมอเกื้อโทรมาเธอจึงเลี่ยงไปรับสาย  ออกห่างจากกลุ่มเพื่อนไปอีกด้าน

แพรชมพูเดินออกไปรับสายของเกื้อกูล  พีรดลเรียกเพื่อนทันทีที่เห็นเธอเดินไป

"แพร...ไม่เล่นน้ำเหรอ"

"ไม่ล่ะพี  พอดีนั่งรถมานานเพลียๆน่ะ   แค่กินบรรยากาศก็พอ"

ภูริทัศน์เกิดอาการหมันไส้คนตัวเล็ก  แหม่เรียกร้องความสนใจเหลือเกินนะ  แต่ก็เอ่ยกับบุตรชายและเพื่อนๆของเขาที่กำลังเล่นน้ำกันอยู่

"เจ้าพี่แกเล่นน้ำกับเพื่อนๆเถอะ  ฉันดูแลหนูแพรให้เอง  ถ้าเขาไม่ค่อยดีเดี๋ยวฉันจะพากลับก่อน"

"ขอบคุณครับป๋า  ผมฝากเพื่อนด้วยนะครับ  ว่าแต่ป๋าไม่ลงเล่นด้วยกันแน่เหรอ"

"ฉันแก่แล้ว  นี่มันเรื่องของหนุ่มสาว"

แพรชมพูไม่อยากฟังคำพูดโกหกของคนสูงวัยอีก  เธอเดินไปคุยกับเกื้อกูลอีกด้าน  ห่างจากเพื่อนๆเล่นน้ำพอสมควร

"ฮัลโหลค่ะพี่หมอ"

(แพรกลับจากเขาค้อเมื่อไหร่คะ)

"บางทีอาจกลับพรุ่งนี้เลยค่ะ  เพิ่งมาถึงขอพักหายเหนื่อยสักแป๊บก่อน"

(อ้าวไม่สนุกหรือคะ  มีอะไรหรือเปล่าน้ำเสียงเราดูเหมือนมีเรื่องในใจ)

"ไม่มีอะไรคะ  พี่หมอทานข้าวยังคะ  นี่บ่ายสองแล้วนะ"

(เรียบร้อยแล้วค่ะ  พี่มีเรื่องจะบอกค่ะ)

"ค่ะพี่หมอ"

(คือเอ็ดเวิร์ดเขาจะมาถึงเมืองไทยอีก1สัปห์ดา  น้องแพรต้องไปแจ้งตม.ก่อนว่าจะมีต่างด้าวมาพักอาศัย  ตามกฎหมายต้องแจ้งค่ะ)

"อ้อ  แพรลืมเรื่องนี้ไปเลย  งั้นเดี๋ยวแพรจะรีบกลับเลยนะคะพี่หมอ"

( หนูแพรเที่ยวก่อนก็ได้  เรียนมาหนักปลดปล่อยก่อน  อีกเกือบ10วันกว่าเขาจะมา  พี่ได้เวลาขึ้นเคสผ่าตัดแล้ว  คิดถึงค่ะคนสวยไว้พี่จะโทรหาใหม่นะคะ)

"ค่ะ..สวัสดีค่ะ  อืมคิดถึงพี่หมอเหมือนกัน  บ๊ายบายค่ะ"

แพรชมพูวางสายจากเกื้อกูลไปแล้ว  เธอลืมไปเลยว่าต้องแจ้ง ตม.ในกรณีที่มีต่างชาติเข้าพัก  บางที่เธออาจเอาเรื่องนี้มาอ้างกับเพื่อนๆเพื่อจะได้รีบกลับกรุงเทพก็ได้  คนตัวเล็กลุกจากโขดหินหันกลับมาจะเดินไปทางที่เพื่อนเล่นน้ำอยู่ก็เจอเข้ากับร่างสูง  

ภูริทัศน์ยืนกอดอกมองมายังเธอ  สายตาดูถูกอย่างไม่ปิดบัง  แพรชมพูไม่อยากต่อความยาว  เธอเดินผ่านเขาไป  แต่คนตัวโตไวกว่า  เขาคว้าข้อมือเล็กแล้วลากไปที่ต้นไม้ใหญ่โดยไม่ต้องออกแรงสักนิด

ร่างเล็กถูกเขาดันจนหลังชิดต้นไม้  เพื่อนเธอไม่มีทางมองเห็นเพราะต้นไม้ใหญ่เกือบสี่คนโอบ  สองแขนของเขาเท้ากั้นเธอเอาไว้  แพรชมพูถอนหายใจ  

"คุณป๋าคะ  แพรกับพีไม่ได้เป็นอะไรกัน   รบกวนเลิกเข้าใจผิดสักทีได้ไหมคะ"

"เข้าใจผิดเหรอ  เธอไปค้างคอนโดที่เจ้าพี่มันซื้อ"

"ตอนนั้นพวกเราไปทำรายงาน  เพื่อนๆก็ไปกันครบ"

"เจ้าพีขับรถไปรับเธอทุกวัน"

"บ้านเช่าแพรเป็นทางผ่านไปมหาลัย"

"อ้อ  อยู่ไม่ไกลแค่ไม่ถึงกิโล  เดินไปเองไม่ได้ต้องให้ลูกชายฉันไปรับ ไปส่งเสียเวลาเสียค่าน้ำมัน"

"เฮ้อ..คุณป๋า  แพรขอตัวนะคะ  ถ้าคุยภาษาคนมันยากและคุณป๋าฟังไม่ออกแพรว่าอย่าคุยเลยค่ะ"

"เธอว่าไงนะ  หึพอลับหลังลูกฉันก็คุยกับผู้ชายอีกคน  สรุปเจ้าพีกับเจ้าทัศน์นี่คนไหนตัวจริง  แล้วไอ้คนที่เพิ่งวางสายไปนั่นอีก  ตัวเล็กแค่นี้รับงานเยอะจริงนะ  ถ้าร่านขนาดนี้มาเป็นผู้หญิงของฉันไหม  ฉันจ่ายดีนะ"

แพรชมพูหายใจแรง  อกกระเพื่อมเพราะความโกรธ  เขาไร้เหตุผลเอามากๆ  คนแบบนี้คุมคนงานเป็นพันได้ยังไง  เธอไม่อยากให้เขาดูถูกจึงตอบโต้และมันก็ทำให้ภูริทัศน์ตัดสินใจลงโทษเธอเด็ดขาดเช่นกัน

"คุณป๋า..เก็บความหวังดีไว้เถอะค่ะ  แพรร่างกายอ่อนแอหมอสั่งให้กินของหรือสัมผัสข้าวของด้วยความระมัดระวัง  ของสกปรกไม่สะอาด  แพรไม่คิดจะกินหรือแตะต้องหรอกค่ะ"

ร่างเล็กดันหน้าอกเขาออก  แต่ตอนนี้ภูริทัศน์หูดับไปแล้ว  ด่าเขาเป็นของสกปรกหรือ  ตัวเองสะอาดมากใช่ไหม  ร่างหนาขยับเข้าใกล้  จับปลายคางของแพรชมพูบีบ  ก่อนจะแนบริมฝีปากลงไปหา  กำปั้นเล็กๆทุบอกเขารัวๆแรงๆ  แต่คนตัวสูงกลับไม่สะเทือนสักนิด

"อื้อ  อื้อ  อื้ออออ"

ภูริทัศน์ถอนริมฝีปากออกมาเอ่ยลอดไรฟันกับเธอ

"เราเหมาะสมกันเธอว่าไหม  ของสกปกอย่างฉันกับผู้หญิงสกปรกอย่างเธอ"

"เลว  แพรจะบอกพีว่าคุณป๋าทำอะไรแพร"

"บอกสิ  บอกเลยให้มันรู้ไปเลยว่าเธอมันร่านขนาดไหน  แม้แต่พ่อเพื่อนก็ยังยั่วยังอ่อย"

"แพรไม่ได้ทำ  อย่ามากล่าวหาแพรนะ"

คนตัวโตไม่ได้หยุดแค่จูบเขาเลิกเสื้อยืดตัวโคร่งที่แพรชมพูใส่ขึ้น  ก่อนจะเอื้อมไปแกะตะขอบราสีขาวสะอาดจนหลุดออก   แพรชมพูอ้าปากจะร้องเรียกเพื่อนแต่เขาดักทางก่อน

"ร้องดังๆนะ  ให้ทั้งสี่คนมาเห็นว่าเรากำลังทำอะไรกันลูกแพร  อืม  นมสวยดีนี่ไอ้พีไม่ค่อยได้ขยำเหรอ  หรือว่าของปลอม"

"เลว  ไปตายซะ  อ๊า  อย่านะคุณป๋า  อื้อ  คุณภูปล่อยแพร  อ๊า"

"เป็นผู้หญิงของฉันเธอจะได้ทุกอย่างที่เจ้าพีไม่มีปัญญาหาให้เธอแพรชมพู"

จากนั้นเขาก็เริ่มรังแกเธอลิ้นร้ายค่อยๆปาดทั่วปานนมก่อนจะตวัดหยอกล้อกับหัวจุกสีหวาน  มือข้างหนึ่งจับข้อมือคนตัวเล็กรวบเอาไว้สองข้างชูขึ้นเหนือศีรษะ  มืออีกข้างก็ขยำความอวบอิ่ม  ปากและลิ้นรังแกหน้าอกของเธอไม่หยึด  แพรชมพูร้องไห้ออกมา  เขากักขฬะเกินไปแล้ว  เธอเกลียดเขา  เธอต้องการกลับบ้าน   

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • เด็กเลี้ยงของภูริทัศน์   ชีวิตครอบครัวที่สมบูรณ์( The End )

    ภูริทัศน์หอมหน้าผากเกลี้ยงเกลา เขาทำเช่นนี้ทุกวันหลังจากที่รับลูกกลับบ้านเพื่อแสดงความรักให้ลูกเห็น มีสาวๆบางคนแอบมาเข้าทางพระพายเพื่อติดต่อเขา แต่ยายหนูน้อยฉลาดมากรู้ดีว่าพวกเขาต้องการอะไร เธอจึงบอกกับคุณพ่อของเธอ"พระพายรักคุณแม่กับคุณพ่อที่สุด คุณพ่อต้องบอกรักคุณแม่ทุกวันนะคะ คนอื่นจะได้ไม่เข้าใจผิด""ได้ครับ นี่ลูกสาวพ่อ8ขวบแน่หรือคะ"ก่อนที่ภูริทัศน์จะยิ้มให้และเขาก็แสดงความรักเช่นนี้ทุกวัน ไม่ใช่เพราะลูกสาวสั่งให้ทำแต่เขาทำเพราะรักเธอจริงๆ ก่อนที่จะเอ่ย"อีกสองวันเราจัดงานเลี้ยงเล็กๆกันนะ พี่ราม เจ้าคิณ เจ้าทัศน์ หมอเกื้อจะมาเที่ยวที่ไร่ พาเด็กๆมาด้วย""ก็ดีคะ ไม่ได้ครึกครื้นมานานแล้ว อีกอย่างพี่ทัศน์ไปคุมงานที่หัวหินยายปลาบ่นว่าคิดถึงสามีอยู่ทุกวัน"แพรชมพูเก็บงานเข้าที่จากนั้นยายหนูน้อยก็เรียกพ่อกับแม่กลับเข้าบ้าน"คุณพ่อคุณแม่พวกเราเข้าบ้านกันเถอะ น้องภูมิกับน้องภรีมตื่นนานแล้ว พระพายคิดถึงน้อง แม่ขาเมื่อไหร่จะมีน้องอีกคะ"แพรชมพูยิ้มให้เธอ ภูริทัศน์มองหน้าเมีย คืนนี้ต้องจัดสักหน่อยแล้ว ไม่ได้ทำมาสองคืนแล้วงานเขายุ่งๆ จากนั้นสามพ่อแม่ลูกก็เขาบ้านใหญ่ คู่แฝดวิ่งมาหากางแขนให้พี่

  • เด็กเลี้ยงของภูริทัศน์   ขอบคุณที่ให้ของขวัญกับแพร

    เวรเปลเข็นคุณแม่คนสวยเข้ามา พระพายดีใจรีบวิ่งไปหาก่อนที่ภูริทัศน์จะคว้าตัวขึ้นมาอุ้ม ก่อนจะเอ่ยสั่งสอนบุตรสาวตัวน้อย"พระพายคนเก่งหนูต้องระวังจะไปชนรถเข็นค่ะ พระพายอย่าวิ่งแบบนี้ไม่ได้นะคะ หนูตัวเล็กพี่ๆเขามองไม่เห็น""ค่ะคุณพ่อ พี่ๆขาพระพายขอโทษนะคะ"ยายหนูน้อยยกมือไหว้ขอโทษที่ไปเกะกะการทำงานของพี่ๆ เวรเปลและพยาบาลยิ้มให้เธอก่อนจะบอกไม่เป็นไร แพรชมพูหน้าตาเริ่มดีขึ้นแต่ยังคงอ่อนเพลีย คุณนายพลอยเดินมาหาทันทีที่ลูกสะใภ้นอนบนเตียงคนไข้เรียบร้อยและเวรเปลกับพยาบาลออกไปแล้ว ก่อนจะถามไถ่"แม่แพร หนูเป็นอย่างไรบ้างลูก อยากกินอะไรไหมแม่จะให้ตาภูไปซื้อให้""แพรยังเพลียๆค่ะคุณแม่ ยังไม่อยากกินอะไรเลย""กินสักหน่อยเถอะ เดี๋ยวจะได้ให้นมลูก"แพรชมพูพยักหน้า ภูริทัศน์จึงไปซื้อของที่ภรรยาอยากกิน กระทั่งเริ่มค่ำทัศน์ดนัยกับลูกปลาและพีรดลกับมะนาวก็มาเยี่ยม คู่แฝดนอนอยู่ในเปลเด็ก ลูกปลามองดูเจ้าตัวน้อย ลูกชายมีส่วนเหมือนแพรชมพูบางส่วนลูกสาวเหมือนคุณป๋ามากและเหมือนพระพายราวกับแกะ ดุแล้วลูกสาวบ้านนี้รักคุณพ่อมากเลยเชียวก่อนจะแซวเพื่อนสาว"แพร..ลูกสาวหน้าเหมือนคุณป๋ากับยายหนูมา

  • เด็กเลี้ยงของภูริทัศน์   คลอดลูกแฝด

    หนึ่งเดือนต่อมาไร่ธารธาราก็มีงานแต่งอีกสามคู่ กระแตที่เริ่มท้องใหญ่แล้วรับแขกได้ไม่นานเพราะยืนไม่ไหว เมื่อเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าหอเรียบร้อยหนุ่มๆก็มานั่งคุยกัน แพรชมพูแบกท้องที่ได้เกือบเจ็ดเดือนเดินมาหาสามีก่อนจะบอกว่าเธอขอตัวไปนอนก่อน ภูริทัศน์จึงขอตัวเขาประคองแพรชมพูเขาเรือน ผลอัลตราซาวน์ออกมาแล้ว แพรชมพูท้องคู่แฝดจริงๆแพรชมพูมาอยู่ที่บ้านไร่ได้สามเดือนแล้ว อาทิตย์หน้าคุณหมอนัดคลอดเธอจำเป็นต้องขึ้นกรุงเทพเพื่อมานอนรอคลอด ภูริทัศน์เองที่ตอนนี้โครงการทุกอย่างเริ่มเป็นรูปเป็นร่างเรียบร้อยแล้ว อนาคิณกับราเมศวร์เองก็มีข่าวดีภรรยาพวกเขาตั้งครรภ์แล้ว ไม่นานที่บ้านไร่ก็จะมีแต่เด็กๆวิ่งเล่นเต็มไปหมด แพรชมพูพับผ้าใส่ตะกร้าเตรียมไปโรงพยายาบาล พี่หมอจองห้องวีวีไอพีไว้ให้แล้ว แม่ตัวน้อยที่ลุงหมอมารับไปเที่ยวสวนสนุกกลับมาก็กระโดดโลดเต้นยกใหญ่ เพราะน้องกระวานลูกชายลุงหมอติดพี่สาวตัวน้อยมาก พระพายรีบมาอวดกับคุณแม่ตนสวยยกใหญ่ที่วันนี้เธอได้เลี้ยงน้องด้วย"คุณแม่ขา พระพายช่วยลุงหมอเลี้ยงน้องด้วยค่ะ พระพายทำตัวมีประโยชน์""คร้า...ลูกสาวแม่เก่งจังเลย""คุณแม่ทำอะไรคะ พระพายช่วยค่ะ"

  • เด็กเลี้ยงของภูริทัศน์   ฉันแต่งลูกสาวพี่ไม่ได้แต่งพี่สักหน่อย

    แทนไทยมองตามสหายรุ่นพี่ที่โอบเอวเมียเด็กเดินไปที่บ้านพัก เฮ้อกระแตสวยขนาดนี้ไม่น่าเชื่อจะมาชอบตาเฒ่าอย่างพี่เดช เขาล่ะเขาเพิ่งจะ40เองนะทำไม่ไม่มีใครมามองเขาบ้างเลย แทนไทยรำพันกับตัวเองเบาๆ"เอิ๊ก กูม่ายหล่อตรงหนายวะ อืมม เอ่อ"สาวน้อยในชุดกางเกงเอี๊ยมลูกฟูกสีแดงเดินมานั่งข้างๆก่อนจะเอ่ย"น้าแทนก็หล่อแหละ แต่หล่อแบบดำน้ำอ่ะ"แทนไทยมองหน้าคนที่เพิ่งมาถึง จากนั้นเธอก็หยิบขวดไวน์มากระดก แทนไทยรีบคว้าเอามาก่อนจะเอ่ยเสียงดุ"หล่อดำน้ำหล่ออะไรของเอ็งนังหนอนบุ้ง แล้วนี่เป็นเด็กเป็นเล็กริอ่านดื่มหรือไง ดึกแล้วไปๆกลับบ้านได้แล้ว""ก้แบบว่าหล่อลึกไง ลึกเกินไปดำไม่เห็น อีกอย่างฉันชื่อผักบุ้ง หนอนบุ้งบ้านน้าสิ ที่สำคัญฉันไม่เด็กแล้วจะดูไหมล่ะ น่านะน้าแทนขอชิมไวน์สักหน่อย หวานดีนะน้าแทนนะ""เอ็งไม่กลัวพี่พร้อมพ่อเอ็งตีเอาหรือไง""น้าแทนจะพูดทำไม พ่อเมาแอ๋น้าก้านแบกกลับบ้านไปแล้ว มาๆให้หนูนั่งกินเป็นเพื่อนนะ ไม่กินเหล้ากินแคต่กับก็ได้"แทนไทยขี้เกียจห้าม เขานั่งดื่มโดยไม่สนใจ ผักบุ้งอยากลองชิมไวน์มานานแล้วแต่พ่อดุมาก ตอนนี้อยู่ตรงหน้าเป็นลังๆ พ่อเป็นคนคุมโรงบ่มแต่ไม่เคยเอาไปฝากสักขวด วันนี้โชคดีวุ

  • เด็กเลี้ยงของภูริทัศน์   งานเลี้ยงต้อนรับ

    ภูริทัศน์พรลูกเมียกลับบ้านมาได้หนึ่งอาทิตย์แล้ว แพรชมพูที่ตอนนี้ชอบอากาศที่ต่างจังหวัดมาก บ้านไร่แห่งนี้ดีกว่าในเมืองที่มีแต่รถติด พระพายวิ่งเล่นตั้งแต่เช้า คุณพ่อสุดหล่อพาไปขี่ม้าก่อนจะกลับเข้ามาตอนสายเพื่อทานมื้อเช้า คุณย่าคอยดูแลไม่ห่างแพรชมพูกำลังออกแบบห้องพักของรีสอร์ตที่สามีจะทำการปรับปรุงเพื่อจะปรับราคาค่าห้องพักขึ้นอีก ภูริทัศน์เห็นภรรยานั่งเขียนงานอยู่ที่ชิงช้าก้เดินมาหาพร้อมกับนั่งลงข้างๆเธอ ชิงช้าตัวนี้แพรชมพูขอให้เขาสร้างให้ สามารถนอนกลางวันได้ มันยื่นลงไปในลำธารอากาศเย็นสบาย "แพร..ท้องเริ่มจะใหญ่แล้วนะ""นั่นน่ะสิคะ แพรก็แปลกใจเพิ่งจะสามเดือนกว่าเองทำไมถึงใหญ่จัง ตอนท้องพระพานขนาดใกล้คลอดท้องยังนิดเดียวเอง""อาจเป็นเพราะพระพายท้องแรกหรือเปล่า เอ หรือว่าจะแฝด""แฝดหรือคะ ถ้าได้ก็ดีว่าแต่คุณป๋าลองดูแบบที่แพรเพิ่งจะทำเสร็จหน่อยสิคะ ตอนแรกอยากทำสไตล์โมเดริน แต่ว่าฟิวบรรยากาศที่นี่เป็นธรรมชาติแพรเลยออกแบบให้เป็นสไตล์ชนบทบ้านทุ่ง แต่ออกแนวคันทรี่นิดๆ คุณป๋าชอบไหมคะ""อืม..ชอบค่ะ เอ้ อาทิตย์หน้าคุณป๋าจะจัดงานเลี้ยงเล็กๆต้อนรับแพรกับลูก ถือเป็นการจั

  • เด็กเลี้ยงของภูริทัศน์   ยกให้ไปเถอะ

    บ้านที่เพชรบูรณ์ตอนนี้บุญเติมนั่งคุกเข่าอยู่หน้าป้าแจ่มจันทร์เพื่อขอขมาเรื่องที่ตัวเองก่อเอาไว้ ป้าแจ่มจันทร์มองหน้าเขาถามหาสาเหตุ กระแตกับคมเดชก็มาถึงพอดี เพราะวันนี้นายกับคุณแพรจะกลับมาแล้ว"พ่อเติม..มาคุกเข่าให้ฉันทำไมลุกขึ้นๆ""ผมมาขอขมาพี่จันทร์น่ะครับ""ขอขมาอะไรกัน เจ้าจอมล่ะอยู่ไหน ยายกลับจากวัดมาตั้งนานยังไม่เห็นหน้าเลย"เจ้าจอมเดนมาถึงในห้องก่อนจะนั่งคุกเข่าลงข้างๆกับบุญเติม หญิงชรามองหลานสาวสลับกับบุญเติม กระแตที่เห็นเนื้อตัวเจ้าจอมมีรอยแดงเป็นจ้ำก็พอเดาออก ว่าแต่ไปทำอีท่าไหนกัน แต่เธอไม่พูดอะไรตั้งใจฟัง"พี่จันทร์ ผมจะมาสู่ขอเจ้าจอมไปเป็นเมีย คือเราสองคนได้เสียกันแล้ว ผมเลยอยากทำให้มันถูกต้อง""ห๊า..แกว่าอะไรนะ โอ๊ยอกอีแป้นจะแตก ไปไงมาไงกันพ่อเติ้ม ทำไมจับพลัดจับผลูกันได้เล่า""ยายจ๋าหนูผิดเอง หนูสมยอมเองอย่าโทษลุงเติมเลยนะ ยายจ๋าหนูกับลุงเติมรักกัน ยายให้หนูกับเขาแต่งงานกันนะคะ""หญิงชรามองหน้าหลานสาวด้วยสายตาผิดหวัง รักใคร่กันไม่ว่าแต่ชิงสุกก่อนห่ามแบบนี้ใช้ได้ที่ไหน กระทั่งคมเดชเอ่ยขึ้น"เอาน่าพี่จันทร์ ไอ้พ่อตามันได้หลานสาวพี่จันทร์แล้ว แต่

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status